Het is nog donker als ik uit Hoboken vertrek, richting Horendonk. Halfweg een SMS-je van Theo "Gaan jullie vertrekken of is het te nat?". Ik heb thuis buienradar geraadpleegd. '3 uur vooruit' viel dat nogal mee. Een paar mm neerslag. Dus beantwoord ik met "Ja, ik ben op weg". Bijna ben ik nu in Essen. Telefoon. Het is René Van Loon. Hij is al op den Kraaienberg. Plichtsgetrouw, want hij is tenslotte de organisator van deze einde seizoensrit."Daan, ge moet niet komen hoor. Veel te slecht weer : windstoten, regen en nog eens regen op komst". Okido, maar ik ben er bijna, en dus besluit ik om even goedendag te komen zeggen. Daar zitten we dan, aan de keukentafel bij Guy VDB. Guy, René en ik. Ons besluit is genomen : het is te zot om met dit weer op de koersfiets te kruipen. Guy schenkt een bakje thee, we keuvelen nog wat.
Plots komen een achttal supergemotiveerde "jonger dan ons"-atleten de nu te kleine keuken binnenvallen : Ik herken Steven Van Aert, Ludo Kuppens, Peter Verleysen (Belisol), en van VDB Cycling Thijs Elst, Wannes Anthonissen, Hendrik en Jef Van Loon. Oei, hier is geen ontkomen aan : dan wordt er toch gereden. Niet naar Willemstad. Maar naar de Oesterdam ! Zo'n jeugdig enthousiasme mogen we niet ontgoochelen, dus gauw de fiets uit de auto, en tegen negen uur rijden we de grens over, richting Tholen.
We zijn een paar kilometer ver, het gemiezer gaat over in regen. Stortregen. Plassen groeien aan. In het wiel zitten is niet aan te raden, dan hang je vol opspettend slijkwater. Op den duur heb je geen droge draad meer aan je lijf. En denk je : 'waar zijn we mee bezig?; 'dit is toch niet gezond?' .
Maar rijdendeweg vergeet je de nattigheid en de kilte. Leuke babbels, strak tempo. En plots zijn we er : de magische Oesterdam. Trainingsparcours van Dumoulin, Van der Poel, Campenaerts en andere bekende vrienden van de fiets. Voor een groot deel hebben we de wind mee. Maar tegen het einde maakt de dam een bocht naar links. En dan is de wind pal op de kop. Zo in groep tegen de wind in beuken, een waaier vormen, schouder aan schouder er tegen aan. Het doet wat met een mens.
Na de Oesterdam gaat het gemakkelijker : wind in de rug, het is nu droog en zelfs de zon komt er door. Via Wouw en Nispen komen we aan De Gaffel. Beste café van Essen. Want de Gaffel houdt speciaal open op zondag voor de GVDB-boys. Kletsnat, maar heelhuids en zonder kleerscheuren zetten we de fiets tegen de gevel. Iedereen blij dat we deze rit toch maar weer gedaan hebben.
De fietscomputer afgelezen :
Trip distance : 76.026
Max Speed : 63.5
Average speed : 28.7
Trip time : 2u38'47''
Calorie : 1602
Applaus voor mezelf (1ste in het klassement 2017), en ook voor René (2de) en Theo (3de).
Ook proficiat Steven, die dank zij de deelname vandaag een plaats opschuift, voorbij de Jo. En proficiat Ludo Kuppens, eerste punten gehaald dit seizoen. En hij wil volgend jaar ook een rit organiseren, met de Bosrand vrienden.
Voila, tiende en laatste rit van het seizoen zit er op. Kom goed door de winter, en tot volgend jaar in maart.
22-10-2017, 00:00
Geschreven door Daan
Reageren (2)
|