 |
|
|
| Dagelijkse zorg voor een Vlaams jachtrevier |
|
|
| 18-05-2012 |
 werk zat |
Beste collega's;
Ik zit met blaren op de pollen te typen. Ja, ik moet nu echt een gaatje zoeken om nog eens in de pen te kruipen. Wie nu als jager, veldwachter of revierbeheerder nog tijd vind om naar wapens te kijken op internet en met andere onbenulligheden bezig is zou best eens bij zichzelf te rade gaan en eventjes nadenken of hij wel goed bezig is.
De landbouwers zitten met de handen in het haar. De aanhoudende regen zorgt ervoor dat de maïsputten slinken en de houtduifjes landen dan ook massaal op deze lekkernij. Bestrijdingen moeten nu worden aangevraagd en bestrijding is NU prioriteit nummer 1!! Vraag het aan en ga onze collega's helpen in hun strijd tegen deze gevederde rekels. Na twee jaar heb ik al heel wat bijgeleerd en hier dus enkele tips:
Zet je tentje tegen een houtwal of muur zodat de duifjes geen doorzicht hebben. (ik gebruik nu twee netten over elkaar!! aanrader!)
Wind in de rug !!!
Plaats de lokkers in een V-vorm op een 25 passen van u verwijdert met de kopjes tegen de wind in. (geen legerparade !!)
Plaats ook een paar lokkers op paaltjes en trek met een touw een lokker in een boom.
Plaats een tweetal kraai-lokkers op een meter of vier van de duifjes.
Schiet je een duifje; plaats die dan op een vijftal meter van uw lokkers met de vleugels open en de staartpennen uitgewaaierd. Zorg ervoor dat de witte nekring slechts weinig zichtbaar is.
Schiet pas als je heel zeker bent van treffen; de lokkers zijn een goeie maatstaf.
Bij warmer weer eventueel een frigobox die mag vuil zijn, om de diertjes vers te houden.
Op deze manier zullen de duiven bijna steeds inkomen en is schieten toch wat eenvoudiger of dwarsende duifjes. Vorige week toch een tableau van 13 (+ een kraai) en een tableau van 19 op amper een uur of twee. Zeg dus niet dat het tijdsverspilling is!!
Een ander punt is de konijnenstand. Wie konijn heeft moet ook NU aan de slag! Wie wacht tot in september schiet gegarandeerd bijna geen konijn! De mixomatose zal negen op de tien keer al zijn toegeslagen en de boer zal niet gediend zijn met een massa konijn.Vraag bijzondere bejaging aan waar mogelijk en ga aanzitten! Wie geen ree heeft kan ook nu prachtige uren beleven in de avondrust. Nog nooit gedaan??
Ik kan bijna geen avond in mijn huis blijven als ik denk aan de rust en de stilte die je ervaart bij een aanzit op konijn. Plaats uw batuestoeltje op een plaats waar je weet dat de konijnen uit de dekking treden en wacht geduldig af. Misschien een aanrader voor mensen die een .22 Hornet of .222 bezitten. Maak een bersstok van twee groene stokken, die je overal voor een prikje kan kopen in ieder tuincentrum. Neem deze van 1,8meter hoog,twee gaatjes boren en een bout met moer erdoor en je hebt een eerste klasse bersstok. Vorder met de wind in de neus en plaats een welgemikt schot op het konijn. Wel even de aandacht vestigen op de veiligheid, maar dat zou voor een verstandig jager geen issue mogen zijn! Maak wel gebruik van munitie die fragmenteerd uit veiligheidsoverwegingen. Norma heeft hele goeie varmintkogels voor dit werk.
En dan als laatste punt....maaiwerk!! (vandaar de blaren op mijn pollen  ) Binnen een paar weken zullen de eerste fazantkuikens verschijnen (of ze zijn er al blijkbaar..). Niets lastiger voor deze kleine diertjes om door de hoge begroeiïng te klauteren om aan eten te raken. Maak dus hier en daar een stukje vrij waar de diertjes zich kunnen drogen in de zon en ook makkelijker aan voeding kunnen geraken. Laat het maaisel liggen; dit trekt immers insecten aan die van levensbelang zijn voor deze jonge diertjes. Gebruik nu GEEN BOSMAAIER maar een oude solide zeis. In het begin geen makkelijk karwei, maar het went snel. Deze zeis is stil en men kan ook beter zien wat men doet. Deze week heb ik nog een broedende hen opgeschrikt met twaalf eitjes. Had ik met de bosmaaier aan het werk geweest, dan was deze hen waarschijnlijk tot gehakt verwerkt geweest, vandaar..de zeis!
Je ziet beste lezers, wie nu nog niet weet wat gedaan en al zit te dromen van prachtige jachtdagen zou beter een andere hobby zoeken.
Werken verdorie, en uw haas of fazant zal nog zo lekker smaken tijdens de eindejaarsfeesten. En komt er nog eens bij dat we geen verantwoording moeten afleggen omdat we jagen.
Veel plerzier en mooie avonden gewenst!
18-05-2012, 17:33 geschreven door Pé 
|
|
|
|
|
| 14-04-2012 |
| Knappe site! |
Beste lezers;
geen lang epistel vandaag maar wel een verwijzing naar de volgende site :
http://www.hunting.be
En wie af en toe eens mijn blog bezoekt als niet-jager kan op de site eens een test-examen afleggen van de verschillende categorieën.
Een aanrader!
Spijtig genoeg werken de vragen niet (nog niet.) van kleinwild en overig wild en grofwild, maar dat is doorgegeven.
Ook de nieuwe fotovragen vind ik mega! (cool hé )
Ook dit nog:
Volgende week DE beurs voor de jagende medemens in Gent!! Wie van mijn oude studiegenoten zakt af naar de expo op zaterdagnamiddag? Misschien eens afspreken voor een koele trappist en een gesprekje?? Laat maar weten via mijn 'e-mail mij' knopje.
Goed weekend en veel plezier in het veld!
14-04-2012, 17:51 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 12-04-2012 |
| Op een morgen in april |
Pas zeven uur en al onderweg om vrouwlief af te zetten op het werk. De hemel kleurt blauw en de zon komt stilletjes op van achter de horizon. Als het verkeer wat meezit ben ik tegen achten op het veld en kan ik alles klaar maken om kraaien te bejagen.Ik rij langs het kanaal en plots zie ik een eend en een viertal woerden de straat oversteken. Ik stop en laat de dieren op hun gemakske de straat oversteken. Een andere bestuurder vind dit maar niets en roept iets in de zin van 'st*mm* gr**n*n'. Ik maak hem duidlijk dat ik jager ben en aan zijn smoelement te zien begrijpt hij het niet goed. Knap hé, ik vind het zelfs een compliment dat eindelijk eens iemand inziet dat ik als jager kan uitgemaakt worden voor 'st*mm* gr**n*n'.Enfin, gezien de tijd waarin we leven en het spreekwoord indachte dat je maar kan gebruiken wat erin zit, stoor ik mij niet langer aan het heerschap alhoewel die het toch nodig vind om nog een paar kilometer aan bumperkleven te doen. Ieder zijn liefhebberij hé!
