Natuurlijk ligt het aan mij. Ik snap er niets van en wil gewoon probleemloos gebruik maken van de weblogmedia die ik in de afgelopen jaren heb opgebouwd. Jarenlang werken aan dagelijkse teksten over van alles en nog wat. Toen begin juli de grote ellende begon bij aanbieder Weblog.nl werd ik geconfronteerd met problemen die ver boven mijn simpele zwarte, blauwe, of oranje pet gingen. De gegeven adviezen bleken niet te functioneren en ik moest berouwvol toegeven dat ik in dezelfde val zat als zo vele collega-loggers met mij. Van de vier lopende weblogs was er geen een te benaderen. Met als gevolg dat je dan ook niet meer kunt reageren bij anderen. Immers, je raakt niet ingelogd en dan is het reactieveld nutteloos. Uiteindelijk verhuisde ik een aantal weblogs naar de Belgen in navolging van aansprekende lieden als Jan en Jeroen, maar ook Albert en Mara en zo meer. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om nieuwe, specialistische, weblogs op te zetten, zoals een over verzamelen. Na enige tijd (tien dagen!) kwam Weblog.nl met een op het oog werkende oplossing. Je moest opnieuw inloggen en dan handmatig je inloggegevens intikken. Dat bleek erg lastig, maar niet ondoenlijk. De juiste hoofd/kleine-letterscombinaties bleken essentieel, maar toen waren er dan ook weer beheersmogelijkheden. Altijdeenmening liet ik ‘op’ staan zodat ik zonder inloggen elke dag mijn verhalen kon intikken. Want, hoe goed ook, de Belgische blogs kennen ook zo hun beperkingen. Zo is een linklijst die langer is dan tien adressen onmogelijk en zijn meerdere foto’s tussen de tekst niet te plaatsen. Ook zijn de tekstvlakken net even te breed. Maar goed, je wilt wat hè? Gisteren wilde ik mijn verslag over mijn bezoek aan het Aviodrome afgelopen week, voor de liefhebber even plaatsen op mijn luchtvaartlogje. Dan moet je uitloggen op ‘Altijdeenmening’ en inloggen op ‘luchtvaartmening’. Dat deed ik keurig. Om te ontdekken dat ik nergens meer in kwam. Niets hielp, geen enkele combinatie functioneerde meer en alle weblogs waren weer achter de horizon verdwenen. Bij het commentaar moet ik dan de gegevens intikken van een van de Belgische weblogs om überhaupt nog zichtbaar te worden. En dus besloot ik om mijn luchtvaartblogje maar te verhuizen naar een nieuw adres. Onder www.bloggen.be/luchtvaartmening staan nu de verhalen over de gevleugelde vrienden. Het Nederlandse weblog met die naam sluit ik op termijn af. Na veel geklooi en gedoe kreeg ik aan het einde van de middag gisteren mijn Meninglogje weer open en laat ik dat ook maar open staan. Daar zal ik dus gebruik van blijven maken voor de dagelijkse zaken die aandacht behoeven, het Belgische schaduwlog krijgt daar af en toe even een kopietje van mee. Voor het geval dat…. En ik ga werken aan een compleet andere website waarin wellicht alles te combineren valt. Eenvoudige bij te houden misschien, zeker als de software me niet zo tegenwerkt. Na ruim vier jaar is het wel wrang om te moeten constateren dat het zo ver is gekomen. Ik ben als klant bij Weblog.nl teleurgesteld, voel me ook echt in de steek gelaten. Ben een creatief mens, een schrijver, een verteller, geen software-expert. En juist dat laatste moet je kennelijk zijn om bij deze aanbieder te mogen genieten van het www. Dat overvraagt mij als persoon, het maakt me boos, en dat uit ik dan weer op mensen die er niets aan kunnen doen. Frustraties en zo……..

