Voilà, dit wordt officieel ons laatste postje op Braziliaanse bodem. We hebben het nog deze middag over gehad… ongelooflijk hoe snel de tijd weer gevlogen is. Morgen omstreeks deze tijd zitten we te wachten in de luchthaven van Rio de Janeiro in plaats van deze nu in Salvador om terug te vliegen naar ons koude belgenlandje. We zullen de sfeer, warmte en gezelligheid in Brasil missen.

Maar eerst ons laatste (voorlaatste? Straks nog carnaval in Rio…) capriolen eens vertellen J. Zoals eerder gezegd waren we nu op onszelf aangewezen in Salvador. Toch 1 van de grootste steden hier en volgens sommigen toch redelijk gevaarlijk. Nu ja, we zijn altijd verschrikkelijk voorzichtig geweest dus daarom geen foto’s van carnaval ’s nachts. Als ‘gringa’ val ja enorm op en je moet het toch niet gaan zoeken ook.

Oh ja, den hostel… een rode draad in al onze avonturen… nu ja, we komen daar aan (na een heel moeilijke zoektocht) en we waren daar waarschijnlijk de eerste en zeker de enigste klanten. 3 dagen alleen in een enorme hostel gezeten in een grootstad tijdens het enorme populaire carnaval… wie kan er dat zeggen? Jill heeft er haar eigen theorie over maar bon, das een verhaal voor in België J.  

Eerste dag hebben we de wijk Pelourinho verkend, die gelukkig heel dicht bij onze hostel lag. Michael Jackson heeft er zijn clip voor ‘They don’t  care about us’ opgenomen. Misschien herinner je je nog de kleurrijke huisjes op de achtergrond samen met een groep trommelspelers ‘Olodum’. Die zijn hier enorm populair en tijdens carnaval ook de attractie (hier noemen ze het een bloco) om te zien. Jammer genoeg spelen ze vanavond en zijn wij onderweg. We zijn er ook enkele keren ’s avonds tijdens carnaval geweest en hier is de sfeer familialer. Geen enorme ‘trios elétricos’ (dat zijn enorme trucks met grote speakers met bovenop een podium erop voor de zanger(s) & spelers) maar eerder parades en trommelspelers. In het drukkere Barra (waar we gisteren naar toe geweest zijn) heb je die daar wel. Wel een indrukwekkend zicht om een hele straat te zien shaken op de tonen van een populair liedje. En echt iedereen doet mee! 

Tweede dag ter plaatse hadden we terug een eilandentour geregeld. Eigenlijk wilden we eens het bekende strand ‘Morro de São Paulo’ bezoeken maar dat was qua ferry onmogelijk zonder er te blijven slapen en dat hadden we er niet voor over. Maar toch nog enkele mooie stranden gezien en een flinke trip met de boot gedaan. Leuke ontspannende dag.

Derde dag pakten we vol goede moed onze rugzak om een zeeschildpaddenreservaat in Praia do Forte te bezoeken. Eerst de lokale bus nemen richting busstation maar het vriendelijk madammeke van de plaatselijke ‘Lijn’ had ons wat verkeerd verstaan en plotseling zaten we ergens aan een strand. Geen enkel idee waar trouwens… alleen vonden we het niet zo’n mooi strand als die van gisteren. Dan maar wat gerelaxt  in de hostel om dan volop carnaval te gaan vieren.

Gisteren zijn we dan eindelijk bij de schildpadden geraakt (op eigen initiatief zonder hulp J). Het dorpje van Praia do Forte is enorm toeristisch. Overal zijn er winkeltjes, restaurants en bars. Tis wel gezellig ergens hoor… en zeker voor mensen die een rondtrip doen en ergens een plaats zoeken om uit te rusten. Maar dat was ons doel niet. We wilden het initiatief rond de bescherming van de zeeschildpad bezoeken. Ondertussen bestaan ze al 33 jaar en overal op de Braziliaanse kusten hebben ze controleurs die de nesten van de schildpadden markeren en ze eventueel uit risico-gebieden verwijderen. Blijkbaar is het voor de baby-schildpad heel moeilijk om het volwassendom te bereiken. Slechts 1 op de 1000 baby’s wordt volwassen. Hoe meer er dus eigenlijk uitkomen en ook beschermd worden, hoe beter eigenlijk. TAMAR (zo heet het initiatief) schat zo al rond de 9 miljoen schildpadjes gered te hebben. Verder sensibiliseren ze de lokale vissers ook rond de problematiek van het gebruik van visnetten.

