09-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

3 april SCREAM 4

Horrorfans kunnen zich in de handen wrijven: Wes Craven stort zich weer op zijn succes-
volle Scream-franchise. Courteney Cox is er weer bij als de nieuwsgierige journaliste Gale
Wheathers en Neve Campbell mag zich weer de longen uit het lijf schreeuwen als Sidney
Prescott, deze keer naast True blood-actrice Anna Paquin.

18 mei PIRATES OF THE CARIBBEAN -ON STRANGER TIDES

De eerste drie piratenfilms brachten wereldwijd bijna drie miljard euro op, dus Disney
twijfelde geen seconde om Johnny Depp met een vette cheque te verleiden om nog eens
in de huid te kruipen van Captain Jack.
Na het warrige derde deel zijn Keira Knightley en Orlando Bloom spoorloos verdwenen,
maar Depp krijgt in ruil Pénelope Cruz en Keith Richards aan zijn zij.



1 juni X-MEN: FIRST CLASS

Wie wil weten wat er eigenlijk allemaal voorafging aan de avonturen van de X-Men,
komt uitgebreid aan zijn trekken in de prequel X-men: First class. Met James McAvoy
als de jonge professor Charles Xavier en Michael Fassbender als Magneto.


29 juni TRANSFORMERS 3: DARK OF THE MOON

Leg de oordopjes maar al klaar, want Michael Bay kennende zullen de bioscopen weer
op hun grondvesten daveren met Transformers 3. Shia LaBeouf is weer van de partij,
maar Megan Fox mag na enkele hatelijke opmerkingen aan het adres van de regisseur niet
meer meedoen.


Shia LaBeouf


29 juni CARS 2

Met Toy Story 3 maakte Pixar vorig jaar de meest succesvolle animatiefilm aller tijden.
Dus John Lasseter haalt ook zijn Cars nog eens van stal.



13 juli HARRY POTTER AND THE DEATHLY HALLOWS PART TWO

In juli valt na tien jaar definitief het doek over de filmavonturen van Harry Potter. Harry
Potter and the Deathly Hallows part one loopt nu nog in de bioscoop en bracht wereldwijd
al bijna 700 miljoen euro op. Maar het tweede deel belooft spannender en spectaculairder
dan ooit te worden, als de ultieme strijd tussen Harry en Voldemort losbarst en de tovenaars-
school Zweinstein in een ruïne herschapen wordt. Voor het eerst tovert Harry ook in 3D.


3 augustus DE SMURFEN

De blauwe stripheldjes van de Belgische tekenaar Peyo zijn nu al een hype in New York, en
deze zomer wordt zelfs wereldwijd een nieuwe smurfenrage verwacht als de 3D-animatiefilm
in première gaat. Hitzangeres Katy Perry leent haar stem aan Smurfin.


26 oktober KUIFJE: SECRET OF THE UNICORN

De Smurfen zijn niet de enige Belgische striphelden die dit jaar internationaal gaan scoren.
Niemand minder dan Steven Spielberg en Peter Jackson ontfermden zich over een 3D-animatie-
versie van Hergés Kuifje. Kuifje en het geheim van de eenhoorn is het eerste deel van een Kuifje-
trilogie. Er wordt al gefluisterd dat er een feestelijke première in België komt, in aanwezigheid
van Steven Spielberg himself.


18 november THE TWILIGHT SAGA: BREAKING DAWN PART ONE

De makers van de Twilight-reeks volgen het voorbeeld van Harry Potter en splitsen het vierde en
laatste deel ook in twee stukken. In Breaking dawn part one trouwt Bella eindelijk met haar vampier
Edward. Als ze in verwachting raakt, staat de hele vampierenwereld op zijn kop.


14 december MISSION IMPOSSIBLE IV: GHOST PROTOCOL

Tom Cruise heeft dringend nog eens een dikke hit nodig, en na enkele losse flodders zou het eindelijk
nog eens moeten lukken met Mission Impossible IV. Cruise mag hopen dat hij zich als geheimagent
Ethan Hunt opnieuw kan bewijzen als kassamagneet, want anders ziet zijn filmtoekomst er niet echt
rooskleurig uit.



Haalden het lijstje net niet:

The green hornet, superheldenfilm met Cameron Diaz. (12 januari)

Hereafter, drama van Clint Eastwood met Matt Damon en de Belgische actrice Cécile de France.
(19 januari)

Gnomeo & Juliet, nieuwe 3D-animatiefilm van Disney met muziek van Elton John en Lady Gaga.
(16 februari)

Gulliver's Travels, avonturenfilm met Jack Black. (23 februari)

The black swan, thriller met Natalie Portman. (2 maart)

Kung-fu panda 2, vervolg op de animatiefilm van DreamWorks, met de stem van onder andere
Angelina Jolie. (15 juni)

Johnny English 2, met Rowan Atkinson opnieuw als de klungelige Britse geheimagent. (12 oktober)

Happy feet 2, de pinguïns gaan weer aan het dansen. (23 november)

Puss in boots, de spin-off van Shrek, met Antonio Banderas als de stem van de gelaarsde kat.
(7 december)

09-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

09-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

 
Kost het u moeite om zichzelf te blijven?
Marie Vinck: Het is een eeuwige strijd om zo dicht mogelijk te blijven bij wie je bent.
Ik slaag er steeds beter in, maar strijd en ruzie maken me diep ongelukkig.
Daarom verzwijg ik weleens een eigen frustratie of irritatie.


Moeten vrienden niet rechtuit zijn?
Marie Vinck: Natuurlijk, dan respecteer je elkaar ook meer, maar ik flap er niet zomaar
iets uit zonder na te denken. Het lukt me niet altijd goed, maar ik probeer mijn verwijten
vaak te verstoppen. Boos worden op iemand vind ik het moeilijkste wat er is, en ik moet
vechten om dat patroon te doorbreken. Ik leg snel de schuld of verantwoordelijkheid bij
mezelf, dat heb ik helemaal van mijn moeder (glimlacht).



Wat is het geheim van een goede leugenaar?
Marie Vinck: Je moet weten hoe iemand zich gedraagt die onschuldig is. Ik kan vrij goed
lichaamstaal lezen, voel het meteen aan als een kus onoprecht is of een koppel heeft zitten
ruziën. Als ik goed wil liegen doe ik hetzelfde als wanneer ik acteer. Het zijn geen trucjes,
het is eerder inlevingsvermogen. Ik ken goeie acteurs die niet kunnen liegen, maar ik kan
het supergoed. Toen we onlangs het spel Killer speelden(waarbij je moet uitzoeken wie de
moordenaar is) loog ik zo overtuigend dat zelfs mijn lief het geloofde. We hebben er achter-
af nog ruzie over gemaakt(lacht).


Wat beschouwt u als uw grootste leugen?
Marie Vinck: Als het over ontrouw gaat, heb ik ook al aan de andere kant gestaan. Het is het
ergste wat ik al gedaan heb, ik vond mezelf zo'n slecht mens. Uiteindelijk begreep ik dat er
altijd een context is, het nooit een zwart-witverhaal is. Toch heb ik er heel hard van afgezien en
veel uit geleerd. Ik weet dat ik het nooit van mijn leven nog zal doen.



Marie Vinck(27) is momenteel nog te zien in Smoorverliefd, en was recent te zien
in Adem. Ze stond recent op de planken met 'De Koning sterft', van 't Arsenaal.

