We hebben vandaag ongeveer dezelfde route gereden als bij onze heenreis met dien verstande dat de parcourbouwer, mezelf dus, de heirbaan en de steile klim uit de route gehaald heeft. Onze spieren en fietsen waren ons dankbaar.
Het onvermijdelijke is gebeurd. De wind heeft letterlijk zijn jas gedraaid. De heenreis verliep tegen de zuidwestenwind in, de terugreis voorlopig tegen de noordoostenwind in. Gevloekt dat ik heb ... Want het is heerlijk een heuvel te beklimmen met de wind tegen of een afdaling doen waarbij je stevig moet trappen om onder te geraken... Maar het was wel lekker warm om te fietsen, ik schat tegen de 30 °. Dit maakte veel goed.
We zijn dus vertrokken met een stralende zon om 9.40 uur en hebben ons tweede ontbijt genuttigd op onze slaapbanken te Senaide . We zijn dan terug bij onzen dief te Lamarche gaan middagmalen, een koude schotel met driekwart liter bier. Dorst dat we hadden ... Na het middagmaal hebben we nog een siësta gehouden van een half uur in een park onder de bomen.
Met enkele tussenstops in the middle of nowhere zijn we om 16.40 uur in ons zelfde hotel beland in Neufchateau . Ik wil nog vermelden dat als je zelf geen drank en voedsel bij hebt onderweg je omkomt van honger en dorst want je vindt daar tussen de grotere steden geen winkel, café, restaurant of Duvel of dood. Zelfs drinkbaar water is bijna nergens te krijgen...
Nadat we onze fietskleren gewassen hadden, hebben we ze te drogen gelegd buiten op het gras voor onze slaapgelegenheid en zijn we gaan eten in het restaurant vh hotel. De kelner wist nog perfekt van de vorige maal wat we als aperitief genomen hadden, een blonde Affligem natuurlijk.