Zoekend naar de zon In het holst van de nacht Zoekend naar het geluk Dat ergens op me wacht Zoekend naar een knop Die mijn gevoel positief maakt Zoekend naar iets of iemand Die mijn gevoelige plek raakt Zoekend naar mezelf Mijn innerlijke ik te uiten Nu zit alles nog diep van binnen Hopelijk komt het ooit naar buiten
In dit basisboek over autisme richten de auteurs - allebei internationaal erkende deskundigen en werkzaam bij Autisme Centraal - zich tot ouders en geven ze een antwoord op de meest gestelde vragen over diagnose, behandeling en communicatie. Ze behandelen alle stoornissen bij kinderen in wat tegenwoordig het autismespectrum wordt genoemd, namelijk autisme, syndroom van Asperger, PDD-NOS, atypisch autisme. Ze verwerken wetenschappelijke kennis op een leesbare manier en vullen die aan met voorbeelden, lijstjes (bijvoorbeeld een flinke lijst 'rode vlaggen' om autisme te herkennen) en adviezen. Die adviezen zijn vrij algemeen gehouden, want de auteurs benadrukken steeds dat autisme 'vele gezichten' heeft en dat er nog vele zaken niet bekend of onderzocht zijn. Achteraan volgen een 'autismealfabet' (een heldere lijst van allerlei vaktermen en begrippen die verband houden met autisme), een register, enkele literatuursuggesties en een lijstje nuttige adressen in Vlaanderen en Nederland. Een heel bruikbare gids, niet alleen voor ouders, maar ook voor leerkrachten en hulpverleners, en zelfs het brede publiek.
Vroeger begreep men niet dat autisme en een verstandelijke handicap meestal samengaan. Men stelde zich vaak de vraag; Is dit kind verstandelijk gehandicapt of autistisch? Een betere vraag is; Wat moet men zich daarbij voorstellen: verstandelijk gehandicapt zonder autisme of verstandelijk handicapt met autisme?
A.S.S. of een autismespectrumstoornis is een psychiatrische diagnose en wordt ook omschreven als een pervasieve ontwikkelingsstoornis. Een autismespectrumstoornis is zodanig «allesdoordringend» (pervasief) dat ze altijd en overal ingrijpt op alle domeinen van het menselijk functioneren. Autisme is dan ook een ernstige handicap.
Volgens de criteria van de DSM IV (classificatie en beschrijving van alle psychiatrische stoornissen) moet men een totaal van 6 (of meer) items scoren (op het sociale vlak minstens 2, op het communicatieve vlak minstens 1, op het vlak van verbeelding minstens 1, met een totale score van minimum 6). Het gaat dus om kwalitatieve tekortkomingen op drie vlakken:
Tekortkomingen op het sociale vlak
Tekortkomingen op het communicatieve vlak
Tekortkomingen op het vlak van fantasie en verbeelding
1. Kwalitatieve beperkingen in de sociale interacties
2. Kwalitatieve beperkingen in communicatie
3. Beperkte, zich herhalende stereotiepe patronen van gedrag, belangstelling en activiteiten
Er wordt gesproken over een autismespectrum: dat wil zeggen dat het gaat om een verzameling van autistische trekken die in meer of mindere mate aanwezig zijn. Dit betekent dan ook dat elk kind met autisme uniek is.
De meeste mensen met autisme zijn ook matig tot ernstig verstandelijk gehandicapt. (60% heeft een IQ beneden de 50) Daarbij is 40% van de mensen met autisme 'normaal begaafd" of beter functionerend.
De verschijnselen van autisme worden meestal zichtbaar vanaf het derde levensjaar, en komen tot uiting op meerdere ontwikkelingsgebieden. Qua niveau van functioneren zijn er vaak uitschieters, zowel naar boven (b.v op het gebied van getallen of techniek) als naar beneden (b.v sociaal inzicht of aanpassingsvermogen). Binnen het kinderdag verblijf zal dus plaats zijn voor kinderen met een verstandelijk handicap, met een complexe hulpvraag.