08-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

Wat weet jíj nog van je eerste samenwerking met Crowe?
Leonardo DiCaprio: Russell en ik zijn min of meer op hetzelfde moment in deze business
gestapt. The Quick And The Dead was de eerste bigbudgetfilm van onze carrière. Hij had
net Romper Stomper gemaakt en ik kwam van What's Eating Gilbert Grape. En plots staan
we grapjes te maken op een set in Tucson met kleppers als Sharon Stone en Gene Hackman.
We vroegen ons af hoe we op een echte filmset moesten acteren, want tot dan toe hadden
we enkel kleine films gemaakt. Ik herinner me Russells schitterende gevoel voor humor en
het feit dat hij voortdurend grappen met me uithaalde. Maar hij was ook professioneel
en kwam met een welomlijnd profiel van zijn personage naar het werk.
Net als ik heeft hij sinds onze eerste samenwerking een mooi palmares opgebouwd. Voor ik
aan Body Of Lies begon, twijfelde ik wel eens of Russell nog dezelfde zou zijn. Gelukkig
was dat ook zo: hij is nog altijd even vastberaden en koppig.
Maar ik beschouw dat als kwaliteiten. Hij is een schitterende acteur die zijn personages subtiel
weet neer te zetten, én de nodige body geeft.



Je hebt nu ook voor het eerst samengewerkt met Ridley Scott. Hoe beviel je dat?
Leonardo DiCaprio: Van alle filmmakers met wie ik ooit gewerkt heb, is Ridley on-
getwijfeld de meest efficiënte. Regisseurs zoals hij zijn dun gezaaid: hij kan zich op zeven
verschillende invalshoeken concentreren, leidt twintig afdelingen en organiseert dingen op
een manier die ik nooit eerder gezien heb. Soms liet hij scènes vanuit verschillende
standpunten vastleggen met vijf tot zelfs twaalf camera's, waarbij hij alles in het oog hield
op een batterij van zeven monitors. Zonder dat zijn aandacht ook maar één moment ver-
slapte. Tijdens de opnames krijgt de film al vorm, want hij weet perfect hoe alles er in de
montagecel zal uitzien en bedient zich daarvoor van de meest geavanceerde technologie.
Dat is indrukwekkend, zonder meer.

Hij haat tijdverspilling. Hij loopt van hot naar her op de set, in een georganiseerde chaos
van het hoogste niveau. Er zijn nauwelijks rustige momenten. Anders zou hij zich vervelen.
Hij heeft een diepgewortelde behoefte om zijn instincten voortdurend te prikkelen, om zich-
zelf uit te dagen en te stimuleren. Het gebeurde vaak dat hij de toon van een scène net voor
de opname helemaal omgooide, omdat hij een betere manier gevonden had. Iedereen moest
zich schrap zetten. Hij verhuisde dan de hele set naar een andere locatie en liet een helikopter
aanrukken om de bovenkant van mijn hoofd te filmen. Je weet nooit waarop hij aanstuurt.
Russell was dan wel gewend om op die manier te werken, maar ik niet. Ik had net vijf maanden
op de set van Sam Mendes' Revolutionary Road doorgebracht. Een intieme shoot in een huis in
Connecticut, waar ik eindeloze uren doorbracht met emmeren over emoties.
En in Marokko bevond ik me plots in een high-octane environment vol explosies, adembenemende
helikopterachtervolgingen en andere dingen die de verbeelding tartten. Je kunt je inbeelden dat ik
wat tijd nodig had om me aan te passen, om mijn personage te vinden en om aan Ridleys helse werk-
ritme te wennen.

Op sets van Martin Scorsese, om maar één naam te noemen, gaat het er vast anders
toe.
Leonardo DiCaprio: En of! Marty neemt zijn tijd om elk beeld nauwkeurig voor te bereiden.
Hij werkt liever met één enkele camera, vanuit één hoek. De repetitieperiode duurt bij hem
altijd erg lang, waardoor de opnames heel veel tijd in beslag nemen. Hij is een zegen voor
acteurs, want hij vertrouwt hun instinct. Dat geldt overigens ook voor Ridley.

Krijgt een acteur het niet moeilijk om zich te concentreren met zoveel camera's rondom
hem?
Leonardo DiCaprio: Ja hoor. Je moet erg goed voorbereid zijn en je moet je afsluiten van de
buitenwereld om je niet uit je lood te laten slaan.
Ik herinner me bijvoorbeeld een ingewikkelde scène waarin ik verondersteld werd om op het-
zelfde moment in mijn mobieltje te praten, een sigaret te roken en een rennende terrorist neer
te knallen. Ik zei tegen Ridley dat ik dat een beetje te veel van het goede vond, vooral omdat
het niet paste in de context van het verhaal. Hij luisterde beleefd, maar verzocht me achteraf
om het toch eens te proberen. Hij verzekerde me dat het resultaat te gek zou zijn. Hij had
gelijk: de scène hééft punch. Dat is Ridley ten voeten uit.

Scott zei dat je zo goed voorbereid was dat je meer over het personage wist dan hij-
zelf. Wat is je uit je research bijgebleven?
Leonardo DiCaprio: Ik heb gepraat met een gepensioneerde CIA-man, een die een heel
hoge functie in de organisatie had. Als er me één iets duidelijk geworden is, dan wel dat
de problemen in het Midden-Oosten ongelofelijk ingewikkeld zijn. De VS hebben zich in
een wespennest gewaagd zonder echt te weten wat de gevolgen ervan zouden zijn.
They've bitten off more than they can chew. Kijk niet naar mij voor concrete antwoorden
over hoe het daar zal aflopen. Ik ben maar een acteur, geen politicus.

In 'Revolutionary Road', worden jij en Kate Winslet(DiCaprio's tegenspeelster in
'Titanic') herenigd.
Leonardo DiCaprio: Kate is op de set van Titanic een hartsvriendin geworden, en we
zijn elkaar nooit uit het oog verloren. Deze bewerking van Richard Yates' cultroman lag
haar nauw aan het hart. Ik heb geen moment geaarzeld toen ze me vroeg om mee te spelen.

Revolutionary Road vertelt het verhaal van een bourgeoiskoppel in het Amerika van de
jaren vijftig, toen het land floreerde onder president Dwight Eisenhower. Ze hadden alles
wat de gemiddelde Amerikaan toen wilde: een leuk huis met een houten, wit geschilderd
hek in een mooie buurt. Hij die elke ochtend vertrekt om te gaan werken, en zij die thuis-
blijft, voor de kinderen zorgt en eten maakt. Ze proberen wel om de clichés te vermijden,
en een interessant leven te leiden, maar hun American Dream brokkelt langzaam af. Ze
zien elkaar heel graag, maar het maatschappelijke conformisme uit die tijd verstikt hen.
Het is een pijnlijk en hartverscheurend verhaal.
Ik vond het heerlijk om weer met Kate te kunnen samenwerken. Er bestaat een intieme band
tussen Kate en mij die ons toelaat om ver te gaan in onze vertolkingen. Ze is de beste actrice
van haar generatie.


Leonardo DiCaprio en Kate Winslett op de première van Revolutionary Road
te Los Angeles dd. 15 december 2008


Als bonafide superster in Hollywood krijg je heel wat scenario's te zien. Wat bepaalt
of je een script al dan niet goed vindt?
Leonardo DiCaprio: Films als Body Of Lies of Blood Diamond geven me de kans om
actuele onderwerpen te tackelen, wat ik altijd heel leuk vind. Uiteindelijk is kwaliteit het
belangrijkste criterium. Het script, de regisseurs en de acteurs met wie ik het scherm zal
delen, bepalen of ik meedoe.

Precies twintig jaar geleden ben ik in de filmwereld begonnen en sindsdien heb ik enorm
veel geluk gehad. Ik herinner me de voorbereiding voor een van mijn eerste films: ik heb
toen een heleboel films van Robert De Niro en andere grote acteurs uit de jaren zeventig
bekeken. Ik bewonderde hen om hun intensiteit, hun naturel, de manier waarop ze één
werden met hun personages. Ik heb mijn acteercarrière altijd naar hen willen modelleren.