Voor de goede orde; wie me wil volgen op het gebied van verzamelen kijkt op: www.bloggen.be/verzamelgek50 -het luchtvaartdeel vindt u hierboven en binnenkort komen er nog wat nieuwe zaken naast de Nederlandse en Belgische Meninglogjes. Excuses voor de overlast, sorry voor de misverstanden soms en ook voor het feit dat u soms door mij niet werd bezocht zoals voorheen normaal wellicht. Als alles weer een beetje ‘staat’ kom ik vast weer meer langs. Tot dan….en een fijne zondag toegewenst!   

25-07-2010, 10:49 geschreven door Leo  

@Allen - Wederom zijn er inlogproblemen bij web-log.nl. Ik wilde vandaag mijn luchtvaartlogje even vullen met een leuk stukje content, maar dat lukte niet. Mijn angstige vermoeden dat daarmee ook de toegang tot mijn meninglogje weer zou worden 'verpest' bleek helaas waar. Ook daar kan ik niet meer in komen. Kortom, na een week koest houden en 'nergens aan zitten' is het weer net zo mis als het was. Weblog.nl heeft haar zaken nog niet voldoende voor elkaar helaas. Als u dus hier geen nieuw log ziet plaatsen staat het vanaf vandaag weer bij de Belgen op mijn schaduwlog. Sorry voor het ongemak, maar het is niet mijn keuze....

24-07-2010, 15:36 geschreven door Leo  

Voor hen die dat nog niet wisten; er zijn opmerkelijke verschillen tussen mannen en vrouwen. Zeker waar het gaat om de afweging van persoonlijke smaak versus onze persoonlijke gevoelens. Dat bleek me weer eens toen ik weer een leuk Engels onderzoek onder ogen kreeg waarvan de uitkomsten me troffen. Wij mannen, toch de Heren der Schepping, kijken naar vrouwen met een kennersblik. We laten de ogen gaan over de rondingen van de dames en genieten daar al dan niet zichtbaar van. In feite zijn we slaven van die vrouwen die de boel een beetje leuk in- of uitpakken. Maar……..er zijn grenzen!Als het iets te veel vrouw wordt haken zelfs de meest verstokte vrouwenmannen af. Een buikje is prima, maar een echte buik mag van ons niet. Zodra er een kilo of twintig aan overgewicht aan het vrouwenlijf is toegevoegd minderen wij vaart en verliezen de interesse. In relaties kan dat dodelijk zijn natuurlijk. Want als een man zich afkeert van zijn partner is dat fnuikend voor het in stand houden van die relatie. Gaat die man elders kijken en je weet maar nooit wat er dan allemaal kan gebeuren. Nu is het zo dat mannen over het algemeen ook niet zijn voorzien van een figuur dat Adonis in de schaduw stelt. Teveel Amstelbier-vrienden, een gebrek aan beweging en een carrière die zich vooral zittend achter een bureau ontwikkelt maakt dat het gros van ons mannen ook niet hoeft in te schrijven voor de verkiezing van ‘Mister World’. Maar nu komt het vreemde, dat maakt voor het gros van onze vrouwen niets uit. Die houden toch wel van hun mannen, of ze nu zijn voorzien van lovehendels of stevige afdakjes voor hun gereedschap of niet. Zou het daardoor komen dat wij bij het grondig observeren van alles wat er voorbij loopt als we weer eens op een terrasje genieten van wat er zoal om ons heen plaatsvindt, zo vaak ‘idiote combinaties’ zien? Veel te zware mannen met vrouwen die zo uit een of ander modeblad lijken te zijn gestapt? Oudere mannen met jonge deernes, een olifant met een muis aan de hand? En vaak zo verliefd op elkaar als twee pubers? ‘Ober, doet u mij nog maar een Witte’ denken we dan en zitten onze tijd wel uit. Ineens is mijn eigen afdak minder belangrijk geworden, zolang vrouwlief de weg daar maar weet is er niet veel aan de hand. Maar die melkflessen, daar moet ik hoognodig iets aan doen. Dus gaan we vandaag weer even onderweg. Naar een plek waar het zeker warm zal zijn en zonnig. Morgen doe ik daarvan Deo Volente verslag. Ennuh…. Kijk eens kritisch in de spiegel……wat zie jij dan? En je partner???  