Dus zoals verwacht tegen een uur of acht op de plaats van de waarheid, maar ondertussen is het wolkendek op de velden geland en zie ik geen steek voor mijn ogen. Met de idee dat als ik de kraaien niet zie, zij mij ook niet, begin ik de tent en lokkers te placeren. In de verte hoor ik de leperds het nieuws al aan elkaar doorvertellen, dus zij zien mij wel degelijk
Achter mijn scherm gezeten, kan ik niets anders doen dan van de natuur te genieten. Een haas komt op een vijftal meter voorbij gehuppeld en plaatst zich niets vermoedend op een tiental meter voor mij om zijn ochtendtoilet in orde te maken. Ik hoor de fazanthanen roepen in iedere hoek van ons revier en als klap op de vuurpijl is de buizerd ook weer van de partij. Hij zet zich waarlijk naast een lokkraai op nog geen twintig meter van het scherm en bekijkt het ganse zaakje van dichtbij om dan verbaasd zijn tocht verder te zetten.
Ondertussen zie ik een witte bol door de wolken en wat blauwe schijn in de hemel. Plots trekt de mist op en als bij toverslag gaan ook de kraaien op de vleugel. Ik kan opnieuw twee zwarte vogels strekken en ben tevreden, gezien de beperkte drift die er is. Sinds een paar weken zijn er gelukkig weer keivitten in het revier en als ik met ieder gestrekte kraai ook maar één kievitkuiken van de ondergang kan redden ben ik al tevreden. Deze vogels hebben het de laatste jaren zo hard te verduren gekregen door de ontzettende predatiedruk dat we er alles moeten aan doen om hen bij te staan in hun strijd tegen de ondergang. Ja, ik hoor sommigen al denken en een oordeel vellen, ook voor mijn patrijzen, fazanten, hazen en eenden doe ik het. Ik ben geen hypcriet. Alléén spijtig dat de aanvoer van predatoren zoals kraai, ekster en vos uit de verschillende natuurdomeinen verzekerd is, doordat ze daar overbeschermd worden en ongebreideld kunnen voortplanten. Zo weet ik nu al dat ik volgend seizoen weer volop mijn handen vol zal hebben om de nakomelingen te bestrijden als we een gezond en evenwichtige biodiversiteit willen nastreven. Hoe lang nog tot we ook in natuurdomeinen een beheersbeleid gaan nastreven? Willen de mensen dan geen fazanten, konijnen en eventueel een ree aanschouwen tijdens een wandeling door het provinciale domein tijdens hun zondagse uitstap in plaats van kraai en ekster? Ik heb een aantal weken geleden een ree mogen aanschouwen op een revier niet zover hier vandaan, en dat was voor mijn dochtertje van twaalf toch wel iets heel bijzonders. Mijn kinderen zien waar we mee bezig zijn en beseffen maar al te goed dat een gezond evenwicht enkel kan verkregen worden als we verstandig omspringen met onze dieren en dat we af en toe moeten ingrijpen willen we iets bereiken in onze schaarse natuur. Ik hoor her en der signalen van overtuigde groene jongens die stilletjes aan beginnen inzien dat het beleid moet worden bijgestuurd en daar ben ik dan ook heel tevreden mee. Ik wens hen veel sterkte en hoop in de toekomst met zo'n mensen te kunnen samenwerken.
12-04-2012, 14:50 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 10-04-2012 |
| nog ne keer terug.. |
Ja, 'k weet het! Er valt niet veel te lezen de laatste tijd, maar dat heeft alles te maken met het feit dat mijn living een bouwwerf is geweest de laatste weken en alle elektronica was afgekoppeld. Maar nu is alles terug geïnstalleerd en alles netjes behangen en geschilderd. Ik heb zelfs de kamer mogen voorzien van een aantal jachtdecoraties, zo voel ik mij altijd op mijn gemak als ik hier zit.
De lente is in volle aantocht en ik ben blij dat de lange wintermaanden achter de rug zijn! Gedaan met bijvoederen en eindelijk tijd voor andere zaken. De eksters en kraaien hebben het hard te verduren gekregen en ik kan met een gerust hart de eitjes van fazant en patrijs gaan afwachten. Aan de hanen zal het zeker niet liggen, want deze zijn nu in vol ornaat en paraderen schaamteloos rond met opgezette borst en kraag. Wat een schouwspel! Ben ik blij dat wij zo geen show moeten opvoeren voor ons madam!
Ook de konijntjes zijn aan het nagslacht begonnen en de eerste bijzondere bejagingen zijn aangevraagd. Een goeie hint voor de mannen waarvan vrouwlief steevast naar V(W)ijftv zitten te zappen: de dagen worden langer, de avonden warmer, dus hoogtijd om er 's avonds op uit te trekken met een paar patronen in de broekzak en de platte. Met een beetje geluk kan je een konijntje strekken en dat smaakt toch heerlijk op de barbecque! Wel opletten dat je met alles in orde bent, maar dat zou je als weidelijk jager niet moeten gezegd worden, denk ik!
En laten de konijntjes het afweten, wel geniet dan eventjes van het paringsritueel van de andere revierbewoners. Zo heb ik gisteren twee buizerden mogen aanschouwen, die zich absoluut niks aantrokken van mijn aanwezigheid. Waar is de tijd dat deze prachtige dieren met alle middelen werden vervolgd? Gelukkig heeft het gezond verstand het gewonnen en wees gerust, je zal geen schade gaan lijden door de aanwezigheid van deze prachtdieren. Poten af en genieten is de boodschap.
Nu vlug wat achter de kiezen steken en misschien nog even naar de velden.... tot later!
10-04-2012, 17:47 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 04-03-2012 |
| Terug! |
Beste lezers;
mijn welgemeende excuses voor de lange tijd die zat tussen het huidige bericht en het vorige.
Het is een drukke tijd in de jagerij voor mij. Het jachtseizoen zit erop, maar daar hebben jachtopzichters en revierbeheerders geen ondervinden van. Althans, zo zou het toch moeten zijn als je uw job serieus neemt. De tijden zijn veel verandert en voor diegenen die het nog niet doorhebben wordt het de hoogste tijd om over te schakelen.
Her en der zien we de hazen wild achter elkaar aan jagen en zien we de patrijzenkoppeltjes verschijnen. Mijn hart maakt een vreugdedans als ik verschillende koppeltjes patrijzen in de vroege ochtend in het revier zie struinen. Een verstandig afschot en intensief beheer van ons biotoop laat stilletjes aan de resultaten zien. Ook de fazanten zijn aanwezig en de gevechten tussen de trotse hanen zal nu niet lang meer op zich laten wachten. We voederen nog iedere week de dieren bij, zodat ze gesterkt aan het liefdesspel zouden kunnen beginnen.