Je hebt een eigen productiebedrijf Appian Way Productions. Ben je nog steeds bezig
met een biopic van Ian Fleming (schrijver van James Bond)?
Leonardo DiCaprio: Absoluut. Zijn verhaal is een van die mysteries waarvan niemand
echt het fijne weet. Flemings extracurriculaire activiteiten zijn altijd in nevelen gehuld
geweest. Het scenario is nog niet klaar, maar het wordt een dankbare rol. En ik ben een
grote fan van James Bond.

Hoe heb je het overlijden van Paul Newman beleefd?
Leonardo DiCaprio: Ik heb helaas nooit de kans gekregen om hem te ontmoeten, maar
hij was een waardige ambassadeur voor het acteursgild in Hollywood. Hij was een klas-
bak. Hij heeft niet alleen enkele van de meest memorabele vertolkingen uit de geschiedenis
van de cinema neergezet - Cool Hand Luke van Stuart Rosenberg is niet voor niets een van
mijn favoriete films aller tijden - maar hij was ook heel integer. Een onvermoeibare filantroop
die zijn roem gebruikte om anderen te helpen, zonder ooit zijn imago te grabbel te gooien.

Volgende week kunnen jullie op deze site, in het kader van de reeks interviews met
wereldsterren, een interview lezen met Monica Bellucci, de actrice uit films zoals Under
Suspicion, Malèna, The Matrix Reloaded en Shoot 'Em Up.

07-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

07-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

‘Easy A’ is losjes gebaseerd op de literaire klassieker ‘The Scarlet Letter’ van Nathaniel
Hawthorne – ooit verfilmd met Demi Moore – maar brengt eigenlijk veel meer een hommage
aan de John Hughes-teenpics van de jaren 80. Centraal staat de voorbeeldige Olive, die door
een misverstand de reputatie krijgt van een losbandige meid. De jongens van de preutse school-
gemeenschap gebruiken haar meteen om een sexy imago te krijgen. Maar wat niemand weet, is
dat de losbol van de school eigenlijk nog maagd is.

‘Easy A’ draait rond het feit dat vele tieners zich schamen over hun maagdelijkheid. Hebben
jullie daar veel van gemerkt in jullie research?
Emma Stone: Regisseur Will Gluck ging naar Cornell, een school ergens in de VS, om er zijn
film voor te stellen. En er was één meisje die na de screening opstond en voor de ganse klas zei:
‘Ik ben 18 jaar en nog maagd. En ik ben er trots op dat dit verhaal eindelijk verteld is.’ De klas
begon te applaudisseren en Will was tamelijk onder de indruk.
Nu, ik denk dat 18-jarige meisjes die uitpakken met hun maagdelijkheid waarschijnlijk flink in de
minderheid zijn. Maar het is in ieder geval niets om je over te schamen.


Emma Stone en Penn Badgley in Easy A

Wat ga je over vele jaren tegen jouw 17-jarige dochter zeggen?
Emma Stone: Ik denk dat ze beter heel verliefd kan zijn én zorgen dat ze veilig vrijt. Het
gaat er vooral om dat jonge meisjes nooit spijt krijgen van wat ze wel of niet doen. Maar je
kan geen leeftijd plakken op het verlies van je maagdelijkheid. Wanneer je helemaal onder-
gedompeld bent in die eerste ervaring… Ik denk dat het oké is als je geen onverantwoorde
dingen doet. Maar je maagdelijkheid per se kwijt willen spelen voor de verkeerde redenen,
lijkt me geen goed idee. Sommige meisjes willen er van af omdat ze denken dat ze zich dan
zelfzekerder voelen. Tja…

Will Gluck vergeleek je met een jonge Julia Roberts in haar doorbraakrol. Had je
tijdens de shoot echt niet de indruk dat dit wel eens iets zou kunnen worden?
Emma Stone: Weet je, de film draait rond Olive en ik ben in bijna alle scènes aanwezig.
Dat wil zeggen dat ik de film moet dragen, wat een enorme druk met zich meebrengt. Ik
denk dat ik vooral daarmee bezig was en niet zozeer met het effect dat de film zou kunnen
sorteren. Ik dacht vooral: ‘Als ik Olive verkeerd speel, is de hele film om zeep. En dan is
het mijn schuld.’ Het was de eerste keer dat ik dat gevoel had en het sloopte me bijna. Ik
heb me echter niet laten gaan en heb mezelf een ijzeren discipline opgelegd, zodanig zelfs
dat ik een beetje het plezier in het acteren verloor.
Maar achteraf ben ik blij dat het zo verlopen is, want ik heb enorm veel bijgeleerd. Wat er
straks gebeurt, dat zullen we dan wel zien.


Hoe ambitieus was je als kind?
Emma Stone: Ik wilde in het begin vooral sketches doen. Maar je weet hoe dat gaat. Je
dromen worden groter, want later droomde ik van ‘Saturday Night Live’. En daarna kwamen
de ‘movies’. Maar nu ik in films meespeel, weet ik nog niet wat ik later wil doen. Was er ooit
een plan B? Ik had eigenlijk schrijver en journalist willen worden. (lacht) Maar het is dus niet
uitgekomen, zoals je ziet.



Easy A speelt sinds 5 januari 2011 in de Kinepolis-bioscopen


Regie:    Will Gluck
Cast:      Emma Stone,
              Lisa Kudrow
Genre:    Romantische
              komedie
Duur:      92 minuten

06-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

Is dit uw moeilijkste rol tot nog toe?
Anne Hathaway: Ach, elke rol biedt een andere uitdaging. Maggie is seksueel heel erg
vrijgevochten. Zo'n personage spelen vond ik aanvankelijk moeilijk.
Al is seks voor Maggie vooral een manier om haar echte gevoelens te verbergen, om te
vermijden dat ze moet nadenken over de lastige situatie waarin ze verkeert. Ze heeft de
ziekte van Parkinson. In het eerste stadium nog maar, maar ze weet dat het erger zal
worden.
Dat is wat mij het meest aantrok in de rol. Ik dacht: O mijn God, dat meisje is nog maar
26. Mijn hart brak. Als ik zo'n vreselijk nieuws zou krijgen, zou ik helemaal van de kaart
zijn. De manier waarop Maggie op haar ziekte reageert, is misschien niet aan te bevelen,
maar het is wel heel menselijk. Het is fascinerend om te zien hoe mensen hun angsten
proberen te ontvluchten.


Was het raar om zo naakt op de set te staan?
Anne Hathaway: Ha, dit is pas de tweede vraag. (lacht) Ik snap dat journalisten daar
alles over willen weten omdat de lezers smullen van zulke verhalen, en ik weet ook wel
dat die naaktscènes gebruikt worden om de film te verkopen. Maar eerlijk: het was heel
gewoon, it's part of the job.
Jake en ik hadden maanden op voorhand het contract getekend, en we wisten wat ons te
wachten stond. Natuurlijk sta je in het begin te sterven als je je kleren moet uittrekken
voor mensen die je amper vijf minuten kent, maar dan moet je gewoon professioneel zijn.



Heb je de rol aanvaard omdat Jake Gyllenhaal je tegenspeler was?
Anne Hathaway: Neen, dat was niet de reden, maar het hielp wel. (lacht) Ik had met Jake al
een liefdesscène gespeeld in Brokeback mountain en ik wist dat ik hem kon vertrouwen. Dat
was al één zorg minder.
Het is fijn om met mensen te werken die je kunt vertrouwen. We hebben veel gelachen tijdens
de opnames. De naaktscènes zijn heel natuurlijk. De focus ligt niet op het bloot, maar op de
emoties, net zoals we het wilden.


Vlaamse actrices gaan tegenwoordig net minder gemakkelijk uit de kleren omdat die
beelden op het internet een eigen leven gaan leiden. Neem je als Hollywoodactrice geen
risico?
Anne Hathaway: Ik dacht net dat ze daar in Europa geen problemen meer mee hadden. In
Hollywood ligt dat nog een tikkeltje gevoeliger, maar ik heb niet het gevoel dat ik een risico
neem. Ik wou gewoon een fantastisch personage spelen. De rol van Maggie was het beste wat
ik op dat moment aangeboden kreeg. Meestal bedriegt mijn instinct me niet.



