De kans is groot dat u nog nooit van The Book Of Knots gehoord heeft. Dat is geen schande, want dit is weer zo'n typische superband die er maar niet in slaagt om boven de radar te vliegen. Aan de indrukwekkende line-up zal het echter niet liggen, want de vier New Yorkers hebben hun sporen verdiend als muzikanten voor onder andere Elvis Costello en Pere Ubu.
Het geluid van The Book Of Knots dan. Post-industrial Americana, zo omschreef iemand het schurende, rauwe geluid op "Traineater", en die beschrijving dekt de lading nog het best. Het viertal zet een indrukwekkende soundscape neer waarmee ze volgens eigen uitdrukken "what its like to grow up in a rotting sea town in Massachusetts staring at the ocean when youre seven-years-old, cutting bait on a dock for your first summer job and smelling the chum". De uiteindelijke neerslag van dat experiment klinkt als een kruising tussen de dissonantie van Sonic Youth en de oerkreten en metalen percussie van Tom Waits. Ook thematisch neigen de songs fel naar het oeuvre van Waits, wat het dus allerminst verwonderlijk maakt dat hij zelf naast onder andere levende legende Mike Watt een van de gastzangers is op het album.
"Traineater" is een overweldigend album van een geheide supergroep die dringend dient ontdekt te worden. Het is een loodzware plaat die zonder waarschuwing van oorverdovend naar fluisterstil en van folk naar drone kan gaan, een plaat die de luisteraar uitgeput maar gelouterd achter laat.
|