Dagboek !

Vanaf 03-06-2008

Ik vind van men eigen dat ik een heel zwaar leven heb.

Het is allemaal begonnen toen ik een zwaar verkeersongeval met men moto ( Honda Shadow ) tegenkwam op zaterdag 13 Maart 1999 rond vijf uur s’avonds.

Op een fractie van een seconde was men hele leven onderste boven gegooid wat ik toen natuurlijk nog niet besefte !

Een zeer lange pijnlijke herstel periode met als uiteindelijk resultaat… een blijvende stijve en pijnlijke voet… moet voor altijd steunzolen dragen want zonder kan ik niet meer stappen… en een blijvende pijn en moeilijkheden om dingen vast te houden aan de hand ! Alles aan de rechtse kant en ik ben o ja rechtshandig.

Een andere job op men werk (spoorwegen) van gespecialiseerd vakbediende, een job die ik zeer graag deed en goed kon, naar magazijnier met natuurlijk loonverlies omdat ik geen nachten en weekends meer kan werken !

Ik was toen nog getrouwd en had (heb) een dochter die toen in 1999 18 jaar was.

Je kunt het al raden, men ex wilde mij niet meer en liet me via het gerecht buiten smijten gelijk ne gekwetste hond waar ze niks meer mee konden aanvangen en men dochter die opgemaakt werd door haar mama en die ik dus niet meer gezien of gehoord heb sinds Juni 2002.

Op 17 december 2001 kreeg ik juist voor de feestdagen een brief van het gerecht dat men vrouw wilde scheiden van mij en dat ik een week later voor de rechter moest komen.

Ik was met verstomming verslagen alhoewel het niet goed ging tussen ons na dat ongeval, regelmatig heftige ruzies, had ik dit helmaal niet verwacht !

Een week later ga ik naar de rechtbank en beslist de rechter dat ik thuis binnen de 2 weken weg moet en dat er vanaf dan een feitelijke scheiding is en legt me onderhouds geld op voor men ex en men dochter, 125 € voor ex en 175 € voor men dochter en dit vlak voor nieuwjaar !

Ik liep verdwaasd rond van dit alles en besfte eigenlijk niet goed wat er gebeurt was !

Ik betaalde zelfs haar rekeningen ( stookolie.. telefoon.. telenet.. water en noem maar op in het begin, heeft zeker zes maanden geduurd zo, tot ik besefte waar ik mee bezig was en dit zo niet verder kon !

Ik leerde een vrouw kennen waar ik me wel goed mee voelde maar nu bezien was dit alleen maar om me niet alleen te voelen wat ik een paar maanden later dan ook besfte en het dan ook gedaan raakte met die vrouw.

Twee weken later leerde ik men vaste vriendin kennen.. kende haar wel al van op de chat..

en dat klikte wel goed.. ik voelde me verbonden met haar.. kon goed praten met haar.. ze luisterde naar mij.. ze was speels en ook grappig en nog leuk ook.

Vanaf dan gaat alles redelijk goed, juist af en toe wat ups en downs met de scheiding en hier met men vader en familie en dat gaat zo verder tot nu na nieuwjaar.

Ik woon boven men vader die zwaar gehandicapt is en niet alleen kan blijven.

Juist een jaar geleden moesten ze een stuk van zen been tot onder knie afzetten omdat hij plekken op zen voet had gekregen tengevolge van suikerziekte.

Wij (men zuster en ik) moesten dan bij een sociale assistent komen en die vroeg dan of ik het aankon (omdat ik boven men vader woon) als men vader terug naar huis kwam en anders zou hij geplaatst worden in een bejaardentehuis omdat men vader zo’n zwaar geval was, is ook lam aan de rechtse kant van een hersenbloeding... heeft suiker en dan nog een stuk van zen been.

Ik had dan afgesproken met men zuster dat hij naar huis kon komen als men zuster mij zou helpen met men vader omdat zij niet wou dat men vader naar een rusthuis zou moeten.