Geef jij jezelf nog gemakkelijk bloot, emotioneel dan? Is het moeilijker om een relatie
te beginnen als je beroemd bent?
Anne Hathaway: Ik weet niet goed hoe ik die vraag moet beantwoorden. (denkt na) Je hart
openzetten voor de liefde is altijd moeilijk, of je nu beroemd bent of niet, punt. Hoe ouder ik
word, hoe moeilijker het is om mensen te vertrouwen. Maar ik bouw zeker geen muur om me
heen, ik maak nog vrienden.


Je was al eens genomineerd voor een Oscar. Reken je daar weer op?
Anne Hathaway: Ik heb begrepen dat ik één van de zevenendertig actrices ben in de running
voor een nominatie, dus daar denk ik niet te veel aan.
Mijn vorige nominatie voor Rachel getting married twee jaar geleden was alleszins een geweldige
ervaring. Mijn vader meldde mij trots dat ik de tweehonderdste vrouw was die genomineerd werd
voor een Oscar. En ik kreeg daardoor een gastrol in The Simpsons. Cool, want ik ben al jaren een
enorme fan.



Je zei onlangs dat je er al naar uitkijkt om ouder en bezadigder te worden.
Anne Hathaway: Ja, want het is erg vermoeiend om de hele tijd de hype van het moment te zijn,
en met de jaren komt ook de wijsheid, toch? Al ga ik nog lang niet op mijn lauweren rusten.
Ik heb bijvoorbeeld nog nooit tegen een alien gevochten in een film, ik wil graag in een rockband
zingen, ik wil een gezin stichten, ik wil acteren in het theater... nog een miljard dingen te doen.

Love & other drugs speelt sinds 29 december 2010 in de Kinepolis-bioscopen


Regie:   Edward Zwick
Cast:     Anne Hathaway,
             Jake Gyllenhaal
Genre:   Romantische komedie
Duur:     112 minuten

05-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

03-01-2011 om 00:00 geschreven door Patje007

24-12-2010 om 17:23 geschreven door Patje007

Regisseur Mike Leigh leverde met zijn nieuwe film Another Year een ontroerend,
intiem portret af van een jaar uit het leven van een groep gewone Britten.

Another year gaat over Tom, een ingenieur, en zijn vrouw Gerri, een psychologe.
Het gelukkige stel heeft een volwassen zoon en is de steun en toeverlaat van mensen
als Ken, een vriend van Tom die zich wat laat gaan; Ronnie, Toms broer die verweesd
achterblijft na de dood van zijn vrouw; en Gerri's collega Mary. Die hunkert naar een
relatie, drinkt te veel en flirt ongegeneerd met Gerri's zoon Joe. Het is een krachttoer
van Lesley Manville: na afloop van de film hebben kijkers het alleen over Mary, en
over de vraag of Leigh niet te hard is voor haar. Een interview met Mike Leigh:



Verbaast het u dat de respons van de critici zo emotioneel is? Het lijkt wel alsof
eenzaamheid een groter taboe is dan, pakweg, armoede.
Mike Leigh: 'Nou, ik ben altijd verbaasd als ik een emotionele respons krijg van een
filmjournalist. Grapje. (lacht niet) En ik kan toch niet wakker liggen van wat journalisten
menen te zien in mijn films?'


Tijdens het Filmfestival van Gent hoorde ik ook veel 'gewone' kijkers zeggen dat u Mary hard aanpakt.
Mike Leigh: (even van zijn stuk) 'Is het... maar dat is naïviteit, toch? Ik dacht dat het vrij duidelijk is dat mijn
film meeleeft met Mary's personage. Tom en Gerri weten iets dat ik niet weet. Hun relatie is geslaagd, ze zijn
eerlijk en open. Maar ze hebben ook veel geluk gehad: ze hebben elkaar leren kennen op hun eerste dag aan
de universiteit en ze zijn nog steeds samen. Hoeveel mensen zouden niet bij hun eerste partner willen zijn?
En dat soort geluk trekt mensen aan die nog hopen op een solide relatie.'



Het lijkt voor uw personages naarmate ze ouder worden moeilijker antwoorden te vinden op de vragen
des levens. Geldt dat voor uzelf ook?
Mike Leigh: "Dat is een goede vraag. Ik denk dat het leven naarmate je ouder wordt helderder wordt, dat er
minder onzekerheden zijn. En juist daardoor zijn er méér onzekerheden en worden relaties gecompliceerder.
Ik denk dat mensen naarmate ze ouder worden meer moeite moeten doen om te accepteren dat ze bepaalde
zaken in het leven niet meer kunnen veranderen. We moeten vrede met onszelf zien te krijgen, met de mens
die we geworden zijn. En dat is misschien nog wel veel moeilijker dan zoeken naar de mens die we zouden
willen worden."


Wat is toch uw fascinatie voor gewone mensen?
Mike Leigh: "Het antwoord op die vraag is vrij simpel. Ik vind namelijk ieder mens interessant - geen
enkel mens is saai. Er is in deze geen verschil tussen bekende mensen of onbekende mensen. Het enige
verschil is wellicht dat de levens van onbekende mensen mijns inziens wat onderbelicht zijn in films.
Het is ook fijn dat de groep mensen met wie ik al twintig jaar films maak, deze visie ook deelt."


Veel mensen hopen dat Lesley Manville een Oscarnominatie krijgt, vindt u dat belangrijk?
Mike Leigh: 'Alle pijn en frustratie terzijde, zit ik toch maar in de entertainment-business: ik ben een oude
vaudeville-man, grootgebracht met variétéshows in Manchester. Het gaat wel degelijk om showbizz.
Als we onze film naar Hollywood kunnen exporteren zonder onze Britse of Europese visie te verliezen, als
een paard van Troje, dan verkneukel ik me. Het zou geweldig zijn om Lesley prijzen in Hollywood te zien
winnen: hoeveel acteerprestaties van dit niveau zul je dit jaar zien?'



Hoe belangrijk is het volkstuintje van Tom en Gerri?
Mike Leigh: 'Toen we dat decor vonden, was ik bevrijd. Ik wilde Tom en Gerri's voedende, liefdevolle
omgeving dramatisch vormgeven. In die tuin zie je de tijd tussen Mary's bezoeken voorbijgaan. Ik kon elk
seizoen een andere kleur opleggen; ik stel ook in elk seizoen een nieuw personage voor.'


Behalve die vier hoofdstukken zien we Imelda Staunton in een proloog op consultatie komen bij Gerri.
Waarom zo kort?
Mike Leigh: 'Die vrouw keert niet terug! Ze moet niets weten van al die nonsens, ze kwam naar de dokter
omdat ze eens een nacht goed wil doorslapen! De proloog was nodig als emotionele training voor de kijker.
Het warmt je op voor wat er komt, (gniffelt) het koelt je af. Als ik met Tom en Gerri was begonnen, had
iedereen gedacht: dit wordt lief en knuffelig. Nu weet je dat er nog meer komt.'


Uw film biedt geen antwoorden...
Mike Leigh: "Nee, ik denk ook niet dat dat een taak is voor een filmmaker. Er zijn ook geen antwoorden.
Ik kan als filmmaker hooguit hoop bieden. Hoop dat we vrede met onszelf vinden. En ik kan proberen een
handreiking te bieden om het leven vooral te vieren, en te blijven vieren. Zeker als we ouder worden en
dichter bij de dood komen. Een duidelijker antwoord kan ik niet geven. In deze materie bestaat er geen
zwart of wit."



Another Year speelt vanaf 22 december in UGC.


Regie:  Mike Leigh
Cast:   Jim Broadbent, Lesley
           Manville
Genre: Drama
Duur:   129 minuten.

