Onverwachtse levenslessen

Geregeld ga ik in Arugambay gaan eten in restaurant/bar Siams View, alwaar ze een beperkte kaart hebben, maar altijd met heerlijke wisselende Thaise gerechten. De kokkin is van Thaise origine en serveert kwaliteit. 

Gisteren 18 mei 2014 geniet ik dan ook van een rode curry, om wat later te genieten van een liveband reggae/jam. De leden van de groep zijn reizigers die elkaar hier leerden kennen. Diverse nationaliteiten, verschillende instrumenten, ... Kortom eerlijke muziek met een mix aan klanken en stemmen.

Geregeld zie ik hier een een westerse man meehelpen in het restaurant. De man was me al geregeld opgevallen gezien zijn 'zenuitstraling'. Wat later op de avond komt de man me vergezellen om een babbeltje te slaan. Al vlug blijk dat de man Nederlandse roots heeft wat het voor mij aangenaam maakt om mijn eigen 'taaltje' te spreken. De man reisde zo goed als zijn hele leven de wereld af en verblijft nu reeds 11 jaar in Sri Lanka, daarvoor leefde hij 9 jaar in India.

Tijdens het gesprek heb ik al vlug door dat de man wijsheid beschikt in een niet opdringerige nuchtere vorm. We hebben het over werk,relaties, spiritualiteit, ... kortom het leven op zich.

We blijven daarbij vooral hangen bij het onderwerp 'relatie'. De man brengt me ter kennis dat hij binnen een maand 60 jaar wordt en hier getrouwd is met een Sri lankaanse weduwe met 5 kinderen. Hij had dit alles niet gepland, maar de relatie kent een pure vorm. 

Hij brengt me ter kennis dat hun werelden zo verschillend zijn. Zo kan zijn vrouw niet lezen en schrijven en kwam zij nooit buiten haar dorp. Eveneens is stromend water een uniek gegeven voor haar.

De manier hoe hij over haar spreekt is zo mooi en eerlijk. Zo brengt hij ter kennis dat hun relatie jaar na jaar sterker wordt. Ik breng hem ter kennis dat het vaak een omgekeerde vorm kent en ben dan ook geïnteresseerd naar de 'formule'. Hij brengt me al lachend ter kennis 'geen verwachtingen hebben van een relatie'. De woorden dringen in zijn puurheid tot me door en kan hem alleen maar gelijk geven.

We creëren namelijk altijd verwachtingspatronen hoe onze partner zich moet gedragen en zodra we al die creaties scheppen is het eigenlijk al gedoemd om te mislukken.

Hij vraagt me wat later: 'weet je wanneer je klaar bent voor een relatie?'. Ik kijk zwijgzaam en geïnteresseerd toe en krijg het antwoord 'als je geen relatie meer nodig hebt en alleen kan zijn'. 'Zo niet leef je als twee invaliden die elkaar leegzuigen met onmogelijke verwachtingen'. 

Zijn woorden interpreteer ik als pure waarheid. Wanneer je niet tevreden bent met jezelf kan je u ook niet volledig geven in een relatie...