Is een gemeente in de Italiaanse provincie Sondrio (regio Lombardije) vlak bij de grens van Zwitserland en Oostenrijk. De plaats ligt in een breed dal in het hoogste deel van het Valtellina. Bormio wordt gedomineerd door de 3075 meter hoge wand van de Monte Reit. Langs de plaats stromen twee rivieren; de jonge Adda in het westen en de Frodolfo ten zuiden van het centrum. Ten noorden en oosten van Bormio ligt het uitgestrekte Nationaal Park Stelvio.
Bormio is een belangrijk verkeersknooppunt, hier vangen de routes aan naar enkele bekend bergpassen. De Stelviopas vormt de verbinding met het Duitstalige Südtirol, de Gaviapas verbindt het Valtellina met het zuidelijker gelegen Val Camonica en de Foscagnopas leidt naar het belastingvrije Livigno.
Cols rondom Bormio Bormio 2000 (1938 m) - Passo di Gavia (2621 m) - Passo del Mortirolo (1852 m) - Passo della Stelvio (2758 m) - Passo Umbrail (2501 m) - Passo di Foscagno (2291m) - Passo del Bernina (2328) - Passo d'Eira (2208 m) - Forcola di Livigno (2315 m) - Monte Scale (1931 m)
Dit hotel is helemaal gericht op fietsers en het personeel is zeer flexibel en vriendelijk. Eenvoudige kamers, prima eten (veel pasta) en bijna alles is mogelijk.
De Passo dello Stelvio (Duits Stilfserjoch) is een bergpas in de Italiaanse Alpen met een top die ligt op 2758 meter. De bergpas is vooral bekend vanwege wieleretappes in de Giro d'Italia.
De Stelviopas ligt op de grens van de Italiaanstalige provincie Sondrio en het Duitstalige Zuid-Tirol. Ten oosten van de pas liggen de Ortler Alpen met als hoogste punt de Ortler en nog dichterbij de Monte Livrio op wiens gletsjers gedurende het zomerseizoen geskied wordt. In het noorden ligt de Dreisprachenspitze, het ontmoetingspunt van drie talen; Italiaans, Duits en Reto-Romaans. Tenslotte ligt in het zuiden de Monte Scorluzzo.
De pas ligt in het hart van het Nationaal Park Stelvio, één van de oudste (1936) en grootste nationale parken van Europa. Nog geen drie kilometer van de pashoogte, in de afdaling naar Bormio, ligt de zijweg naar de Umbrailpas, de hoogste berijdbare pas van Zwitserland die op 2503 meter hoogte ligt.
Tot 1915 werd de Stelviopas het gehele jaar bereden door koetsen. Gedurende winter werd de weg door sneeuwscheppers berijdbaar gehouden. Tegenwoordig is de pas echter voor verkeer gesloten van eind oktober tot begin mei.
Gedurende de Eerste Wereldoorlog vonden er zware gevechten plaats op de pas tussen het Italiaanse en Oostenrijkse leger. Vanaf 1918 waren beide zijden van de pashoogte Italiaans. De Stelviopas was niet langer meer de belangrijke verbinding Milaan - Wenen en werd hierdoor net als de andere hoge passen 's winters afgesloten. Na de Tweede Wereldoorlog vestigde Giuseppe Pirovano van de Club Alpino Italiano hier een skischool en was het mogelijk hier 's zomers op de uitgestrekte gletsjers te skiën. Tegenwoordig staan er op de pashoogte verschillende grote hotels en gaan er diverse skiliften verder het gebergte in
Gem: 7,4% - 24,3km - Max:12% - htm:1808m
Wielerhistorie
Hoewel de bergpas altijd voor spektakel zorgt in de Giro d'Italia, is hij slechts 8 keer verreden, omdat de bergpas in het voorjaar nog gesloten kan zijn vanwege sneeuwval. De Passo dello Stelvio werd in 1953 voor het eerst in het schema van de Giro d'Italia opgenomen. De Italiaan Fausto Coppi kwam er als eerste boven en reed na een indrukwekkende solo naar de overwinning.
In 1980 besliste Bernard Hinault de Giro op de Stelvio. Twee dagen voor het einde van de ronde stuurde hij ploeggenoot Jean-Rene Bernaudau vooruit op weg naar de Stelvio. In de klim sprong Hinault naar hem toe en samen reden ze het vlakke stuk van Bormio naar Sondrio. Bernaudau kreeg de etappe en Hinault het roze, dat hij behield to Milaan.
In 1994 loste Marco Pantani de favorieten Miguel Indurain en de eindwinnaar van de Giro in dat jaar, Jevgeni Berzin.
1953
Fausto Coppi
-
1965
Graziani Battistini
Wegens sneeuwval klom men in 1965 slechts tot 1906 meter hoogte.
Op de top van de Passo dello Stelvio staat een monument ter ere van de Italiaan Fausto Coppi die in 1953 als eerste de top passeerde.
Het Verhaal
De Passo dello Stelvio is een van de bekendste, zwaarste, beruchtste, hoogste passen in Europa, 2758 meter hoog, 48 haarspeldbochten. Ruim 20 kilometer klimmen om bijna 2000 meter hoogteverschil te overwinnen (zo'n 7,7 % gemiddeld stijgingspercentage). De uitzichten zijn ongekend mooi, de berg is ongekend lang, steil en wisselend.
De noordkant vanaf Prato begint eenvoudig en wordt steeds steiler en heeft geen tunnels. De eerste kilometers langs een riviertje zijn mooi en eenvoudig met 3 tot 6 procent stijging. Later na het dorp Trafoi (1584 m) wordt het steiler met diverse pieken naar 12 % stijgingspercentages.
De zuidkant vanaf Bormio is iets gemakkelijker, heeft diverse gevaarlijke en smalle tunnels en ook vele haarspeldbochten.
Om de passo dello Stelvio te beklimmen met je racefiets moet je over een goede conditie en goede lichte versnelling hebben. Advies is om minimaal 39 x 26 te hebben of zelf 34 x 27. Reken op 2 uur klimmen als je 10 a 12 KM/uur kan fietsen bij 8 a 10 % stijgingspercentage. De afdaling heeft veel korte stukken, waardoor het geen afdaling is voor hoge snelheden. Helaas, maar de uitzichten zijn fenomenaal ! De mooiste uitzichten vanaf de Stelvio Pass zijn uniek in Europa.
Zelfs jaren later kun je het uitzicht op de top bij Rist. Rocca op 1861 meter hoogte nog exact herinneren, omdat je hier na een uur klimmen voor het eerst de top ziet liggen en je nog steeds 'maar' op de helft van de totale klim zit.
Het verhaal van vele
Vlak voor het dorpje Trafoi zie ik plotseling een bord met 48. Zou dit de eerste haarspeldbocht zijn? Ik had gelezen dat de nummering pas na het dorp zou beginnen, maar dat blijkt foute informatie te zijn. Bocht 47 volgt snel op 48 en ik krijg kippevel bij de gedachte dat het nu echt begonnen is. De bochten lopen lekker en het is heerlijk fietsen zo onder de bomen. Bij bocht 43 denk ineens dat ik al weer zo oud ben. Tussen bocht 34 en 32 is het plotseling erg steil. Het gaat nu niet meer zo lekker en ik moet naar mijn kleinste kransje. Na bocht 32 vlakt het een beetje af en kan ik weer een fijn ritme rijden.
Ergens tussen de bochten 24 en 23 verdwijnen de bomen en kun je in de verte de winkels en restaurants op de top zien. Dit is zowel een prachtig gezicht als een dreun voor je kanis. Je kunt heel ver omhoog kijken en weet dat er nog een enorme klus in het verschiet ligt. Ik besluit van het moment te genieten en me niet te focussen op de nummers. De weg is prima geasfalteerd en af en toe wordt je ingehaald door een dure auto (Porsches, Lamborginies, Donkervoort, etc) en motoren. Die schijnen het ook leuk te vinden hier op de klim.
Hoe hoger ik kom hoe ijler de lucht. Ik merk dat mijn ademhaling moeilijker wordt. Af en toe kijk ik naar beneden en geniet van het prachtige uitzicht. Zelden zulke mooie plaatjes gezien. Bij bocht 1 staat nog een toerist wat plaatjes te schieten en ik groet hem vriendelijk. Hij lijkt te denken: "Welke idioot gaat hier met de fiets omhoog?". Misschien heeft hij wel gelijk, maar deze idioot vindt het schitterend.
De Passo di Gavia is een bergpas in de Italiaanse Alpen, in de regio Lombardije. Het is een van de hoogste paswegen van Europa. De top ligt op 2621 meter. De bergpas is vooral bekend vanwege wieleretappes in de Ronde van Italië.
De Gaviapas (Italiaans Passo di Gavia ) is een bergpas in de Italiaanse Alpen , in de regio Lombardije. De weg voert dwars door het ongerepte Nationaal Park Stelvio. Gedurende de winter is de pas afgesloten vanwege de enorme sneeuwval. De pas is in mei en juni nog vaak afgesloten vanwege de grote hoeveelheid sneeuw.
Het weggedeelte tussen Ponte di Legno en de pashoogte is erg smal, vaak niet breder dan drie meter, inhalen is op het traject haast onmogelijk, hiervoor zijn uitwijkplaatsen aangelegd. Diep onder in het dal stroomt de rivier de Frigidolfo. Langs de diepe afgronden is op de meeste plaatsen een vangrail aanwezig. Maar op sommige plaatsen staat geen vangrail. Daar begint naast de weg direct de afgrond van ruim 500 meter diep. Dit maakt deze weg tot één van de gevaarlijkste bergpassen. De zijde van Santa Caterina Valfurva is iets breder en minder lang.
De pashoogte behoort tot de mooiste van de Alpen. Hier ligt het grote Lago Bianco met, naar het noorden, de berg San Matteo (3684 meter). Het Lago Nero ligt iets lager aan de zuidzijde van de pas. Hier bepaalt de berggroep van de Adamello het uitzicht.
