Na een maand of tien begon het te kriebelen om er een speelkameraadje bij te nemen voor Orby.
Ik werkte fulltime en Orby was vaak alleen.......een perfect excuus dus om terug op zoek te gaan.
Via het internet vond ik Mogwai, een reu van 7 maanden, hij moest weg omdat het kindje van de eignaars een allergie had. Deze keer was het in Lauwe, iets dichter bij huis.
Ik ging op bezoek samen met Orby.....het moest tenslotte vooral tussen hen klikken hé.
Toen we daar aankwamen lieten ze Mogwai uit de garage komen en hij trakteerde ons meteen op een vers drolletje in huis. "Dit doet hij anders nooit!" vertelden ze me met rode kaken.......vreemd?!
Dit terzijde leek het direct tussen de honden te klikken en mijn hart had hij ook al meteen gestolen....het stond vast......we zouden hem kopen.
Ik kreeg echter te horen dat er nog mensen kwamen kijken en dat ze dan gingen beslissen aan wie ze hem zouden verkopen.
Na enkele dagen bang afwachten kreeg ik het verlossend telefoontje dat Mogwai bij ons mocht komen.
We zouden nu met zijn drietjes zijn.
Dat er van dan af veel leven in de brouwerij zou komen vertel ik een volgende keer!!!!
Oef .......eindelijk thuis......weg uit de miserie..
Ik koos direct een andere naam voor Bourboul en doopte hem om tot ORBY!!!
De eerste 2 weken waren wat lastig en heftig (kapotte deuren , veel janken 's nachts, overal kaka en pipi,...) maar het kwam allemaal goed.
Eerst had hij in niemand vertrouwen en was erg angstig.......na enkele weken besefte hij dat het hier goed was en hij ervaarde mij als zijn nieuwe 'mama'.
Hij veranderde van een angstig, mager beestje in een stoere vent van meer dan 17 kilo en had zichzelf de opdracht gegeven zijn 'mama' tegen iedereen te moeten beschermen (maw..vreemden zijn niet zo welkom!)
Ik had eigenlijk mijn eigen hond waar ik al jaren naar verlangde en we werden de beste maatjes.
Bijna 5 jaar geleden ging ik op zoek naar een franse bulldog. Mijn pa had er altijd eentje gehad, Laiko, en ik wist dat dit het ras was dat mij het meest aansprak en bij mij paste. Ik wou bewust geen jonge puppy, maar wou er liever eentje een nieuwe thuis geven.
Ik ging op zoek op het internet en daar vond ik 'bourboul' een reu van 7 maand, woonachtig te antwerpen. Ik weet het nog goed, het was een zondag.... Ik belde die mensen op om een afspraak te maken, liefst nog die zondag zelf. Ik sprong mijn wagen in en reed onvoorbereid richting antwerpen.
Na heel wat gesukkel kwam ik op de bestemming terecht.....
Ik bleek bij de ouders van de eigenaars te zijn en de zoon zei dat hij vlug even ' de hond' gingen halen.
In de verte zag ik in de tuin een paar engelse bulldogs zitten, achter tralies, in de regen......brbrbbr.......ik kreeg er al de kriebels van,....dit konden geen dierenvrienden zijn!!!
Dat "vlug de hond even halen" duurde in werkelijkheid een driekwartier.
Toen arriveerde de zoon met Bourboul.....een klein mager en angstig dier..... dat hij dicht bij zich droeg, hier en daar wat stoelgang geplakt aan zijn bevende lijfje. Ik pakte hem vlug bij mij en voelde de angst dat hij uitstraalde door mijn lijf gaan...het wenen stond me nader dan het lachen....waar kwam die angst vandaan?
Ik besloot direct bourboul mee te nemen naar huis.....ik probeerde wat van de prijs af te doen....met de boodschap dat hij eerst nog naar de dierenarts zou moeten, want hij zag er verre van gezond uit. Bovendien bleek hij 1.7 jaar ipv 7 maanden. Ik mocht hem niet op de grond zetten daar want hij zou zijn behoefte doen....blijkbaar was het ook een hondje dat nooit binnen had mogen zitten (cfr de engelse bulldogs).
Ik zette Bourboul vanachter in mijn wagen en kon niet rap genoeg thuis zijn. De hele weg heb ik tranen met tuiten geweend...wat had dat beestje allemaal niet moeten meemaken.
Na meer dan een uur rijden kwam ik thuis..het was zondagavond.. Ik stak hem in bad (want hij was erg vuil en vies) en legde hem daarna in zijn mandje...hij was thuis...
Ik ben Joke
Ik ben een vrouw en woon in Kortrijk () en mijn beroep is woonbegeleidster.
Ik ben geboren op 10/07/1977 en ben nu dus 47 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wat denkt ge : mijn bullekes natuurlijk !!.
Na een maand of tien begon het te kriebelen om er een speelkameraadje bij te nemen voor Orby.