Eksters en kraai denken ook aan de voortplanting, en dus is het NU de hoogste tijd om in te grijpen!! Geen makkelijke job als je de sluwheid van deze rakkers kent, maar is dat niet een deel van de uitdaging? Ik kan dan ook heel euforisch zijn als ik een kraai kan verschalken, meer zelfs dan bij het strekken van een fazant of haas. Vreemd? Tja.. dat is in mijn ogen nu echt jagen zie. Bij deze vorm van jacht is kennis en geduld van groot belang en dat kunnen nu net veel jagers niet opbrengen.
Hier en daar zie je ook al de eerste groene sprieten verschijnen in het bos en binnen enkele weken zal ook de tijd van de zeis aanbreken. De paden moeten vrij blijven, of al mijn werk van vorige herfst zouden voor niets geweest zijn. Ik zie ook al de eerste knoppen verschijnen aan de meidoornhaag die ik in de herfst heb aangeplant en ben hoopvol over het slagen van de onderneming die mij toch wat zweet en schrammen heeft gekost. Tegen de volgende lente zou de haag toch al wat moeten aangedikt zijn en hoop ik de eerste nesten van zangvogels te mogen verwelkomen. Maar daar moeten we nog wat geduld voor hebben.
Konijnen! Yep, ik zit ermee tot over mijn oren. Dankzij een goed afschot de vorige zomer hebben wij geen mixomatose gekregen op ons bestand, maar nu hou ik mijn hart vast. De eerste jongen zijn afgeworpen en binnen een maand zal de populatie een geweldige boost hebben gekregen. Beheren zal meer dan nodig zijn! Drie weken gelden zijn we dan ook nog vlug eens gaan fretteren alvorens de moeren tot afwerpen kwamen en met een tableau van zeventien konden we spreken van een geslaagde jachtdag. Mijn vader en zijn vriend waren samen met mij in de velden en het heeft toch iets als je met de twee mensen van wie je de microbe hebt gekregen op jacht kan gaan.
Een goede raad aan de jagers en natuurvrienden (alhoewel die laatste het niet zullen geloven, al hoop ik van wel):
Wil je een mooi bestand aan konijn, ga op jacht en probeer het bestand zo klein mogelijk te houden! Een konijntje is mooier op uw bord dan het zien aftakelen aan de mixomatose. Daarom zou het misschien verstandig zijn om zelfs in natuurdomeinen het bestand van konijn kort te houden en zo de verspreiding van de ziekte in te dijken. Maar ja, wie gaat naar mij luisteren?
ps. Lees ook eens mijn artikel in de Vlaamse Jager van februari bij regionaal nieuws West-Vlaanderen.
04-03-2012, 09:25 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 13-02-2012 |
| 't Was in orde... |
Beste lezers, 't was weer in orde! De eerste keer dat het 'in orde' was, was vorige week maandag. Zoals altijd keek ik naar de nieuwsuitzending en kreeg ik te horen dat alle jacht tot het einde van de week was opgeschort. Miljaar! Net aan de vooravond van onze fretteerdag komen ze daar nu mee af. Op verschillende plaatsen wordt het noodzakelijk om de konijntjes wat uit te dunnen en de afspraken waren al een week of twee gemaakt. Natuurlijk had ik het al zien aankomen, wat denk je. Ik ben af en toe op de site van vogelbescherming vlaanderen terug te vinden om alles op de voet te volgen en had al gemerkt dat sommigen op vinkeslag zaten. Natuurlijk is het onze minister die in laatste instantie beslist en daar heb ik ook alle respect voor, maar het is toch wel eigenaardig dat de jacht wordt opgeschort terwijl de jacht op het gewone wild al bijna twee weken voorbij is. Wat rest er ons nu nog te doen? Wel de drie soorten(konijn, houtduif en vos) waarvoor we een gans jaar bestrijding en bijzondere bejaging moeten aanvragen omdat er schade is aan landbouwgewassen proberen binnen de perken te houden zodat hun aantallen in het voorjaar niet zouden escaleren. En wat doen ze nu? De jacht opschorten!Niet dat ik er van wakker lig hé, maar een echt verstandige keuze vind ik het niet. Als straks de velden weer te lijden hebben onder de massale vreetexcessen van konijn en houtduif kan de brave burger weer helpen betalen voor de schade. Jawel, beste lezer, ook van jullie centjes gaat een deel naar schade door overig wild.
En dan nog iets beste vrienden ; hadden jullie nu echt gedacht dat als het jachtseizoen op haas en fazant nog was geöpend wij als weidelijke jagers deze dieren zouden gaan bejagen, terwijl ze moeten strijden tegen de vorst en koning winter?? Laat mij niet lachen!
Al van eind november worden bij ons de voedertonnen goed gevuld gehouden en worden er ook nog maïs en kilo's appels verspreid over de velden. Daarnaast hebben wij een halve hectare maïs afgekocht om te laten staan tot in april, waar de dieren kunnen in rusten en beschutting zoeken tegen wind en sneeuw. Neen, bij ons geen jacht meer na eind december, maar wel zeulen en sleuren met voer voor ons wild zodat ze fit de winter door komen. En wat dacht je van mijn tochtjes met bijl en hamer om de beken open te hakken zodat de dieren aan drinken konden raken? DAT, mijn beste natuurvrienden zal meer deugd gedaan hebben aan de stand van het wild, dan een opschorting van de jacht voor een dag of vijf!
En wanneer was het dan de tweede keer' in orde'? Ha, mijn beste vrienden, zaterdag was het terug Hubertusviering van onze WBE. Deze keer waren onze vrienden jachthoornblazers van het Eikenloof van de partij en ze hebben de boel echt wel op gang getrokken! Een dikke merci voor de ambiance! Wat moet een mens meer hebben, dan samen met vrienden-jagers genieten van een heerlijke maaltijd en dan de beentjes nog eens loszwieren op de tonen van goeie muziek? Ik wist niet dat mijn bazin zo'n springer was
Morgen dus fretteren in uitgesteld relais..alé
als ze de jacht niet opschorten vanwege de regen 
13-02-2012, 13:39 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 03-02-2012 |
| JAGD UND HUND |
Gisteren tegen 7h00 aan de carpool-parking van Waregem en hup de Discovery in richting Dortmund. Met Kristof als privé-chaufeur achter het stuur en met Pascal op de achterbank vlogen de kilometers voorbij. Veel sappige verhalen en prachtige beelden van grazende reeën in een winterlandschap in Nederland passeerden de revue en in een mum van tijd stonden we aan de hallen van Dortmund.
De laatste kilometers naar de parking waren we reeds omgeven door mede-jagers in traditionele kledij. Wie hier geen loden of dreipünkter draagt valt een klein beetje op 
Aan de ingang valt meteen de gemoedelijke sfeer op en het groot aantal honden. Ik ben meteen in de stemming!
Wie 'jachtbeurs' zegt in Vlaanderen, denkt meteen aan de beurs van Libramont en Gent, maar dit is toch wel echt van een ander kaliber!
We nemen de hallen in omgekeerde volgorde om zo de mensenstroom een beetje te ontlopen en starten bij hal 8 (!). Hier een hal met niets anders dan hondenmateriaal! Ik wist niet eens dat er zoveel dingskes bestonden voor onze favoriete viervoeter.