Dat gaat dan allemaal redelijk goed tot ik doorkrijg dat men zuster eigenlijk niks doet om mij te helpen.. zij met alle diensten afgesproken had dat ze haar zouden verwittigen als er wat was met men vader.. en zij alleen zen bankzaken regelt.. van de rest trekt ze haar niks aan en ik weet van niks wat thuishulp.. huisdokter.. OCMW middag eten.. verpleegster en masseur betreft wat ik toch zou moeten weten omdat ik boven vader woon en het meeste voor hem doe !

Ze komt alleen maar bij men vader als ze weet dat er iemand is, bv. Dokter.. verpleegster.. huishulp enz. en dan laat ze uitschijnen dat zij en haar man al het werk doen hier.

Dat lag me al een tijdje zwaar op men maag maar ik liet het zo omdat ik dacht dat ik haar nodig had met de verzorging voor men vader en ik dit niet alleen kon allemaal.

Dan valt men vader op een zaterdag in februari dit jaar uit zijn rolstoel en breekt zen heup.

Men vriendin en ik hebben hem dan in zen bed gelegd en gewacht tot de verpleegster kwam om zijn avond verzorging.

Die zei dan om een dokter van wacht te bellen omdat hij zo pijn had en dat hebben we dan ook gedaan maar die zei dat het eigenlijk niet zo erg was.. juist wat spierpijnen !

Ik had ondertussen ook men zuster verwittigd en die kwam dan kijken.. vijf minuten is ze bij haar vader geweest en dan kwam ze naar boven bij mij en  was ze kwaad op mij omdat ik vader niet had laten liggen en een ambulance had moeten bellen ! Dit wetende dat zij en haar man met het Vlaams kruis zijn !

Dan is het de eerste maal tot een botsing gekomen met men zuster.

Ik was erg aangedaan door dit voorval.. zo erg zelfs dat ik het allemaal niet meer zag zitten.. niets drong nog tot mij door als iemand iets zei tegen mij en ik het dan gedaan maakte met men vriendin omdat ik dat ook niet meer zag zitten ! Ik liep nog erger verdwaasd rond dan toen met men scheiding.

Had me nog nooit zo eenzaam gevoeld en diep gezeten als toen !

Ik ergerde mij er ook enorm aan dat men zuster hare man zich TE familair gedroeg.. ik bedoel dan ook FAMILAIR.. en zich met dingen moeide waar hij zich zeker niet moest mee moeien en dat ze bijna elke dag hierboven bij mij kwamen zitten.. koffie kwamen drinken, ook al wisten ze dat ik pas van men werk kwam en ik twee keer per week ging trainen.. daar trokken zij hun niks van aan.. en dat hij dan altijd van alles vroeg en moest weten van mij en me zelfs op een keer zei “jij was vroeg slapen gisteren he” ik dan stom verbaasd “hoe kom je daar nu bij” en hij  “ja ik weet dat want u jaloezien waren open gisterenavond om half elf en er was geen licht meer”

Ik wist gewoon niet wat ik hoorde en dacht, allé.. houd die mij nu in de gaten of wat ?

Men zuster zag mijn reactie en zei dan kwaad tegen “J.. zwijg daarover ja !” en hij wist toen dat hij zich versproken had zag ik !

Ik hoorde ook altijd s’nachts de voordeur dichtslaan en begreep gewoon niet dat iemand s’nachts hier binnenkwam en waarom want telkens ik ging kijken was er niemand en was er niks verplaatst, maar ik hoorde wel duidelijk de deur dichtslaan.

Ik begon aan mezelf te twijfelen en dacht dat ik zot aan het worden was, tot men vriendin het ook een paar keren gehoord had en ik besefte dat er wel degelijk iemand binnenkwam s’nachts maar wist niet waarom.. wat ik tot op heden nog steeds niet weet !

Ik zei dat dan eens tegen men zuster waar J bijzat en zei erbij, “ik hoop voor degen die hier s’nachts binnenkomt mij niet gaat tegenkomen want ik ga er met ... op af af want ik twijfel niet s’nachts in het donker” en dan antwoorde J“oei, dan ga ik binnenkort met één hand rondlopen” en dan begon er al stillekes iets tot me door te dringen.