Vandaag is zoals verteld terug een opkuis- en reisdag. Toch nog even van geprofiteerd om ons geliefde ’Pelô’ nog eens te bezoeken en nog eens voor de laatste keer de sfeer van carnaval in Salvador da Bahia op te snuiven. Straks kunnen we eens vergelijken met Rio. We zijn benieuwd!

Groetjes

10-02-2013, 21:34 geschreven door Jill & Evelien  

Ondertussen zijn we in de laatste week van ons grote avontuur aangekomen. Allé, voor mij toch… Nooit gedacht dat de dagen zo zouden vliegen. ‘k Heb ondertussen helemaal de smaak te pakken en ’t zou mij niet kunnen schelen om nog wat langer hier te blijven. Versta mij niet verkeerd, ‘k zal blij zijn om thuis te zijn, maar toch… ‘k heb het gevoel dat ik hier nog zoveel moet zien en doen. Zoals onder andere het Pantanal, waar we geen tijd voor konden vrijmaken, het uitgestrekte Amazone-woud, de noordelijke steden langs de Oostkust. Maar ja, de reis moet ooit eens stoppen en een echte wereldreizigster zal ik toch nooit worden. Maar bon, eerst eens onze avonturen vanuit Bonito vertellen J.

Tijdens de busrit ontmoetten we nog enkele back-packers die net zoals wij de bus vanuit Campo Grande hadden genomen. We besloten om samen een hostel te nemen. Beter gezegd, zij besloten om mee te gaan met ons J. Tis namelijk niet echt een goed idee om niets op voorhand te boeken als je met 3 rondtrekt. De hostel viel weer goed mee… jaja, het geluk blijft voorlopig aan mijn kant. Nog eentje te gaan… ‘k hou mijn hart vast ;-). En vanuit ginds verzorgden ze ook allerlei tours. Bonito en eraan grenzend het Pantanal zijn namelijk prachtige stukjes ongerepte natuur van Brazilië. In Bonito bleven we nu wel vijf dagen . Dit vooral omdat we in Campo Grande een vliegtuig te nemen hebben richting Salvador en de stad ons de eerste keer maar heeeeeeeeeel weinig zei (goed voor transit maar anders de moeite echt niet waard). De eerste en de laatste dag niet mee gerekend omwille van de bustransfers, maar liefst 3 volle dagen in Bonito. Het doet echt eens deugd om te relaxen hoor!

De eerste dag beslisten we (samen met ons groepje) om fietsen te gaan huren. ’s Morgens viel dat allemaal nog heel goed mee om te fietsen onder een bewolkte hemel. Maar in de namiddag… amai, wat was dat… volle zon; nog nooit zo’n moeite gehad om 6 km af te haspelen met een fiets. ’t Was nogal zwaarder dan mijn Milon-sessies daar in den Easyfit J. We waren naar een natuurdomein geweest met een rivier om wat te relaxen en te genieten van de omgeving. Prettige dag… ware het niet dat zowel Mattijs als ik, een serieuze klop van de zon hebben gekregen. Mijne rug ziet nog altijd wat verbrand.

De tweede dag hadden we een tour geboekt, de Rio da Prata afsnorkelen. Ikke, als snorkelleek maar wel als waterratje, natuurlijk weer heel enthousiast. Zwemmen, visjes en prachtige natuur… Samen met de andere hadden we een onderwatercamera gehuurd zodat jullie zeker wat kunnen mee genieten van de foto’s. Eigenlijk schieten woorden te kort om het allemaal te beschrijven. Zuiver water waar je door kan kijken, miljoenen vissen die je kan aanraken, de jungle met al zijn geluiden omheen je, en jij drijvend van de rivier af. Het is een super-ervaring en eigenlijk zou ik het graag nog eens opnieuw doen. Volgende keer ga ik zeker nog eens snorkelen of zelfs leren duiken. Ik vond het fantastisch. Jill en Mattijs waren alvast ook heel enthousiast dus ik denk dat het niet alleen aan mij ligt J.