En zo gaan we van hal 8 naar 7 en dan naar 6 en..... 't blijft maar komen! Bijna alle grote wapenmerken zijn vertegenwoordigt en wie mij kent weet dat ik een heel klein beetje(  ) liefhebber ben. Waarschijnlijk stelden mijn reisgenoten zich toch de vraag of ik wel heel in orde was toen ik bij de echte snoepjes ieder detail in mij opnam. Je kan het je niet voorstellen wat een vakmanschap hier was verzamelt!
En zo kwam het dat we met bijna zeven uur beursgang juist rondkwamen om alles te bezoeken. Gelukkig is mijn bankrekening niet van die grote orde, of ik zou niet echt welgekomen zijn bij mama.
Wie echt eens wil zien wat er op de markt is en proeven van de echte Duitse jachtcultuur is hier op de juiste plaats. Voor de echte jager een grote aanrader! En vind je het hier niet, stop maar met zoeken!
Dank aan Pascal voor de kwinkslagen en stijf merci voor Kristof om ons veilig heen en terug te rijden naar Germany!
03-02-2012, 17:28 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 29-01-2012 |
| Opnieuw een einde van een act... |
Deze morgen viel rond elven opnieuw het doek over een hoofdstuk jachtseizoen. Met de kleine compagnie waren we er nog eens op uit getrokken om wat eenden te strekken, maar waar er vorige week massa's eenden zaten was het deze morgen eerder povertjes.
Slechts enkele eenden gingen op de vleugel en zoals de ongeschreven wet der weidelijkheid ons opdraagt werden enkel de woerdjes gestrekt. Toch drie woerden op het tableau en een ros konijn. Allerlei kleurschakeringen kom je dezer dagen tegen in de vrije wildbaan!Dit dankzij onze lieve medemensen die wel dwergkonijnen en allerlei andere soorten kopen voor de kinderen, maar die spijtig genoeg te laat beseffen dat zo'n lief pluizebolletje ook een uitlaat heeft achteraan en dus veel werk meebrengt.
Dan denken deze lieve medemensen dat ze het pluizebolletje een grote dienst bewijzen door het diertje in de vrije natuur uit te laten, maar zonder het besef dat deze dieren volledig aan hun lot zijn over gelaten. Daar vallen ze immers als eersten te prooi aan allerlei predatoren zoals kraai en onze lieve pluimstaart Reinaertje. Je moet immers beseffen dat deze dieren zijn geboren in gevangenschap en zij dus absoluut geen ervaring hebben met de gevaren rondom hen. En wat denk je dat er makkelijker is voor een roofdier? Een wild konijn oppeuzelen of een tam konijn die zelfs nog tijdens de aanval dom voor zich uit zit te staren, niet beseffende dat zijn laatste seconden zijn aangekomen?
Dus brave mensen, bezin voor je begint! En als het dier moet verdwijnen, heb dan het lef om er zelf een kort einde aan te maken. De echte wilde soorten zullen er u dankbaar om zijn en wij als jachtbeheerder en vooral de landbouwers nog veel meer. Ze kweken gelijk de konijnen is geen loze spreuk!!! Zo kan iedere moer om en bij de dertig jongen produceren per jaar, dus je beseft dat wij ons handen al meer dan vol hebben om de wilde soort onder controle te houden, laat staan dat jullie dan nog een beetje konijnen erbij zetten.
29-01-2012, 20:37 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 22-01-2012 |
| Schoon weekend |
Iedere jager zal er wel iets van in herkennen. Ben je weeral weg? Is 't weer naar een jachtsite dat je zit te kijken, terwijl wij gezellig naar de tv aan het zien zijn? Dat zijn de vragen die onze dame wel eens stelt en eerlijk toegegeven, ze hebben misschien wel eens gelijk. Maar wat de ene vrouw onderscheid van een andere, is dat de één blijft doorzagen en dat mijn vrouw dan eens hoofdschuddend lacht en mij mijn ding laat doen. Dan heb je ook van die gezelinnen die er alles zouden aan doen om manlief aan de haard te kluisteren. Zoals die afspraak met vrienden en dat etentje die we al lang eens moesten hebben gegeven, juist te plannen op de dag van een mooie jachtafspraak. Of die iedere keer weer eisen dat de auto steriel wordt gereinigd na een jachtuitstap, omdat er aarde op de voetmat ligt!
Hoe sommigen het uithouden; het is mij een raadsel!
Is die van mij heilig? Nee, niet dat ik dat ga beweren, maar ze is dat tikkeltje anders. Zo kwam ik gisteren thuis van een lange dag arbeid en kreeg ik bij de aperitief een mooi pakje. In het pakje zat het nieuwe boek 'De Jacht'. Ik zie de andere vrouwen al fronsen, bij het lezen van dit stukje, maar zo zit ze in elkaar. Ze had een boekenbon gekregen als nieuwjaarscadeau en die had ze ingeruild voor een boek voor haar en één voor mij. Na meer dan twintig jaar kan ze mij nog raken, de 'fiete'...
De afgelopen weken was ik meer en meer eenden gaan tellen op ons revier. Ze waren lang weg geweest, waarschijnlijk door de te milde temperaturen, maar nu waren ze helemaal terug. Een blik op de kalender leert ons dat de eendenjacht bijna voorbij is (31 januari) en dat het dus hoogtijd wordt om mijn baas nog eens een uitstapje voor te stellen. Na een kort telefoongesprek is de afspraak gemaakt. Tegen negenen aan 't kapelleke. Ja, de jong mannen kruipen niet om tien uur in hun bed zoals de oude jägermeister , vandaar het beschaafde uur.
Tegen 6h30 bij madam de bakker en zo had ik nog rustig de tijd voor een hoofdstukje of twee uit 'de jacht' met een kom warme koffie alvorens de madam en de tieners uit hun nest te koteren. Wat een luxe!!
Na een korte begroeting elk een kant uit rond het bosje en na enkele minuten liggen er twee eenden op de tableau. We zien een twintigtal eenden wegvliegen en zien dat het goed is. Dan richting tweede stek. Ik steek de eenden op met mijn trouwe viervoeter en opnieuw kan de chef een woerdje strekken. Langs alle kanten gaan de eenden op de vleugel en komen nog eens cirkelend op hoge hoogte over. Een schot op die hoogte zou heel onweidelijk zijn en we laten de dieren rustig verder vliegen. De derde stek levert opnieuw eend op, maar buiten bereik van de hagel. Hier had ik nooit eenden gezien, maar nu de beken zijn gekuist in het najaar lijken ze het hier best naar hun zin te hebben. Ik ben blij dat mijn arbeid loont en heb hoop voor de nabije toekomst. Eens het voorjaar zijn intrede zal hebben gedaan zullen onderhoud belangrijk zijn, zodat alle beken en paden in het bos mooi en netjes open blijven. En eenmaal de eenden hier vast gaan vertoeven kunnen we een deftig beheer opstarten. Ook de fazanten lijken zich hier nu goed te voelen, dus duimen maar op een mooie kroost in de maand juni.
