Vandaag ben ik pas om 8 uur opgestaan. Het regende NIET en de zon kwam er door. Ben 2 km te voet naar het busstation gegaan en heb daar om 10 uur de bus naar Finisterra genomen. Ben daar omstreeks 13 uur aangekomen en heb octopus met bonen en een tomatensaus gegeten, echt lekker, en een halve liter bier natuurlijk, heerlijk en dit op een terras met zicht op zee en een warm zonnetje. Zo hebben we het graag , eindelijk. Dan 3,5 km naar boven gewandeld naar de vuurtoren. Wat een zicht daarboven over de oceaan. Ik heb 1 koersbroek opgeofferd ( de paarse zoga-b voor de insiders ). Hij hangt daar nu op de rotsen aan de oceaan. Ben dan terug naar het stadje gekeerd en heb daar 2 grote cervezas gedronken van contentement. Ik begin mij stilletjes te realiseren wat ik gepresteerd heb. Morgen meer hierover. Doeiii
Ik ben deze morgen naar de oude binnenstad getrokken om mijn compostela af te halen bij het officina de pelegrino gelegen achter de kathedraal. Daar ben ik Piet terug tegengekomen.Het was een hartelijk weerzien. We hebben samen enkele koffies gedronken. Het regent voor de verandering bij 17â¢. Ik heb besloten 3 nachten in het seminarie Menor 1,5 km buiten de stad te gaan overnachten. Piet vindt het een goed idee en rijdt mee. Het is 11 uur en moeten wachten tot 13.30 uur om de slaapzaal op te mogen. We hebben dan maar gewacht in de eetzaal want het is echt niet te doen buiten. Je zou denken dat het herfst is in Belgie. Om 16 uur willen we een wandeling wagen naar de stad, niet dus... het begint me daar te gieten. Volgens de autochtonen is dit voor de hele avond. Dit blijkt het weer dat van de oceaan komt. Dus mensen , kies de costa's als je naar Spanje wil.
Morgen zou het wat beter zijn en gaat den deze met de bus naar het einde van de wereld, Finisterre dus.
Ik ga proberen deze avond toch iets te gaan eten in de stad. Doeiii
Hier komt ie dan , mijn laatste fietsdag naar het einddoel Santiago de Compostela. Over de rit kan ik kort zijn, vertrokken in de regen, aangekomen in de regen, en daar tussen ... juist, nog regen. Het parcours ging altijd maar op en af tot het eind, klimmen van 7 % en meer. en als toetje in SdC zeer steil bergop. Ik was weer zoals de andere pelgrims doorweekt. Ik ben even in het drukke centrum naar het plein voor De Kathedraal gereden. Een Nederlander bood aan om enkele foto's van me te maken. Na de foto's ben ik onmiddellijk naar het hostal gereden 1,5 km verder alwaar ik mijn fiets ook kan afgeven voor transport. Bij nader inzien ga ik mijn fiets nog enkele dagen gebruiken voor de verplaatsingen in en rond SdC. Ik heb aldaar een tweepersoonskamer kunnen versieren voor mij alleen voor de prijs van 40 Euro. Morgen, als ik mij beter voel, ga ik de ( binnen )stad verkennen. Deze is toch groter dan ik dacht. Tot morgen.
Heb gisteren de 2000 km gerond, 2084 km om juist te zijn, nog 142 km te fietsen. Vandaag rij ik naar Melide, zo' n 75 km verder. Na een klein ontbijt vertrokken met keelpijn en snot. Dit had ik wel verwacht. Maar uit ondervinding weet ik dat dit na een dag of 2 overgaat. Tijdens het fietsen heb ik er geen last van. Vandaag was het weer serieus golvend en ben ik maar meegegolfd he. D' er is maar 1 richting he, het westen, want daar ligt die bekende kathedraal.Namiddag kwam het zonnetje erdoor , heerlijk, eindelijk was hij daar.Ik zit volgens de route nu op 67 km van het einddoel. Ik voel er niets speciaal bij, raar toch. Tot op heden had ik mijn emotionele momenten op de meest onverwachte momenten. Ze hadden niets van doen met speciale plaatsen of tijdstippen. Om 20 uur ga ik eten. Voor een Spanjaard is dit vroeg. Hoe eetgewoonten kunnen verschillen. Tot morgen vanuit Santiago de Compostela.