Er was ook altijd aan mijn spiegel van mijne auto geknoeid en dacht eerst dat er telkens iemand tegenaan reed.

Het was zelfs zo erg geworden dat ze binnenkwamen als ik men vader zen eten aan het gereed maken was, ze zelfs niet hielpen terwijl ze toch wisten dat ik van men werk kwam en ik duidelijk men handen vol had, ze dan gewoon tegen de keukenkasten gingen staan en maar verhalen vertellen wat ze gekocht hadden en dat ze die week niet meer moesten werken .. tot ze de verpleegster hoorde binnenkomen.. J zo rap als hij kon de waterketel pakte want hij wilde ineens afwassen en men zuster ineens naar het wasmachine spurte in de veranda, zogezegd dat zij aan het wassen was voor men vader, maar ze had pech want er stak geen was in het machine en dan wou ze de boterhammen die ik gesmeerd had voor men vader terwijl zij eerst niks wouden doen, ze me die boterhammen wilde afpakken om zogezegd toch maar bezig te zijn toen de verpleegster binnenkwam !

Ik ben dan héél erg kwaad geworden, heb die boterhammen terug afgepakt van men zuster, heb die dan aan men vader gegeven, heb salut gezegd tegen de verpleegster, die me al raar bekeek want dat zou ik nooit doen en ben dan weg gegaan zonder tegen iemand nog verder iets te zeggen !

Men vader moet dan uiteindelijk naar het ziekenhuis en word geopereerd aan de breuk van zen heup en ze stellen vast dat hij ook een pacemaker nodig heeft.

Twee operaties op twee weken tijd voor iemand van 80 jaar die lam is rechts en suikerziekte heeft en al een stuk van zen been kwijt is, is dus niet niks.

Wij zien dat men vader achteruit gaat en dan laat J zen ware gezicht eindelijk zien !

Ik dacht altijd dat men zuster de slechte was maar wat had ik mij vergist seg !

Op een dag als men vader echt heel slecht is, ga ik naar men zuster om te zeggen dat men vader wel heel slecht is en krijg dan het antwoord “ tja, wat wil je nog verwachten van iemand van 80 jaar “ en ze begonnen over zen geld en nog andere dingen en wat me opviel was dat J, die hier eigenlijk zich niet mee te moeien heeft, het grote woord heeft en mij na het gesprek zegt.. “ik ga morgen namiddag wel eens kijken bij Pa maar zeker niet voor twee uur want dan mag je nog niet binnen” ik zeg daarop, “dat is goed want ik ga morgen een halve dag verlof nemen en ik ga ook naar vader kijken want ik vertrouw het niet” en dan zegt hij weer, “ja is goed maar zeker niet voor twee uur hé” en ik zeg “neen ik ga om twee uur en dan zie ik u daar wel” en als ik dan door ga naar huis zegt hij nog eens heel duidelijk “ik zie u morgen dan int ziekenhuis maar zeker niet voor twee uur he”

Ik werd er ambetant van dat hij dat drie keer zo duidelijk zei en antwoorde heel geambeteerd “maar ja, morgen om twee uur int ziekenhuis”

Ik neem dan ne halve dag verlof en ga zoals afgesproken om twee uur naar het ziekenhuis, natuurlijk gene J te zien aan de ingang.. dus ik naar boven naar de kamer van men vader en wat dacht je.. wie zit daar.. natuurlijk.. J himself.. de goedzorgende schoonzoon uit te hangen !