De aanleg van een kleine wildakker hier staat op mijn verlanglijstje en ik sta eigenlijk nu al te popelen om eraan te beginnen.
Volgende week waarschijnlijk opnieuw afspraak voor een eendenjachtje en dan kan ook over dit seizoen het doek vallen. Tot wederhoren!
22-01-2012, 17:37 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 14-01-2012 |
| Het wordt kouder! |
|
Eindelijk! Zou het dan toch nog winter gaan worden?
Gisterenavond was ik tegen de late namiddag al ter plaatse. Ik weet waar de vos wisselt en tegen die tijd moet ik op post zijn. Ik klim in de knotwilg en maak het mezelf comfortabel. De nr.'s 1 gaan in de browning en wachten maar op wat komen gaat. De wind steekt even op en voor de eerste maal deze winter voel ik een rilling over mijn rug lopen. Ik trek de kraag wat hoger.
De stilte neemt beslag op de natuur en gezeten in mijn boom wordt ik één met mijn omgeving. Zo één, dat zelfs het koolmeesje dat plaats neemt op een zestigtal centimeter mij niet eens opmerkt. Ik probeer zo rustig mogelijk te ademen en ben ontroerd door zoveel schoonheid in zo'n klein wezentje. Ik kijk op mijn uurwerk en wordt wat onrustig. Zonsondergang komt nu wel heel dicht bij en gezien de wet ons verbied om nog te jagen na dit magische uur moet ik de patronen uit de kamer halen. Daar krijg ik het nu echt van op mijn heupen!
Ik werk een heel jaar in mijn revier om aanplantingen te doen, te snoeien waar nodig, bijvoederen in moeilijke tijden en op een verstandige en weloverwogen manier ons wild te bejagen met oog naar de toekomst. Maar als ik een vos wil bejagen moet ik mijn geweer opbergen op het moment dat de rekel zijn hol verlaat in de schemering om mijn wild te gaan oppeuzelen.
De laatste weken heb ik weeral een aantal fazanten gevonden (of wat ervan overblijft) die het slachtoffer zijn geworden van mijn rosse vriend. Ik kan jullie zeggen dat dit steeds weer een ontgoocheling betekent als je weet wat voor werk ik verzet.
Waarom in godsnaam zien de groene jongens het belang niet in van een versoepelde jacht op de vos? Begrijpen jullie dan niet dat door jullie halsstarrig gedrag de vos nog veel slechter af is?? Ik distantieer mij van ieder gebruik van klemmen, illegale vallen, gif en andere onzin; laat dat duidelijk zijn! Maar als ik af en toe een foto zie verschijnen in de krant van een vos die het slachtoffer werd van een klem of andere ondingen hoop ik dat jullie ook eens in eigen boezem gaan zien en beseffen dat jullie een deeltje hebben bijgedragen aan dit dier zijn lijden. Was dit dier niet beter af geweest met een dodelijk schot door een echte jager, die tijd en doorzettingsvermogen heeft getoond om deze slimmerd te kunnen strekken?
Ondertussen ben ik druk bezig om alle voedertonnen goed vol te doen en de hazen te voorzien van alle noodzakelijke vitamientjes, mocht de winter toch nog beslissen om een mokerslag uit te delen.Iedere ton bestaat uit een driekwart emmer tarwe, 4 appels met vitamienen, wat maïskolven die we hebben gerecupereerd op de stoppels tijdens de oogsttijd en een mooie voederbiet voor de langoren. (En voor de groeme jongens, 't is niet alléén ons wild die ervan snoept, ook de andere dieren laten het zich smaken!) Een tijdrovende klus, want met 780ha ben ik toch wel een uurtje of vier zoet. Maar 't is goed voor de lijn want ik kom in de winter geen gram bij, dit in tegenstelling tot mijn triatlontijd waar mijn speklaagje altijd wat aandikte.
Fit de winter door? Wordt garde-chasse! Tot later!!
14-01-2012, 09:59 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 10-01-2012 |
| the hunting club |
Nieuw
initiatief!
Kristof, die
ook bij mijne chef jaagt en die ook de neef van mijn vrouwke is, is onlangs met
een nieuw initiatief begonnen. The Hunting Club is een club die zijn jagende
leden, zo zegt ie, wil vergasten op jachttrips waarvan je met een big smile
terugkeert en waar je jaren later nog van zult spreken. Hij legt even uit :
The Hunting Club is een jacht-event-bureau dat trips plant zoals we dat allemaal
zouden willen. Voor THC is sfeer en charme minstens even belangrijk. Er zijn
genoeg jachtreisorganisties waar je voor enkele duizenden euros kan gaan jagen
maar schiet je een dier, dan staan ze klaar om nog eens te incasseren. Bij ons
niet. Alles, behalve uw vlucht, zitten in de prijs begrepen. We zoeken voor onze
leden de mooiste, meest unieke locaties zowel om te verblijven als om te jagen.
Geen clotures maar vrij wild dat gestrekt wordt in de streek waar het ook
natuurlijk voorkomt. We willen het groepsgevoel ook nog versterken door op
geregelde tijdstippen iets te organiseren dat ook jachtgerelateerd is. Ons
eerste THC-café gaat op 10/01/2012 door en naast de voorstelling wie we zijn en
van welke pakketten je bij ons kan genieten, komt ook taxidermist Dominique Bels
uitleg geven over zijn stiel. Tussendoor kunnen de leden genieten van enkele
drankjes en kan er bijgepraat worden over alles wat met onze passie te maken
heeft. Ook een echte ledendag of een workshop komt er zeker nog aan. Lid worden
is gratis en volledig vrijblijvend en vanaf de inschrijving kan je ook nog eens
genieten van de verschillende voordelen als lid van THC. Je kan je inschrijven
op www.thehuntingclub.eu , ga naar
CONTACT, vul je gegevens in en bij code zet je AGU6859K. Hopelijk kunnen we
jullie ook warm maken voor ons uniek initiatief? We hebben ook een
Facebook-Fanpagina. Gewoon even zoeken naar The Hunting Club en op de vind ik
leuk knop klikken! Tot gauw, met weidelijke groet, Kristof Vandewoestijne
10-01-2012, 16:00 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 01-01-2012 |
| Een gelukkig nieuwjaar! |
|
Ik ben echt heel blij!! 't Zit er weer op! Als werknemer in een groot warenhuis is de kerst- en nieuwjaarsperiode nu niet echt een tijd van sfeer en gezeligheid, maar eerder een tijd van stress en gezaag. En als jullie denken dat ik gisteren heb gefeest gelijk de beesten, denk dan maar wat anders. Na een flesje champagne en wat gegratineerde oesters was de strijd gestreden. Zo moe als een hond van de ganse dag 'juju' en hete ovens ben ik in een diepe slaap gevallen om....21h30! Pas op, verleden jaar was het nog vroeger
Daarom was ik reeds om 4h30 klaar wakker en kon ik de slaap niet meer vatten. Opstaan dan maar!
