Weer even geleden dat ik nog iets van me heb laten horen, maar goed nieuws. Sinds een weekje of 2 is er terug internet thuis dus kan ik nogmaals een poging ondernemen om wat vaker iets van me te laten horen via men blog. Dit blogbericht zal vooral gaan over men reis naar Chapare en over men studies hier.
Op 5 januari ben ik samen met mijn beste vriendin Daira en haar zus Maria + 2 broers Gorge en David naar Chapare getrokken. Chapare is een streek tussen Santa Cruz en Cochabamba. Na de 7 uur durende busrit eindelijk aangekomen in Chapare. Villa Tunari om specifieker te zijn. Villa tunari is een klein dorpje dat van de toeristen leeft. Er zijn enkele parken die een must zijn om te bezoeken, er zijn vele riviertjes waar je je kan verfrissen ( was echt wel nodig ) en enkele sportfaciliteiten ( bv een volleyball zaal, en zwembad, biljart, basketbalveld, voetbalveld..)
De eerste dag hebben we het rustig gehouden, we zijn naar een riviertje getrokken, hebben er vis gevangen en later die avond lekker opgesmuld.
De tweede dag was net een mindere dag voor mij. La machia, een mooi natuurpark waar de apen in de vrije natuur rondlopen, wat voor mij een slechte ervaring betekende. Ik had mijn camera meegenomen om fotos te trekken, maar 1 aapje was daar precies niet zo tuk op en wou mijn camera afpakken, mooi niet hoor aapje. Het aapje klom op mijn heupen en wou mijn camera afnemen maar ik schudde hem af, had ik beter niet gedaan, het aapje werd gek en heeft me 2 maal gebeten. Eenmaal in mijn rechterachillepees en eenmaal in mijn linkerkleine teen. Stoute aap. Na dit incident zijn we maar direct naar huis gegaan. We hebben jammer genoeg de rest van het park niet kunne bezichtigen. ( de puma, de bruine beer, de mooie vogels, de vlinders, de slangen...) Die zelfde dag heb ik me dan ook lelijk verbrand aan de uitlaatgas van een motor.
De volgende dag weer een rustig dagje, ik kon amper stappen van de zeer aan men klein teentje. Beetje gezwommen, beetje gebiljart, vrienden gemaakt.
De laatste dag villa tunari hebben we doorgebracht in Las Junglas. Een avonturenpark. ( zie fotos)
Savonds is de familie van mijn vriendin ons dan komen halen en zijn we doorgereden naar Punata. Punata is een dorpje op 3 uur van Villa tunari en op een uurtje van Cochabamba. In Punata waren we uitgenodigd op de trouw van een nicht. Hier in Bolivia duurt een trouw maar liefst 4 dagen. 4 dagen zwaar gefeest.
Wauw, weer een eeuwigheid dat ik hier nog eens iets heb achtergelaten. Ik heb al enkele klachten gekregen dus zal ik hier maar eens een bericht achterlaten van me.
Met mij gaat alles super goed, vandaar dat ik zo weinig van me laat horen, ik amuseer me zo hard dat ik gewoonweg vergeet om hier iets achter te laten. Ik hoop dat het daar met jullie ook allemaal goed gaat.
Wat er de afgelopen weken zoal gebeurd is, wel niet veel. Ik ben voor de moment bij een andere gastfamilie omdat de mijne op reis zijn zonder mij. Ze zijn naar Brasilie en Paraguay voor een maand. Geeft niet, ik heb enkele problemen met hen, en om eerlijk te zijn met de familie van men vriendin kan ik me goed mee vinden. Binnenkort reizen we naar Argentinie.
Nieuwigheidjes:
- Heb men haar zwart geverfd - Heb een tatoage - Ben opnieuw 3 kilo vermagerd - Ben weer eens bestolen geweest - Heb super veel littekens op mijn benen - Ben al een beetje gebruind
Nog steeds heb ik vakantie. Nog tot en met half februari ongeveer. Nu moet ik naar de universiteit gaan, maar ik weet nog steeds niet de welke, laat staan de richting weet ik. Wss zal het tourisme zijn of geschiedenis.
Weet niet meer wat te schrijven dus als je iets wil weten stuur me gewoon een emailtje en ik zal al jullie vragen beantwoorden.
Ik weet dat het meer dan een maand geleden is maar ten eerste ik had geen tijd. Ik ben met AFS 4 dagen naar trinidad geweest, dan een verlengd weekend met de ouders naar Cochabamba geweest, dan weer eens een dikke week fameus ziek geweest, een zware maagontsteking. Ten tweede is het internet thuis weer eens stuk, de hond heeft de kabel doorgebeten.
Ik zit nu in zo een intenet cafeetje waar het internet super traag is dus de verslagen van al men reizen volgen als er weer internet is.