23-12-2010 om 00:00 geschreven door Patje007

22-12-2010 om 18:40 geschreven door Patje007

In de zinderende musical Burlesque maakt de populaire zangeres Christina Aguilera haar acteerdebuut als
een jonge vrouw die ontsnapt aan haar verleden door op te treden in een neo-burlesque club in Los Angeles.
Met haar eerste filmrol staat ze direct tegenover de legendarische Cher, als de eigenaresse van de nachtclub.
Een gesprek met Christina Aguilera over haar nieuwe ervaringen op acteergebied en de dansstijl die ze zich
eigen moest maken voor Burlesque.

Zaterdag 18 december 2010 werd Christina Aguilera 30. 'Een keerpunt, maar ook een nieuwe start in mijn
leven', zo vertelt de uitgelaten zangeres tijdens een interview in Londen, waar ze haar filmdebuut voorstelde.
Ze is onwaarschijnlijk zwaar opgemaakt: felrood gestifte lippen, en het waait telkens als ze haar eindeloze
wimpers beweegt. Haar sexy imago legt Aguilera geen windeieren. Als popster verkocht ze zo'n 40 miljoen
platen en nu begint ze aan een tweede carrière als actrice in Burlesque, een film over een cabaret dat vecht
om te overleven.

Zie je het zitten: de kaap van de dertig ronden?
Christina Aguilera: 'Het zal je vast verbazen maar ik word gráág ouder, omdat je er met elk jaar een beetje wijs-
heid bij krijgt. Op mijn twintigste had ik niet het zelfvertrouwen dat ik nu heb.'


Hoe ga je je verjaardag vieren?
Christina Aguilera: 'Ik zit dan in Zuid-Frankrijk. Toegegeven, niet de kwaadste plek op aarde, maar ik doe er
wel een optreden. Daarna vlieg ik naar Los Angeles en daar geef ik een grote verjaardagsparty op oudejaarsavond.'


Daar zal je zoontje Max natuurlijk bij zijn?
Christina Aguilera: 'Uiteraard. Ik kon hem onmogelijk meenemen want we hebben de halve wereld rondgereisd.
Dat is te lastig voor een kind van tweeënhalf. Bovendien zat mijn schema bomvol. Maar thuis wordt het genieten.
Ik kijk al uit naar zijn reactie als hij ziet wat de Kerstman hem allemaal brengt.
Ik heb hem hópen speelgoed gekocht: een brandweerauto, een raceauto, een ruimteschip met houten figuurtjes,
een klein skateboard... Mama is stevig aan het shoppen geslagen. Tja, ik mis hem, hé.'



Hoe doe je dat, het moederschap combineren met een leven als popster en actrice?
Christina Aguilera: 'Ik wist van tevoren dat ik als artieste altijd nieuwe uitdagingen zou opzoeken. Ik zal dus altijd
naar een evenwicht moeten zoeken. Ik heb best wel geleerd wat onvoorwaardelijke liefde voor een kind is, maar
mijn passies zal ik altijd volgen.'

'Een van de dingen waarvoor ik me wil blijven inzetten, is vrouwen macht geven. Hen leren zich los te maken van
mannen die hen schaamte omtrent hun seksualiteit aanpraten of, erger nog, vrouwen gebruiken als seksobjecten.
Ik wil vrouwen tonen dat ze zich niet hoeven te schamen voor hun lichaam. Ze kunnen best sexy zijn én baas over
hun lichaam.'


Je zult vast wel eerder gevraagd zijn een film te maken. Waarom is Burlesque je debuut geworden?
Christina Aguilera: 'Ik heb in het verleden inderdaad wel eens een aanbod afgeslagen, omdat het niet interessant
genoeg was. Ik had mezelf beloofd dat het personage totaal buiten mezelf moest liggen als ik ooit een film zou
doen. Ik wilde dus eigenlijk geen zangeres spelen, maar het idee van Burlesque was echt intrigerend omdat het
voor mij een geheel nieuwe wereld was. Zoals regisseur Steve Antin zei, ik was als Alice die door het konijnenhol
kruipt. Zodra je de trappen afdaalt naar de nachtclub, betreedt je een magisch rijk dat zo enorm uitnodigend is.
Zoiets had ik nog nooit gezien. Iemand vroeg me al waar die club ergens is, maar hij bestaat helaas niet. Het is
een complete fantasie waarin je terechtkomt, een onderwereld vol passie en sensualiteit.'



Vind jij dat Burlesque een open benadering van de vrouwelijke seksualiteit uitdraagt?
Christina Aguilera: 'Dat zit er zeker wel in. Kristen Bell had daar wel goede dingen over te zeggen. Er zijn
vrouwen die zich niet zo verbonden voelen met hun seksualiteit, die vinden dat het verborgen en behoudend moet
blijven. Deze film laat ze zien hoe je kunt genieten van het leven, met zelfverzekerde vrouwen die zich goed voelen
in hun eigen lijf en niet het idee hebben dat ze een show opvoeren puur om mannen te plezieren.
Voor mij is seksualiteit gewoon een deel van mezelf dat ik altijd zal blijven verdedigen tegenover iedereen die vindt
dat je je ervoor zou moeten schamen. Sommige mensen durven niet zo sensueel te zijn als ze zouden willen, maar ik
vind dat iedereen uniek is. Je moet je kunnen uitdrukken zoals jij dat wil, zonder daarop beoordeeld te worden.'



Was het moeilijk om de danspassen voor deze film onder de knie te krijgen?
Christina Aguilera: 'Van huis uit ben ik zangeres, geen getrainde danseres. Ik voel me op m'n gemak in mijn eigen
choreografie en mijn eigen muziek, maar de danspassen in Burlesque waren een uitdaging omdat het om zo'n
specifieke stijl gaat. Ik moest leren mijn benen te strekken en mijn voeten in verschillende standen te zetten -
dingen waar ik normaal niet bij nadenk. Het was hard werken om me aan te passen, maar het geeft wel voldoening
nadat je uit je 'comfort zone' bent gestapt om de uitdaging aan te gaan.'


Had je op de filmset nog iets aan je ervaring met videoclips?
Christina Aguilera: 'Nee, het was eigenlijk totaal iets anders. Ik wilde me ook echt overgeven aan deze nieuwe
wereld en ging er helemaal blanco in. De ervaring was bijna te overweldigend, want als artiest ben ik een gevoelig
persoon. Ik wilde respect tonen voor het filmvak en alle mensen die erin werkzaam zijn. Cam Gigandet vond dat ik
wel wat meer voor mezelf mocht opkomen. Maar ik wilde openstaan voor alle adviezen en allerlei dingen uitproberen.'



Je optreden in het Britse 'X-factor' lokte geschokte reacties uit: véél te pikant voor tv.
Christina Aguilera: 'Er zijn altijd mensen die zeuren. Die negatieve reacties komen van lieden die in de knoop
zitten met hun eigen seksualiteit. Ik voel me kiplekker in mijn vel en na deze film (waarin ze behoorlijk sexy danst)
is mijn zelfverzekerdheid omtrent mijn lichaam nog toegenomen. Foert aan al dat negativisme.'


Cher is ook van geen kleintje vervaard. Het klikte allicht tussen jullie twee op de set?
Christina Aguilera: 'Ja, maar zij is natuurlijk een héél grote madam en dat is toch even zweten.
Cher is geen actrice maar een natuurkracht. Er gaat een enorme energie van haar uit, en tegelijk is ze bijzonder lief.
Ik ben tenslotte een nieuwkomer in dit vak en zij heeft me erdoor gesleurd. Zij staat altijd klaar met goede raad of
een complimentje. Dat doet deugd.'



Heb je als mens iets geleerd van Cher?
Christina Aguilera: 'Gezien mijn situatie hebben we als meisjes ondereen veel over liefde en relaties gepraat.
Ik herinner me vooral deze uitspraak: Mannen komen en gaan, maar uiteindelijk blijf ik toch altijd Cher. Fantastisch
toch? En ze heeft gelijk. Mannen bepalen niet wie je als vrouw bent.'


