Deze week verwelkomden wij een zevende lid van het groencomité: Mark (Bouwen,oud-directeur ASO) die op de eerste foto, samen met Stan, hout aan het klieven is.
Maar laten wij het verhaal van de ganzen vertellen...
Dit wordt vergezeld met foto's van jaren terug: beelden uit zomers en winters die nog niet zo heel ver achter ons liggen. Zoals iedere bezoeker, oud-leerling, oud-leerkracht, oud-scout of -KSA'er wel weet, zitten er heel wat vogels in het park.
Ons verhaal begint met 4 ganzen die een heel strenge winter met veel sneeuw meemaakten.
Tijdens de daaropvolgende zomer kwamen er enkele gansjes bij.
Weer twee winters later hadden zij een bijna volledig elftal binnen de lijnen, klaar om een eerste wedstrijd te spelen.
Dit had zo zijn gevolgen voor het voetbalterrein...
Het ganzenteam liet na elke wedstrijd zo veel restmaterie achter dat het moeilijk werd om nog een leuke wedstrijd te spelen. De voetballers griezelden een beetje van al die shit want voetballen was echt heel moeilijk aan het worden.
Ook de atletiekpiste en de aanpalende omgeving (handbal- en volleybalveld) bleven niet gespaard van ganzenwedstrijdjes (en uitwerpselen).
Een eerste stap was het herleiden van het aantal ganzen naar het oorspronkelijk aantal.
Helaas deze maatregel bleek niet voldoende en daarom besloten de groene werkers in 2013 om een vijveromringende omheining te plaatsen (wat o.a. in het gemeentepark van Merksem met succes gebeurde).
Na heel wat problemen (zoals bijvoorbeeld het inzakken van de draad onder het gewicht van nietsvermoedende leerlingen die dachten dat het om een zitbank ging) en honderden meters draad, bleek de afsluiting (mét poort!) zijn effect te hebben.
Het voetbalveld bleef clean en op de atletiekpiste kon terug gelopen worden.
Op dit moment is het ganzenprobleem zo goed als opgelost, moesten de drie jongste exemplaren niet af en toe een raid buiten hun territorium uitvoeren, dank zij hun vliegkunsten.
In het vervolg van deze blog zullen wij zo veel mogelijk aspecten van die werkzaamheden naar voor brengen.
Deze keer behandelen wij het verwijderen van enkele zieke bomen.
Op het einde van oktober werden bijvoorbeeld 4 grote bomen verwijderd, kort bij de ingang van het park in de Ullenshofstraat. Dit gebeurt steeds door een gespecialiseerde firma.
Beelden van deze werkdag kregen wij van één van de overburen uit de straat.
Het
leven in het park van Groenendaal zoals het nu is.
Het
onderhoud van dat park gebeurt al jaren op vrijwillige basis door een aantal
sympathisanten van de school.
Op
dit moment werken wij met een zestal mensen op woensdagnamiddag en/of
zaterdagvoormiddag.
Wij
dat zijn Stan Van Herck(coördinator en vader
van oud-leerlingen), François Siemons (oud-werkman),
Hugo Verstraelen (oud-leraar en oud-leerling),
Dré Huysmans, Peter Spruyt (vaders van
oud-leerlingen) en Jan Verstrepen (ikzelf,
oud-leerling en oud-leraar).
Onze
taak bestaat er vooral in om het park op een natuurlijke manier te beheren.
Een
voorbeeldje aan de hand van enkele fotos.
Bij
het binnenkomen van het park begeef ik mij naar de garage waar al het tuingereedschap
zich bevindt.
Met
een lege kruiwagen vertrek ik aan het voetbalveld.
Een
blik op de verspringaccommodatie leert mij dat er in het voorjaar nog heel wat
werk te leveren valt.
Zelfs
op het handbalveld waar zich 2 vuilbakjes bevinden, ligt een aanzienlijke
hoeveelheid PMD waaronder 2 brooddozen. De herfst begint en de eerste kastanjes liggen voor het rapen.
Vóór
wij het park en het beheer daarvan bekijken,willen wij eerst een korte historische schets van het domein geven.
In
1405 wordt een eerste maal het Goed ten Steene
vermeld, dit is de plaats waar zich nu het park van Groenendaal bevindt.
Later
verandert die naam o.a. in de Grooten Steenhof (1479),
Hoeve ter Steene (1507)en den Steenhof (1622).
Vanaf
1855 wordt het dan eigendom van de familie Beeckmans (de Beeckmansstraat is
nueen zijstraat van de
Houthulststraat).
Frans T. Beeckmans liet in 1864 het kasteel bouwen en het park aanleggen voor de
som van een half miljoen frank (12.500 ).
Later
wordt het domein verkocht aan baron Ullens de
Schooten (Ullenshofstraat!) die huwt met Antoinette Beeckmans.
Na
WO I gebruikt men het kasteel voor de opvang van zieke en zwakke kinderen tot
het aangekocht wordt door de
VZW Colleges en Instituten van het Bisdom Antwerpen.
Vanaf
1924 fungeert het kasteel als internaat voor de leerlingen van het Sint-Jan
Berchmanscollege van de Meir (Antwerpen).
Tijdens
de oorlog eisten de Duitsers kasteel en domein op. In het park werden 2 bunkers
opgericht waarvan er één nog bestaat (de zogenaamde berg naast het
handbalveld).
In
juni 1945 wordt het vernielde kasteel heropgebouwd en in 1951 start men met een
zesde Latijnse (nu 1 ASO) en een zevende voorbereidende(nu zesde leerjaar lagere school).
Hier
begint dan de geschiedenis van het Sint-Jan
Berchmanscollege van Merksem, dat in 1996 overgaat in het Groenendaalcollege.
In
die periode wordt er heel wat gebouwd in en om het park tot het zich
uiteindelijk in de huidige staat bevindt.
Wat
brengt de toekomst?
Men
probeert alles zoveel mogelijk te behouden maar verbouwingen aan het kasteel en een
aanpassing van de infrastructuur zullen ongetwijfeld nog voor verdere
wijzigingen zorgen
In
deze blog kan je heel wat informatie vinden over het mooie park van het
Groenendaalcollege in Merksem.
Wij
maken ook een stap terug in de tijd om de geschiedenis van het domein en zijn
kasteel wat nader te bekijken.
Hiervoor
wordt vooral een beroep gedaan op de GROENENDAALINFO 1951-1976, een prachtige
info die ter gelegenheid van het zilveren jubileum van het toenmalige Sint-Jan
Berchmanscollege door wijlen E. Frederickx werd
samengesteld.
Veel
fotos en tussendoor wat tekstmateriaal: dat is wat je mag verwachten.
Indien
je zelf interessante of relevante informatie wil leveren, dan is dat van harte
welkom.
In
naam van het Groencomité onder leiding van Constant (Stan) Van Herck wens ik iedereen veel
kijkgenot en wie weet ,
misschien
ben jij wel één van de mensen die ons in de toekomst willen helpen bij het
onderhouden van het Groenendaalpark?
Bekijk
even deze foto's uit de oude doos en laat je niet foppen...
De vijver die je op de eerste foto ziet, is helemaal niet gelijk aan de
vijver zoals die nu bestaat!