Nu dinsdag vertrek ik met afs voor 5 dagen naar la paz. We gaan er het beroemde meer van Titicaca bezoeken en enkele archeologische site. Kostprijs 80 euro. ( de moeite eh )
Mensen de nood aan een stuk goeie belgische chocolade is dringend dus laat jullie goed hart zien en stuur met kerstmis een heerlijk stuk cote d·or op ( zo met vanille vulling ) Het makkelijkste is met de post. Ook kruiswoordraadsels, brieven zijn altijd welkom.
Vrijdag was er een klein feestje in mijn huisje omdat ik die dag hier precies 100 dagen ben. Ik had voor enkele van men beste vrienden gekookt ( fettucini, pizza en overheerlijke cake ). Samen hebben we er een zalige avond van gemaakt. ( veel videos gekeken )
Zaterdag dan ben ik voor de eerste keer in 3 maand met mijn papa meegeweest op de motor. Om 14.00 zijn we vertrokken met een groep van 20 squads. We hebben een 12 uur durende tocht gemaakt doorheen rio pirai. ( mijn poep deed wel na een tijdje fameus zeer en heb enkele blauwe plekken op mijn armen ) Wie weet heb ik ook wel zelf gereden. ( voor mij een weet voor u een vraag ) Neen, ik heb me die dag reuze geamuseerd.
Zondag dan tenslotte hebben we de verjaardag van mijn overgrootmoeder gevierd. Het menske is 94 jaar geworden.
Donderdag 20 september zijn we met school in plaats van Aqualand naar Gûembe getrokken. Gûembe is een groot park op een 10 kilometer van het centrum van Santa Cruz. Je kan er vanalles doen zoals zwemmen in 1 van de vele lagunes, je kan er kanoen je kan er paardrijden ( mits betalen en mits je een paard hebt dat wil bewegen, niet zoals in mijn geval dus, ik had een paard dat om de 5 botten moest plassen en honger had ) Je kon er een prachtige bloementuin bezoeken en een volaire met schitterende vlinders. De busrit er naar toe was een hel, met 40 man in een buske voor 25 man, warm warm warm. Zeker als er dan zo een meiske moest kotsen recht voor uwe neus ( blah ) Ik heb me ginder echt geamuseerd, heel de dag in het water gehangen. ( en weddenschapjes gehouden met enkele leraren van mij, wie zwemt het rapst, wie durft dit, wie durt dat... ) Het eten dan, super lekker buffet ( kostprijs 60 bolivianos = 6 euro dus ) en als dessertje een lekker stuk taart ( dank je Louise, Louise is een meisje van AFS dat in santa cruz ook verblijft, zij was daar toevallig met haar school ook en ik weet niet waarom maar ineens doken er daar 5 taarten op en ze trakteerde me op een stukje = delicieus )
Voor de fotos zul je even moeten wachten, blijkt dat het kabeltje voor de pc verdwenen is.
Tot de volgende Zoewns
p.s. Mensen het is niet verboden om af en toe eens iets achter te laten in mijn gastboek eh.
Jaja 2 berichten en dat op 2 dagen, hehe. Neen wat ik even kwijt wou is dat ik donderdag naar Aqualand ga ( voor de mensen die Waterworld in Spanje kennen, iets zoals dat ) met mijn geliefde school.
Ander nieuwtje, men mama had me zondag beloofd dat ik vrijdag voor 5 dagen naar Cochabamba zou gaan, op bezoek bij een nicht van haar, gaat dus niet door ( dank u mama had er zo mijn zinnen op gezet ). Maar geeft niet, mijn weekend is al vol gepland. Vrijdag naar Rio Pyrai, s avonds een fuif van promocion, zaterdag voetbalkampioenschap van school en in de namiddag weggaan met vrienden. Zondag dan is er The Classic: voetbalkampioenschap tussen Oriental en Blooming ( gaat er aan toe zoals de voetbalmatchen tussen de Racing en KV ) maandag dan geen school, we gaan beetje rondhangen en naar de Feria gaan ( een super grote beurs met vanalles )
Met mij gaat het voor de moment super. Alles begint eindelijk een beetje te lopen zoals ik het wil ( en ik zen niet gemakkelijk zenne ) School gaan, naar de fitness en schilderslessen. Super.
Dit weekend ( de zondag ) ben ik met met ouders en met men oom, tante en neefjes en nichtje naar een schitterende plek geweest. Het was wel meer dan 2 uur en half rijden en dat met een zagende zus in de auto van: zijn we er al, heb honger, moet plassen, mama, wenen wenen en nog eens wenen ( ik krijg er grijs haar van ) Het dorpje noemt Cuevas en is gelegen in de bergen, er waren schitterende watervallen ( met brrr ijskoud water) veel beestjes ( dank jullie voor de 20 beten ) Je moet de fotos maar bekijken.
Voor de rest is er eigenlijk niet zoveel verandert, misschien wel dat men ouders steeds meer en meer vriendelijker beginnen te doen en dat ik toch wel al een beetje veel ben verdikt ( 3 kilo ) mmm, met de fitness zal het er hopelijk afgaan.
