03-07-2011 om 13:34 geschreven door Yves  

15-09-2018 om 15:28 geschreven door Yves  

02-07-2017 om 22:55 geschreven door Yves  

De eerste lenteprikkels 15 februari 2015

15 februari lente? Ja het is vroeg, maar de eerste zonnestralen jaagden me gisteren naar buiten. Eindelijk wat zon na veel te kil, regenachtig en vooral grijs weer. Een streepje blauwe lucht, een zonneschijn en het langzaam lengen van de dagen doen een mens goed. Lente, nee.. prikkels ja..! Het mooie weer was voor mij het sein om mijn plantenfilter schoon te maken. Alle droge rietstengels werden afgeknipt. Tijdens het afknippen van het dorre riet kwamen de kiemen van nieuwe grasgroene sprieten tevoorschijn. Het teken dat alles langzaam ontwaakt. In het water zelf heb ik zo weinig mogelijk geroerd om de stille biotoop niet te verstoren. Rottende bladeren en algen werden voorzichtig uitgeschept. Onder het algen en bladerenlaagje waren mijn zuurstofplanten (vederkruid) zichtbaar. Zou het eindelijk lukken? Ik probeerde reeds enkele keren de zuurstofplanten te laten overleven, doch tot op heden zonder resultaat. Tegen het einde van de herfst begonnen deze bruin te worden en te verslijmen. In het voorjaar was alles weg. Nu ik mooie groene sparretjes zie heb ik er goede hoop op. Teken dat het water goed is.

Wat met de vissen? Vorig jaar was er massale kweek van de voorns en sluierstaarten. Alle jonge visjes heb ik weggegeven. Er zwemmen er nog enkele rond in de filterzone. Het spijtige nieuws is de dood van mijn zonnebaarsje. De laatste foto van de vorige update stond hij er nog zo mooi op. Erg jammer!!! Mijn kleinste witte koi en enkele sluierstaarten heb ik vorig jaar weggegeven. Alle sluierstaarten en de voorns moeten er nog uit. Eruit vissen is heel moeilijk geworden. Men zegt dat een vis een dom dier is. Wel, ik heb ondervonden dat vissen die zien dat een collega gehaakt wordt over een geheugen beschikken. Zodra ik een lijntje te water laat met een wormpje aan reageren ze erg schuw. Het is altijd dezelfde dommerik (grote bruine sluierstaart) die zich laat vangen. Dit jaar open ik terug de jacht. Mijn karpertjes zijn een stuk gegroeid en de steur is inmiddels ook dik over de meter. Meer dan genoeg aan vis!

Enkele mensen mailden me ivm vraagjes over een zwemvijver welke ze zouden aanleggen. Ben es benieuwd hoe het daar mee staat. Bij deze, mail me gerust wat foto’s, bij een volgende update zal ik hier aandacht aan schenken. (yvesenivy@skynet.be)

20-02-2015 om 13:05 geschreven door Yves  

Oh heerlijk zomerweer                                                                                                                       26 juli 2013

Na het veel te lange natte en kille voorjaar is eindelijk de zon doorgebroken. De eerste weken van juli zijn gepasseerd in een overvloed van warmte en zon. Eindelijk! Nu ik dit schrijf valt de eerste noemenswaardige regen deze maand uit de lucht. Deze regen vergezelt van een donderslag is een welkom geschenk voor de tuin en zorgt voor een deugddoende afkoeling van alles wat leeft en beweegt.

Mijn waterthermometer is gesneuveld, ik heb het gissen naar het aantal graden van het water in de zwemvijver, ik gok op een 24°. Ik spring dagelijks het water in en het voelt gewoon heerlijk aan. Door de extreem warme temperaturen heb ik tweemaal moeten bijvullen. Hierbij gebruik ik altijd stadswater.

Hoe zit het met het dier- en plantenleven?

Het kikkertje heb ik niet meer gezien, wel hebben we in het voorjaar een pad gered die vastzat tussen de opening van het paadje naast de vijver.

Hoewel ik een grotere explosie van de planten had verwacht doen ze het algemeen gezien goed. De vorig jaar geplaatste rietscheuten hebben zich goed ingeworteld en vormen een mooie haag. Het heeft lang geduurd voor de Pontederia Cordate zich liet zien, maar nu vult het hoekje met deze plant zich mooi vol. De zuurstofplantjes van vorig jaar zijn na het afsterven in de herfst niet terug gekomen. Dit jaar heb ik enkele scheuten vederkruid in de filterzone geplaatst en deze lijken het goed te doen. Hopelijk overleven ze de winterperiode.