De derde dag (zondag=rustdag of fakdag voor de West-Vlamingen) gingen we naar een familiedomein. Nu weten we waar de Brazilianen hun zondagen passeren. Eigenlijk wel heel gezellig voor een gezin met kinderen of om vrienden te spenderen. Je hebt er ook een rivier met vele vissen erin en een deathride erover, overal apen en papegaaien te zien. Je kan er de vele BBQ’s gebruiken en ze hebben ook tal van spelletjes dat je kan doen (zoals pool, pingpong,…); ’t Zou niet voor iedere week zijn voor mij, maar hey… je kan er relaxen en vooral het belangrijkste AFKOELEN (’t is hier al iedere dag boven de 35 graden geweest).

Vandaag zijn we (terug met de bus, ‘k word het stilletjes aan al goed gewoon) terug aan het reizen naar Campo Grande. Morgen gaan wij (Jill en ik) richting Salvador en Mattijs gaat terug naar Rio. ’t Zal raar doen, onze plan moeten trekken zonder hem. Maar bon, als sterke onafhankelijke vrouwen gaan we ons niet laten kennen J.

Ciao

05-02-2013, 02:07 geschreven door Jill & Evelien  

Weeral een primeur voor me… Dit postje schrijf ik nu vanuit de nachtbus die ons van Foz d’Igauzu naar Campo Grande brengt. Ik ben eens benieuwd hoe ik die ervaring ga verteren. De bussen hier in Zuid-Amerika zijn sowieso al een verhaal apart. Soms is het nogal moeilijk om enig begrip en logica erin te vinden. Maar dat is uitweiding en diegene die behoefte heeft om er meer over te weten te komen, mag mij altijd trakteren op een pint. Jaja, ik drink nu ook bier!!! ;-)

‘k Heb nogal van veel mensen te horen gekregen dat ze mijn verhaal over de eerste hostel hilarisch vonden. Deze moet ik nu teleur stellen. De kwaliteit van de hostels is er namelijk grondig op vooruit gegaan :-p.

De beslissing om een dagje eerder naar  São Paulo te reizen, bleek een goeie zet te zijn. Op deze extra dag konden we deelnemen aan een ‘free walking tour’ doorheen de stad. De gids vergeleek Rio de Janeiro met LA en São Paulo met New York. We konden daar ons eigenlijk perfect in vinden. São Paulo is een drukke stad vol met enorme gebouwn maar toch kent het een zekere vitaliteit. Terwijl Rio gewoon simpelweg adembenemend is… liefde op het eerste gezicht was het bij mij.

In São Paulo was het de 459^ste verjaardag van de stad. Bizar toch??? Ik zou niet weten hoe oud Kortrijk is, laat staan dat we het die dag vieren. Ze krijgen daar zelfs een officiële feestdag voor! Er was amper verkeer in de stad, overal dingen te zien en te doen en vol met festiviteiten. Heel leuk om allemaal eens te zien. De tour was bovendien ook een meevaller. Zo leer je pas eens een stad kennen op een andere manier. Verder bleken het niet overal gebouwen te zijn. In de hostel wezen ze ons naar de café-straat van de stad maar het nog een heel gezellige avond werd. De dag nadien namen we dan het vliegtuig richting Foz.