PS) Dit is voorlopig het laatste gekopieerde logje dat hier wordt geplaatst. De stabiliteit van het aloude weblog (www.altijdeenmening.web-log.nl) is na een paar dagen meer dan voldoende om alle aandacht daar weer op te richten. Dit schaduwlogje krijgt een andere functie, daar beraad ik me nog even op. Dus als u mij gewoon weer wilt volgen, doe het dan op het oude en bekende adres. Dank voor het meelezen hier.    

21-07-2010, 08:14 geschreven door Leo  

Als u tijdens deze fraaie zomer op zoek bent naar een ‘ander dagje uit’ kan ik u aanraden af te reizen naar Lelystad Airport en daar het luchtvaartthemapark Aviodrome te bezoeken. Ook als je niet echt ‘into luchtvaart’ bent is het nog steeds interessant genoeg om er eens een aantal uren te besteden. De luchtvaart is namelijk op ondubbelzinnige wijze verbonden met de industriële revolutie. Maar ook de politieke situatie in de wereld zorgt voor bepaalde luchtvaarttechnische ontwikkelingen die men in Lelystad heel fraai in beeld heeft gebracht. Los van alle modellen en andere luchtvaartgerelateerde onderwerpen en spullen, kom je tientallen vliegtuigen tegen. Van het kleinste sportvliegtuig tot een Boeing 747. Die grote machine werd enkele jaren geleden met veel gevoel voor show over het water naar Lelystad getransporteerd en daar weer opgebouwd. Nu is het een markant punt in de tentoonstelling. Je kunt erdoorheen lopen, even lekker zitten in een van de vele stoelen, zien hoe de constructie van zo’n 747 in elkaar steekt en een blik werpen in de cockpit. Wie slim is gaat op het bovenste dek van deze machine even op het kleine bordes naast de cockpit staan en maakt daar wat foto’s. Je overziet er het hele themapark. Het Aviodrome is meer dan een verzameling oude vliegtuigen. Men heeft er indertijd bij de oprichting van het park voor gezorgd dat de nostalgische atmosfeer uit vroeger jaren bewaard bleef. Tussen de grote hallen met daarin een deel van de vaste expositie en de technische hangaars ligt een klein platform waarop wat actieve vliegtuigen te zien zijn. Zo staat er een DC-3 in de vroegere kleuren van Martin’s Air Charter, waarmee bij voldoende aanbod, rondvluchten worden gemaakt. Gisteren, bij ons bezoek, deed men die vluchtjes met een kleine Cessna 172 sportkist. Aan de andere kant van het platform staat een stationsgebouw uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Nieuw gebouwd, naar oud voorbeeld zoals het er uitzag op het vooroorlogse Schiphol. In dat gebouw, naast wat kantoren, een paar erg interessante uitstallingen over het werk van de Douane en de Marechaussee. Onder begeleiding kan je ook nog even naar boven de oude verkeerstoren in. Loop je na het bezoek aan het stationsgebouw door naar het technische gedeelte kom je nog wat oude vliegtuigen tegen. Oud als in dringend toe aan onderhoud en reparatie. Er staat zelfs een oude AMX-tank met houwitser. Het waarom is mij niet helemaal duidelijk, maar goed. In de grote hangaar staan de nodige vliegwaardige en in een schitterende staat gehouden vliegtuigen. Een DC-3, de unieke DC-2, een Fouga Magister straaltrainer en nog wat lichte machines. Alles in de vaart gehouden door een groep mensen die hier hun ziel en zaligheid in leggen. Waar nodig staan gidsen klaar om u het e.e.a. te vertellen over de wereld van de luchtvaart en het werk dat men daar doet. Want het onderhoud bijvoorbeeld wordt voor een deel gedaan door leerlingen van het Anthony Fokker-college, en die krijgen hiermee een schitterend stuk opleiding van de ‘oude knarren’ die intussen gepensioneerd zijn. In het hoofdgebouw en het oude stationsgebouw zijn gelegenheden waar je koffie kunt drinken en een broodje eten. Er is een actieve vluchtnabootser, er staat een vliegtuig waarin kinderen kunnen ravotten en er is een leuke museumwinkel. Een echt leuke dag uit dus. Aviodrome is niet meteen goedkoop, maar biedt wel erg veel. Voldoende voor een leuke dag uit met het gezin. Parkeren voor de deur is goed mogelijk, maar wel betaald. Maar voor de prijs daarvan hoeft u het niet te laten. Omgerekend 1 Euro per uur! Kom daar maar eens om in onze moderne steden en dorpen tegenwoordig!      