De vissen? Eerst het spijtige nieuws. De Kohaku Doitsu is enkele weken geleden gestorven. De borstvin was ontstoken en mijn behandeling sloeg niet goed aan. Tot overmaat van ramp begonnen zijn schubben zich uit te zetten, zijn ogen uit te puilen en was hij enorm opgeblazen. Buikwaterzucht! Het goede nieuws is dat de rugvin van de Ginrin volledig genezen lijkt. Ik heb de indruk dat de steur een serieuze groeisprint genomen heeft. Ik zou hem eigenlijk moeten netten om te meten, maar ik verkies ervoor om het beestje rustig te laten zwemmen. Ik schat hem nu op 80 tot 85 cm. Het is heerlijk om met mijn haaike mee te zwemmen onder water. Als je rustig blijft kan je zo naast hem zwemmen en hem aanraken. Verder heb ik dit jaar een paaiborstel in het water gehangen voor eventuele kweek van de koi. Voorlopig zonder resultaat. Mijn filterbak daarintegen zit vol kweek, van de sluierstaarten denk ik. Ik zal volgend jaar weer veel visjes mogen uitdelen J.  

Hieronder zie je ook een foto van mijn zonnebaars. Dit visje volgt me altijd als hij me ziet passeren. Regelmatig geef ik hem een mestpiertje dat hij uit mijn handen komt halen. Best wel grappig om hem zo te zien bedelen.

In de voorbije stukjes had ik het regelmatig over het onderhoud van de vijver, in het bijzonder de strijd tegen de algen. Hoe zit het dit jaar? Om te beginnen heb ik dit jaar geen last gehad van ellenlange slierten. Aan de wanden en op de bodem zijn algen te vinden, maar ik vind ze niet storend. Als de algen afsterven, klitten ze samen op de bodem. Het enige wat ik doe is deze uithalen met een fijnmazig schepnet. Dat is twee minuten werk per dag. Mijn pondovac heb ik nog niet uitgehaald.

Tot slot deel ik nog mee dat ik verfraaiingswerken heb uitgevoerd rondom de vijver. De mat heb ik vervangen door schragen met stenen. Best wel een intensief werkje. De palen plaatsen en de korven maken gebeurde heel vlot. Het vullen met stenen was andere koek. Ik heb steentje per steentje met de hand gelegd, dit om gaten in de korf te vermijden. Was een serieus puzzelwerkje. In de muur heb ik lichtjes ingewerkt. Op de foto zullen deze moeilijk te zien zijn. Bij een volgende update plaats ik een foto met de lichtjes in werking.

Ik hoop echter nog lang te mogen genieten van de lange warme zomeravonden. Laat de vroege donkere avonden dus maar even achterwege en geniet van de zon.

26-07-2013 om 12:06 geschreven door Yves  

Nieuwe bewoners..nieuwe wetten                                                                                                                                09 september 2012

Een tuin is constant in beweging, een nieuw schaduwhoekje, een plant die voor vernieuwde frisheid zorgt, zelfs de tuinmeubels zijn hun leven lang niet eenzelfde plaats beschoren. Met de vijver is het niet anders.

Nu zien we dat de aanplanting van vorig jaar niet opperbest is, een ingreep dringt zich op. Net na het dieper gedeelte van de filterzone staan enkele planten (vraag me de naam niet) die we liever zien verdwijnen. Van het riet zijn we tevreden en dit willen we doortrekken tot een strakke lijn aan één kant van de plantenzone. Daar het riet veel nieuwe scheuten had, kon ik deze afscheuren en een nieuwe plaats geven. Aan de andere zijde kwam ook plaats vrij, waardoor we een reden hadden om een plantencentrum te bezoeken. Volgende plantjes hebben we gekocht, allemaal in paarse tinten;

-Thalia dealbata : vind ik persoonlijk de mooiste, dichte mooi groene bladeren, bloeit momenteel niet

-Thulbachia violacea : staat momenteel in bloei, heel mooi plantje

-Lobelia siphilitica : twee plantjes die momenteel in bloei staan

-Pontederia cordata : grote plant gekocht ter vervanging van de pontederia die er vroeger stond, maar die het niet goed deed (momenteel komen recent nieuwe scheuten opnieuw boven water)

Uit een plaatselijk vijver schepte ik twee emmers zuurstofplantjes. Na grondig reinigen en een zoutbadje kregen deze ook een plaats in de filterzone om de strijd aan te gaan met de algen. Deze doen het momenteel heel goed en blijven een diepgroene kleur hebben. Daarnaast ben ik in een aparte kuip vederkruid aan het opkweken, die ik volgend jaar een plaatsje wens te bieden in de filterzone. Tot zover het ‘plantenpraatje’.