De watervallen van Foz d’Igauzu worden als een natuurlijk wereldwonder omschreven en niets is minder waar. Maar daarover later meer. In onze derde hostel (jaja, ik overleef ze allemaal!!!) kregen we het advies in de voormiddag de hydraulische dam van Itaupu te bezoeken en in de namiddag de Braziliaanse kant van de watervallen (ginds heb je een globaal overzicht op de watervallen). De dam was eens interessant om te zien, maar niet echt het vermelden waard in onze reisblog. De namiddag in tegenstelling was een wereld die openging voor me. We namen een trail  van 3 uur die ons de schoonheid van dit plekje liet zien. Je krijgt een mooi overzicht van langs elke hoek. Je komt jammer genoeg niet heel dichtbij de watervallen maar je kan wel al de natuurkracht van deze fenomen voelen. De dag nadien (aan de Argentijnse kant… waar je wel een ganse dag voor nodig hebt), kom je vlakbij. Het water spat echt in je gezicht en tijdens het boottripje (die Mattijs en ik deden) word je echt kletsnat. Jill merkte echter wel op dat er door de droogte (hier heerst er in tegenstelling tot aan de oostkust van Brazilië al sinds 5 maanden een enorme droogte) de watervallen veel minder impressionant waren dan vorig jaar. Ik ben wel eens benieuwd wat dat dan moet geweest zijn in ‘normale’ condities. Wel heb ik heel veel beestjes gezien en dat is altijd mooi mee genomen! ‘k Sta nog altijd verwonderd van ieder vlindertje dat ik zie ;-).

Op de laatste dag in Foz trokken Jill en ik ook nog naar het Parque des Aves (Bird Park). Meer dan de helft van de vogels werd er gered uit de illegale handel of uit slechte condities. Ze geven ze ginds de nodige zorg en proberen ze terug in het wild uit te zetten. Indien dit niet lukt, krijgen ze vaste huisvesting in het park. De rest van de vogels werd ginds geboren. Met het geld van de inkom proberen ze kweekprogramma’s op te stellen voor de bedreigde vogelsoorten ginds. Echt wel een nobel initiatief dat we graag steunen en ondertussen beleef je een gezellige voormiddag.

Ondertussen is het ochtend en zitten we nog altijd op de nachtbus die een vertraging heeft (geen idee hoeveel). Het is dus niet altijd de NMBS waarmee het zo flauw gaat ;-). Verder hebben we alle drie niet zo’n goeie nacht achter de rug en werden we nogal veel gestoord. Maar dat hoort allemaal bij het avontuur zeker?

Tot de volgende keer! Dan zal het uit Bonito zijn (voor de curieuzeneuzen… google! ’t Moet echt wel een paradijsje zijn!)

30-01-2013, 23:16 geschreven door Jill & Evelien  

Hey (vanuit het Hey Hostel in Saõ Paulo)

Ondertussen is er al het één en ander gebeurd. Maar eerst beginnen met de maandag J.

Die maandag zijn we in de vroege ochtend (samen met Mattijs) richting Pétropolis vertrokken. Dis is een koloniaal stadje op zo’n 2 uur rijden ten noorden van Rio. Nu had ik al gezegd dat we de afgelopen dagen nogal veel regen te verwerken kregen (jaja, ik weet het… tis hier regenseizoen). Richting Pétropolis (dat in de bergen ligt), zagen we de wolken al samenklitten, soms tot een echt dikke mist. Uitzichtpunten waren de moeite niet waard om eventjes halt te houden. De schitterende natuur bleef verborgen in de mist. Maandag is traditioneel de dag waarop vele musea hun sluitingsdag houden dus na enkele uren rondkuieren in het stadje (gelukkig bleef het toen wel droog) hadden we genoeg indrukken verworven. Net aangekomen in de auto werden de hemelsluizen echt wel opengezet. Gelukkig konden we ons nadien nog een uurtje verwarmen aan het zwembad het van complex van Mattijs in Rio. Echt wel plezant. Uiteindelijk hebben we altijd wel wat geluk met de momenten waarop het regent.

Door de aanhoudende regen en het slechte weer hebben we laat in de avond ons plannen gewijzigd en beslist om rechtstreeks door te reizen naar Paraty. Ilha Grande lieten we links liggen, wat nadien een goeie beslissing bleek. Het eiland moet het hebben van schitterend weer om zo volop te kunnen genieten van de stranden en uitzichten. Op de bus (4 u ½) regende het constant. Niet zo erg aangezien het toch een reisdag ging worden.