De weg is aangelegd in de Eerste Wereldoorlog voor de bevoorrading van Italiaanse soldaten die vochten in het Italiaans-Oostenrijks grensgebied. Momenteel wordt de weg niet meer gebruikt voor doorgaand verkeer. Die maken liever gebruik van de SS38, de weg van Bormio naar Tirano.
Op deze Passo Gavia is in 1988 historie geschreven tijdens de Giro d'Italia door de ontsnapping van Johan van der Velde die in korte broek en korte mouwen door de sneeuw als eerste de top van deze roemruchtige bergpas bereikte. Beneden aan het begin van de klim regende het. Halverwege de berg ging de regen over in sneeuw. Boven was het compleet wit. In 1988 was de berg weg van de Gavia pas nog niet volledig geasfalteerd !!! Daarom zakte de dunne racefiets bandjes weg in de sneeuw en de modder. Johan van der Velde was compleet bevangen door de koude is wel gaan afdalen, maar hij koelde enorm af.
Al snel werd hij ingehaald door Erik Breukink en Andy Hampsten. Erik Breukink reed in de afdaling, waar het weer 'warmer' werd in de regen, sneller dan Hampsten en won deze legendarische etappe in Bormio. Andy Hampsten won deze Giro, Erik Breukink werd 2e. Deze onmenselijk zware etappe over deze berucht geworden passo Gavia staat sindsdien bij iedere wielerliefhebber in zijn geheugen gegrift.
Vreemd genoeg staan er geen monumenten op de Passo di Gavia. Wel hangt er een grote foto in de berghut van de legendarische etappe uit 1988 met daarop Erik Breukink en Johan van der Velde.
De Passo del Mortirolo (ook wel Passo di Foppa genoemd) is een bergpas in Italië met een hoogte van 1852 m, die vooral bekendheid heeft door de Giro d'Italia en de Italiaanse wielrenner Marco Pantani.
De Passo del Mortirolo ligt in Lombardije en vormt de verbinding vormt tussen de bergdalen Val Camonica en Valtellina. Vanaf de S38 (Bormio-Tirano) bij het plaatsje Mazzo di Valtellina begint de klim. De weg wordt niet vaak gebruikt, omdat het via Aprica makkelijker rijden is. Bovendien mag verkeer van een bepaalde breedte niet over de pas. Een aantal paaltjes aan de voet van de klim zorgen er voor dat breder verkeer er niet door kan. De weg is smal en tegenliggers moeten gebruik maken van de "invoeghavens" om elkaar te passeren. Een aantal kilometers onder de top komen aan de westkant twee wegen samen, die vanuit Mazzo di Valtellina en die vanuit Grosio. Aan de oost-kant splitst de weg zich richting Monno en richting Vezza d'Oglio.
Tot 1990 was de Passo del Mortirolo een onverharde weg. Toen de weg werd geasalteerd werd de weg ook interessant voor de Giro d'Italia die in 1990 de eerste keer de pas gebruikte in een etappe.
gem. 10,4% - 12,4km - max.18% - 1300 htm
Wielergeschiedenis
In 1990 werd de pas voor de eerste keer beklommen in de Giro d'Italia. Vrijwel alle keren werd de meest zware klim, die vanuit Mazzo di Valtellina, beklommen. Alleen in 1990 kwam men vanuit Monno.
De renners vrezen de klim en zo beweerde Lance Armstrong dat dit wel de meest zware klim was die hij ooit had gereden. "It's a terrible climb...it's perfect for a mountain bike. On the hardest parts, I was riding a 39x27 and I was hurting, really hurting. (Mortirolo) is the hardest climb I've ever ridden."
Marco Pantani brak in 1994 definitief door als klimmer door Indurain en latere winnaar Berzin op de Passo del Mortirolo uit het wiel te rijden. Hij won de etappe en werd dat jaar tweede in de Giro. Hij reed ook de snelste tijd ooit op de Mortirolo; 42 min en 32 sec.
In 1997 verloor Bugno 8 minuten op Belli, Tonkov en Gotti. Hij begon met 4 minuten voorsprong aan de klim en kwam met 4 minuten achterstand boven.
Het (moment) Monument
Vier kilometer onder de top van de Passo del Mortirolo (vanuit Mazzo di Valtellina) staat een monument ter ere van de Italiaan Marco Pantani. In april 2006 werd het monument onthuld in de vorm van een klimmende Pantani (achterom kijkend) en een gedenkplaat.
Iedereens verhaal die deze strook passeert
Het is inmiddels verschrikkelijk steil geworden en ik ben blij dat ik een triple heb gemonteerd. Regelmatig ga ik staan op de pedalen om mijn rug enigszins te ontlasten. Zittend voel ik soms mijn voorwiel omhoog komen en ik worstel me van bocht tot bocht. Soms opent zich het bos en kun je Mazzo di Valtellina zien liggen in de diepte. Het was op deze klim waar Marco Pantani in 1994 de hele concurrentie op een hoop reed in de Giro en daarmee definitief doorbrak als klimmer. Zo'n vier km onder de top passeer ik het monument ter ere aan deze rasklimmer. Het is een sober monument, maar de vlaggen en spandoeken maken dat je het niet kunt missen. Ik betrap mezelf erop dat ik een kruisje sla als ik het monument passeer. Het monument geeft me een enorme "boost" en het lijkt wel of het klimmen even iets makkelijker gaat.
Ik ben blij dat ik de col gereden heb want deze mag niet ontbreken op je palmares. Of ik het ooit nog eens zal doen?
Hij rijdt met ons mee!!
Il più grande di sempre : Marco Pantani - VAI Pirata
Als hierboven een God is...,? Was het op 12/10/2009 z'n laatste dag op de troon!! VDB is onderweg naar de hoogste col ! Oep de Groete Ploate..... R.I.P Frank
Het waren fantastische fijne dagen,in een prachtige streek,en in een meer dan goed gezelschap
De weergoden waren ons niet altijd even goed gezind,maar we hebben toch het maximale eruit gehaald,geen ongelukken,geen stukken en nooit lek gereden al maar goed ook in dat met momenten pokkenweer! De passos die we befietst hebben zullen voor altijd in het geheugen gegrift blijven,de een wat dieper als de ander! De Dolomieten waren BELLISSIMO
We waren voor 4 opdrachten gegaan: Goed Fietsen Veel Lachen Goed Eten Goed Drinken
4de dag in Campitello di Fassa zaterdag 7 juni 2008
Dag 4 @ The Dolomites
Normaal stond de Stelvio op het menu,dat werd ons door het slechte weer,en de slechte vooruitzichten afgeraden : Dus een Noodplan
Niets noodplan dat was allemaal professioneel ingecalculeerd,en waren 3 reserve ritten in voorraad. Gekozen wordt voor de rit waar iedereen kan meefietsen,en geen extra wagen voor nodig is,enkel de wagen van onze sportdirector,c.e.o,fotograaf Kris
De rit : 90 km Passo Lavazè 1808m Passo Costalunga 1745m
We rijden 30 km door de vallei richting Cavalese.
Cavalese jammerlijk bekend geworden,door een Amerikaanse balkhaas,die het nodig vond eens te proberen onder een kabellift te vliegen,en dan de kabel met zijn staart raakte en brak,met als gevolg 20 doden waarvan 5 landgenoten,jaren later is gebleken dat die balkhaas geen schuld trof,en eigenlijk die kabellift daar serieus in de weg hing(genoeg hierover nu fietsen)
Cavalese is een mooi stadje,dat soliciteerd naar de wereldkampioenschappen skieen in 2013,onze stem hebben ze alvast,het is daar fantastisch afdalen! Even zoeken waar de Lavazè ligt, gevonden Passo Lavazè 11 km,we zullen der es een veijes oep geven!!
De eerste 3 km 7%,dat is vingers in de neus,al maar een geluk dat we ze er op tijd uithaalde,of we hadden ze er nooit meer uitgekregen,al gauw ging het naar 10%.
3 km later werd het nagenoeg vlak over 1,5 km,gaan de vingers weer in de neus? Eerst maar eens even wat wiskunde,we zitten op 3,5km van de top en op 1380m hoogte,dus moeten we nog 428, dat betekend dus dat de volgende 3,5km tegen 12,5% gemiddeld zal moeten geklommen worden,dus steek die vingers maar ergens anders het zal nodig zijn!
Allez 500 m verder,een eerste bordje met de vermelding 18%,ik dacht bij mezelf dit zal wel niet kloppen,in Italie hebben ze alleen bordjes met 18%,al 4 dagen zien we die bordjes!!
Voor de zekerheid neem ik buitenkant bocht,en zoals ik al vermoedde die Italianen hadden overdreven,het was maar 17%.
Op naar de volgende bocht een bordje met 15%, het zal ook wel lichtjes overdreven zijn net als het vorige zeker,maar even gaan de lichten uit,en in een helder moment zie ik mijn kilometerteller 19% aanduiden. ( ik heb een mailtje naar de stad Cavalese gedaan,dat ze die bordjes moeten omwisselen,dat is pure koersvervalsing)
Na veel stoempen en sleuren toch de top behaald. Onderweg is ook de balkhaas al snel bekend geworden,namelijk onze Gunther,die had zich door de volgauto laten meeslepen,in de hoop dat niemand het gezien had,ware het niet dat Jan boven alles stond te filmen,dus met stip op nr 1 Gunther en op nr 2 Kris als medeplichtige.