Vandaag heb ik ontbeten aan den toog. Dit is bij mijn weten de eerste maal in mijn leven, allez. De eerste 40 km waren golvend omhoog tot Ruitelan. Vanaf daar begon de 15 km lange klim naar de Cebreiro ( 1300 m ). Eerst aan 7 a 8 %, dan 8 a 9 %, op 6 km begon het te regenen en werd het zeer mistig. Op 4 km gestopt aan een gesloten gebouw , natuurlijk, om me om te kleden en iets te eten. Stonden daar nog 2 sukkelaars, een uit Maastricht en een uit Eindhoven. 20 minuten later terug vertrokken in de regen, de mist en een strakke wind. Op de Alto San Roque een koppel ontmoet uit San Diego ( VS ), even een foto en wat gepraat en dan verder de Alto Poio over en dan langzaam naar beneden met mijn poncho. Ik was juist een windvlieger. Bijna beneden gestopt aan de eerste cafe om me een tweede maal om te kleden. Ik was doorweekt. Als een echte masochist heb ik toch genoten. In Amos een hostal genomen en mij onmiddellijk gedoucht, kleren gewassen, gegeten en mijn warme bed in. Heb voor het eerst een match van het Europees voetbal gezien.Tot morgen.
Vandaag om 8 uur vertrokken. Klimmen naar de Cruz de Ferro, 28 km verder. Halverwege begon het lichtjes te regenen bij een koele temperatuur. Hoer korter bij de Cruz, hoe steiler,tot 10%. Op weg naar de Cruz gaan winkelen in de supermarkt van Rabanal ( 4 x 5 meter ). Ontmoette een Waal uit Ans die een aardig mondje Nederlands sprak. We moesten de grote winkel uit omdat we volgens de uitbaatster te hard praatten.Op de Cruz aangekomen heb ik mij eerst herkleed want het was er vreselijk koud en winderig. Ik heb een andere fietstrui aangedaan ( ja, ik had een derde bij ), mijn arm- en beenstukken, een fietsjack, een windfleeze, een wintermuts, een handdoek in mijn nek en daar een hals erwarmer over en daar mijn helm op. Zo ben ik mijn meegebrachte Belgische stenen gaan neerleggen. Ik ben dan onmiddellijk aan de lange afdaling begonnen. Hadden de Spanjaarden er nIet beter op gevonden dan kiezeltjes op de rijbaan te voorzien. Een goed idee natuurlijk maar niet nu he. Ik ben dan maar zeer langzaam gedaald, 20 a 25 per uur. Ik waaide ook bijna van mijn fiets af. In Ponferrada een hostal opgezocht tov de tempeliersbucht. Ik heb mij voor het eerst een ( heet ) bad genomen. Is de burcht toch niet dicht op maandag. Heb ik maar foto's van de buitenzijde gemaakt. Impressionant wat die heren in de 11 de eeuw vermochten. Morgen de zware Cebreiro en de Poio op en dan hebben de allerhoogste toppen van de ca
mino gehad. Ik wil nog speciaal vermelden dat de mails van de harde ( lees oude ) kern van zoga-b mij ontzettend veel plezier doen, dit is echt een hart onder de riem voor me na 18 dagen eenzaam ' rondkerren in den vreemde ' Bedankt hiervoor .
Ben in een rustig tempo naar Hospital de Orbigo gefietst. Onderweg heb ik een ooievaar in het veld gekiekt. Hij vloog onmiddellijk weg, den deugniet. Heb dan ook nog eens 7 km kiezelweg voorgeschoteld gekregen, arme banden en wielen maar ze geven geen krimp. Wat het technisch gedeelte betreft heb ik tot op heden enkel mijn banden 2 maal bijgepompt en mijn ketting 2 maal gesmeerd. , that 's all. In Orbigo de beroemde stenen brug overgereden. Dan ben ik naar een alberge gereden in Astorga-centrum. Ik kwam in een zaal op de tweede etage terecht. Daar lag zeker 40 man ( en vrouwen ) bijeen. Daar zaten portretten van menig land bij elkaar. Back tot basic zeggen ze dan, Jesus Christ. En toch verloopt daar alles rustig , bijna niet te geloven, allemaal 1 doel Sdc. Doeiii
Om 7.30 uur ontbeten met Piet en dan samen vertrokken om 8.15 uur. Na 300 meter hebben we elkaar gegroet en zijn we ieder ons eigen tempo gaan rijden zoals we hadden afgesproken de avond voordien bij 2 flessen witte wijn . Dit is nu de camino ten voeten uit. Mensen ontmoeten elkaar, brengen wat tijd samen door, gaan dan weer elk hun eigen weg ,ontmoeten elkaar weer uren later, dagen later of nooit meer.