Ik stom verbaasd, want was juist twee uur als ik daar binnenkom en vraag aan J “ben je allang hier” en hij is dan duidelijk geambeteerd en antwoord “ja al even.. van één uur” en zeg dan tegen hem “hoe komt het dat je zo vroeg bent dan, want wij hadden toch DUIDELIJK afgesproken om twee uur omdat we niet eerder binnenmochten” en hij antwoord nog geambeteerder “tja.. wou gewoon vroeger komen, ik wou de dokter eens spreken en heb M werken gebracht en ben dan doorgekomen naar hier, das alles”

Ik vond dat dus heel raar want we hadden DUIDELIJK afgesproken om twee uur en ik had toch gedacht dat men zuster erbij zou zijn omdat men vader zo slecht was maar J was alleen en als er iets te vragen viel aan de dokter dan zou ik dat wel doen of men zuster, maar ligt niet aan J om iets te vragen aan de dokter over de toestand van men vader, maar ik zweeg maar weeral !

Wat ik toen op dat moment niet wist was dat de dokter nog moest komen en J de dokter dus niet had gezien !

J wacht dan nog zo’n vijf minuten en vraagt in die tijd aan men vader wat zen laatste wens nog was, hij zei daarop “ik wil naar huis” en begint te wenen en dan vertrekt J ineens !

Ik kon hem op dat moment wel buiten gestampt hebben want zoiets vraag je niet aan iemand die zo slecht is als men vader toen op dat moment !

Dan komt de dokter plots binnen en dan sta ik als aan de grond genageld want J zei net nog dat hij de dokter wou spreken, dat hij daarom vroeger was gekomen maar had de dokter dus duidelijk niet gesproken of gezien en nu was hij al vertrokken !

De dokter zegt dan tegen mij dat men vader binnen de 3 dagen naar huis mag als dat voor mij goed was, dat hij in orde was en ze verder niks meer konden doen !

Dus ik nog meer verbaasd omdat men vader duidelijk niet goed was en zeg dat ook tegen de dokter en die is op haar beurt verbaasd want ze zei dat men vader wel degelijk in orde was. Begrijp het vandaag de dag nog steeds niet dat vader toen zo slecht was en ineens naar huis mocht !

Ik zeg dan dat het in orde is dat hij voor mij naar huis kan komen als hij gezond is en ik alles zou regelen voor zijn thuiskomst.

Ik bel dan men zuster op om te zeggen dat men vader naar huis mag en die kan bijna niks meer zeggen aan de telefoon van verbazing en antwoord dan bitsig “ja das dan goed he, dan moet je iedereen verwittigen”en zegt niks meer.

Als ik dan thuiskom realiseer ik mij wat er zich eigelijk allemaal heeft afgespeeld in het ziekenhuis en stuur een sms naar J met de vraag of het een speciale reden had waarom hij al van één uur bij men vader was omdat wij DUIDELIJK hadden afgesproken niet voor twee uur te gaan.

Krijg daarop antwoord na een uur “neen niks speciaal”

Ik kom dan tot de vaststelling dat J daar alleen maar was omdat hij dacht dat men vader ging sterven en hij met de sleutel kon gaan lopen en men zuster daar nog aan mee deed en dat maakte mij gewoon woedend ! En er was nog een belangrijke reden waarom J al om één uur bij men vader was maar die ga ik hier niet vernoemen, maar J alleen zal wel weten wat ik ermee bedoel !

Ik stuur dan een dag later een sms naar men zuster dat ik met hun niks meer te maken wou hebben en dat het hun aangeraden was van mij voor de rest van men leven met rust te laten.

Ze belt dan, maar ik neem niet op omdat ik zo kwaad ben en dan spreekt ze in mijn voicemail “ wat gij op u pens heb da weet ik nie ma pa mag morgen naar huis, zie maar da hij thuisgeraakt en trek uwe plan”

Ik antwoord daarop met een sms “wel se, ik zal mijne plan trekken, maar durf het nog een keer aan om u te moeien met pa zen eten.. thuiszorg.. de huisdokter en de verpleegster, dan zal ik naar het ocmw gaan en zal me terug trekken en zal pa naar een bejaardentehuis moeten !

Daarop krijg ik een sms terug “hou u dreigementen voor u eigen, mij kunde niet intimideren en ik zal de bevoegde instanties eens inlichten wat er gaande is !