20-07-2010, 08:14 geschreven door Leo  

Ik heb hier wel eens eerder iets geschreven over de eerste ontmoeting tussen mensen en de ‘klik’ die we daarbij dan al dan niet voelen. Door een toeval, ik keek naar een filmpje op dvd waarin het thema een rol speelde, dacht ik eens na over de diepere gronden van ons mens zijn als het gaat om die ‘klik’. Want mensen zijn in principe meesters in het verbergen van onze ware gevoelens. Niemand is vrijgesproken als het gaat om het oordeel dat wij vaak iets anders zeggen dan we feitelijk denken. Mannen kijken bij vrouwen naar andere dingen dan waar ze naar zeggen te kijken, vrouwen kijken bij soortgenoten ook op een andere wijze. Ergernissen, afwijkend gedrag, mode, aankleding, onze mening over hoe mensen zich in gezelschap gedragen. We doen volgens de maatschappelijke normen keurig netjes maar ondertussen denken we in onze bollen aan moord en doodslag, (ver)oordelen anderen en bedenken van alles en nog wat. Zelfs met onze naasten zijn we vaak niet zo eerlijk dat we zeggen wat we denken. Soms doen we een stuk aardiger dan een situatie verdient. Nu is het soms ook niet zo handig om meteen te uiten wat we denken. Stel je voor dat we iedereen ongelikt de waarheid zouden zeggen? Zouden we daar als mensen tegen kunnen dan? Ik denk het niet. Niemand is perfect, neem dat maar van mij aan, en dus is er op ons allemaal wel iets aan te merken vanuit het gezichtspunt van anderen. Wij weten dat ook wel, maar willen er niet zo maar op worden gewezen. Dat doe je niet, dat past gewoon niet bij keurig nette mensen. Dus doen we vaak vormelijk, beleefd, maar denken er het onze van. Hebben al snel een mening klaar op basis van onze observerende gedachten en verwerken dat in onze hersencomputer tot een pasklaar model waarmee we al dan niet uit de voeten kunnen. Hoe beeld en gedachten bij elkaar komen bewijst de liefde voor een ander. Dan ligt alles op een lijn, en accepteren we veel sneller wat we normaal niet zouden doen. We zijn dan ineens ziende blind (gratis gevolg van liefde) en willen van geen kritische noot horen. En zo zijn lichamelijke of karaktertechnische (al dan niet kleine) afwijkingen ineens helemaal geen probleem meer en zien we slechts partners voor ons die overeenkomen met het beeld van ridders in een glimmend harnas op een wit paard die met een stormram de poort van het kasteel kraakt waarin die schitterende prinses huist die in zijden jurken haar ongekende schoonheid en maagdelijkheid wist te koesteren. Ook ons eigen kind zien we in 80% van de gevallen met op zijn minst een roze bril op onze neuzen. Terwijl bezoek(st)ers vaak een wat ander beeld hebben bij die nakomeling(en). Kortom, we zeggen zelden wat we denken en dat is voor de goede vrede vaak het beste. Hebben jullie dat nu ook? Dit soort ondeugende gedachten? Observeer je ook andere mensen met het idee dat je ze wel aardig vindt maar dat hun kledingkeuze of figuur best heel anders zou kunnen of moeten zijn, of dat hun smaak de jouwe niet is? En vindt je dit dan eerlijk van jezelf? Ben benieuwd. Of ben ik de enige die zo de wereld om zich heen beziet??    

19-07-2010, 07:53 geschreven door Leo