Een lekkere bak koffie gemaakt en met het geurende vocht de pc in gang gebracht. De afschotslijsten voor 2011 moesten nog ingevuld worden en doorgestuurd naar de secretaris van onze WBE. Ik denk dat ik de eerste zal zijn dit jaar
Daarna alle files over mijn revier netjes geördend en klaar gemaakt om aan Maarten en Trui te bezorgen. Zo hebben ze een overzicht van het ganse jaar waar alles in zit. Van kosten tot biotoopbeheer en van afschot tot alle aanvragen van bijzondere bejagingen. Zelfs plannen met daarop alle voedertonnen gemarkeerd en lijsten over de bijvullingen zitten erbij. Ik maak ook altijd, na iedere jachtdag, een volledig verslag over de dag zelf. Wat is waar gestrekt en welk wild is geschoond, duidelijk aangegeven op een plan. Zelfs het verloop van de tracks staat erop en netjes vermeld wat de weersomstandigheden waren. Allemaal in exel en words opgemaakt, kortom een ganse boterham; ze zullen veel leesplezier hebben....
Ik wil iedere jachtwachter dan ook aanraden om op deze manier te werken. Ten eerste heb je een schat van informatie voor het volgende jaar en mocht er iets voorvallen kan de jachtheer zonder problemen uw taak overnemen of doorgeven aan een vervanger. Straks ga ik nog een overzicht maken van wat er nog aan wild in het revier is waargenomen en wat de vermoedelijke aanwas zal zijn naar het volgend jaar toe. Ik ga uit van het worst-case scenario, zo kom je niet bedrogen uit en zal je blijvend kunnen jagen.
Wij jagende mensen hebben niets aan uitgemoorde revieren, dus denk heel goed na over de toekomst. Wees realistisch in uw doelstellingen, maar alles hangt natuurlijk af van uw jachtheer. Ik heb er gelukkig één met verstand die het wild eert, maar spijtig genoeg worden zo'n mensen nog al te vaak met een scheef oog bekeken in jagersmiddens en worden ze nog al te vaak het slachtoffer van de schietgraage mannen met de euro's. Aan ons bijzondere wachters om hier te trachten paal en perk aan te stellen. Al hebben de meeste mensen het nog niet door, maar wij moeten op een meer doordachte manier omgaan met het ganse jachtgebeuren. Ik zeg hier niet dat we de natuurorganisaties allerhande moeten gaan pamperen, maar we moeten veel assertiever gaan optreden. Wij hebben een cultuur en traditie te verdedigen tegenover de verstedelijkte mens.
Neem nu het voorbeeld van de houtduif. Vorige week kreeg ik te horen dat het houtduivenweekend niet meer zal doorgaan, omwille van het slechte imago dat de boeren en de jagers hierdoor krijgen?!? Alsjeblieft mensen! Misschien is het wel zo dat wij niet moeten pronken in allerhande media met reusachtige tableau's van gestrekte duiven, maar afschaffen?? Ik hoop dan ook van ganser harte dat alle schadeclaims zullen doorgerekend worden naar de natuurverenigingen, die massa's subsidies krijgen van ons belastingsgeld, en niet meer doorgerekend zullen worden naar de jachtsector. Bij mij in het revier mogen de landbouwers op twee oren slapen, ik zal geen moment twijfelen om op te treden indien zich een probleem stelt, en ik hoop van mijn collega's BV's hetzelfde.
Een heel goed 2012 en een mooi jachtjaar gewenst!
01-01-2012, 09:34 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 21-12-2011 |
| this is the end... |
De song van The Doors roept exact de sfeer op die ik nu voel. Het is precies alsof het gisteren was dat ik van de chef een berichtje kreeg op mijn GSM met de boodschap ' zaligen hoogdag!'. Het was op 15 oktober, opening van de hazenjacht. Nu staan we bijna aan de vooravond van kerst en zit het jachtseizoen er bijna op. Gisteren zijn we nog eens op pad gegaan om de laatste hazen van het seizoen te strekken, maar de langdurige regenval heeft er anders over beslist. Met hun kleine gewicht lachten de hazen ons van ver uit. Ik kan mij voorstellen dat het haas zich ferm heeft geämuseerd gisteren als ze ons over de velden zagen zwoegen met ons laarzen tot bijna aan de knieën in de modder.
Nu, ik kan er inkomen dat de rollen eens zijn omgedraaid. Het gaat jullie goed deze winter! Ik zal er alles aan doen om jullie gezond en wel door de winter te loodsen. De voedertonnen zijn tot de rand gevuld, de appels zijn besteld en mijn geweer staat tot jullie dienst om vos en ander gespuis het leven zuur te maken.
Ik kijk al rijkhalsend uit naar de eerste rammelende hazen ergens in januari. Een eerste teken dat het nieuwe leven eraan komt in het revier.
Rest ons enkel nog het strekken van een aantal fazanthanen in januari, zodat het evenwicht hanen en hennen( 1 haan per 4à5 hennen) in evenwicht wordt gebracht en dan kunnen ook zij beginnen aan de zorg voor het nageslacht.
De plannen voor het beheer van volgend jaar zitten bijna klaar in mijn hoofd en ik wacht enkel het verloop van de winter af om erin te vliegen. Op het programma staan de aanleg van een wildweide, waar ik eerder het verwaarloosde bos heb gekuist en zeker ook de plaatsing van een paar aanzitplaatsen waar de vos zich geregeld over de velden beweegt. In het gekuiste bos zie ik nu al de eerste tekenen van resultaat. Op geregelde tijdstippen gaan een paar fazanten op de vleugel en ook een paar hazen zijn al gespot. Ik weet dat het een kwestie is van geduld, maar de natuur zal zich ook hier langzaam herstellen dankzij onze noeste arbeid.
Laat de winter nu maar komen en op naar een nieuw werkjaar en een nieuwe hoogdag! Slaapwel!
21-12-2011, 20:04 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 26-11-2011 |
| Houtduiven jagen.. |
Beste lezers;
met het stillekes aan vorderen van het jachtseizoen en de winter die aanklopt is de tijd gekomen om één van de meest sportieve vogels te gaan bejagen die in ons Vlaamse landsgedeelte massaal voorkomen.
De houtduif is een kweekmachine en als we er niet op zouden jagen, wordt het binnen de kortste tijd een echte plaag. Een houtduif heeft het allemaal wat een echte jager zou moeten respecteren. Ze zijn slim, behendig, vlug, dus kortom een prachtige vogel die menig schutter al heeft beet genomen. Wanner je deze vogel bejaagt, kan je beter gebruik maken van camouflage en je heel kalm en rustig gedragen. Anders zal de pot maar magertjes zijn. En van die pot gesproken....lekkerrr!!!Wat dacht je van duivenfiletjes, gemarineerd in een wijntje? In dat wijntje een selder, wortel, prei en een dikke ui. Voeg hier een boeket garni toe van thijm, laurier,rozemarijnen wat zwarte peperbollen en laat alles een nachtje rusten in de koelkast. 's Morgens haal je de filetjes eruit, snij ze in blokjes zoals stoofvlees en dep ze droog met huishoudpapier. Bak ze mooi bruin en giet dan de marinade er terug over. Laat de handel een uurtje of twee rustig sudderen op een klein vuurtje en voeg het laatste half uur een blikje tomatenconcentraat toe. Dik de saus wat aan met bloem of maïzena en njamie!!!!