Anders zijn is anders voelen Dan de hele wereld om je heen Anders voelen omdat niemand jouw angsten begrijpt sta jij alleen Anders blij met alle dingen die je ziet en die je hoort Heel uitbundig, zonder gene, niet geheel zoals het hoort Anders verdrietig, zo hevig, zo intens en zo gemeen Overvallen door emoties sla jij wild om je heen Anders boos omdat iets zomaar jou wereldje verstoort Een druppel op je hoofd, een beestje op je arm of een buurman die wat boort Anders zijn is anders voelen dan de wereld waarin jij leeft En ik, ik houd jouw hand stevig vast Wanneer jou aarde weer eens beeft
is het speelfilmdebuut van televisiemaker en voormalig filmrecensent Nic Balthazar. Het is een adaptatie van diens bestseller Niets is alles wat hij zei dat later ook als het theaterstuk Niets furore maakte. Geïnspireerd door waargebeurde feiten, brengt de film het aangrijpende relaas van de autistische Ben. Hij lijkt te leven in zijn eigen universum, dat zich voor een groot deel afspeelt in de wereld van online computergames. In de echte, harde wereld van de technische school gaat hij dagelijks door een hel, waarbij vooral twee kerels hem het leven bijna letterlijk onmogelijk maken. Wanneer zijn internetvriendin ook werkelijk in zijn leven verschijnt, veranderen de plannen die Ben voor zich heeft gemaakt.
Een verrassend, intelligent en origineel scenario met een relevante boodschap, geschreven door een debuterende scenarist én geregisseerd door een beginnende regisseur ?
Autisme uit zich in eerste instantie het opvallendst in het gedrag. De drie kernproblemen van autisme situeren zich op het gebied van communicatie, op sociaal vlak en in het flexibel denken en handelen. Dit noemt men de triade. Mensen met autisme hebben moeite in de omgang met anderen omdat sociale regels heel wisselend (naargelang de context) én onzichtbaar zijn. Sommigen proberen heel veel contact te leggen met anderen, maar deze contactname komt vaak stroef, bizar of vreemd over. Het ontbreekt hen aan sociale finesse, vaak zijn ze in sociale relaties ook heel naïef. Dit gemis aan intuïtief sociaal gevoel, proberen ze soms goed te maken door middel van intelligentie en logica, of door imitatie van anderen. Vanaf de kinderleeftijd krijgen ze heel wat labels mee: koppig, gedragsgestoord, onbeleefd, excentriek, bizar, egoïstisch, vreemd, Sommige mensen met autisme praten niet, anderen papegaaien, nog anderen zijn juist vlotte praters die over een uitgebreide woordenschat en grammatica beschikken. De problemen op communicatief vlak kunnen zich dan ook op subtiele wijze uiten, maar vaak is hun communicatie oppervlakkig, met een repetitieve inhoud. Omwille van hun associatief denken zit er vaak weinig lijn in hun verhaal. Mensen met autisme hebben niet alleen moeite met het zich op een verstaanbare manier te kunnen uiten, ook het begrijpen van de communicatie van anderen loopt kwalitatief anders. Stroef handelen en een beperkt gedrags- en interessepatroon uit zich vooral in een moeilijke aanpassing aan nieuwe situaties; mensen met autisme hebben moeite met veranderingen. Als reactie op stress kunnen stereotiepe bewegingen voorkomen. Ze ontwikkelen ook heel wat routines.
Moeilijk te herkennen en een andere informatieverwerking...