Boven op de Passo Lavazè hebben we even rust gehouden,en het plezante was we waren nog steeds droog,eindelijk konden we nog eens afdalen,en dat gebeurde richting Novale en Birchnabruck.Onze sportdirector Kris was stom verbaasd over de snelheid die we haalde,hij moest 90km/h rijden om ons te volgen(heeft het op film vastgelegd!) eventjes waande we ons Paolo Savodelli Il Falco
Vanaf Birchnabruck ging het in licht stijgende lijn naar Nova Levante,daar kom je aan de voet van de Passo Costalunga 9km 7%
In Nova Levante hebben we nog maar eens spaghetti gaan eten,en ons met een plaatselijke schone laten fotograferen,ondertussen was het toch weer beginnen te regenen,maar eigenlijk kon het niemand wat deren,het was al zo een mooie leuke dag geweest,en boven op de top gaan we ons belonen met een Forstje!! Even later namen we dan toch maar de start richting de Costalunga,dit was meer een passo voor wielertoeristjes als ons,ik had voor deze passo een doel,zo snel mogelijk aan mijn Forstje nippen,en voor mijn doen ging het redelijk vlot.
Wat later ging de afdaling naar Vigo di Fassa,waarna we nog 5 km door de vallei moesten naar Campitello di Fassa,waar we goed en wel aankwamen na 90 km,allemaal moe en voldaan! Dit was de perfecte afsluitende fietsdag. SAvonds in stijl afgesloten in pizzeria Kamerloy,met Weissbier en bij Gabry met de nodige Forst en special guest Reinhold
De voorgestelde planning: Passo Tré Croci Col Sant Angelo Tre Cime de Lavaredo Passo Cimabanche
En voor de ultieme uitdaging een toetje: Passo Falzarego Passo Pordoi
Ware het niet dat dit verslagske een GROOTTE MAAR heeft!
Afspraak 08h00 ontbijt,de eerste strompelen de eetzaal binnen,weinig woorden,de mensentaal en gezichten spraken boekdelen!!
Het was net The Day After van een bokskamp tegen Mike Tyson,de onvermijdlijk K.O op de Passo Fedaia zat nog in lijf en ledematen.
THE PASSO FEDAIA SLAUGHTER THEM ALL!!!
Een uur ging voorbij,eigenlijk moesten we maar eens vertrekken,moesten nog 65 km in de wagen richting Cortina dAmpezzo
We zijn met de auto nog maar eens over de Fedaia gereden,om zo af te dalen naar Caprile(zelfde weg als we de dag voordien beklommen hadden).
Het werd stil in de wagen!! Hebben wij hier opgereden? Eigenlijk was het nog indrukwekkender,als dat we al dachten(de afdaling werd gefilmd gewoon om eens wat bewijzen te hebben).
Na de Fedaia,gingen we over de Passo di Giau,een kleine verkenning voor de volgende keer:besluit van de Giau,geen poesje om zonder triple aan te pakken!
Wat moet dat worden,de Tre Cime ligt op ons te wachten,en dat is de strafste van allemaal,en we waren nog maar net overeind gekrasseld van de k.o op de Fedaia
Aangekomen in Cortina dAmpezzo,nu was het aan ons,daar is de Tré Croci. Door de walky talky kwam de vraag,voelen er zich geroepen om er aan te beginnen?
Antwoord:: stilte en geruis,even later dan toch een antwoord,euh rij nog maar 5 km verder(en iedereen vond dat het goed was),die 5 km werden er 15,en zo kwamen we in Misurina aan.In Misurina is er ook een prachtig meer:
Lucl had een balkhazen voorstel: laten we een criterium rond het meer rijden,De Joel rijd er voor naar Keerbergen,ahwel wij verkiezen Misurina,ligt op een hogere plaats en de snelheden zijn ook veel hoger! Lol
Misurina is ook nog bekend om een legendarisch bordje met de vermelding TRE CIME DE LAVAREDO 8 KM
MSS had er beter STAIRWAY TO HELL opgestaan
1 ding was al opgevallen,de stilte bleef en niemand sprak het woord fiets uit,mss werd er stiekem gehoopt op regen,want die hadden we nog niet gehad,de laatste 3 uur,maar die hoop werd al gauw realiteit,bovenons werd het weer opendeur dag,het regende ballonnekes!! Al snel zaten we in een plaatselijke taverne,en werd er besloten (zonder stemming) de Tre Cime met de wagen te doen,en dat was een verstandige keuze.
Na 2 km kom je aan en tolhuisje(20 euro om met de auto naar de top te rijden): De persoon in het tolhuisje raadde het ons ten stelligste af,om naar de top te rijden wegens FOGGI:
Toch werd er besloten om naar de kwelgeest met zijn 3 pieken te rijden,na 2km werd het ons allemaal duidelijk de Tré Cime de Lavaredo,zou ons vermorzeld hebben,misschien wel zo erg dat we de rest van ons dagen een degout zouden krijgen van het fietsen!! Stukken van meer dan 18% regen en mist niets voor ons niveau van wielertoerist.
Boven aan gekomen was de mist zo erg dat je geen 10 meter ver kon zien,geen Tré Cimes,geen Rifugio Auronzo niet te zien,alleen een 7tal verloren gelopen Duitsers,die blij waren een 8 tal gekken tegen te komen,die wat hulp konden bieden.
Even later kwamen we terug in Cortina dAmpezzo,in de auto galmde de muziek van C.C.R door de boxenHave you ever seen the rain heel toepasselijk die dag
Maar er kon toch mee gelachen worden,onze sportdirecteur jaagt nu wat motivatie muziek door de boxen,efkes de Witte Strepkes er deu sleuren (The White Stripes) en dat bleek te werken,4 bodys gingen het er op wagen om een stukje van het toetje toe te fietsen.Wim Geert Jan en Lucvh kleedde zich om in de striemende regen en begonnen aan de Passo Falzarego 10 km 7% ,en 50 tal minuten stonden ze als 4 uitgeregende kiekens op de top,van afdalen was helemaal geen sprake meer,laat staan dat we de Passo Pordoi ook nog moesten doen,laten we gewoon gewoon doen en de wagen nemen en naar Campitello di Fassa rijden,een lekkere douche,en savonds voor de verandering in Canazei gaan pizza eten en om 22h00 hadden we een afspraak mee den Jolly!!
1 belofte maakte we voor elkaar,we komen terug in hopelijk beter omstandigheden om ons rondje af te werken!!
2de dag in Campitello di Fassa Donderdag 5 juni 2008
Terwijl ik dit verslag in elkaar boks,is het precies een week geleden van onze 2de dag @ the Dolomites!!
1 ding is er niet veranderd,het regent vandaag al de God ganse dag,net het zelfde weer als in Campitello di Fassa,echt Pragatown weer!!
Wat wel veranderd is, is het natuurschoon,de bergen,het eten,de rust en vooral Den Jolly (later meer hierover)
Bedoeling van dag 2: was een tocht van 90 km en 2 passos : Passo San Pellegrino 1918m Passo di Fedaia 2057m
Afspraak was 08h30 ontbijt en 09h30 de start,ware het niet dat de regen weeral met bakken uit de Zuid Tirolse hemel viel!!
(zeg nooit Italiaan tegen mensen uit de Dolomieten,het zijn Zuid Tirolers!! Vraag maar aan Jolly allemaal de schuld van der krieg)
Er werd veel gepraat en bedisselt,rijden niet rijden,want eigenlijk was het geen weer om een hond door te jagen,om 10h30 viel het besluit,we doen de beklimmingen per fiets en dalen af per auto,opdat moment mindert de regenval,het is nu malse regen.Jan,Wim,Geert,Lucvh en Sidney besluiten op de tocht aan te vatten van in Campitello,de rest gaat met de wagen naar de voet van de San Pellegrino in Moena ,de klim naar de top is 11,5 km en 7% gem.
De 5 op de fiets zullen dezelfde 5 blijven tot de top,de rest verkiest de wagen,wegens weeral serieus wat wateroverlast,reken 1 uur klimmen door de striemende regen en je bent een hoopje ellende dat boven komt!,als je dan de top bereikt zegt je hart om verder te gaan,maar gelukkig wint soms het verstand,en gelukkig maar dat het verstand op dat moment zegevierde.
De afdaling van de San Pellegrino met die weersomstandigheden,zou achteraf gezien een serieuze vergissing geweest zijn voor lijf en ledematen,stroken van meer dan 18% waar het water afstroomde zou zelfs levensgevaarlijk geweest zijn!! het verstand haalde het van het hart,en dus werd alles weeral in de auto geladen,en onder menig paraplus en kofferdeksels werd droge kledij aangetrokken.
In Falcade,eerste redelijk groot dorp na de afdaling van de San Pellegrino,wordt er halt gehouden om de innerlijke mens te spijzen! Gekozen werd voor Hotel Belvedere,gezellig boel daar en ook daar werden we hartelijk verwelkomd,begint op te vallen die Zuid Tirolers zijn vriendelijke,gastvrije mensen! De spaghetti werd weeral gesmaakt,en wat moet een mens doen om verder door dat hondenweer te rijden,Kris had weeral de oplossing,echt een prof in zijn vak die Kris!!.Raar maar waar in die zaak hadden ze Witte Hoegaarden,maar enkel verkrijgbaar in 0,5 L,dus ober leveren die handel,voila de moed was er weeral ingedronken,maar toch werd besloten om met de wagen naar de voet van de Passo di Fedaia te rijden in Caprile,even werd er halt gehouden aan het prachtige meer van Alleghe.
En dan met zn allen naar de top van mythische Fedaia, klim van 15 km,waarvan je in de laatste 6 km nooit meer onder de 12% komt,stukken tussen 15 en 18% zal je meer tegen komen dan je ze lief hebt,even knippert mijn kilometerteller 20%,en iedereen kent die stijgingpercentages van de Ronde van Vlaanderen,of ergens in het Hageland,maar daar zijn ze maar voor even,op de Fedaia is dat even ver zoek!! Iedereen kent dat klimmetje aan het unikamp,iedereen zoek steeds een vergelijk aan dat klimmetje,vooral aan dat steilste stuk! Wel dat steilste stuk van het unikamp klimmetje, dat een paar honderd meter is,zal de laatste 6 km van de Fedaia de normale kost worden.
