Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
07-05-2007
Trouwfeest - Walenhoek revisited
Trouwfeest Voorbij vrijdagavond was ik de fotograaf van dienst op het avondfeest van de trouw van vrienden. Het was de eerste keer dat ik zo een opdracht aanvaarde. Dat het niet makkelijk zou zijn had ik al enkele malen kunnen lezen op fotografiefora her en der, de meeste professionele fotografen zijn niet echt hiervoor te vinden. Ik heb het koppel dan ook op voorhand gezegd dat er geen hoge verwachtingen mogen gesteld worden maar dat vonden ze niet zo een probleem. En inderdaad, het was niet makkelijk om kwaliteitsfoto's te maken. Zonder flits behou je de sfeer maar is iedereen bewogen of is er te veel ruis. Met flits is het oppassen de boel niet plat te flitsen. Het onderwerp kan je goed belichten maar de omgeving verdwijnt in duisternis. Toch heb ik uit 200 foto's bijna de helft aan bruikbare opnames al moest her en der het donkere wat opgelicht worden. Zondagochtend was er de volgende afspraak, het koppel in trouwkledij in het park. Dat was prettiger werken. Het feit dat mijn vrouw mee wou assisteren en dat alles in een ontspannen sfeer doorging maakt dat ik redelijk tevreden kan zijn van de resultaten. Nu nog wat nabewerken en de beide fotoreeksen op CD branden, een leuk hoesje maken en afleveren. Benieuwd wat het pasgetrouwde stel er zal van vinden.
Walenhoek Onlangs nog eens in het natuurgebied Walenhoek in Niel geweest. De oude kleiputten zijn nu mooie plassen geworden waar heel wat vogels zich thuis voelen. De foto is een samenstelling van een HDR (bestaande uit 3 foto's) en de normaal belichte foto. Daarna de boomstronk geselekteerd en het gele wat minder verzadigd.
Een langpootmug die zich niet te beroerd voelde om langs alle kanten bekeken te worden. De close-ups zijn gemaakt met de combinatie macrolens + 1,4x converter + tussenringen.
Toen ik zaterdag hoorde dat er libellen aan het uitsluipen waren in het Torfbroek kon ik haast niet wachten om er naartoe te rijden. Echter wegens verplichtingen kon ik er eerst zondagochtend naartoe. Veel waterjuffers vlogen er rond maar geen enkele libel te bespeuren zelfs geen achtergelaten leeg larvevelletje . Nog wat verder rondgelopen en uiteindelijk de enige libel die ik waarnam was deze viervlek (Libellula quadrimaculata) die zich slechts na een tijdje liet benaderen. Je kan het je misschien niet voorstellen maar het was erg warm in de zon en toch kreeg ik kippevel van blijdschap na het fotograferen van deze libel. Gek hè?
De Araschnia levana, beter gekend als het landkaartje is een vlinder die afhankelijk van het seizoen in twee verschillende kleuren is terug te vinden. De voorjaarsgeneratie heeft roodbruine vleugels met zwarte en witte vlekken. De zomergeneratie heeft zwarte vleugels met rode en witte vlekken en lijnen.
Wat is er toepasselijker dan op de eerste dag van de meimaand een meikever te vinden? Het beestje (nu ja, insectje) lag roerloos op zijn rug in het zand , ik draaide het om maar er zat geen beweging in. Ik dacht dat het dood was. Twee minuten later passeerde ik terug de vindplaats en zag dat hij 10cm verderop lag. Heb het in een doosje gestopt en mee naar huis genomen om hem te laten bekomen en er wat foto's van te maken. Nadat het thuis een hele tijd rondkroop had hij er plots genoeg van, spreidde zijn vleugels en weg was hij. Jammer maar ver kwam hij niet, een waakzame vogel zette onmiddellijk de klopjacht in. Da's de onverbiddellijke natuur.
Behalve oldtimers stonder er ook heel wat modernere mooie wagens op het parkeerterrein van de Nekkerhal (zie blog van gisteren), zoals deze Ferrari 348GTR.
