Zoals afgesproken stond het "ritje" naar de Leeuw van Waterloo gepland. We zouden dat beest eens effe gaan temmen, het was amper een 90-tal km en amper 700 hm te overbruggen (allé toch volgens het pc-programma)
Iedereen netjes op tijd. Zelfs onze Pat was tijdig uit zijn bedstee geraakt nadat hij eerst zijn Marina het hof had gemaakt. Onze "grootste" was deze week ook paraat, scherp als een mes, doch Kurt en Marc hebben het vermoeden dat dit niet enkel van het trainen is... Wat zij hiermee exact bedoelen is mij een raadsel.
We reden via Liedekerke, Lennik, Gaasbeek richting St. Pieters Leeuw. Onze ex-prof Marc, die de ganse heenrit naast de parcoursbouwer op kop reed (met hierachter 3 "Wielkeszuigers"), wist te zeggen dat indien het rechtsaf ging we een lange kassei zouden moeten verteren. Hij wist dit nog want in een ver verleden had hij hier Merckx, Poeske Scherens, Teirlinck en andere Sergeant's stevig op hun kl... gegeven. Een beest is het ! Gelukkig was er heden ten dage een betonstrookje naast de kassei gemaakt zodat de kasseien geen hinder vormden. We hoorden onze Luc "de Heer" hiervoor een 100-tal keer prijzen. Halleluja !
Omdat de kassei geen kassei meer was voorzag de parcoursbouwer, snodaard Geert, een onverwachte veldbaan richting het pittoreske Halle met zijn prachtige Basiliek. Hier werd het klunen geblazen. Aangetrokken door het vele beenhaar van Luc plantte een woeste wesp zijn angel in de bil van onze kameraad. Op een haar na werd zijn "grizzly" niet geraakt. Hoe zou hij dit anders aan de madam hebben kunnen uitleggen ? Een extra "Oebel" op zijne....
In Halle doorkruisten wij het Hallerbos en daarna richting Braine L'Alleud. Marc was duidelijk onder de indruk van het parcours en stond versteld bij zoveel kleine wegjes. Met zijn fysiek was hij evenwel veel minder onder de indruk van de zwaarte en hoogtemeters die zich opstapelden. Een beest is het !
Kurt, alhoewel iets meer gespierd dan vorig jaar, knalde als vanouds terwijl de Pat zijn overjaars Allezken duchtig de sporen gaf. Daar ikzelf me had voorgenomen een ritverslag te schrijven sloeg ik alles gade vanop enige afstand. We bereikten de Leeuw. Voila se. Marc wist te vertellen dat zijn hoogtemeter reeds +500 aangaf waarop Pat wist te vertellen dat 700 (in totaal) niet "just" zou zijn. Na een obligaat koffieke terug via Ittre. Hier werd een echte mini-col voorgeschoteld onder de naam "Beau Sejour" (jawadde). Zelfs de Muur verbleekt bij deze knaap. Via Dworp, Halle, Pepingen en andere Pajottenlandse dorpen geraakten we toch vlotjes in 't Sas. Bleek dat de hoogtemeter van Kurt rond de 1000 circuleerde. Conclusie : afgezien, beetje onvoorziene veldwegeltjes, hoger dan gedacht, beetje gevloekt maar...getemd is hij De Leeuw !
20-08-2018 om 15:38
geschreven door De Fietsvrienden
|