Zul je dat op je 60ste ook zeggen, net als Cher?
Christina Aguilera: 'Ik zeg dat nu al!' (lacht)



Haal je ook iets positiefs uit wat je privé is overkomen?
Christina Aguilera: 'Ik heb vleugels gekregen. Ik ben onafhankelijker geworden, ik heb lessen geleerd. Daar
heeft de film ook bij geholpen want het was bikkelhard werken. Ik stond de helft van de tijd vol blutsen en builen
van het vallen tijdens de dansnummers. Dat heeft me sterk gemaakt om voort te werken aan een oeuvre waar mijn
kinderen trots op zullen zijn.'


Kinderen, meervoud?
Christina Aguilera: 'Ja, op termijn wil ik nog meer kinderen.'



Zie je je zoon het liefst ook artiest worden, of ben je net zo gelukkig als hij timmerman wil worden?
Christina Aguilera: 'Als kasten timmeren hem gelukkig maakt, waarom niet? Hij krijgt mijn steun als entertainer,
maar ook als loodgieter. Dat is mijn geheim: gelukkig zijn met wat je doet. Ik hou ervan artiest te zijn. Laat geld
vooral niet je enige drijfveer zijn.'


Wat is je grootste angst in het leven?
Christina Aguilera: 'Dat ik plots geen lol meer zou hebben in de dingen. Ik heb constant stimulatie en input nodig
van alles en iedereen om me heen.
Alles houdt me aan de gang, ook de tegenslagen...(plots droogt de spraakwaterval even op).
Daar heb ik misschien nog het meest van geleerd.'


Burlesque speelt vanaf 22 december in de Kinepolis-bioscopen


Regie: Steve Antin
Cast:   Christina Aguilera, Cher
Genre: Drama, muziek
Duur:   118 minuten

21-12-2010 om 00:00 geschreven door Patje007

Christina Aguilera

20-12-2010 om 22:34 geschreven door Patje007

20-12-2010 om 00:00 geschreven door Patje007

Hoe speel je een personage dat van een doodnormale huisvader transformeert tot iemand die zijn vrouw
uit de gevangenis bevrijdt?
Russell Crowe

The Next Three Days

20-12-2010 om 00:00 geschreven door Patje007

19-12-2010 om 00:00 geschreven door Patje007

Zes acteurs - drie mannen, drie vrouwen. Een gesprek onder sterren over stress op de set, waarom
acteurs zo vaak verliefd op elkaar worden en herkend worden op straat.
'Elvis Presley heeft mij geïnspireerd om te acteren. Meer bepaald zijn dood.'

Aan de ene kant van de tafel zit Morgan Freeman, een van de meest door de wol geverfde acteurs in
Hollywood, een man die eind jaren 60 zijn debuut maakte op Broadway en sindsdien in tientallen films en
toneelstukken meespeelde.
Aan de andere kant zitten Gabourey Sidibe, een 26-jarige New Yorkse die met haar vertolking van een
seksueel misbruikte tienermoeder in Precious haar debuut maakte op het bioscoopscherm, en
Carey Mulligan, een 24-jarige Britse die voorheen onbekend was, maar dankzij haar hoofdrol in
An Education op weg lijkt naar een grote carrière - haar meest recente film was Oliver Stones sequel
op Wall Street.

Sandra Bullock, een van de publiekslievelingen in Hollywood én een actrice van wie de films
tot nog toe in totaal wereldwijd meer dan drie miljard dollar opbrachten, zit dan weer samen met
Jeff Bridges en Woody Harrelson, twee acteurs die altijd veeleer tot de underdogs in de filmindustrie
hebben behoord. Ze hebben allemaal de liefde voor het vak gemeen.


Morgen Freeman in The Bucket List


Morgan, jij bent er drieënzeventig. Word je nog nerveus?

Morgan Freeman: Neen.

Jeff Bridges: Nooit?

Morgan Freeman: Alleen als ik toneel doe: dan krijg ik altijd een energieboost vlak voor ik het podium
op ga.

Jeff Bridges: Jij bent begonnen als danser, niet?

Jeff Bridges

Morgan Freeman: Neen, ik ben begonnen als acteur, maar iemand zei me dat ik er zo goed uitzag
als ik bewoog dat ik danser moest worden.

Carey, jij bent met je vijfentwintig jaar de jongste in het gezelschap. Hoe ben jij in het vak gerold?

Carey Mulligan: Mijn vader was een hotelmanager en we verhuisden vaak. Ik zat als klein
meisje op een gigantische internationale school in Duitsland, waar er een grote musical- en theater-
afdeling was. Van toen ik zes was, wilde ik niets anders meer doen.

Carey Mulligan


Gabourey Sidibe: Ik wilde helemaal geen actrice worden. Ik ben erg lui en het leek me heel veel werk.
Bovendien houd ik er niet van afgewezen te worden.
Maar op de een of andere manier heb ik bij iedere auditie waaraan ik meedeed ook de rol gekregen.
Bij mijn eerste dag op de set van Precious was ik doodsbang voor al die mensen en vroeg ik me af
of ik wel echt kon acteren. Toen ik voor de camera stond, was die angst echter volledig weg.

Woody Harrelson: Maar je moet toch opgefokt zijn voor een scène?

Gabourey Sidibe: Ik weet het niet. Ik luister veel naar opzwepende muziek voor ik opmoet, maar die
leg ik ook op als ik de was doe.

Gabourey Sidibe


Sandra Bullock: Het thema van Rocky?

Gabourey Sidibe: Yeah, er waren dagen op de set dat ik me zo ziek voelde dat ze eerst het Rocky-
thema voor me moesten neuriën. Voor de camera staan is voor mij een gevecht, maar wel een gevecht
dat ik wil winnen.

Sandra, jouw moeder was een operazangeres niet?

Sandra Bullock: En mijn vader was een zangleraar, ja. We reisden heen en weer tussen de VS en
Europa, omdat mijn moeder meedeed in opera's. Geconfronteerd worden met dat soort toewijding is
beangstigend, omdat de lat voor jezelf dan zo hoog ligt. Maar het gaf me de drang om altijd beter
te willen worden, om die angst te gebruiken om er alles voor te doen.

Sandra Bullock


Hoe ben jij in het vak gerold, Woody?

Woody Harrelson: Eigenlijk komt dat door Elvis Presley, en meer bepaald door zijn dood.
Toen hij gestorven was, kon je via TV Guide voor een kleine som vijf platen van hem kopen, en zo ben
ik hem beginnen te imiteren.
Op een dag stond ik in de bibliotheek van mijn school en zeiden enkele vrienden uit het footballteam:
'Vooruit Woody, doe je Elvis nog een keer.' Dus begon ik te zingen: 'Well, I bless my soul/What's wrong
with me.' Al snel stond de hele bibliotheek vol met mensen en op het einde van mijn optreden,
kwam er een knap meisje op me af dat zei: 'Woody, je zou eens toneel moeten proberen.'
En dat heb ik dan gedaan. (Lacht)

Sandra, zat jij in een van je eerste films, 'The Vanishing', niet op schoot bij Jeff Bridges?

Sandra Bullock: Ja, hij heeft me verdoofd en daarna levend begraven. Dat was heel leuk omdat ik
voor het grootste deel van de scène op zijn schoot moest liggen. Een hele dag lang op de schoot
van Jeff Bridges liggen, het is geen slechte manier om te beginnen.

Woody Harrelson: Hoe was het voor jou, Jeff?

Woody Harrelson

Jeff Bridges: Ik vond het ook wel leuk. (Lacht)

Sandra Bullock: Hij was geen lieve man in die film. Hij zat dan ook in zijn personage.

Woody Harrelson: Het is echt interessant om te zien hoe in bijna elke film de relaties tussen
de personages en de relaties tussen de acteurs beginnen te overlappen.