Ik stuur dan terug “ik dreig niet, dat is een belofte en moei u nog ene keer met thuiszorg.. pa zen eten.. de verpleegster en de huisdokter en ik zal naar het ocmw gaan om een vergadering in te leggen en dan zal ik daar eens uitleggen waar het hier allemaal om draait, eens zien of het u niet zal interseren als je niet meer aan zen geld kunt ! En als uwe man nog ene keer s’nachts hier binnen komt of nog ene keer aan mijne auto komt zal IK de bevoegde instanties eens inlichten !

Ik heb tot op de dag van vandaag niks meer, maar dan ook niks meer gehoord van men zuster en J !

Ik hoor ook geen deur meer dichtslaan s’nachts en mijn autospiegel heeft niet meer bewogen sinds toen, nu bijna vier maanden geleden !

Dus was het duidelijk J (heeft altijd nachtpost) die hier altijd s’nachts binnenkwam en aan mijn auto spiegel zat te prutsen !

Ik weet nu dat J alles zal doen om mij te kwetsen en weet nu ook dat hij enorm jaloers op mij is maar hij zal zijn zin en zen plannen niet kunnen doordrijven !

Ik zeg nu niks meer over men eigen tegen men vader of iemand anders en zo weet men zuster en J ook niks meer van mij want die waren stilletjes in men leven gekropen en hadden zonder dat ik het wist men leven in handen genomen, maar daar is nu wel degelijk een einde aan gekomen.

Het resultaat nu is dat ik er helemaal alleen voorsta.. zij hun gezicht niet meer laten zien bij vader, ik elke avond om half vijf MOET thuis zijn om vader zen eten en koffie te geven en ik geen enkel weekend nog ergens naar toe kan, bv. Weekendje zee of Ardennen of op stage met men sportclub !

Het ergste van alles vind ik nu wel dat wat ik ook al gedaan heb voor men vader, men leven zo goed als op gegeven heb voor hem, want anders moest hij naar een rusthuis, hij zelfs geen greintje respect voor mij toont en me behandeld als zijn persoonlijke knecht en me dan nog belachelijk maakt tegen mensen !

Ik ga fultime werken, kom thuis en kan dan nog beginnen voor men vader, zen eten, winkel, apotheek, ziekebond, brood halen, pampers halen enz..

Hij riep me ook constant voor de onozelste dingen, bv. Papier wat niet goed lag, zakdoek vuil of niet vinden, zen drinkbeker stond verkeerd terwijl hij er goed aankon, dingen vragen die hij gemakkelijk de volgende dag ook nog kon vragen enz.. 

Ik ben het dan beu geworden en ben er dan op uitgetrokken van woensdagnamiddag tot zaterdagmorgen, heb hem dus alleen gelaten en ben op hotel een paar dagen geweest wat me enorm deugd had gedaan, zowel geestelijk als lichamelijk. 

Ik heb nu beslist dat ik niet meer reageer op zijn geroep, ik nog alleen zen eten zal geven en zen pampers zal gaan halen en de rest moet thuishulp maar doen.

Gaat hij hier niet mee akkoord, wel dan zal hij naar een rusthuis of tehuis moeten want dan blijf ik hier niet wonen, dat kan niemand zo lang verdragen ! Een klein beetje respect voor mij is alles wat ik vraag ! Ik vraag geen dank, geen geld, niks, gewoon een beetje respect ! Maar zelfs dat gaat niet !

Ik ben ondertussen 48 jaar en wil ook nog wat van men leven maken, denk toch niet dat dat teveel gevraagd is na wat ik voor men vader allemaal heb gedaan en ik denk dat ik toch wel meer dan men best heb gedaan want ik weet dat bij veel bejaarde mensen en veel minder zwaar gevallen dan men vader hun kinderen zo niet voor hen zorgen en ze hun ouders naar het bejaardentehuis laten gaan waar ze trouwens veel beter af zijn want daar worden de bejaarden bezig gehouden en doen ze van alles voor die mensen.

Dit was mijn verhaal wat ik eens kwijt wou.

Groetjes

04-06-2008 om 01:03 geschreven door Cobra  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

04-06-2008 om 00:01 geschreven door