Zoals hierboven reeds beschreven, bestaat er geen kenmerk dat typisch en uniek is voor autisme. Autisme uit zich op duizenden verschillende manieren. En hoe ouder - of hoe intelligenter - iemand met autisme is, hoe meer hij geleerd heeft de stoornis te compenseren en camoufleren. De diagnosticus moet dan ook over een grote klinische ervaring beschikken om de diagnose te kunnen stellen. Autisme toont zich immers vooral langs de binnenkant: in de andere manier van waarnemen, informatie verwerken en betekenis geven. Mensen met autisme nemen de wereld op een andere manier waar. Vaak richten ze zich op (onbelangrijke) details, en zien het geheel niet, waardoor ze ook tot een andere betekenisverlening komen. Ze kunnen heel weinig rekening houden met de context, en ze gaan over- of ondergeneraliseren. Men noemt deze andere informatieverwerking een zwakte in de centrale coherentie. Precies omdat ze de wereld anders waarnemen en interpreteren, komen ze vaak tot een ander, vreemd, bizar, gedrag dat gebaseerd is op deze (andere) betekenisverlening.
Autisme en normale intelligentie
Het is niet toevallig dat de diagnose autisme in combinatie met normale intelligentie voor verwarring zorgt. Deze mensen leren immers dankzij hun intelligentie hun problemen voor een stuk te verbergen. Een buitenstaander is dan ook vlug misleid: Het is toch allemaal zo erg niet , of: Dan ben ik ook autistisch!. Toch heeft de stoornis in het dagelijkse leven heel wat verregaande gevolgen. Autisme is immers ook bij hen een pervasieve ontwikkelingsstoornis: het gaat niet om wat eigenaardig gedrag, excentriciteit of moeite met sociaal contact.
Omgaan met mensen met autisme
Veel taal wordt door mensen met autisme letterlijk begrepen, of deels, of helemaal niet begrepen. De essentie van een boodschap kunnen ze vaak ook moeilijk halen uit lange, ingewikkelde zinnen. Gelaatsuitdrukkingen, lichaamstaal en sociale aanwijzingen werken vaak niet. Ook het denken in abstracte begrippen is voor hen vaak niet eenvoudig. Naar communicatie toe betekent dit dat boodschappen liefst zo concreet mogelijk overgebracht worden, zonder veel figuurlijk taalgebruik en zonder verbale overlast. Zeg duidelijk wat je bedoelt. Visuele hulpmiddelen, zoals geschreven woorden en planning, of tekeningen, fotos, voorwerpen, kunnen ter ondersteuning of ter vervanging van verbale communicatie (levens-)noodzakelijk zijn. Mensen met autisme hebben moeite om zich te organiseren; ook hier kan ondersteuning en duidelijkheid helpen. Mensen met autisme zijn, omwille van hun handicap, egocentrisch. De meeste hebben ontzettend grote moeilijkheden om de reacties van anderen te begrijpen. Probleemgedrag is vaak een reactie op beangstigende of verwarrende ervaringen en dus niet persoonlijk bedoeld. Mensen met autisme zijn vaak hypergevoelig aan bepaalde sensoriële prikkels, zelfs gewone niveaus van geluid en visuele prikkels kunnen hen sterk afleiden of storen. Ook dit is sterk verschillend van individu tot individu.
Enkele cijfers over het voorkomen van autisme...
De cijfers variëren nogal per studie en naargelang de diagnose die men betrok in de onderzoeken. Recente prevalentiecijfers die uitgaan van de diagnose autismespectrumstoornis geven aan dat het over ongeveer 1 op 200 personen! Wanneer de diagnostische criteria verengd worden tot de autistische stoornis gaat het over 1 op 1000. De hogere cijfers, in vergelijking met vroeger, zijn vooral te verklaren door een betere detectie en diagnostiek, en een verbreding van de definities en criteria. Er is dus geen wetenschappelijk bewijs voor een hogere prevalentie dan vroeger!! Mannen hebben 3 à 4 maal meer kans dan vrouwen om een diagnose te krijgen. Wat het al dan niet samengaan met een verstandelijke handicap betreft: momenteel gaat men ervan uit dat dit in slechts 50% van de gevallen zo is.
Ik ben Joke
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is Opvoedster.
Ik ben geboren op 14/07/1988 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, van het leven genieten samen met m'n ventje,....
Erg geinteresseerd in het AutismeSpectrumStoornis.
Autisme