Jeff Bridges: Hoe bedoel je?

Woody Harrelson: Als de personages niet overeenkomen, zullen de twee acteurs ook niet door
één deur kunnen. En als ze een getrouwd koppel spelen, gedragen ze zich ook zo.

Jeff Bridges: Ik merk wel dat je gemakkelijker je ziel opent tegenover een acteur die in de film
dicht bij je staat. Dat is gevaarlijk omdat je snel een grens kunt oversteken.

Jeff Bridges in Crazy Heart

Is dat de reden waarom acteurs vaak verliefd worden op hun medespelers?

Jeff Bridges: Natuurlijk. Ik ben drieëndertig jaar getrouwd, en de steun van mijn vrouw om mijn
ding te doen, is heel waardevol.

Woody Harrelson: Ze geeft je toestemming om een scheve schaats te rijden? (Lacht)

Jeff Bridges: Zij is de belangrijkste vrouw in mijn leven. Ze begrijpt alle intieme zaken, de dingen
die echt belangrijk zijn. Je wordt het soms beu om te doen alsof - ik ben het moe om me anders voor
te doen dan ik ben.

Woody, je eerste grote rol was die van barman Woody in 'Cheers'. Was het frustrerend dat mensen
jou en je personage niet uit elkaar konden houden?

Morgan Freeman: Televisie is daarvoor berucht.

Woody Harrelson: Ik heb zes jaar lang geen andere rol kunnen krijgen. Een deel van mij vroeg zich
af of ik ooit nog iets anders zou doen.

Woody Harrelson in Zombieland

Jeff Bridges: Ten tijde van Sea Hunt was mijn vader (Beau Bridges) zo goed dat mensen dachten dat
hij écht een duiker was. Dat is een mooi compliment, maar daarna kreeg hij alleen nog dat soort rollen
aangeboden. En dat voor iemand die zoveel Shakespeare heeft gespeeld.

Morgan Freeman: Ik heb nog vaak samen met je vader in New York op de metro gezeten, ergens in 1968.

Had je geen auto dat je iedere dag de metro moest nemen?

Morgan Freeman: Als je van de Upper West Side naar de theaterbuurt wil, moet je wel de metro nemen.
Anders raak je er gewoon niet. Een van de ergste gevolgen van mijn bekendheid is dat ik de metro niet
meer kan nemen.

Morgan Freeman in Invictus

Gabourey Sidibe: Ik probeer alles met de metro te doen, omdat het de beste manier is om ergens
te komen. Maar het is al een paar keer gebeurd dat ik instapte en er precies een fotosessie begon.

Woody Harrelson: Ik zat een paar dagen geleden nog op de metro. Niets gemerkt.

Jeff Bridges: Er zou een manier moeten zijn om als acteur even je gezicht te veranderen als je naar
buiten gaat.

Woody Harrelson: Ik stond ooit in de lift met Bill Murray, en die haalde vlak voor de deuren
opengingen een masker van Richard Nixon boven. Toen realiseerde ik het me: die man heeft een gezicht
uit de duizend, maar toch wordt hij nooit herkend.

Overkomt jou dat ook al, Carey?

Carey Mulligan: Neen, ik ben al welgeteld twee keer herkend en dat was nadat ik meegespeeld
had in Doctor Who, wat in Groot-Brittannië een gigantische serie is.
Ik ben een soort kneedbaar persoon, die er van de ene dag op de andere helemaal anders kan uitzien.
Ik verander mijn haar ook vijf keer per jaar.

Carey Mulligan

Morgan Freeman: Ik heb twee mooie verhalen daaromtrent. Ik zat ooit op het vliegtuig met een petje
over mijn ogen getrokken en een man leunde naar me toe en zei: 'Ik weet dat je incognito probeert te
blijven, maar ik heb je herkend, meneer Samuel L. Jackson.' Ik zei dat hij zich vergiste en hij antwoordde:
'Ik weet dat je liegt, maar het is oké, ik vertel het niet verder.' (Lacht)
En een andere keer kwam een man in een bar van een hotel op me af en hij zei: 'Drie weken geleden
zat ik samen met een vriendin van jou, Alfre Woodard, en ik vroeg haar wie volgens haar de beste
acteur was met wie ze nog had samengewerkt. En ze noemde jou, meneer Louis Gossett Jr.'
Ik heb mijn gezicht in de plooi gehouden en hem beleefd bedankt.

Wat vinden jullie als acteurs van de motioncapturetechniek? Jeff, jij hebt er ervaring mee voor je
rol in de 'Tron'-sequel.

Jeff Bridges: Het is iets anders. Je moet nieuwe technieken ontwikkelen, andere dingen doen met
je geest. Je zit in een pakje met honderden stippen op je gezicht en honderden sensoren op je lichaam,
en alles - de sets, de make-up - gebeurt in postproductie.

Morgan Freeman: Probleem is dat je als acteur van je kostuum en je make-up afhangt.

Jeff Bridges: Het was wat oncomfortabel, maar tegelijk ook erg opwindend. Het is de toekomst.

Woody Harrelson: Een erg diplomatisch antwoord.

Jeff Bridges: Wie heeft Avatar gezien?

Sandra Bullock: Ik nog niet.

Sandra Bullock

Moeten we gaan kijken?

Morgan Freeman: Ik denk dat die 'motion capturing' een beetje een rage is, iets wat zal voorbijgaan.
Eigenlijk zit je naar een tekenfilm te kijken. Wat ik echt wil, is in de ogen van een acteur kijken en een
heel andere persoon zien.

Morgan, herinner je je nog hoe je je voelde toen je op je 50e die eerste zin las van de bespreking
van Pauline Kael van 'Street Smart': 'Is Morgan Freeman the greatest American actor?'

Morgan Freeman: Natuurlijk. Dat plaatst je in een soort pantheon van acteurs.
Tegen dan was ik wel al tot de conclusie gekomen dat 'de beste' in deze industrie niet bestaat. Ik geef
Philip Seymour Hoffman gelijk op dat vlak: we zijn niet beter dan elkaar, we nemen het voor elkaar op.

Wat zouden jullie ervan vinden als er op de Ocars tien nominaties voor 'Beste Acteur' zouden zijn,
zoals nu in de categorie 'Beste Film'?

Jeff Bridges: Dat zou ik prima vinden. Het leukste aan alle prijsuitreikingen, het belangrijkste eigenlijk,
is dat ze je de kans geven om te zeggen: 'Hé, mensen, kom naar onze film kijken, hij is echt goed!'

Woody Harrelson: Morgan, hoe was het om Nelson Mandela te ontmoeten?

Morgan Freeman: Erg cool. Je voelt jezelf erg belangrijk in zijn bijzijn. Zeker omdat er mannen bij
staan in maatpak en met Uzi's in hun handen.

Morgan Freeman

Heeft hij je laten weten wat hij van de film vindt?

Morgan Freeman: Neen, nog niet.

Woody Harrelson: Heeft hij hem gezien?

Morgan Freeman: Ja, we hebben hem zelfs samen bekeken: ik zat ongeveer waar jij nu zit.
Het was bij de Nelson Mandela Foundation in Johannesburg. Toen ik voor het eerst op het scherm kwam,
zei hij: 'Ik ken die kerel.'
Hij glimlachte ook veel. Zijn geest doet rare dingen met hem. Hij lacht er soms zelf om, maar hij vraagt
zich af of en hoe hij herinnerd zal worden.

Jeff Bridges: Hoe heeft hij dat gezegd tegen jou?

Jeff Bridges in Iron Man

Morgan Freeman: (In Mandela's stem): ' Maybe they will remember the old man.' Ik ben een tijdje
bij hem geweest, en het gaat op en neer. Hij wordt erg snel moe.

Wisten jullie dat met 'The Blind Side', Sandra de eerste vrouw is die een film draagt die meer
dan tweehonderd miljoen dollar heeft opgebracht?