Maar eerste wat eerst moet ,namelijk de eerste 8 km,staan beschreven als vlakke aanloop.Klopt gedeeltelijk steeds als je in een dorpje komt is het even vlak de andere kilometers kom je niet onder de 10%,op Fedaia gegevens na is dit vlak kun je zo stellen!! Daar waren we achteraf allemaal overeens na 15 km beulwerk is 10% op de Fedaia vlak,believe or not!!!
Er wordt besloten om zeker en vast de eerste 6 km samen te blijven,om zo samen door de wonderbaarlijke Serrai di Sottoguda te fietsen ook bekend als Costiera del Padon.
Hier waren we met zn allen toch een beetje onder de indruk van dit natuurschoon,fietsen in een kloof,langs links een rechts een rotsenmuur,met een prachtige rivier en een 2tal watervallen(later zullen fotos de bewijzen leveren). Hier werd het een stiltegebied en genoot ieder op zijn manier van dit natuurschoon:
2 bochten verder werd het nog stiller,een eerste muur van 16% stond ons op te wachten,vanaf hier werd het ieder voor zich!! In de kloof waren de weergoden ons goed gezind,ze gunde ons een paar minuten in de kloof om prachtige shots te maken,weeral professioneel aangepakt door Kris!! Daarna gingen de hemelsluizen weeral open en de percentages serieus omhoog.
Het was beulwerk,enkel blik op het asfalt waar de namen van de Giro helden nog op het wegdek gekalkt stonden: Vai Sella , Vai Bruss (Marzio Bruseghin),vooruit kijken was af te raden daar werd je misselijk van. Voorbeeld: als je fietst allez fietsen kan je het niet meer noemen,en onze sportdirecteur wandelt naast je,neemt je bidon uit je houder,vult hem met water,en steekt hem terug in de houder,en wandelt nog even met je mee met de aanmoedigende woorden,komaan tis maar 4 km meer!! En eigenlijk durfde ik niet drinken,gewoon de angst om in mijn eigen drinken te verzuipen!! Mag ik het zeggen:: F..k the F ing H.ll
De Sidney en de Gunther hadden de auto verkozen,dat was eigenlijk slim bekeken,want het enige wat de Fedaia doet is MENSEN SLOPEN
Boven op de top van de Fedaia daar moet ooit R.V.H.G zijn lied de liefde voor muziek geschreven hebben!
De woordenwat ik daar zag heeft me diep geraakt dat zijn woorden die je alleen vind bij mensen die net de top van de Fedaia bereikt hebben!!
Heb je ooit al eens een hoopje ellende in een deken gehuld zien staan op 2057m olé ola,net vermorzeld door de Passo di fedaia, in de striemende regen bij 8 graden olé ola,wel wij wel daarom met de woorden van R.V.H.G: Jan,wat ik daar zag heeft me diep geraakt!!! Olé ola Lol .(foto komt later),Wat we daar zochten heeft ons serieus gekraakt olé ola!! Nogal een geluk dat er geen lijkwagen langs kwam,ze hadden ons netjes tussen 6 plankjes gelegd,zonder tegen te spartelen!! 5 lijkjes ze leefde nog een beetje.
Van afdalen kwam niets meer ter sprake,zou onverantwoord zijn ook,en eigenlijk hadden we geen droge kleding meer.Zoveel mogelijk uitdoen,dan in een lekkere warme auto,en zo snel mogelijk naar een warme douche.
SAvonds in Canazei een lekker pizza gaan eten,en een pintje gaan drinken in Campitello,waar we die avond onze vriend Jolly leren kennen,later hier veel meer over!!
De Passo di Fedaia,man man miserie,we zullen tem nie direkt vergeten
1 ste dag in Campitello di Fassa: Woensdag 4 juni 2008
Het is vandaag precies een week geleden dat we in Campitello de Fassa aankwamen,en onze Sella Ronda fietste!!
Na een week blijft het gevoel het zelfde,eigenlijk was dat redelijk straf !
36 uur zonder nachtrust,waarvan 12 uur in de auto werden doorgebracht,en direkt bij aankomst uitladen en de Sella Ronda rijden,daar zijn pillekes voor verkrijgbaar bij den apotheker.
Passo di Sella 2214m Passo di Gardena 2121m Passo di Campolongo 1875m Passo Pordoi 2239m 72 km
Het is nu 09h45
De autos worden uitgeladen,omkleden,fietsen klaarmaken,drinkbussen voltanken,en jezelf voorzien van de nodige koeken!
Het is nu 11h00
Den eerste stomp op de pedalen is een feit,we nemen de Strada Dolomiti richting Canazei,3km verder aan het rond punt een bord met Passo di Sella 12km,daar beginnen de versnellingen al te kraken.
De Passo di Sella qua natuurschoon is deze klim indrukwekkend,daar waren we het alle 8 al snel overeens,qua stijgingspercentage 7% werd deze als eerste in rij goed genomen,en het weer mocht er opdat moment ook zijn,laten we hopen dat dit zo voor de rest van de dagen blijft!
Op de top samen poseren aan het bord dat boven op de top staat,en verder, de Passo di Gardena wacht
Na een mooie afdaling door het prachtige natuurschoon van het Sella massief,kom je aan in Plan di Gralba,daar wacht ons de klim van de Passo di Gardena 6km en 5% een loper zoals ze zeggen.
Na 3 km klimmen gaat moedernatuur ons op de proef stellen,de eerste druppels vallen uit de hemel en het zullen niet de laatste zijn,even later valt de regen met bakken uit de lucht,boven gekomen op de Gardena wordt nog snel een foto genomen,al gauw begint de temperatuur ook te dalen,op 2121m hoogte en daar regen en wind,daar moeten we niet te veel verzinnen,zo snel mogelijk iets zoeken om te schuilen en de innerlijke mens te spijzen!!
Da afdaling naar Corvara wordt ingezet,door de regen is dit geen pretje en zelfs een tikkeltje gevaarlijk,na een paar km afdalen was er een hotel in zicht,al snel stonden we alle 8 onder het portaal,maar het hotel was gesloten!! Wat gedaan verder afdalen door de gutsende regen naar Corvara in de hoop daar iets te vinden,of wachten op Godot,en die kwam ook niet,al stond hij in ons geval in de volgende bocht te wachten!
Er werd besloten om af te dalen naar Corvara,maar 1 bocht later stond Godot in de vorm van Ristorante Mesole te wachten op ons,blijkbaar zaten we daar in een dorpje met 5 huizen genaamd Colfosco,zonder om te kijken stormde we die taverne binnen,waar we trouwens vriendelijk onthaald werden!! Eigenlijk werd die taverne ingenomen door ons,op elke stoel hing van iemand wel kledij te drogen!!
Voor iedereen een lekkere warme koffie (en Jan zag dat het goed was) daarna werd er genoten van een zeer lekkere spaghetti met een grote cola (en Jan zag dat het goed was),een uur verstreek,maar niet de regen,de menige motards die er rondreden moesten ook stoppen,wegens zeiknat!!!
En de bazin van de taverne genoot ervan,de meer regen,de meer klanten,op een gegeven moment verdachten we ze ervan dat ze de brandweer gebeld had ,en aan de andere kant stonden water te spuiten zodat wij dachten dat het regende!! Toch even checken even later was het gedaan met regenen het was nu beginnen hard te regenen!! Vertrek noch maar even uitstellen en iets drinken,welja maar wat!! Kris raadde ons een plaatselijk drankje aan namelijk Forst Pilsener 0,40 cl om ons moet in te drinken!! Alora otto birras medium (en Jan zag dat het slecht werd)
De Forst werd door iedereen gesmaakt,maar nu moest er toch wel aan vertrekken gedacht worden,er werd ons door de bazin voorgesteld om te overnachten,maar daar hebben we dan maar voor bedankt!! Nu moest er gedaald worden,iedereen toch een beetje bang want er wachte ons nog 2 Passos
In Corvara verkleund aangekomen,werden gelijk we terug opgewarmd door de Passo di Campolongo een klim van 6 km en 5%,een klim goed haalbaar maar de weersomstandigheden verzwaarde deze klim zeker,van een foto samen was er geen sprake meer wegens te koud en te nat,maar onze Kris was zeer inventief,en nam fotos terwijl we voorbij het bord kwamen een sterk stukje fotografie van onze sportdirecteur annex fotograaf!!
De afdaling van de Passo Campolongo richting Arabba werd ingezet ,vanaf hier was het ieder voor zich,de Pordoi moest nog ingenomen worden,wachtte ons 33 bochten,en een spectaculaire afdaling naar Canazei om dan nog 3 km door de vallei naar Cesa Edelweiss te fietsen
De Passo Pordoi 33 haarspeldbochten vanuit Arabba 10 km en 7%,de pas slingert constant door de alpenweiden,en vanaf de start zie je precies waar de weg naar toe leidt!! Rechts van je ligt de Sella groep en links van je de Marmolada groep met de mythische Passo di Fedaia(later meer hierover)
Boven op de Pordoi herhaalde Kris zijn eerder vertoonde fotograaf kunstje,foto nemen terwijl je aan het bord Passo Pordoi voorbij kwam,stoppen is voor gekken,dus ik stopte en samen met Luc vh poseerde we fier voor het bord Passo Pordoi 2239 m! en ik voelde dat het goed was,maar vooral koud,maken dat we onder douche gaan staan,maar eerst nog 10 km afdalen en deze afdaling zal niet snel vergeten worden,ijzig koud regen en nog eens regen,iedereen tot op het bot kletsnat,met maar 1 gedachte een warme douche!!
Blij iedereen veilig,maar vooral moe en voldaan binnen gekomen en genoten van een verdiende warme douche!!