Ik heb me om mijn dooie gemak klaargemaakt en heb nog wat gepraat met een koppel uit Nijmegen. Heb een klein ontbijt genomen. Ik vertrok om 8 uur met mijn winter- en windvest, muts en handschoenen aan. Het was 8 graden. De Nijmegers op 30 km tijd drie maal voorbijgereden. Ze deden het op hun gemakkie. In Carrios de los Condes een bakker binnen, wat koeken gekocht als ontbijt en middagmaal. In Sahagun aan een cafe gestopt , ril ril, 3 hete koffies gedronken met mijn koek. Die koek bleek bladerdeeg gevuld met auberginepuree te zijn . Heb het toch maar opgegeten, lekker, hmhm.1 noorderbuur van gisteren tegen gemomen. Hij was zijn maat kwijt, die reed hem te snel. Even later was ik hem ook kwijt, haha. Een tiidje later reed er weer 2 voorbij. Een Belg heb ik hier nog niet gezien verdorie. Ik heb dan een goede alberge gevonden in Mansilla enz.. En dan stelde ik vast dat ik deze morgen mijn beste koerskledij op de wasdraad in Fromista heb laten hangen, weeral gesakkerd ipv je weet wel. Het moest zo zijn zeker. Maar van 1 zaak ben ik zeker, mijn andere koerskledij zal ik zeker niet vergeten want dan rijd ik in
mijn bloot gat rond. Ik weid het aan alzheimer light en dit op de verjaardag van mijn madam. Morgen rij ik naar Astorga en maandag naar de Cruz de Ferro. Doeiii
Ik heb dan weer bekende en ook onbekende Nederlandse fietsers ontmoet, de 2 zwijgers uit A'dam en 2 nieuwe, hadden zich onderweg ' gevonden '. Zijn allen doorgereden tijdens mIjn ontbijt. In het kleine dorpje Iglesias begon zowat de hoogvlakte, de Meseta, voor mij. In Castrojeriz gemiddagmaald. Namiddag stak de westenwind weer op maar in niets te vergelijken met gisteren.In een kleine gemeentelijke alberge terecht gekomen. Na de was en de plas op 3 plaatsen een pint maar nergens Wifi. Ben dan maar om 21 uur gaan slapen. Doeii
Vertrokken om 7.50 uur, geen kat open. De eerste 20 km in de mist gefietst, heb mijn muts en handschoenen aangedaan. Maar, er was geen wind meer, godzijdank. Plots was de zon er en ben ik aan een bankje gestopt
Vanmorgen om 5.30 uur wakker geworden, heb de wekker blijkbaar geen wekker meer nodig. Kon volgens de Spaanse gewoonten pas om 8 uur ontbijten in het hotel. Heb mijn beste vriend dan maar klaar gezet, gepakt en gezakt. Kreeg bij het ontbijt 2 glazen vers geperst sinaasappelsap. Dat smaakte. Om 8.25 uur vertrokken en ontmoette onmiddellijk de 2 Spaanse mountainbikers die ik gisteren ontmoet had, een fijne babbel in het Engels gevoerd. Ze reden de route van de wandelaars. En toen begon het, de wind op het neusje aan 5 bft, verschrikkelijk. Het was bijna constant licht bergop . Amai, nooit meegemaakt in mijn 25-jarige fietscarriere . Ik zag fietsers te voet gaan. Wie me kent als fietser weet dat ik nooit opgeef en nog liever doodval. Ik trapte, duwde,trok,sleurde en sakkerde me vooruit. Maar ik had een fantastische afleiding, het uitzicht, dit was mooier dan Toscane. Ik dacht ook aan de fijne mails die ik van velen mocht ontvangen, dit gaf me extra energie. Toen ik in Burgos arriveerde, was mijn gemiddelde snelheid- ik durf het bijna niet mee te delen- 15 km per uur. Ik hoop dat de wind morgen wat meer compassie heeft met de pelgrims. In Burgos kwam ik Eric Fey, een Fransman van 50 jaar, al voor de derde maal tegen. We heb en wat gegevens uitgewisseld en een bok gedronken. Hij reed nog 20 tot 40 km verder. In de auberge was geen internetaanuiting dus ben ik een cafe binnengestapt en heb internetcode gekregen zodat ik toch aan mijn blog kon beginnen. Morgen rij ik naar Fromista. Doeiii
Dag 13. Los Arcos - St Domingo de la Calzada. 93 km
Om 5 uur vertrokken al de eerste wandelaars. We lagen daar met 36 personen in dat slaaplokaal met dubbel bedden. Mooi om te zien hoe rustig dit vertrek verliep, er werd zonder woorden opgestaan, gewassen, getoilet, buiten gegeten en vertrokken. Om 7.30 uur vertrok ik als een der laatsten.Voor de afwisseling was het parcours weer zwaar met veel tegen(westen)wind.Door de grootstad Logrono gereden, was de moeite. s' Middags in Najera langs een rivier brood met sardines en chocade gegeten en dit doorgespoeld met aquarius. Om 15 uur heb ik op aanraden van Jos Geusens ( compostellaganger uit Genk in 2010 ) een hotel genomen in StDdlCalzada. Na de douche en de dagelijkse plas ben ik naar de kerk getrokken alwaar die befaamde haan met zijn kip zit. Voor 2,50 euro mocht ik de haan gaan bezichtigen in de kerk. Deze zou daar elke maand , volgens Johan, afgelost worden door een andere. Wat een zicht. , ik hoop dat de foto's gelukt zijn. Ben dan in een steeg mijn onvermijdelijk biertje gaan drinken. Ik ontmoette daar 2 Nederlandse Limburgers, hadden een plezant gesprek. Normaal gezien zullen we elkaar onderweg opnieuw moeten zien. Ga seffens eten.