Of wat dacht je van een filetje gerookt op beukenhout bij de aperitief? Gewoon de filetjes een dagje of twee pekelen en dan de rookoven in.....woehaha!
Ik denk dat ik al weet wat ik morgenochtend ga doen......
26-11-2011, 11:52 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 20-11-2011 |
| winter voor de deur |
Nee, vriezen gaat het nog niet doen. Althans, als ik de landbouwer mag geloven. Enne, ik ben nu wel iemand die de mens van het land nogal gauw gaat geloven. "Zolang het waeter nie in de beekn stae, goat nie vriezn!"
Maar deze morgen was het toch geen suiker die men over de velden had gestrooid. Dit zijn de schoonste dagen in het jaar. Met Wieske was ik op pad over de reeds kale velden. Af en toe ging een fazant op de vleugel op aanwijzen van mijn meiske en in de verte zag ik een haas de oren strekken. Waarachtig kwam een grote groep eenden mijn richting uit, opgeschrokken door een schot uit mijn B2000. Ze zijn lang weg gebleven, maar zijn ze eindelijk aangekomen? Ik dek mij en laat de groep passeren. Altijd de achterste eend nemen, da's gegarandeerd een woerdje. Ik neem de woerd op de korrel, geef voor en druk af. Yeps, lekkere eend op het menu morgenavond. Straks even naar wildplaza om een bereidingsideetje op te doen en morgen plukken en de kok afgeven. Zijn jullie al jaloers?
Tegen elf uur eventjes bij boer Jozef en Liesbeth binnenwippen om de laatste nieuwtjes op te vangen.Het verhaal van de ree in Duitsland moeten vertellen en een lege patroon voor de kleinzoon om in zijn geweer te steken en het manneke is ook content. Ma wat minder, want hij verzamelt ze op zijn kamertje Tot volgende week garde Peter en boeboe roept hij, en ik vervolg mijn pad. (boeboe=Wieske)
Bijna twintig voor twaalf. Wieske goed nat en een redelijk geurtje in de pels en ik tot rust gekomen, kunnen we weer naar huis voor de apperitief. Morgen weer de sleur van 't werk, pfff...Waarom kan ik toch niet iedere dag een vrije garde-chasse zijn? Misschien ben ik wel twintg jaar te laat geboren?
20-11-2011, 17:05 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 13-11-2011 |
| Grofwild |
Twaalf november stond al lang in mijn agenda genoteerd. Ik mocht voor de eerste maal op grofwild gaan jagen....Vrijdag ben ik dan vertrokken met grootse verwachtingen. Eerst richting Watervliet om een aantal jachtvrienden op te halen en dan richting Hellental. Na een rit van dik drie uur aangekomen in het echte Duitse hotelletje, die Joris keurig had geregeld. De avond was reeds ver gevorderd, maar de jacht moest toch in gang worden gedronken. Na een paar borreltjes en een paar biertjes onder het kaf en het was vlug morgen.
De waardin had een rijkelijk gedekte ontbijttafel voorzien en bij een opkomende zon over de witgerijmde velden, smaakten de eieren met spek voortreffelijk. Meteen een goede start!
Tegen acht uur landen wij bij het voetbalveld waar de jachthoorns de jacht openden en de briefing werd gedaan. Iedereen kreeg hier zijn postnummer, die je plaats bepaald voor de ganse dag. Eenmaal op mijn post begint het toch echt te kriebelen. Geweer geladen, veiligheid af en de stilte neemt het bos in zijn greep. Ieder geluid neem je nu op. Ieder geritsel kan nu actie betekenen.
Plots hoor ik van rechts iets naderen en zie ik een grote everzwijnenzeug met in haar kielzog vijf jongere varkens. Zij stopt pal voor mijn neus op tien meter en staat mij recht aan te kijken. Zij ontsteekt in een Duitse collère en staat te stampen en te grommen in mijn richting. Ik kan onmogelijk vuren, omdat mijn veilige schietzone achter mij ligt, en wacht gewoon af wat ze van plan is. De zenuwen gieren door mijn lijf, echt niet te doen! Ze besluit plots om recht voor mij weg te lopen en ik zie ze over de helling verdwijnen. Beste lezers, dit vergeet je niet gauw, maar veel tijd om te bedaren kreeg ik niet. Nog geen tien minuten later passeert een schitterende reebok tussen Peter Taelman en mij. De vinger blijft recht, want de jacht op volwassen bokken is gesloten. Er volgt nog een schot op een vijftigtal meter van mij en na het afblazen van de track bleek een vos gestrekt op die plaats.
De middag was reeds daar en de soep met hotdog und sauerkraut smaakte!
Een uurtje later werd de tweede track aangeblazen. Ik kreeg een post toegewezen waar ik op een kleine jachtkansel stond. Normaal gezien een klein voordeel, omdat je een beter zicht hebt, maar nu een vergiftigd geschenk! Recht voor mij in de schietrichting lag een wandelpad, en hier is het niet zo dat je de mensen kan verbieden om een jachtterrein te betreden!?! Ik vloek binnensmonds, en heb er echt geen goed oog op. Na een dik uur wachten verschijnt de eerste reegeit vlak voor mij. Ik kan niet vuren omwille van de verkeerde richting en zie ze tussen het struikgewas verdwijnen. Nog geen tien minuten later een tweede geit, perfect binnen mijn schietveld. Ik leg aan, veiligheid af.
Als ik door mijn vizier kijk en juist het besluit pak om af te drukken, zie ik plots twee jonge dames aan het joggen op het wandelpad beneden. Verdomme hé! Ik kom niet tot schieten en kan mij de haren wel uit de kop trekken! Kloteplaats! De geit zet het op een lopen wanneer de dames passseren en weg is ze. Enige tijd later kan ik het bijna niet geloven. Er komt een kleine reekits recht naar mij gelopen in volle snelheid. Veiligheid af...laten passeren....aanleggen ...ik zie door mijn vizier een schicht....een luide knal doorklieft de stilte...en ebt weg door de wouden. Ze ligt er! Mijn hart gaat als een wilde tekeer, ik kan mijn handen niet stil houden. Alles in mijn lijf schud en beeft. Jezus man, pfff.. Ik kijk naar rechts en zie waarachtig nog een volwassen geit staan, op nog geen tien meter van de afschotplaats. Ik leg aan, neem een perfect bladschot op en twijfel. Het duurt waarschijnlijk allemaal maar een halve seconde, maar het is alsof je alles in slowmotion beleefd. Waarschijnlijk geit en kits, ik besluit om de geit te sparen. Ik haal mijn vinger van de trekker, ze kijkt plots mijn richting uit en verdwijnt met stille pas in de struiken.
