Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Bjorn
Ik ben een man en woon in Heist-op-den-Berg (Belgie) en mijn beroep is arbeider bij PIDPA.
Ik ben geboren op 23/11/1978 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: MTB'en, paarden.
Ben reeds 11 jaar samen met Ellen en we hebben een zoontje Ferre en een dochtertje Fien.
Ik weet het!! Het is lang geleden, daarom even een kort verslagje over afgelopen winter. In december stilgelegen door enkele geblokkeerde spieren in de rug, daarna terug beginnen trainen in aanloop op komens seizoen. Helaas dacht mijn linkerknie daar anders over. Na een TT of training kon ik nog amper gaan en had ik 2 dagen nodig om pijnvrij te fietsen. Enkele weken meer gerust dan gefietst en ik hoop dat dat probleem nu een beetje van de baan is. Ben nu een tweetal weken teug bezig op de baan maar de conditie is nog ver te zoeken. MAAR ik deze week voor de 2de maal papa geworden dus de moraal is op en top. En da is het belangrijkste!!! Hopelijk kan ik nu wat blessurevrij fietsen en trainen en kan ik dit seizoen nog enkele wedstrijden rijden. Houffalize, here I come........
De manche van de Flanders Cup in Vilvoorde zit er weeral op. En ik had mij laten wijsmaken dat Kessel de zwaarste was. Bij deze kunnen we dat even rechtzetten, ZEKER NI !!! Al bij de verkenning bleek dat het een vrij snelle koers ging worden over vooral brede en lichtoplopende paden in het park Drie Fonteinen (heb er wel geen gezien),enkele korte steile afdalingen naast trappen (3) en 1 stevige beklimming die de koers elke keer weer vorm zou geven. Na de masters, waarin teamgenoot Benny Heylen vlot won, nog een laatste toerke gedaan over het parcour zodat we wisten wat er kapot gereden was door deze dames en heren. Nog een keer de beklimming gedaan en klaar voor de start. Enof ik er klaar voor was. Daar stond ik...op de EERSTE rij. Da was goe, ma nu moest ik direct alles mee geven. Opt laatste nippertje nog de Polar opgezet en daar ging het fluitsignaal. Recht op de trappers en stoempen met als resultaat, 5de de eerste scherpe linkse bocht in en zo het eerste stuk naar het bos in kunnen volhouden. Na 200m rechts het bos in, een omhooglopend paadje op om op het laatste een korte klim van vijftal meter recht omhoog te doen. Hier eerste steek laten vallen door niet boven te geraken. Eénmaal terug op de fiets kwamen er enkele renners aansluiten die achter mij gestart waren en die naar boven vlogen. Kreeg zelf de kans ni om aan te pikken. Op een breed bospad verder om zo uit te komen op een dolomiet boulevard naar beneden waar ze twee keer een chicane hadden ontworpen om zo de snelheid er elke keer uit te halen. Na de laatste chicane ging de boulevard over in beton maar ging hij omhoog en daar hadden we sterke wind op kop. Terug het bos in was het wat keren en draaien rond een stuk hout en een kapelletje omzo richting voetbalterrein te gaan voor de afdalingen en de beklimming. Je moest er op letten dat je voor de eerste afdaling goed geschakeld stond om de beklimming na de tweede direct aan te vatten. De eerste afdaling was vrij steil naar beneden naast trapjes en beneden moest je over een drietal trapjes om geen boom te raken. 20 m verder terug naar beneden om dan via een korte 180° rechtse bocht recht naar boven gestuurd te worden. De eerste maal raakt men ketting hier vast tussen cassette en wiel. Gestopt, ne ferme trek aan gegeven en verder naar boven gelopen. Terug op de fiets en terug ketting vast (natuurlijk, stond nog steeds hetzelfde geschakeld, loempe...). Boven eventjes naast het voetbalterrein om zo links naar beneden te draaien en zo via nog een chicane naar de atletiekpiste te rijden. Hier een keertje rond en zo naar de finish. Nu één rondje gedaan , nog 5. Amai ga ik da kunnen volhouden? Ik reed nu rond de 15 plaats in groepje van 4. De tweede ronde goed doorgekomen en zelf naar boven gereden in de beklimming. Derde ronde, ik voel da ik da hier ni kan volhouden tot het einde en besluit om in da groepje eventjes te blijven hangen maar in de beklimming geraak ik maar tot in de helft waardoor de aansluiting weg is. Gewoon verder mijn tempo (??) blijven rijden en in de helft van de 4de ronde, op de betonnen klim met wind op kop geraak ik terug tot bij de 4. In de vorige ronden was ik ook gewaar geworden dat ik hier een beetje kon inhouden tegenover de rest. Aan het voetbalterrein gevraagd aan mijn supporters hoeveel de eerste achter waren. Het plannetje was om bij de 4 te blijven en op de beton klim afstand te doen. Van hieruit was het nog ongeveer een halve ronde met daarin veel bos en de afdalingen. Da zou mss wel gaan om stand te houden (had ook een vermoeden dat wij geen 6 maar 5 ronden moesten doen op dit snelle parcour met die mannen van de FUN A). Maar nog in de 4de ronde weer maar tot in de helft geraakt in de steile klim en weg was de aansluiting, weg het formidabel plannetje. Nog geprobeert om nog is gaan recht te staan op de trappers maar had ondertussen zelf problemen om die trappers deftig rond te krijgen. Mss een gevolg van die rappe start die ik anders ni gewoon ben. Ben mijn plaats verder blijven rijden en heb de laatste keer zelf de steile klim helemaal naar boven "gegaan" omdat 'k gewoon dood zat. Op 200m voor de finish werd ik voorbijgesneld door Tom Vervoort, winnaar FUN A, en ik kan ni zeggen da ik da spijtig vond. Nog ne ronde had gewoon ni meer gegaan. Nog vele dank aan de supporters, Danny & Chris, ma & pa, moe & mille, en de vele aanmoedigingen van ik weet ni wie onderweg. Voor de statistiek: 17de van de 44 vertrekkers 5 ronden in 56min.56 gemiddeld 20,03km Volgende wedstrijd: 21 juli 2007 BK Ottignies(ge weet nooit .. .)