Ik wil nog melden aan de lezers van mijn blog dat ik niet kan internetten in een refugio. Ik zal ook hier mijn best doen. Voor de rest gaat het goed met me. Ik ga proberen tot het einde van de SdC rit vol te houden. Doeiiii
Om 05.45 uur wakker. Om 7 uur waren bijna alle wandelaars weg.Even verder in een Spaans cafe een cafe con sole met brood en gerookte ham gegeten. Vertrokken om 8.10 uur .In het volgende dorp proviand gehaald en nog een dorp verder geld uit de muur gaan halen.Rond Pamplona gereden over een rustig dalende weg. In Puenta la Reina mijn bokes opgegeten en dan beginnen klimmen tot Los Arcos . Daar een refugio binnen uitgebaat door het VlAams Genootschap van SdC. Johan en Paula uit Diksmuide runden de zaak voor 2 weken, lange dagen van 6 tot 23 uur.Vanaf morgen ga ik kortere ritten rijden want anders ga ik veel te vroeg in SdC zijn. Ik beb mijn vlucht terug reeds geboekt voor dinsdag de 19.06. De ritten zijn tot nu toe veel zwaarder in Spanje. Nu begrijp ik ook waarom Spanje zoveel klimmers heeft in het wielrennen. Johan bracht me persoonlijk via de prachtige kerk naar een restaurant. Ik trakteerde hem op een biertje en toen moest hij zijn vrouw terug gaan vervoegen wegens teveel gasten. Ben om 21 uur gaan slapen. Doeiii
Dag 11 St Palais- St Jean Pied de Port- Roncevalles. 60 km
Deze morgen heb ik mijn tassen herschikt zodat ik een deel kan terugsturen naar huis. Om 08.20 uur vertrokken en direkt boem omhoog ,op en neer tot 31 km verder in St Jean. Gearriveerd om 10.10 uur . Boeken, kaarten en een paar kledingstukken naar de post gebracht. Ben iets gaan drinken juist buiten het drukke centrum. Je kan het vergelijken met Lourdense toestanden. Nederlands koppel uit St Palais terug tegengekomen, hadden 2 spaken over. Kon om 12 uur pas eten, geen minuut eerder, Franse way of live. Heb al die tijd met een Hongaarse student rechten ( derde jaar ) zitten praten. Kende de Salduz- wet niet. Heb hem het systeem uitgelegd. Om 13 uur de Pyreneeen opgereden, om 16 uur boven. Vertrokken in dunne koerstrui en met dikke jas en wintermuts aangekomen.Het was een zware klim tussen 7 en 10 procent. In Roncevalles in een auberge, we liggen per in een couchet, 2 Fransen, 1 Belg en 1 Japanner. De Japanner en ik lagen boven, viel die Jap daar om 2 uur met een slag op grond. Stond recht en kroop gewoon weer naar boven, raar manneke die Jap. Doeii
En
Om 8 uur vertrokken in de regen, 30 km.Was vergeten dat het zondag was, weer niets open gevondent tot in Caresse Toen was het al 13 uur. Aldaar was nog een tent open , gegeten en verscheidene adressen gebeld voor overnachting , rien de knots. Om moedeloos te worden, dat is wat met die Fransen hoor, vooral op een zondag, leven wij toch in een luxelandje. Ten langen leste voorbij het voorziene eindpunt een overnachting gevonden in een klooster in St Palais. Ik was aan het twijfelen om in te treden, die kloosterlingen hebben toch een leven zeg. Het celibataire leven ben ik ook al gewend... Doeiii
Ik ga er wat sneller overheen gaan want heb 3 dagen in te halen. Had 2 dagen geen internet, zat in refuges. In Le Pizou vertrokken om 7u30 na lekker ontbijt, zwart brood met spiegeleieren enz., kan geen frans brood meer zien Door St Emilion gereden, klein stadje met rondom niets dan wijngaarden. In Cadillac door de markt uit gereden, navigatie he. Begin van de Landes, enkel bossen en beemden 150 km lang. Heet, 34 graden. In Hostens , een van de weinige dorpen aldaar werd er op me geroepen, daar zat het A' dms koppel uit Tours onder een lindeboom aan de kerk.Ze hadden een andere route gereden en reden nu weer een andere richting uit . Leuke babbel, wederzijds respekt. Vanaf Pissos wind tegen in de open velden, oef. Via een contactpunt in Labouheyre een pelgrimsgite gekregen, oude dame met wagen moeten volgen. Zat in kamer met een Fransman uit Nantes. Na de douche opnieuw de fiets op naar centrum, pizza en hotdog gegeten van de honger. s' Nachts regende het. Doeii