Rond 19h30 zijn we naar Campitello dorp getrokken en genoten van pizza witte en rode wijn in Residence Kamerloy Ristorante Pizzeria
En vroeg naar bed want morgen wacht er ons iets,dat we toen nog niet wisten,en al maar sjans dat we het niet wisten!!
De prijs van balkhaas was de ganse dag moeilijk om te geven,maar Lucl hielp ons ermee door op de laatste afdaling van de Passo Pordoi,stiekem door een straat te rijden,met verboden toegang!! Door deze balkhazenweg te nemen,sneed LucL 500m van het parcours af,en zou LucL zelfs nog op het podium gestaan hebben!!
Maar in zijn enthousiasme vertelde hij over zijn binnendoor,daarmee was het meteen duidelijk,LucL werd met het maximum van de punten BALKHAAS van de dag!!!! Merci Luc,ik stond net op punt de Balkhazen wedstrijd te annuleren
(Balkhaas is eigenlijk een andere naam voor een kat,maar voorons is een Balkhaas eigenlijk een Balkhaas,en Balkhaas voel je aan!!)
The Seach for a new baddeke tijdrit 24 mei: 1,430km
24 Mei:
Eindelijk is het zover, de tijdrit waar al zoveel over gesproken is,een eerste proef voor onze bestorming van de hemel maar vooral, The Search for a new baddekke
Afspraak is 16h00 in de goede vrijdag,waar ons een ijzingwekkende proloog van 1,430km wacht!!
De spanning is te snijden,vele vliegen in de Chimay en dat lijkt plezant te zijn want je kan er petanque ballen mee winnen!! En ja hoor hier waren we goed in, een aantal setjes petanque ballen werd er gewonnen,moest het fietsen niet lukken ,kunnen we nog altijd een petanqueclub oprichten!!
De gemiddelde snelheden de moeten gehaald worden liegen er niet om,dit wordt een taaie brok!! (iedereen reed zonder kilometer teller,en moest op gevoel zo kort mogelijk bij een bepaalde snelheid komen)
De jongste had de eer om als eerste te vertrekken!!
Sidney: 15 km/h 4.45.60 = 18,06 km/h = + 3,06km/h
Jan : 18km/h 5.30.60 = 15,60 km/h = - 2,4 km/h
Geert : 24km/h 3.21.10 = 25,74km/h = 1,74 km/h
Wim : 19 km/h 4.30.00 = 19,06 km/h = + 0,06km/h
Gunther : 16 km/h 6.04.80 = 14,11 km/h = - 1,89km/h
Voila de eerste truien zijn verdeeld,het is hem proberen te houden of er zo snel mogelijk van af te komen,het vervolg zal tussen 4 en 8 juni gekend zijn!!
Fotos van : The Search for a new baddeke (link in rechterkolom blog)
7de Stevige trainingsrit 16 mei Herselt - Waimes 175 km of de grote prijs 'Johan Braes'!!
De classica Herselt Waimes 175km,krijgt met direkte ingang een andere naam !!!
DE GROTE PRIJS JOHAN BRAES
Vrijdagochtend 09h00 eindelijk het vertrek,ik had speciaal mijn slijkbed gemonteerd,want dat is onze geluksbrenger,als die aanwezig is regent het nooit,op een serieuze plensbui na in Thimister!
De eerste 90 km gingen vrijwel vlak :Herselt Averbode Molenstede Schaffen Halen Geetbets,zo door het mooie Haspengouw of de Katarakt streek,het was zalig freewheelen door de boomgaarden,en een zeer aangename temperatuur,alles verliep prima,niemand had een cartouche moeten afschieten,althans ik heb niks gehoord!! Alleen wat gehijg van een hijgend hert,of was dat de Johan
Maar dan de volgende 85 km : Cote de Halembaye Rue Richelle Bois de Mauhin Col de Hestreux Cote de Baraque Michel Signal de Botrange
Cote de Halembaye: max 12% - gem. 8,7% - 700m
Na deze klim kwam Danny De Vito ons vervoegen,Danny is onze jaarlijkse chauffeur met de volgwagen,en zorgt er voor dat iedereen tijd terstond het nodige vocht en voedsel binnen krijgt!!!
Rue Richelle:
Bent u op zoek naar de authentieke haarspeldbocht? Zoekt niet verder Met curven van 320° behoort deze klim tot de esthetische buitencategorie. Met een lakenglad wegdek is er niets dat u afleidt van de klim tegen de beboste helling. Het beklimmen van de Rue Richelle zou bijna ontspanning mogen heten, waar het niet dat eenmaal in het dorpje aangekomen de renner nog enkele honderden meters aan stijging wacht. Het zijn de spreekwoordelijke laatste loodjes waar de coureur met een beetje over nog een demarrage kan plaatsen. Met recht claimt deze relatief korte, maar oh zo mooie klim!!
Gem.5%
Bois de Mauhin:stond niet in de planning maar door wegenwerken jaagde ze daar maar over,we waren toch maar met de fiets :
max 6,5% - gem.5,2% - 1200m
Na de afdaling van Bois de Mauhin zijn we in de brouwerij en de molen van Val Dieu binnen gevallen,en genoten van een zalige Val-Dieu en een Croque Gourmand,schol,benen strekken!!en terug de fiets op,daar hebben we nog een 55 km af te leggen
Col de Hestreux:
Conform ons aller bijbel, de Encyclopedie Cotacol, zou de côte de la Baraque Michel-Nord, met zijn puntenaantal van maar liefst 336 een echte kuitenbijter moeten zijn. Het zijn echter niet de percentages die deze helling de moeite waard maken. De percentages die er toe doen zitten in de eerste 1000 meter van de klim, lokaal bekend als Cote de Hestreux.
Haar pracht in natuurschoon geeft je echt het gevoel midden in een wildpark te verblijven. Ver weg van de bewoonde wereld, met haar lengte van ruim 13 kilometer, geeft ze je ruim de tijd voor de nodige zelfreflectie. Met name waarom je zo nodig de strijd aan moest gaan met moeder natuur. Het geruis van bomen vermengt zich met het monotone ritme dat je probeert vast te houden tijdens deze onverwacht makkelijke klim. Het enige wat je aandacht bij de rit houdt is, helaas, het slechte wegdek, waardoor het voor een buitenstaander lijkt of je het noorden kwijt bent omdat je van links naar rechts over het parcours zwalkt. Een goede oefening voor het paneren op zwaardere hellingen
Baraque Michel en Signal de Botrange liggen in deze 13 km lange klim,waarvan de laatste 8 km aan een 3 a 4% stijgt naar het hoogste punt van Belgie Signal de Botrange 694m!!
Na deze beproeving ging eigenlijk in dalende lijn naar Waimes enkel nog een stukje bergop na het meer van Robertville,maar dat is niet vermeldingswaardig,en zeker niet voor Johan!!
Die had zelfs nog overschot,na de beklimming van Signal de Botrange gaf hij er eens een serieuze sleur aan,maar niet op de pedalen,maar aan een lekkere Bastos sigaret,met de leuze Bastos de sportsigaret!!!
Allez ne dikke chapeau voor de Johan,die 175 km mee kreunde tot in Waimes ,met 1 enkele training in de benen,en dat naar het gouden kruispunt in Tielt Winge,waar hij zich trakteerde met een cola en een goei kou boulet,en vervolgens terug huiswaarts keerde!!
Kortom de toon was gezet,en was een plezante fietsdag,dat was de voorbode op een plezant weekend,wat zondag weeral bevestigd werd!! Het was weeral super plezant!!
Fietsers van dienst: Wim Geert Jan Johan Gunther en onze chauffeur Danny
En de vrouwkes verwelkomde ons met een fles champagne en lekker spaghetti!!
Vrouwkes van dienst: Mega Myriam Jolanda Kristel en Christel Greet de la Fuentes Heidi(vrouw van grote prijs Johan Braes!!)
6de stevige trainingsrit 11 mei Tillf - Bastogne - Tilff
Zondag 11 mei,
Om 05h15 slaat de wekker genadeloos toe,tijd om ons klaar te maken ,Tilff Bastogne Tilff staat op het menu,de dag voordien verjaardagsfeestje gehad dus die ideale nacht is iets anders!
Ook het aantal deelnemers is beperkt: Jan Wim Sidney
Wat niet beperkt was is het stralend mooi weer!!
Wij weer naar Tilff ze beginnen ons daar te kennen,het was in Tilff een gezellige drukte,de inschrijvingen gingen vlot,overal lachende gezichten iedereen goed gezind,wat de zon toch allemaal kan doen!
Na de inschrijvingen,gingen we de kaart eens bestuderen,pppfff,tzal weer geen zondags namiddags familie uitstapje worden naar het lekbos in Averbode!! Bekijk zelf maar eens
137 km
Lengte/Distance
Max %
Gemiddeld/Moyenne %
Tilff
0
Salle d'Amirauté
Esneux
6
18
Côte de Oneux
2800 m
13
6,8
Ferrières
32
36
Côte de Werbomont
4600 m
6
4
46
L'Ancienne Barrière
4800 m
6
4,7
57
Saint-Jacques
4700 m
6,5
5
Trois-Ponts
62
63
Côte de Wanne
2200 m
13
7,5
64
Controle
Stavelot
65
75
Côte d' Amermont
3600 m
21
5,5
Stoumont
78
87
Col du Rosier
4500 m
12
5,6
101
Côte de Xhierfomont
3000 m
8
5,7
Aywaille
113
120
Controle
121
Côte de la Redoute
1650 m
20
9,7
Sprimont
123
127
Côte du Hornay
1100 m
8
6,2
Esneux
131
Tilff
137
Deze bovenstaande tabel,hadden we in 6 uur afgehaspeld!!
Tillf Bastogne Tilff is kort beschreven,met de juiste elementen stralende zon
de lastigste,maar zeker de allermooiste tocht die we in onze voorbereiding naar de Dolomieten gefietst hebben!!
We hebben er met zn 3en enorm van genoten,elke cote en col werd goed verteerd!