Ik weet dat het een tijdje heeft geduurd vooraleer ik nog eens iets van mij heb laten weten, maar er zijn verschillende oorzaken voor. Ten eerste was onze computer thuis gecrasht, ten tweede internetcafes werken niet zo snel ( en ik heb geen geduld om lang te wachten ) en ten derde ik had er eigenlijk niet aan gedacht, ik amuseer me hier zo goed dat ik ja het vergeten was.
In de 3 weken dat ik hier nu ben is er al vanalles gebeurd.
Ten eerste ben ik hier al fameus ziek geweest, in 4 dagen was ik 2 kilo vermagerd. Alles wat ik at of dronk kwam er onmiddelijk terug uit, en ik had zo een verschrikkelijke buikpijn dat mijn ouders me naar het ziekenhuis hebben gebracht. Daar hebben ze me dan een mega spuit gegeven met een kalmerend middel voor mijn maag, gelukkig hielp dat. ( Ah ja klein weetje, voor een ziekenhuisbezoekje heb ik 105 dollar betaald ) Alles gaat nu super.
Ten tweede is het school begonnen, al 2 weken eigenlijk. Ik vind het er reuze plezant. Ik werd super hartelijk ontvangen door mijn klasgenootjes ( een klas van 28 mensen, 29 met mij erbij gerekend ) Ik zit niet in het laatste jaar zoals zou moeten, ze hebben me in de klas van mijn broer gezet. Geen probleem voor mij, de klas hoger lijkt me toch niet zo leuk als de deze. Alle chance heeft het school niet echt een uniform, ze moeten een jeansbroek dragen, eender welke schoenen en ze hebben juist een hemd ( een grijs-blauwig ) Van de lessen versta ik niet zo veel, de professoren vinden het precies ook niet nodig om mij iets uit te leggen, alle geluk dat mijn klasgenoten mij helpen. Maandag beginnen de spaanse lessen van AFS dus hopelijk versta ik mijn leraars dan makkelijker en kan ik makkelijker met hen communiceren.
Voor de rest heb ik niet zo veel te vertellen, ik heb ook geen tijd meer, mijn uurtje internet is voorbij.
Adios, tot de volgende en een dikke zoen aan alle.
Eindelijk in Bolivia aangekome. De reis naar ginder was zwaar.3 vliegtuigen nemen, uren er tussen wachten. Het afscheid was ook vrij zwaar. Had nooit gedacht dat men papa zou wenen. De groep valt echt reuze mee, er zijn ook super veel Duisters, Zwitsers, een Nieuw-Zeelander, een Turk, een Groenlander, enkele Fransen. Bij onze aankomst in Bolivia (Santa Cruz) stond mijn mama Leslie en mijn broer Carlos mij op te wachten. Zalig. Dan naar hotelletje gegaan, super lekker eten (man ga ik hier verdikken) en ja vandaa zondag was het dan zo ver de families mochten ons komen halen.Echt mega lieve familie.We zijn direct Santa Cruz gaan verkennenm naar een broer van mijn mama gegaan (mijn oom dus) en daarmee samen gaan eten. Het eten viel wel mee, maar was zeeeer zoet. Nu zit ik hier even in mijn nieuwe kamer op internet ( speciaal internet laten installeren voor mij )
Merci allemaal om naar mijn feestje te komen. Het was super. Ik ga toch enkele mensen zwaar missen hoor, Trevor, Dannettje, Sophietjen, Kenzy.... Ik hoop dat sommige hun aan hun belofte gaan houden en me af en toe eens een briefje schrijven of een berichtje achter laten in mijn gastboek. Andere mogen dat ook altijd doen. Foto's kan je bekijken op mijn site. Hihi, morgen vertrek ik, heb er super zin in. Ik zal proberen om zo vaak mogelijk iets achter te laten op mijn blog ( toch proberen 1 maal per week)
Hier ben ik weer met een berichtje. Het is wel super nieuws, weet eindelijk waar ik ga terecht komen in Bolivia ---> Santa Cruz ( voor zij die het niet weten, het super warme gedeelte van Bolivia. Ik was dinsdag aan het msn'en en ineens voegt iemand mij toe, bleek het mijn gastbroer te zijn. Zalig. Ik heb dus een broer en een zusje, een mama en papa, 5 hondjes ( cockers), een eigen zwembad ( kwestie van jullie jaloers te maken ), een meid maar dat is daar gebruikelijk. Voor de rest is het nog een grote vraag die over 10 daagjes wel zal opgelost zijn)
Dit is hem dan, mijn persoonlijke weblog. Sjiek eh. Nu waarom heb ik een blog gemaakt, wel simpel, ik ga voor een jaartje naar Bolivia en via deze site kan iedereen mijn avontuurtjes ginder volgen. Voel je vrij om af en toe eens iets achter te laten in mijn gastboek.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Jullie kunnen mij altijd een mailtje sturen, voor eender wat te vragen
Over mijzelf
Ik ben Dafne Maetens
Ik ben een vrouw en woon in Zemst (België) en mijn beroep is Studente.
Ik ben geboren op 22/04/1989 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport en Talen.