Vandaag de kaap van 1000 km gehaald. ( 1057 ). Deze morgen vertrokken om 8 uur na een hartelijk afscheid van het Frans koppel. Het was al direkt zeer warm, zweet zweet. Voorbij het dorpje Montignac aan een klim begonnen. Rechts van mij lag op een hoogte een boerderij met een veld met lage begroeiing. Plots hoor ik een vrouwenstem roepen : " Viens ici " Even later wist ik het, komt mij daar een hond door het veld naar mij toegestormd. Wat dacht je... een scheper maar deze had niet zo'n vriendelijke bedoelingen. Ik ben in heel mijn leven ( 53 jaar ) nog nooit zo snel een heuvel opgefietst. Hij haalde het midden van mijn achterwiel, had ik chance want mijn voeten zaten vastgeklikt. Na 200 meter gaf hij het op, de smeerlap. Je ziet, de ene scheper is de andere niet. 5 km verder gestopt, mijn benen trilden van de inspanning. In Aubeterre een monolitische kerk bezocht, prachtig,volledig in de rotsen. Ben geen kerkganger maar dit was de moeite. Namiddag heet, niet te doen, toch maar doorgereden richting Lussac. Onderweg gebeld voor een onderkomen, alles ' complet'. Even 5 sec paniek, diep ingeademd, verder gebeld. 2 km terug was nog iets vrij, 68 euro b&b, slik, toch maar genomen. Weer een prachtig domein, te goed voor een pelgrim. Voor morgen staat een lange rit te wachten naar Labouheyre 150 km midden de Landes.Heb reeds vanavond een gite communal besteld. Doeiiii.
Vanuit de gite had ik contact, enkel nabij de woning van de eigenaar. Ik zat dus in de tuin maar de muggen vonden mij een vette kluif ...
Ik moest de B&B cash betalen evenals het Nederlandse echtpaar uit Tessel, zij waren te voet daar. De eigenaar was zo goed ons 10 km verder in een Super U geld uit een muur te laten halen en wat proviand in te doen. In de winkel dacht de Nederlandse dat ze een pannetje met water op het el vuur had gezet. Met mijn I phone naar de Franse mdam gebeld. Zaak opgelost, oef voor de zeer bleke Nederlandse. De eigenaars hadden een scheper van 6 maand oud, lief beest maar moest toch nog wat meer luisterbereidheid bijgebracht worden. Hij wou per se bij mij zijn maar
mocht dit niet. Weer vroeg gaan slapen.
Deze morgen vertrokken om 7.30 uur. Het was killig en de mist bleef hangen. Na 35 km kwam ik ( weer al ) een Nederlander tegen Deze Roermonder had zijn hond mee. Hij had achter zijn fiets een karretje hangen. Alles tesamen woog dit volgens hem 60 kg. Ik heb met proviand bij ongeveer 25 kg gewicht achterop de fiets. Dit is volgens kenners al te veel. Arme man, hij rijdt elke dag 60 tot 80 km. Hij had vorig jaar de camino al eens gedaan en vond Spanje prachtig om te rijden dus dat beloofd. Om 12.10 uur gestopt na 82 km in Nanteuil-En-Vallee om een plat du jour te eten. Lekker maar de dienster deed heel hautain omdat ik maar een fietser was, denk ik. Even later arriveerden er uitgedoste Engelsen met dure wagens. Daar was het trutje veel vriendelijker tegen. Ik heb ze dan ook geen fooi gegeven, ze keek maar raar .... Ikga stoppen,heb alleen verbindingbuiten maar de muggen beginnen te steken, tot morgen uit Lussac