Er is meer.. dankzij een lid van het koiforum ben ik aan twee mooie kois kunnen geraken, beiden zijn zo een zestigtal cm lang. Een witte Ginrin en een Kohaku doitsu als ik me niet vergis. Onafscheidelijk zwemmen ze zij aan zij, mooi paar om te zien. Jammer genoeg was de Ginrin beschadigd aan zijn rugvin bij de verplaatsing. Ik heb hem nu al tweemaal een zoutbad gegeven en ik verzorgde de rugvin goed. Hopelijk komt dit in orde. Om plaats te maken voor deze koi heb ik enkele vissen een nieuwe thuis moeten geven, dit was het geval voor een vijftal blauwwindes, kweek sluierstaarten van vorig jaar en een tweetal jonge kois. Een viertal sluierstaarten zitten nu in de filterzone die ik afgesloten heb dmv gaas en opnieuw heb ik hiervan kweek. Volgend jaar kan ik terug visjes uitdelen J. Ik blijf het opgroeien van deze visjes fascinerend vinden. De kweek van vorig jaar begint nu te verkleuren, om deze reden hou ik ze nog, want ik ben benieuwd naar hun kleurpatroon. De onderzijde van deze visjes begint bleek te worden, terwijl de ouderdieren donker en rood zijn. We zullen zien.

Tenslotte is sedert vorige week een nieuwe bewoner opgedoken. Een kikkertje! Ik denk dat hij zich vlug thuis zal voelen in het ondiepe water en tussen de waterplanten. Zolang er geen buitensporig nachtelijk lawaai van komt, is Kermit meer dan welkom.  

09-09-2012 om 13:23 geschreven door Yves  

Waar zijn de algen..hier zijn geen algen                                                                                                                              01 juli 2012

Mooi staat meestal synoniem voor werk! Als het nu gaat over de keuken opruimen, het gras maaien, de auto wassen…  alles vraagt een inspanning. Met een zwemvijver is dit net hetzelfde. De kaboutertjes doen het werk niet en kaboutertjes zwemmen al helemaal niet.

Vorig jaar heb ik regelmatig de vijver mogen stofzuigen met de Pondovac 4 (zie winteropkuis). Hoe tevreden ik hier ook over ben, dit is een regelmatig terugkerende karwei die intensief is. Ik hoopte dat tijdens het tweede levensjaar mijn zwemvijver al een beter evenwicht zou bereiken, opdat de opkuis minder vaak zou moeten gebeuren.

De start was echter alles behalve veelbelovend. Tijdens de winter en in het vroege voorjaar tierden de algen welig. Het was ook tijdens het voorjaar dat ik zag dat ze in de Aldi gedoornd hoornblad verkochten, de plant waarmee ik zou willen starten dit jaar. Ik kocht enkele plantjes, haalde het loodje van de wortel en plantte hen tussen de lava in de filterzone.  Al snel werden ze overwoekerd door de algen en was niets terug te vinden van de schamele en friele plantjes.

Rond deze periode stelde een vriend me voor om zijn LG sonic SSS te lenen. Dit toestel zendt ultrasonische trillingen uit die de wand van de vacuole van de alg scheurt, waardoor deze afsterft. Het is niet schadelijk voor mens en vis en milieuvriendelijk. Ik was uitermate benieuwd en even later lag het zendertje in mijn vijver. De eerste weken gebeurde weinig, draadalgen waren slierten spaghetti tot 1m lang die aan de wanden groeiden en de bodem bedekten.  Tot ik op een dag op het diepste punt van de vijver een klod afgestorven algen zag liggen. Met mijn schepnetje haalde ik deze uit het water. Dit herhaalde zich dagelijks, de klodden werden groter en deze waren makkelijk uit het water te halen. Ik heb dan een net gekocht met een drie meter lange steel en een groot net met microscopisch kleine mazen. Op die manier was het heel eenvoudig om de afgestorven algen uit te scheppen. Evenredig met het weghalen van de algen zag ik de draadalg wegsterven. Het lijkt erop dat het toestel zijn werk doet. Na een dikke maand draadalg scheppen, mag ik zeggen dat de vijver nu al een kleine twee maanden zo goed als algenvrij is. Het schepnet heb ik niet meer nodig. Op de wanden hangt nog wat groen, de bodem is algenvrij, de vissen doen het goed, de planten groeien.. eureka.. het werkt.  Het onderhoud is praktisch nihil momenteel. Vorige week heb ik voor de eerste keer in lange tijd de Pondovac gebruikt, dit om het weinige vuil op de bodem op te zuigen. Tijdsduur : 1 uur!