Een blik op mijn horloge zegt mij dat het kwart voor vier is en dat ik nog een dik uur zal moeten wachten om mijn post te verlaten. Ik kijk wel honderd keer naar het gestrekte ree en heb nog nooit zo verlangt om de drie verlossende jachthoornsignalen te horen. Als het dan gebeurt spring ik meteen van de kansel en loop ik naar de ree. Ook Peter komt meteen ter plaatse en met een handdruk en een welgemeende 'Waidmansheil' ben ik voor een minuut de gelukkigste mens op aarde. Foto's worden gemaakt en bij de wagens aangekomen krijg ik felicitaties van medejagers en trackers.
Later moet ik natuurlijk nog de traditionele doop ondergaan, maar dat kan mij niet deren! Trots zit ik op mijn knieën en laat het allemaal gebeuren. Ik krijg een aplaus van de ganse groep en mag de laatste beet in ontvangst nemen.
Beste lezers, een dag om nooit te vergeten! En wat het nog toffer maakt is een anekdote..
Van onze jachtgroep heeft Kristof bij zijn eerste jachtdag in Hellental een reebok geschoten...
heeft Maarten bij zijn eerste jachtdag in Hellental een everzwijn geschoten...
en schiet de garde bij zijn eerste jachtdag in Hellental een reekits ....
Doe het ons maar na!
13-11-2011, 17:03 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 07-11-2011 |
| Wat een dag! |
Gisteren zou de laatste volledige jachtdag worden met genodigden. Een vriend van mijn zoon en een kennis zouden de eerste maal mee op jacht trekken. Ook Jonathan zou ons vergezellen, dus ik wist dat we een dag met leute en plezier zouden beleven.Maar, 's morgens voelde ik mij helemaal niet ok. Buikkrampen en diaree deden de vooruitzichten op een mooie jachtdag toch wat temperen.
Zelfs de koffie smaakte niet terwijl ik een massaal koffieslurpend iemand ben.
Ik had de dag voor de jacht vroeg opgestaan en met de licht op pad geweest om tellingen te doen, zodat een afschot kon worden bepaald. Het eerste stuk die we afjaagden had de dag ervoor ook al weinig hoopgevends voorspeld en kwam dan ook uit. Gelukkig konden nog enkele eenden en een patrijsje de tableau opsmukken. Er staan ook nog veel bieten en ik heb nu toch al geleerd dat onze vriend langoor wel heel lang blijft liggen in deze ideale dekking. De bieten worden hier pas in december gerooid, dus wordt het afwachten of er toch nog wat haas zal tevoorschijn komen.
Filip had terug hele lekkere soep gemaakt, maar spijtig genoeg wilde de maag niet mee. Ik moest met spijt het eten staken na één kopje.
In de namiddag gingen we een stukje revier afjagen, waar wij vorig jaar niet zijn op geweest. De dag ervoor hadden verschillende oogjes in mijn lichtbundel gestaart, dus hier had ik goede hoop. Al van bij de eerste track kozen drie hazen het welbekende pad. Niet binnen schot en weg waren ze. Dan door de bloemkolen met de voorjagers en toch drie hazen op het plateau. De beginnelingen worden zowaar enthousiaster met het uur, met mij gaat het steil bergaf.
Ondertussen wakkerde de wind heftig aan en bij de laatste tracks over een gedorst maïsveld van bijna zes hectare wist ik dat het wel heel moeilijk zou worden om het vooropgestelde afschot binnen te halen. Kwam er nog bij dat twee hazen gemist werden, gelukkig niet gekwetst, wat de tableau ook niet echt ten goed kwam. De duisternis treed dezer dagen sneller en sneller in en rond vijf uur sleep ik mij richting auto's. Je gaat mij dit nooit horen zeggen , maar nu was ik echt blij dat de dag erop zat. Zoals verwacht ben ik deze nacht helemaal geplooid en ben ik niet moeten gaan werken.
Nu snel genezen en ik hoop dat ik binnen enkele dagen weer in optima-forma ben. Ik mag namelijk zaterdag voor de eerste maal op grofwild gaan jagen in Duitsland. Het grappige is dat ik jarenlang mijn trainingskilometers afmaalde in diezelfde streek toen ik nog triatleet was, en dat ik nu mijn tweede passie ginder mag gaan beleven. Een mooi cadeau van mijn jachtvrienden Maarten en Kristof, waarvoor héél veel dank. Dit is een belevenis die normaal niet voor een werkend medemens van mijn niveau is weggelegd, wat het nog specialer maakt
Goetjes
07-11-2011, 16:22 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 01-11-2011 |
| Jachtdag 2 |
De weerberichten waren weer lovend over het weekend en ze zaten er niet naast! 's Morgens zag ik dat de herfst dan toch was aangekomen en dat de bomen zich langzaam beginnen klaar te maken voor de winterrust. Geen rust voor mij, want vandaag jachtdag nummer twee. Na een warme pot koffie richting revier en de eerste track aangeblazen. Nog geen vijftig meter gegaan en de eerste mummelmannen namen al het hazenpad...ver buiten schot. De track misschien niet goed ingeschat; een stille vloek ontsnapte aan mijn lippen. Een paar minuten later ging een prachtige haan op de vleugel. Ik stond erbij en keek ernaar, terwijl de schoten ver naast passeerden. Goed gevlogen...denk ik bij mezelf, de woorden van Walter Gerard in gedachten tijdens de eerste les jachtethiek. Godver..Dan een vuile kant laten uitkuisen door de voorjagers, maar geen fazant te bespeuren. Ik weet van mezelf dat ik nogal een pietje precies ben en vraag aan Maarten of dat ze het toch wel goed hebben gedaan hé... Ze hebben er toch wel goed door geweest hé? pfff...
De rest van de voormiddag loopt toch iets beter en tegen de middag liggen toch vier hazen, een konijn en twee hanen op de tableau.
Ik ben niet tevreden, gezien mijn hoge verwachtingen, en Trui had dat dan ook meteen gezien aan mijn facade toen we het middagmaal gingen nuttigen.
Alé vooruit, een pistoletje of vier achter de kiezen en twee pottekes soep erover en opnieuw verder.
Meteen was het raak en de één na de andere haas gaat ervan door. Oef!
Af en toe zie ik ook grote kluchten patrijzen op de vleugel gaan en dat maakt toch veel goed. Het wild zit er, daar kan niemand aan twijfelen. Af en toe zien we zelfs een konijntje wegflitsen, wat al jaren was geleden.
Tegen de avond lagen er negen hazen, een konijn, twee hanen, een eend en een patrijs op de tableau te schitteren.
Ik kon de dag toch nog met een goed gemoed afsluiten, omwille van het geziene wild en de prachtige sfeer tussen de deelnemers aan de jacht. Het had meer moeten zijn, maar aan de andere kant denk ik toch ook al weer aan de kweek en mijn bestand van volgend jaar.
Misschien maar goed dat er af en toe een gat in de lucht werd geschoten.... Vanaf vandaag begint opnieuw de zorg voor mijn dieren in dit stuk van het revier en kunnen ze op beide oren slapen. Jullie zullen niets tekort komen in de komende maanden...
01-11-2011, 14:10 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
|
|
|
|