Want ergens in het achterhoofd speelt toch steeds (je kan en mag niet opgeven),rustig aanpakken,krachten sparen en zorgen dat je het tot een goed eind brengt!!
Hier en daar probeert zo een cote,je de pijp wel eens dicht te knijpen en je hartslag serieus op te drijven goed voorbeeld hiervoor is de Cote de Wanne,wat een venijnige klim is me dat!!
Kilometers en cote en cols verstrijken,nog 2 cotes te gaan het vertrouwen is er ,maar in het achterhoofd dat ene monster De Redoute,en dan maakt de organisatie het nog iets moeilijker 500m voor De Redoute is er een bevoorrading,en stoppen moest haast wel door het warme weer zaten we door ons drinken heen!!
En dan weer die fiets op,je zit nog maar pas en daar staat het bordje Cote de la Redoute 1650 m max 20% - gem. 9,7%
Je komt aan de autostrade,en je vraagt je af schuurt er iets tegen mijn fiets,blijven mijn remmen hangen,of hangt er iemand aan!! Als snel wordt de triple op zijn juiste plaats gelegd,en wordt het eigenlijk 1650 m overleven,stoempen,trekken en sleuren en proberen het juiste traject te kiezen tussen de fietsers die hun meerdere moeten toekennen aan het monster!
Wij 3en hebben het monster over de knie gelegd,maar die pomp in mijn lijf moest serieus het tempo opdrijven,trouwens dat zal bij niemands anders 'anders' zijn!! De Redoute je moet hem in je benen voelen na de afgelegde kilometers,dan pas heb je er nog meer respect voor!!
Tillf Bastogne Tillf, je was een fantastische toertocht,hopelijk tot volgend jaar!!
Trouwens in de Ardennen fietsen is steeds een deugd doent moment
Vrijdag 2 Mei,iedereen vroeg uit de veren, 06h30 vertrek richting Tilff voor een stevig trainingsritje :
Route De Buissonière 130 km en een 1900 hoogtemeters
Tilff, een dorp in de Ourthe vallei vlakbij Luik en ligt 75 m boven de zeespiegel,en de top van deze tocht is op een 380 m
Dolomietjes op post : Jan Geert Sidney Wim Luc v H
Nog op post o.a: Cote de Fraiture Lengte: 2,6 km - hoogte top 60 m - Hoogte start 124m- Hoogteverschil: 136 m max 10 % - gem. 5,2%
Côte de Saint Roch : Lengte: 1,85 km -Hoogte top: 328 m -Hoogte start: 212 m -Hoogteverschil: 116 m max 10% - gem 6,3 %
Cote de Malbouté Col de la Chappelle Sainte Barbe ou de Picherotte Cote de Hody
Bij ons vertrek was Tillf nog in rust,enkel de kabbelende Ourthe,voor onze benen zou dit de enige rust zijn! Want de Route de Buissonière is geen familie fietsuitstap!
Na 2 km vlak rijden moeten we links af,route de Mery richting Dolembreux een eerste klim van een 3 km, daarmee was de toon gezet voor de rest van de dag! en mogen we niet vergeten de laatste 2 km naar de parking is ook vlak!! de rest zal duw en trek werk worden
Op veel plaatsen wordt het een stilte gebied ,soms verstoord door krakend geluid van de versnellingen,of zijn het opdat moment vertragingen
Het is een pittige tocht,het zwaarste gedeelte is ook in de eerste 75 km, In het begin dus vrij lange beklimmingen, met af en toe steile stukken ertussen, een prachtige omgeving met veel vergezichten!
Kortom het is mooi fietsen in de Ardennen,en zeker in goed gezelschap!!
We hebben met zn 5en enorm van deze tocht genoten,en deze ook tot een goed einde gebracht!!
Dit is weer een ideale voorbereiding geweest,voor onze Dolomieten trip
En vooral een goede voorbereiding op Tilff Bastogne Tilff ,die een week later op het programma staat
In 1978 ging de 61e Giro d'Italia op 8 mei van start in Saint-Vincent-d'Aoste. Hij eindigde op 28 mei in Milaan. Er stonden 130 renners verdeeld over 13 ploegen aan de start. Hij werd gewonnen door Johan De Muynck.
Aantal ritten: 20 Totale afstand: 3610.5 km Gemiddelde snelheid: 35.563 km/h Aantal deelnemers: 130
Ploegen
1970 - nationaal team GP de Belgique België
1971 - Flandria-Mars
1972 - Flandria-Beaulieu
1973 - Flandria-Carpenter winnaar van de Brabantse Pijl
1974 - Brooklyn
1975 - Brooklyn etappewinst in de Ronde van Belgie
1976 - Brooklyn winnaar van de Ronde van Romandie + etappe in de Giro
1977 - Brooklyn etappewinst Ronde van Catalonie
1978 - Bianchi-Faema winnaar van de Giro dItalia + etappe in de Midi Libre
1979 - Bianchi-Faema
1980 - Splendor-Admiral 4 de in de Tour de France
1981 - Splendor-Wickes 7 de in de tour de France
1982 - La Redoute-Motobécane
1983 - La Redoute-Motobécane
Het is dus 30 jaar geleden dat een Belg de Giro won,en uitgerekend dit jaar wordt Johan de Munck 60 jaar,deze winst gaan Wim Luc Jan Sidney Geert Luc Gunther Kris eren,met 4 prachtige Dolomieten fietsritten!!
Zaterdag na de Amstel Gold Race kwam nog een mooi verhaal boven,namelijk! Johan de Munck heeft zicht tijdens het wielercriterium in Herselt bij de ouders van Geert Kempenaers omgekleed en gewassen,en toonde met alle fierheid zijn Roze Giro dItala shirt ,schitterend roze met La Gazetta dello sport
Bewijze de toegevoegde foto,waar Johan van de trap komt ten huize Kempenaers
Wat toen niemand besefte,en pas nu doordringt,is dat daar een wielerlegende van de trap komt,we gaan nog lang moeten wachten(hopelijk niet) eer er nog een Belg met dat shirt naar huis mag
4de stevige training 19 april 2008 Amstel Gold Race
Zaterdagochtend 19/04/2008: 07h00 vertrek naar Valkenburg voor de Amstel Gold Race
In de auto het gesprek!! Waarom geen Tom Boonen of Leif Hoste in de A.G.R ?
Misschien hierom :
Geulhemerberg max 9% - Bemelerberg max 8% - Bukel max 7,5% - Loorberg 9% - Gulpenerberg max 14% - Schweiberg max 9% - Kasteelstraat max 11% - Camerig max 9% - Drielandenpunt max 9% - Kruisberg max 18% - Eyserbosweg max 20% - Sint Remigiusstraat max 13% - Bergseweg max 9% - Fromberg max 12% - Keutenberg max 22% - Cauberg max 13% en dan nog te zwijgen wat er nog allemaal tussenkomt!!
Een 9 tal uren werd het ons duidelijk en een 24 uur later werd het ons bevestigd door 1 Damiano Cunego 2 Frank Schleck 3 Alejandro Valverde 4 Davide Rebellin!
Damiano Cunego winnaar Giro dItalia 2004
Frank Schleck: Winnaar koninginnen rit Tour naar Alpe dHuez (2006)
Alejandro Valverde : 2de Vuelta 2006 1ste Ronde van Murcia 1ste L-B-L en Waalse Pijl
Geert Kempenaers : Winnaar klimtijdrit naar de Passo Limbergo 1982
Jan van Tricht : Winnaar Grote Prijs Fons Sloef 1989
Joel VDB : Winnaar grote prijs Dré Bos 1985
Sidney Marcoen : Winnaar Grote Prijs De Bosboer 1990
Luc Leys : Winnaar van de kuiten van de huisakkers prijs 1995
Wim Bos : Winnaar (hedde efkes tijd?) van 1968 tot ..?
Daar tegen inbrengen ? Ahwel a man,a plan,a canal Panama (Palindroom) was da? Ahwel lees maar eens achterste voor!!
Plan was in alle gelederen van de wedstrijd moet iemand van de ploeg zitten!! We sturen Joel in de vuurlinie en Geert K. maakt het af op de Cauberg!
Wim B zet de ploeg uit de wind, Jan VT dicht alle bressen,Sidney M stopt af,Luc L wijst ons de weg!!
Na 50 km twijfel in de ploeg, 5 Dolomietjes en 1 Vogezertje en net die zat vooraan in de voorlinie!! Plan was Geert K de koers,de rest in dienst, Joel De Voze Vogezer had dat blijkbaar niet begrepen,en zou op zijn VDBs geniepig zichzelf de glorie gunnen!! Screw the Team!!
Na 80 km,niets meer te horen van Joel,lapt alle regels van het team aan zijn laars,blijkbaar heeft hij zijn oortje uitgedaan!! Dan maar plan B,LucL bestudeerd de kaart en met een snood plan moet het lukken,LucL snijd zomaar eens even 60 km van het parcours af,en niemand of niemand zag het,of had ons plan door(zal later blijken)
Na 110 km (bevoorrading) daar staat hij Voze Vogezer Joel,kompleet uitgehongerd en uitgedorst,en geen inschrijvingsnummer!! Joel speelde de onschuld hem zelve,en wij speelde het spel mee!! Met veel compassie zorgde WimB dat Joel bananen,wafels en drank kreeg!!,en van binnen dacht ik gij nie eh manneke!! Joel informeerde naar LucL? Ach Joel die is nog ver achter,daar wachten we niet op! Hie sé eet nog een wafel en we geven er een lap op wat de volgende 40 km hebben geen genade met mens en fiets!! Kruisberg Eyserbosweg - Sint Remigiusstraat Bergseweg Fromberg Keutenberg Cauberg -,als die 1 ding niet hebben is het genade
Maar 1 ding wist Joel niet,LucL was niet achter maar zou nu op ongeveer 15 km van de finish zijn,en wij nog 40km !! Alles voor de ploeg
Direkt na de bevoorrading staat de Kruisberg te wachten,wat een smeerlap(18%) alles piept, kraakt,maar barst en buigt er niets of te niets!!!