Ik was vooral benieuwd naar mijn 1^ste hostel-ervaring. Ginds aangekomen voelde het alsof mijn ergste nachtmerrie werkelijkheid geworden was. We hadden een dorm van 6 personen geboekt en werden in één grote dorm van 17 (eerder een slagveld zoals mijn teerbeminde mama zou zeggen) geplaatst. Net zoals in Rio had het heel veel geregend. Alles was nat, vuil en modderig. Bovendien waren er maar 2 toiletten en douches (man – vrouw) voor heel die bende van 17. En er was geen elektriciteit! Jill zag al direct de humor van de situatie in maar ik stond het huilen dichter bij dan het lachen. Eddy zou mee moeten geweest zijn… awel, ik nam direct mijn valies richting het eerste beste hotel… honderden reals of niet…. Gelukkig was het stadje (eindelijk geen regen meer) wel mooi en gezellig. Na een goed maal en veel caipi’s, een slaappil en mijn blinddoekske waagde ik toch een nacht ginds. Tis mij eigenlijk nog goed bevallen en ik ben trots op mezelf.

Gisteren hebben we samen een boottrip (5 u) naar de eilanden in de buurt van Paraty gedaan. Voor mij echt een hemelse ervaring… Zon (jaja!!!), zee en strand… meer moet ik niet hebben. ’t Was echt een plezante dag. Allen jammer dat Jill misselijk werd van het geschommel van de boot. Op iedere stop lag ze languit op het strand met wat zonnebrand tot gevolg. Mattijs prefereerde een luilekkerdag op de boot en kwam er relatief goed vanaf J.

Ondertussen ben ik deze blog aan het schrijven met pen en papier. Deze morgen hebben we beslist al een dagje vroeger naar Saõ Paulo te vertrekken. Zo zijn we zeker op tijd om op zaterdag het vliegtuig richting Foz d’Igazu te nemen. De bustrip vandaag kost ons ongeveer 6u, maar brengt ons wel door prachtige landschappen. Vnavond komen we aan en zo hebben we vrijdag nog een dagje Saõ Paulo voor de boeg (ongepland.) Ik hoop alvast dat de hostel wat van een beter niveau is... terug een dorm van 6 geboekt… wie weet??? Maar dat is voor de volgende keer…

beijos

25-01-2013, 01:54 geschreven door Jill & Evelien  

Bom dia!

Tweede postje vanuit het ‘zonnige’ Rio. Al de hele dag is het zowat kwakkelweer maar we laten er ons toch niet door tegen houden hoor.

In ons vorige postje vermeldden we al dat we op bezoek gingen bij de Christo. Eerst wisten we niet of dit nog wel zo’n goed plan was. Het weer was inmiddels wat omgeslagen en rond de toppen hing er wel wat mist. Maar je hebt niet altijd te kiezen dus weg waren we! Gelukkig hebben we onze taxi-chauffeur Mattijs tot onze beschikking en geraakten we zo vlot bij de Corcovado, het bergske waar hij op verblijft J. Gedropt bij de ticket-office viel het ons al op hoeveel volk er wel was. Jill werd er moedeloos van. Vooral toen ze de file voor de busjes zag. Jaja, je wordt dus de berg opgereden maar niet wij hoor. Geen goesting om te wachten, begonnen we onze lijdensweg richting Jésus J. Ondertussen was het wat regenachtig en viel er wel wat uit de lucht maar we lieten ons niet kennen. Na een klim van ongeveer 45 minuten kwamen we aan. Het beeld is zo een trekpleister in Rio de Janeiro waar je eens moet geweest zijn, maar echt onder de indruk waren we toch niet. We hebben er absoluut geen spijt van, maar dit kwam vooral door de mooie wandeling in het ‘Parque Nacional da Tijuca’. Na het bezoek, namen we een lange wandeling naar beneden richting het eerste beste dorp. Dankzij de hele vriendelijke buschauffeurs geraakten we uiteindelijk in het centrum van Rio waar de bus richting Barra konden nemen. Toch wel 2 busritjes van ongeveer 2 uur in totaal zijn we er uiteindelijk toch geraakt! ;-). Wel een belevenis hoor… voor mij was het de eerste keer en we hebben ons ogen de kost gegeven. Geen betere manier om een stad te leren kennen. We zijn zelfs door de favelas gereden. Zeker een dagje om niet snel te vergeten.