Sandra Bullock: First chick, ja. (Lacht) Het is leuk, maar ook vreemd. Iedereen doet nu: 'Je bent een
vrouw en je hebt dit bereikt!' Stel je voor! Ik weet heus wel dat ik een tweederangsburger ben, daar ben
ik me al sinds mijn puberteit van bewust.


Denk je dat de studiobonzen zich eindelijk realiseren dat vrouwen een film evengoed kunnen
dragen?

Sandra Bullock: Dat vrouwen iets waard zijn, bedoel je? Ik denk niet dat ze dat al echt helemaal
geleerd hebben.
Dit is een industrie, en de baan van de bazen bestaat erin om de studio geld te laten verdienen.
Kunst komt soms echt op de tweede plaats.
Al wat ik kan hopen is dat mijn films hun geld terugverdienen, zodat ik daarna weer kan kiezen wat
ik wil doen.

Sandra Bullock in The Blind Side

Maak je je daar na al die jaren nog steeds zorgen over?

Sandra Bullock: Ja. Ik wil niet dat mensen denken dat ik mijn geld niet waard ben.
Ik heb jaren geleden al geleerd dat als ik meer kansen wilde krijgen - want in deze wereld draait
het vaak om de kansen die je aangeboden krijgt - ik een andere richting moest inslaan.
Ik heb het geld niet nodig, maar ik moet het gevoel hebben dat ik mezelf moet bewijzen en een rol
echt moet verdienen. Je moet jezelf nederig houden.

17-12-2010 om 15:02 geschreven door Patje007

17-12-2010 om 00:00 geschreven door Patje007

'Met mannen als Tom van Dyck en Peter Van Den Begin je allereerste film mogen maken, dat kan tellen.
'Erika Van Tielen geniet nog na van haar debuut in 'Frits & Freddy', de film die vanaf vandaag in de
bioscopen komt.

Het maakte geen deel uit van haar carrièreplan, maar vanaf vandaag is Erika Van Tielen, vooral bekend van
Vlaanderen Vakantieland en enkele gesmaakte passages in De slimste mens ter wereld, officieel ook actrice.
Wanneer haar wordt gevraagd hoe ze aan de rol van toeriste Kim in de komedie van Guy Goossens en Marc
Punt is geraakt, dan antwoordt ze laconiek: 'Dat vraag ik me ook af. Guy en Marc nodigden me uit voor een
auditie, maar ik wimpelde hen eerst af omdat ik met Vlaanderen Vakantieland te druk bezig was. Bel maar als
je niemand anders vindt, zei ik, in de overtuiging dat ze beslist een échte actrice voor de rol zouden kiezen.
Toch namen ze opnieuw contact met me op. Ik heb toen een kleine scène gespeeld en al snel werd duidelijk dat
ze mij wilden hebben.'



En toen sprong je een gat in de lucht?
Erika Van Tielen: 'Ik was blij en heb meteen mijn ma, zus en enkele vriendinnen gebeld. Wil je nu wat weten,
ik ga in een fílm spelen! Toen ik enkele weken later richting Ardennen reed voor de eerste opnamen, begonnen de
zenuwen te knagen. Zal ik het kunnen? Zullen die grote acteurs niet op mij neerkijken? En zullen ze niet te hoge
verwachtingen koesteren? Zo ben ik nu eenmaal: geen panikeur maar ik ga wel een beetje stressen wanneer puntje
bij paaltje komt.'


Heb je iets gestudeerd in de richting van film of theater?
Erika Van Tielen: 'Helemaal niet. Ik deed Communicatiewetenschappen en op de muziekacademie heb ik even
dictie en voordracht gevolgd. In het zesde leerjaar heb ik één keertje een rol gespeeld in het schooltoneel, verder
reikt mijn ervaring niet.''Tegelijk ben ik altijd dol geweest op improvisatie en was mijn werk bij Ketnet natuurlijk
ook een stukje acteren. Trouwens, als je een fotoshoot doet ben je ook een beetje actrice, zelfs als reporter van
Vlaanderen Vakantieland speel je voor een stuk een rol.'



Had het pijn gedaan als je na je auditie wandelen was gestuurd?
Erika Van Tielen: 'Ik wil van alles proeven en daarom was het fijn me door professionals te laten beoordelen.
Maar ik had er niet wakker van gelegen als ze me hadden gezegd dat mijn talenten elders lagen.'


Vind je jezelf talent hebben als actrice?
Erika Van Tielen: 'Dat zal ik nooit van mezelf zeggen! Ik ben niet de beste, maar zeker ook niet de slechtste.
Ik denk toch niet dat mensen zullen zeggen: wat jammer dat die Van Tielen meespeelt.'


Hoe voelt het: voor het eerst naar jezelf kijken terwijl je doet alsof je iemand anders bent?
Erika Van Tielen: 'Raar. Ik zie eigenlijk niet mezelf en dat heeft vooral te maken met dat zwarte haar.'



Was dat een pruik?
Erika Van Tielen: 'Nee, mijn eigen haar. Ik moést het niet laten verven, maar Guy vroeg zich af of het geen
goed idee zou zijn op die manier wat afstand te scheppen tussen mijn personage en Erika-met-het-typische-
rode-haar. Ik ben toen op de suggestie ingegaan, al was ik wel een beetje slecht gezind. Ik had me net laten
kleuren en het meteen overdoen is niet echt goed voor je haar. Zeker niet in het zwart, want dan moet je het
eerst laten ontkleuren.'


Hoe lang heb je nog met je zwarte haar rondgelopen?
Erika Van Tielen: 'Vrij snel na de opnamen heb ik het opnieuw laten kleuren. Wat een heisa was me dat zeg!
Er werden zelfs Facebookgroepen opgestart die vonden dat ik mijn haar opnieuw rood moest verven. Tjonge,
't is maar háár hé. Ik ben geen 30 kilo aangekomen of zo.'


Zou je dat doen voor een rol?
Erika Van Tielen: 'Mm. Als het een schitterende rol is waar ik in geloof, misschien wel. Maar het moet
natuurlijk wél gezond blijven.'


En erotische scènes?
Erika Van Tielen: 'Onlangs ben ik gaan praten over een fictiereeks voor Eén met een behoorlijk sexy personage
dat enkele vrijscènes heeft waarin mogelijk iets te zien zou zijn. Dat zag ik niet zitten omdat ik niet wil inspelen
op het bestaande clichébeeld van het poppemieke en de babe die ik absoluut niet ben. Het is leuk als mensen je
mooi vinden, maar ik ben niet zo'n kieken dat te allen tijde haar decolleté wil laten zien. Daar win je niets mee.'


Erika Van Tielen in de slimste mens

Maar je hebt toch genoten van deze film?
Erika Van Tielen: 'Onder elkaar zeiden we wel eens dat we op filmkamp waren en zo voelde het ook. In de
Ardennen logeren in chalets, dat schept een kampgevoel. Bovendien is de sfeer super als Tom Van Dyck in de
buurt is. Tom is de grappigste mens die ik ken. Zelfs tussen de opnamen door is hij niet te houden. Met hem is het
entertainment van 's morgens tot 's avonds.'



Wat neem je mee als memorabel moment?
Erika Van Tielen: 'De scène in het bos met de nu al klassieke oneliner: Dat is geen tak, dat is een wortel! Peter
en Tom moeten daar met elkaar vechten, maar ook toen de camera op mij gericht stond, bleven ze maar rollebollen.
Probeer je gezicht dan maar eens in de plooi te houden. Zeker toen ze elkaar ook nog eens begonnen af te likken
en halve vrijscènes speelden.'


Dat smaakt dus naar meer?
Erika Van Tielen: 'Filmen? Ik zie er geen fulltime bezigheid in, maar als het nog eens uitkomt en het hele plaatje
klopt... waarom niet?'

16-12-2010 om 15:05 geschreven door Patje007