Gisteren bij de grote jongens,werd de schifting op de Kruisberg ook doorgevoerd!! En met de woorden van Karl van Nieuwkerken Straf dat hier al aan de boom geschud wordt,zo erg is de Kruisberg toch niet!! Ahwel beste Karl volgens mijn vergis je je,met Kruiskensberg in Herenthout,die is niet zo erg en zelfs met de grote plaat te nemen!! De Kruisberg is trippelen!
Wat we al gemist hadden en in de RVV met overvloed gekregen hadden was de regen,waar was hij,er was toch afgesproken met de weervrouw dat het de laatste 35 km moest regenen,ging ons Sabinekke de teamorders ook aan haar fuck me bottekes lappen!!
Een telefoontje naar Sabine,hey madam hoe zit da,goa da nog reigene of wat!! Of speel je onder 1 hoedje met Voze Vogezer Joel,die het best functioneerd met de zon!!
Sabine koos onze kant en de laatste 34 km werd er door de regen gefietst!! Mercie Sabine Mercie Sabine Mercie
Alle kleppers die er volgde werden feilloos overwonnen,al slalommend tussen de 10.000 euros aan aluminium en carbonnen fietsen die sneuvelde op de Keutenberg werd een weg gebaand naar de finale op de Cauberg!!
Na de Keutenberg zette , Voze Vogezer Joel, serieus aan,en wij controleerde de koers en hielde Joel in het vizier,wilde van zijn gezicht genieten als hij dacht eerst boven te komen!!
Op de Cauberg schoot Joel een dubbele cartouche af,het zou zijn dag van glorie worden!!
Zijn handen kussend en ten hemel gericht,ging Joel over de streep,zijn dag,zijn moment,zijn glorie,was van korte duur!! Het gezicht dat je toen kreeg,moet het zelfde geweest zijn als van de koeien in de wei,die stonden te zien als de eerste trein passeerde van Mechelen naar Brussel!! Zoiets was het!! Want ons plan lukte, LucL was al gehuldigd en had zijn fles champagne al leeg gespoten,en was al gewassen en geschoren!!
LucL schreef op fenomenale wijze de Amstel Gold Race op zijn naam!!
Van Joel hebben tot nu toe niets meer gehoord,het laatst is hij gesignaleerd in het contrast rond 18h30
Wij hebben dan LucL zijn overwinning gevierd in De Goede Vrijdag
A MAN A PLAN A CANAL PANAMA
Sportieve groeten
Vogezen : Joel
Dolomietjes : Wim Luc Geert Jan Sidney
p.s: Sidney is ook een Dolomietje geworden,wist ook Joel nog niet
dit is allemaal met een knipoog,het was weeral een fantastische dag onder toffe makkers ook voor Voze Vogezer Joel lol ..
3de Stevige Training 5 April : Ronde van Vlaanderen 140 km
Zaterdagochtend 07h00 de auto's worden gepakt en gezakt,iedereen is er klaar voor '' zijn ronde van vlaanderen''
Iedereen weet wat hen te wachten staat,op eentje na ,voor Luc vh voor hem was dit allemaal nieuw,en hij zal het geweten hebben,de ronde heeft geen medelijden!!
140 km - 17 hellingen : 1:Molenberg max 14,2% - 2: Wolvenberg max 17,3% - 3:Oude Kwaremont max 11,6 % - 4: Paterberg max 20,3% - 5: Koppenberg max 22% - 6 :Steenbeekdries max 6,7 % - 7: Taaienberg max 15,8% - 8: Berg Ter Stene max 10,7% - 9: Leberg max 13,8% - 10: Berendries max 12,3% - 11:Valkenberg max 12,8% - 12: Ten Bosse max 8,7% - 13: Eikenmolen max 12,5% - 14: De Muur max 19,8% - 15: Bosberg max 11%
Aangekomen in Ninove om 08h30 en rond 09h00 op die fiets voor een gezellig voorjaars klassiekertje!!!
Van 1 ding ben ik altijd zeker een regenvestje dat heb je nooit nodig,later bleek dat ik het serieus fout had!!
Want na 20 km begon het te druppelen na 30 km te regenen,daar wachte ons de Molenberg(kassei) normaal een hapje(maar de Molenberg was spekglad),uit ervaring weten we de Molenberg is haak om ,zorgen dat je klein staat voor de bocht,maar met zoveel volk er naar toe en veel mensen die niet weten wat er om de hoek ligt,moet je er geen tekening van maken,het was de eerste helling en ze lagen al dubbel gestapeld,een enkele slalom specialist kon er langs!!! We lachte de ellende weg met de woorden '' het wordt vandaag een toffe wandeldag,we hebben alleen onze verkeerde schoenen aan!!
Die ellende had zijn voordeel wat de groep werd serieus uitgedund,op naar de Wolvenberg(40km) ,maar eerst nog 3 km dokkeren over de kasseien van Mater!!
Op den duur ben je blij dat de Wolvenberg komt dan heb je eindelijk nog eens asfalt onder wielen,maar ondertussen bleef het regenen,het water stroomde met beken van de Wolvenberg
De volgende 25 km kregen we het befaamde drieluik : Oude Kwaremont - Paterberg - Koppenberg (deze 3 krijg op 13 km fietsen )
Allez na de bevoorrading dus naar Berchem langs de grote baan gewoon even links kijken en je krijgt al een blik wat je te wachten staat,want je rijd voorbij de Koppenberg! Het was ondertussen gestopt met regenen,het was nu beginnen te gieten, 10 km wind op in de striemende regen en 20 euro daar voor betalen! aan wat denk je dan vraagt er eentje? ahwel aan sex zeggen we,hoezo aan sex hoe kun in zulke omstandigheden aan sex denken!! Ahwel meneer wij denken altijd aan sex!!! ge moet toch iets doen in zulk een ellendige omstandigheden!!!
De Oude Kwaremont(kassei) werd goed verteerd die heeft nog medelijden met zijn 11,6 %,maar nu naar de Paterberg 20,3 % (kassei) een modderpoel!!
Maar hij ging eraan de Paterberg met de flair van een slalom specialist a la Pirmin Zurbriggen,slalomde we ons tussen vallende en wandelende fietsers naar de top!!
Maar nu het monster ''De Koppenberg'' met de woorden van Michel Wuyts, een monster dat ligt te wachten met zijn bek open, zet er eentje zijn voet aan de grond,sluit het monster zonder medelijden zijn bek,en het monster sloot zijn bek,en in 1 slok verorberde het minstens 100 zieltjes,ik incluis!!
Wat je daar zag,zo moet het er in 14/18 in de loopgraven aan de IJzer ook uitgezien hebben,alleen dit in vrede!! modder,regen,miserie,vallen wandelende fietsers,eentje riep nog sarcastisch pasop voor de fietsers,we lachen er maar mee,het leek wel of de grootste wandelclub van Belgie hun daguitstap deed!!
Ooit al 3 a 4 man met fiets en al op elkaar zien liggen,ahwel op de Koppenberg zie dat!! en dan de onervaren die toch willen terug opstappen,even uitleggen hoe dat gaat!! 2 sec!! je zet je op de fiets,zet aan,dan je 2de voet in het pedaal,maar zover komt het nooit,genadeloos ga tegen de kassei!! het monster heeft je vast en laat je pas terug los,al wandelend aan de top!!
Nu tot km 90 komt een 4 luik : Steenbeekdries(kassei) - Taaienberg (kassei) - Berg Ter Stene - Leberg,die hebben we allemaal mooi overleeft,maar die regen zorgde voor slachtoffers,langs de kant had het rode kruis zijn werk met onderkoelde mensen,en die gooien ze allemaal zo een gouden deken rond hun,ik dacht, dit niet met mij hé,het enige goud dat ik wil zien zal niet rond mijn lichaam hangen,maar in mijn lichaam vloeien!! en dat is een Goud Blonde Chimay njam njam!!
Na de Leberg gebeurde iets wat niemand nog verwachte,het stopte met regenen!! en er kwam iets aan de hemel dat warmte gaf,sommige zeiden dat het de zon was,werd later ook bevestigd door weerman!! Voor ons was lang geleden dat we dat fenomeen meemaakte!!
De laaste 50 km krijg je een 6 luik met : Berendries - Valkenberg - Ten Bosse - Eikenmolen - De Muur - Bosberg :
Deze werden allemaal getemd,wel geluk!! De Muur lag erop die korte tijd droog bij,op de Bosberg werd de voorlaatste cartouche verschoten!! nog 1 cartouche moet je houden om de 15 km lange finale te rijden,je zag het op t.v met Volderke en is al meer bewezen door andere profs,niemand weet hoe het komt,maar echt zelfs wij klein toeristjes,kruipen in het beugel,en knallen die laatste cartouche af in die 15 km,daar vergeet je alle ellende,en beuk(deze keer wind op) naar de finisch in Meerbeke!! En 10meter achter de eindstreep,staat een biertent en trakteerde ik me op mijn gouden.....fris pintje in de striemende regen,want dat was ik vergeten,het was weer beginnen te regenen!! zoals je leest alles went,zelfs striemende regen!!
De Ronde van Vlaanderen 2008 : Ellende - Regen - Wind - Koud - woorden van ''dit nooit meer'' - Klotekassei - zeiknat - vuil tot achter de oren!!
Met de Ronde heb je een haat - liefde verhouding,onderweg heb je de haat,en na de aankomst de liefde,de napraat,en de verzachtende Chimay
See you in 2009 ,Ronde van Vlaanderen
Dolomieten : Luc vh - Luc L - Wim - Jan
Einzelganger : Sidney
Niet Vergeten: Binnen 2 weken de : AMSTEL GOLD RACE
Zatermorgen 08h50,mee veel spanning rij ik naar Mega's Place!!