De dag nadien zijn we de andere grote attractie van Rio gaan bezichtigen, namelijk de ‘Pão de Açúcar’ of de Suikerbroodberg. Waarom hij zo heet, weten we nog altijd niet J. Met kabelliftjes word je er heen gebracht. Wel eens plezant. Bovenop de berg heb je schitterende zichten van de stad. We hebben er volop van genoten. En nog eens wat aapjes gezien in surplus, altijd goed mee genomen.

Vandaag was het zowat kwakkelweer, maar toch eens de stad in getrokken en wat met de auto rond gereden. We zijn ook in Lapa, de uitgangsbuurt van Rio geweest en ondertussen er eens van geprofiteerd om een kunstwerkje van Rio te gaan bezichtigen in Santa Theresia, de trappen (Escadaria selaron), een trap vol met tegeltjes en leuk om eens te zien. Je kan blijkbaar zelf je eigen tegeltjes mee nemen J.

Morgen trekken we voor een dagje richting Petropolis, een stad in de buurt van Rio. En overmorgen staat Ilha Grande op het programma. Vanaf woensdag verlaten we definitief Rio om richting Paraty te vertrekken. ’t Zal raar doen zonder ons complex hier ;-).

Tot de volgende keer!

Xxx

20-01-2013, 22:17 geschreven door Jill & Evelien  

Dag iedereen,

Eindelijk een berichtje, sie. Ondertussen zijn we al een paar dagen in Rio de Janeiro. Eigenlijk is het een raar gevoel. Aan de andere kant van de wereld zijn.  Dinsdagavond zijn we vol goeie moed vertrokken na eerst afscheid van Eddy & de familie te nemen. Nog maar goed en wel vertrokken met de TGV en het lot van Murphy sloeg al toe… bommelding in Arras… een totale vertraging van 45 min. Gelukkig dat we alletwee goede lopers zijn, een laatste sprintje getrokken en met een 5 minuten overschot bij de balie voor de incheck gearriveerd. De vlucht is tamelijk goed verlopen, zo goed zelfs dat we beiden de take-off gemist hebben J.

Eerste dag in Rio was wennen. Een temperatuursverschil van 35 à 40 graden is niet niets. Jaja, ik weet het… geen recht tot klagen! Maar toch… gelukkig waren de eerste dagen hier (volgens de Brazilianen) redelijk frisjes. Je moet ze eens zien lopen in hun lange broek met beenkousen aan! Eerste dag op het strand gespendeerd en we zijn er toch al in geslaagd om beiden wat verbrand te zijn.

Gisteren zijn we naar de Botanische Tuin geweest. Echt een aanrader! Nog nooit zo’n mooie verzameling van planten en bomen gezien  van over de hele wereld. Ook mijn eerste aapje in het wild gezien en de lokale plaatselijke beauty! Maar volgens Mattijs zullen we er nog veel meer zien op de Suikerbroodberg, maar die is voor maandag. In de namiddag eens naar het beroemde strand van Ipanema geweest. Maar parking vinden is daar niet gemakkelijk. Dus zijn we maar terug gekeerd naar het strand van Barra en eens de mooie boulevard gedaan. ’s Avonds (om ons Kimmeke jaloers te maken J ) zijn we naar een sushi-bar in de buurt geweest met Mattijs en Jeroen (zijn roommate en collega van Jan de Nul). Maar de 2 caipirinha’s van daarna heb ik toch gevoeld J.

Straks gaan we naar het beroemde Christos-beeld ( Jill is er door geobsedeerd. In alle mogelijke posities wil ze er foto’s van nemen in de stad). Later volgt er daar wel een verslagje van, maar eerst nog wat foto’s om mee te genieten.

Vele zonnige en warme groeten vanuit Rio!

18-01-2013, 14:02 geschreven door Jill & Evelien  

11-01-2013, 14:44 geschreven door Jill & Evelien  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

26-12-2012, 15:18 geschreven door