Gisteren en vandaag ging naar jaarlijkse gewoonte weer de oldtimerbeurs door in de Mechelse Nekkerhal. Buiten op de parking was zeker zoveel fraais te bekijken als binnen. Dit jaar ben ik dan ook niet verder geraakt dan de parking
De Citroën DS19 is steeds een opvallende verschijning op de weg geweest, ook nu nog. Veel over Citroën en de ID/DS19 kan je lezen op deze website.
Sam is het dochtertje van de jonste zoon van mijn vrouw haar oudste zus. Een echt poppemieke. Portretfoto's zijn niet echt mijn ding en ik maak ze niet zo gauw. Als ik er dan toch eens maak dan zie ik de fouten pas achteraf. Zo had deze beter geweest met een zachte invulflits en het fietsje achteraan is storend, om er maar twee te noemen. 't Is zo'n mooi kindje dat steeds goedgezind is en ik hoop dat ze nog wel meer dan eens mijn modelletje mag zijn.
Deze bloem ken ik dan weer wel , de Dicentra spectabilis. Mooie namen worden er aan gegeven: Gebroken hartjes, Bleeding hearts, Venus' car, Tränendes herz, le Coeur de Marie.
Bloemen en planten, het is niet mijn ding. Ik vind ze wel mooi maar determineren heb ik altijd de grootste moeite mee. Op zoek naar wat er op de tweede foto staat vond ik toevallig de plant op de eerste, namelijk een waterviolier.
Zowel voorbije zondagochtend als de zondag daarvoor heb ik op Pikhakendonk in Hever rondgewandeld. De educatieve route (natuurleerpad, blauwe aanduiding) en een stuk van de Pikhakendonk wandelroute (groene aanduiding) gevolgd. Weer een stukje prachtige natuur, niet zo gek ver weg van huis, waar ik nog nooit was geweest.
Vorig jaar toonde ik al eens foto's van de Kleine vuurvlinder. Voorbije zaterdag mijn eerste van dit jaar gezien en na wat moeite ook kunnen fotograferen. Net als de meest kleine vlindertjes fladdert het er rustig op los en zit maar even stil om te zonnen. Een geschikte positie vinden om een rustige achtergrond te bekomen zat er niet in.
Een vlieg. Niet dat de inspiratie op is hoor maar ik experimenteer nu al een week of twee met een zelfgemaakte flitsverzachter voor macrofotografie en ik ben er momenteel best tevreden van. Heel wat details worden nu beter getoond en niet plat geflitst, ik kan een lage iso waarde gebruiken zodat er minder last is van ruis en, niet geheel onbelangrijk, het scherptediepte bereik dat toch al erg klein is bij macro wordt er een pak groter op.
De waterjuffers komen uit. Eindelijk zou ik zo zeggen en hopelijk volgen de libellen binnenkort. Deze namiddag enkele soorten tegengekomen, dit zijn twee lantaarntjes (Ischnura elegans).
Bij het bekijken van de vanmiddag bijeengeschoten oogst viel mijn oog op de spiraalvormen die Moeder Natuur heeft bedacht. De slak en het jonge opgerolde varenplantje doen er hun voordeel mee.
Mag ik u, blogbezoeker, op het bestaan van mijn tweede blog wijzen? Die blog gaat over het prille begin van de al dan niet sportieve pogingen die mijn zoon en ik ondernemen, we zijn namelijk ook aan het lopen gegaan. Waarom, hoe en wanneer? dat kan u lezen op http://tweeloop.blogspot.com/.
. 
Weinig tijd vandaag dus maar snel de eerste de beste foto bovengehaald. 
.
De 
Sam is het dochtertje van de jonste zoon van mijn vrouw haar oudste zus. Een echt poppemieke.
Deze bloem ken ik dan weer wel 
, ik verneem het graag.
De latijnse naam voor de Gehakkelde aurelia luidt 