Gaan we het record aantal fietsers verbreken van onze vorige trainingsrit Herselt - Namen - Herselt,toen n.l 3 stuks!!
Ik vertrek en dat is al veel belovend,want buurman en Dolomieter Luc staat al klaar,en we zijn al met 2
Dan @ Mega's place aangekomen,enkel een banaan op het vensterschap !! Een teken aan de wand?
Ik vreesde een beetje Mega & Toby hadden n.l de dag voordien een concert van The Cure bijgewoond!
Ik kon me het al voorstellen... Mega met zwoele stem !! Toby,
let me take your hand, i'am shaking like milk
Turning,Turning blue
All over the windows and the floors
Look as perfect as cats
The two of us together again
But it's just the same
A stupid game
Doo Doo Doo Doo
Let's go to bed
Doo Doo Doo Doo
Let's go to bed
Maar nieje Bos je had het weer mis,wie kwam daar plots uit A Forest ,jajaja daar is em Toby en nog een meute fietsers 4 zelfs!!!
jajaja het record wordt verbroken,en niet zomaar meer dan verdubbeld we waren met 7 : Wim - Wim - Jan - Rob - Luc - Geert(Toby) - Joel
En voor Mega Myriam zat er maar 1 ding op zoals elke vrouw van een toprenner!!!!!!!!!!!!!!
i've been looking so long
at these pictures of you
that i almost believe that they'r real
i've been living so long
whit my pictures of you
that i almost believe
that the pictures are all i can feel
That's the spirit Mega!!!!
Allez welle weg,de Joel op kop of wat dacht ge!! allemaal dat wiel in en niet plooien want Boys don't cry
Het ging over een licht glooiend en winderig parcours in Lubbeek een eerste opgave dachten ik,maar nee Bos weeral mis!!
Andere Wim haakte in Lubbeek af,maar had in de namiddag een belangrijke wedstrijd op zijn kalender !!
Allez mee 6 dan maar verder naar de forelvijver in Oteppe,daar angekomen werden de nodige sportvoedingen genuttigd,dagsoepkes,en smoskes light,op en top sportvoer!!!
Allez na een half uur schof, volle gas naar de Goede Vrijdag want de drang naar Chimay werd groter net als de dorst!!!
na 165 km en 6 uur te hebben gefietst avg: 27,5 km/h hgm 1059, kwamen we in Herselt aan,en genoten we na met de nodige drankjes en after praatjes!
Feiten en Records!!!
Deelnemers 7 verbetering met 4
Rob zijn langste fietstocht ooit verbeterd met 60 km,en een snelheid van 99,99 km/h wel eentje van den Aldi,en dan nog transfers regelen!!
Jan zijn hartslag op 195 gebracht,alleen Greet kent zijn hoogste piek!!!
Joel ,de Schiet opgelucht geen enkele rion naar de kl....!
Kortom het was weeral een fietsdagje om duimen en vingers van af te likken!!!
Eerste stevige trainingsrit Herselt - Namen - Herselt 175km 02/02/08
Zaterdagmorgen 08h50 de eerste sneeuw valt,maar het was meteen ook de laatste!!!
Geen twijfel meer ''wij rijden naar Namen''09h15 het vertrek!!! het was wat duwen en trekken in de menig opgekomen deelnemers! zeker 3!!! Wim -Geert - Joel
Supporters waren ook allemaal op post,eentje dan toch in de gedaante van Myriam''Mega Mindy''
Ze was zeer enthousiast ze deed steeds een beweging met haar hand voor haar voorhoofd,ik denk dat ze het geweldig vond!!!
En welle weg!!
Joel loodste ons door de heuveltjes van het Hageland,en de open vlaktes waar de wind tierde tot in Zétrud -Lumay,waar we het treinspoor richting Namen namen!!
Hoe noemt zo weeral iets Namen namen!! een ...? vul maar in
Namen here we come!!
mooie baan afwisellend beton, asfalt!! 2% opgaand en 2% afgaand
De wind stond zeker niet in ons voordeel,maar werden soms geholpen omdat het spoor in een kom ligt en langs beide kanten bomen staan
Maar de momenten dat het spoor gewoon door de open velden liep,was het werkendag!! Coureur tis nen hondenstiel,daar waren we het al overeens!!
Na 88 km stoempen in Namen aangekomen,efkes ne pisstop en een koekske tussen de tanden en 10minuten later weeral terug naar Herselt
Eerste 7 km tot in Vedrin gaan 2% omhoog tot onder de brug van de autostrade,daar kom je op het hoogste punt,en gaat de rest goed vlot tot Hoegaarden!!
De wind zat nu redelijk in ons voordeel,en eventjes werd het treinspoor een T.G.V spoor onder de 30 km/h zijn we niet meer geweest,en met momenten stond er zelfs een 4
maar vroeg vriendelijk aan den trainer,die 4 terug om te zetten in een 3,en ik bedoelde dan niet 39km/h ,want dan staat er ook een 3!! 32 a 33 was genoeg!!benen begonnen te branden en we moeten nog een stukje hageland doen ook!!
Ik denk dat we op een goed uur terug in Hoegaarden stonden en dat is ongeveer 33km!
En geloof het of niet dieje Joel is eh biejest oep ne vlo,zaan rions vlogen ons weeral rond de oren!!
Joel mss eens een vol gietijzeren wiel kopen makker!!
De weg van Hoegaarden naar Herselt zal iedereen zich wel een beetje kunnen voorstellen,wat bergop en bergaf en de wind he,ge houd ervan of je haat het!!
16h15 zaten we bij de Frakke veu ne spaghetti,en de Joel die was naar de Schiet veu nief rions!!
25 km/h gemiddeld zoals al eerder gemeld en 175 km op de teller, 7 uur in het zadel !! m.a.w een goei training!
Hopelijk de volgende keer een paar meer kandidaten!!
De kogel is door de kerk,van 04/06/2008 tot 08/06/2008 gaan we naar Campitello di Fassa - Italia ''hartje Dolomieten'' We zullen verblijven in hotel Albergo Cesa Edelweis bij Teresa,en ik denk dat ze ons vlug gaan kennen!!
De gelukkigen die van al het mooi's dat de Dolomieten te bieden hebben mogen proeven en genieten zijn...,, Wim - Luc - Geert - Gunther - Jan - Luc
Wel jammer dat 3 goede vrienden niet mee kunnen!! Jan - Johan - Danny di Vito we zullen jullie missen op de Aprés Fiets
Bedoeling van dit tripje is om over de beroemde en legendarische Passo's van de GIRO d'Italia te fietsen!!
Dag1 : Passo Sella - Passo Gardena - Passo Campalongo - Passo Pordoi Dag2 : Passo Pellegrino - Passo Fedaia Dag3 : Passo Tre Croci - Col Sant Angelo - Tre Cime de Lavaredo - Passo Cimabanche (voor de doorzetters komen deze erbij) Passo Falzarego - Passo Pordoi Dag4 : Stelvio - Afdaling Umbrail pas
De ene al wat beter getraind als de andere!!
Deze zullen te herkennen zijn aan hun trui,die elke avond door stemming zal verdeeld worden!!
Net als in de echte GIRO zal er een Roze,Paarse,Witte en Groene trui verdeeld worden!!!
1: winnaar van de Dolomieten 4-daagse: Maglia Rosa: (roze trui) de persoon die in de 4 dagen in alles top was,zowel plezant als afzien,als beste klimmer
2: Maglia Verde: (groene trui) : Normaal voor de bergkoning!! nu voor'' Het lijk van de dag'' (de persoon die het meest heeft afgezien,maar van geen stoppen wist )
3: Maglia Ciclamino: (paarse trui) normaal voor de winnaar van het puntenklassement!! ''nu voor de Plezantse van de Dag'''
4: Maglia Bianca: (witte trui) normaal voor de winnaar van het jongerenklassement!! nu voor'' wel afzien maar toch maar opgeven'''
Zoals in elke ronde zullen wij ook beginnen met een tijdrit,proloog deze zal plaats vinden op 25/05/2008 een 10 tal dagen voor ons vertrek
Die dag is het ook de Koninginnenrit in de GIRO d'Italia ,met de Passo Fedaia - Pordoi - Pellegrino - Giau etc..,waar we samen zullen naar kijken
We komen samen met onze familie en vrienden bij de Frakke en zullen er genieten van een wijntje en ''wat dacht je'' Spaghetti
Vooraf gegaan door een van de meest spraakmakende prologen ooit,dit spektakel zal verzorgd worden door onze 6 Dolomieten fietsers Bedoeling is zeker niet om de Fabian Cancellara uit te hangen of hem te laten blozen!! Wel is de bedoeling ''feeling te hebben voor een tempo'' deelnemers zullen een parcours moeten afleggen, dat op de dag zelf zal bekend gemaakt wordt'' zonder kilometerteller'',en zo kort mogelijk bij hun snelheid komen die ze krijgen via lottrekking (v.b persoon x kan bijvoorbeeld het parcours moeten afleggen aan 15km/h gemiddeld,en moet daar dan zo kort mogelijk bijkomen) en de winnaar is hij die het kortst of helemaal juist zijn snelheid haalt!!
Voila bij deze''dit''kort verslag van onze bedoelingen en pleziertjes die wie die dagen zullen hebben Ook de bedoeling van deze'' blog '' is dat onze vrouwkes en vrienden elke dag onze escapades kunnen volgen in het verre Italie!! Elke dag zullen we een verslagske en foto's op deze blog zetten
mvg,
Wim - Luc - Geert - Gunther - Jan - Luc
P.S: Mensen die ervaring hebben en tips over fietsen in de Dolomieten, en eventuele niet te missen bezienswaardigheden weten en kennen,mogen me altijd mailen of reageren op onze'' blog ''