Gisteren van start gegaan in de 3de manche van de Flanders Cup te Kessel. Was reeds vroeg ter plaatse om het parcour te kunnen verkennen. Dit was op zaterdag niet gelukt omdat één of ander kereltje het fort niet open wou stellen voor trainingen. Na de wedstrijd van de masters een tweetal verkenningsrondjes gedaan waaruit bleek dat dit één van de zwaarste koersen ging worden die ik tot hiertoe had gereden( in 2005 tijdens de 6-uren race amper 2 ronden na elkaar kunnen rijden en nu 5). Vlak voor de start had het nog een half uurtje geregent zodat het parcour nog wat vettigerlag. Al goe da ik een beetje vroeger was opgestaan voor andere banden te leggen, Nobby Nic. Tijdens de afroeping van de start bleek ik weer op de juiste plaats te staan, helemaal achteraan. Na het fluitsignaal konden we dan toch van start gaan. In de eerste rechte lijn de linkse kant gehouden en in de 180° bocht naar het water toe ook volledig buitenkant gehouden in het gras zodat de snelheid er toch een beetje inbleef en zo enkele plaatsjes opgeschoven. Dan volle bak tot aan het fort waar we al konden uitrusten want er stond een file om één voor één door de smalle ingang te geraken. Toen wij daar kwamen "aangevlogen" stonden er nog renners van de FUN A welke 1 minuut voor ons vertrokken waren. Eénmaal in het fort tot boven geklommen, kwam er een "tricky" aldaling. Schuin naar beneden richting water en daar 1m50 breed om u bocht nog te kunnen nemen . Ni gemakkelijk zenne! Nadien een paar lussen naar boven en dan terug helemaal naar beneden wat na enkele ronden wel pijnlijk zou worden. Ook hier een paar plaatjes kunnen winnen. Terug uit het fort op de grindweg rond de slotgracht om zo het bos in te duiken. Het eerste stuk tot aan de tent was nog doenbaar, er was een droog spoor gereden. De lussen aan de tent lagen er verraderlijk bij en werden met de ronde moeilijker. Het laatste stuk in het bos was wel het meest lastige en moeilijkste. Hier schoof je echt van hetene spoor in het andere of van de ene boom naar de andere. Iedere ronde werd ook het pad breder omdat iedereen de buitenkant ging opzoeken. De grote lus van achter de tent tot aan finish werd bij mij vooral gebruikt om even te recuperen en te drinken. Tijdens de volgende ronden bijna altijd alleen gereden, enkele mannen voorbijgestoken en ook voorbij gestoken worden. Wat me wel opviel in de tweede ronde op de lussen in het fort, daar bleken teamgenoten achter mij te rijden die vooraan gestart waren. Dus mijne start moet toch ni slecht geweest zijn Toen ik de tweede keer uit het fort kwam bleken daar ook nog mijn vriendin en zoontje te staan wat toch een extra stimulans gaf waardoor ge toch iets wilt laten zien. Nog 2 ronden een goed tempo gereden zonder weinig problemen en op het einde van ronde 4 gedubbeld door Ben Kindermans waardoor mijn koers er vroegtijdig opzat. Bijzondere dank aan mijn enkele maar trouwe supporters bij dit slechte weer, Ellen & Ferre, ma & pa, Danny, Kris, Patrick & Marie-Louise, moe & mille. Voor de statistiek:21 ste van 58 vertrekkers 4 ronden van 3,8km in 57min18 gemiddeld 15,92km/u Volgende wedstrijd: 01/07/07 Vilvoorde