Toch nog een kanttekening : daar waar er geen algen in het zwemgedeelte zijn, is het filtergedeelte verslonden door algen. Deze vormen een dik donkergroen tapijt. Als ze in het filtergedeelte blijven stoort me dit niet, ze doen daar hun werk en de vissen vertoeven er graag in. In het filtergedeelte heb ik ook een emmer gedoornd hoornblad gedaan, welke ik schepte uit een natuurvijver. Thuisgekomen heb ik het hoornblad in een grote kuip met zoutwater gedaan gedurende een halfuurtje en daarna spoelde ik het gedoornd hoornblad, waarna ik het in de filterzone gooide. Op een erg korte tijdspanne omcirkelden de algen het hoornblad. Net als een tijger die zich op zijn prooi stort. Een maand later kom ik tot de vaststelling dat de prooi zich niet laat verorberen.  Onder de alg gedijt het hoornblad uitstekend, ik heb de indruk dat ze verder groeien.

Ik ben erg tevreden met de evolutie van de zwemvijver en met de zoektocht naar een goed evenwicht, zonder gebruik te maken van pillen en poedertjes. De LG sonic SSS elektronicbox is een vierkante tablet. Een tablet die ik verder wil slikken.

01-07-2012 om 16:30 geschreven door Yves  

Steurnisserijen                                                                                                                                                                              8 april 2012-04-08

De winter is achter de rug. Geen Elfstedentocht, op enkele dagen smolt het ijs als een klontje suiker in de koffie. De zonnestralen gaven ons de eerste lentekriebels. Zouden we opnieuw een voorjaar krijgen als vorig jaar? Een lente die dacht dat het zomer was? Na de zachte maand maart is april wispelturig begonnen. Gisteren spraken ze over lichte nachtvorst. De fruitboeren zullen de komende nacht(en) vuurtjes mogen stoken op hun landerijen, dwaallichtjes die ons behoeden voor een slechte oogst.

Wat gebeurde in tussentijd in de zwemvijver. Zoals de titel aangaf is de hoofdmoot steur en kaviaar. Alhoewel, laat de kaviaar maar achterwege. Vooraleer ik een stukje neerpen over de zoetwaterhaai wil ik noteren dat ik dit jaar hoop op een expanderende groei van de planten in de zwemvijver als bestrijding van de draadalgen. Twee weken geleden kocht ik enkele bundeltjes gedoornd hoornblad, de waterplant die hetzelfde voedsel als de draadalg op zijn menu heeft staan. Zeg maar, het concurrentiemiddel bij uitstek. Nu is het afwachten als de draadalg zich niet als een wurgslang rond het hoornblad heen slaat en zijn concurrent langzaam verstikt. Zoiets is af te wachten en niet te voorspellen, we zien wel.

Kijk, daar zwemt een haai! Dat is de eerste zin die vele kinderen roepen wanneer ze voor het eerst een steur mogen aanschouwen in een vijvercentrum. En inderdaad, wanneer het dier elegant de boorden afschuimt zijn de gelijkenissen met de schrik van de zee treffend. Ik vind ze fascinerende dieren. Enkele jaren geleden heb ik er één mogen vangen tijdens het hengelen. Ik kan zonder lang na te denken zeggen dat deze vis een ultieme sportvis is. De macht die dit dier heeft is ongelooflijk. Met hun elegant en krachtig lijf doorklieven ze het water, nooit aflatend maar altijd strijdend. Regelmatig springen ze volledig uit het water om zich te proberen ontdoen van de haak. Als een pijl uit een boog, echt spectaculair. Ik ben ongeveer een half uur bezig geweest om het beestje dat je kan zien op de foto op het land te brengen. 14 kg brute spierkracht!

Natuurlijk wou ik zo een exemplaar in mijn zwemvijver. Na wat opzoekwerk op het net leerde ik de verschillende soorten steuren kennen. De meest gehouden steur is een diamantsteur. Veel mensen maken de fout een steur te kopen, om dan tot de conclusie te komen dat hun vijver te klein is. Een steur kan sterk doorgroeien en algauw wordt zijn bewegingsruimte te beperkt. Personen met een kleinere vijver kan ik aanraden een sterlet steur te kopen. Deze groeit niet zo uit als zijn broertjes. Koop ook geen steur minder dan 25cm zoals die vaak te koop worden aangeboden in een locaal vijvercentrum. Vaak zijn die steuren te zwak en hebben ze extra zorg nodig om op te groeien. Staan er veel planten in de vijver, dan is de overlevingskans erg klein. Kleine steuren raken vaak vast tussen de planten, raken er niet uit en sterven.  

De steur die zijn blokjes zwemt is een Siberische steur. Ik vind het een prachtdier met een karakterkop. Nu is het beestje 70 cm maar het zal uitgroeien tot anderhalve meter. Ik kocht mijn steur bij http://www.jacobsvijveraanleg.be/steuren.html. Ik kan deze site en verkoper echt aanraden voor éénieder die zich een steur wil aanschaffen. Wouter, de eigenaar van deze zaak is iemand die rustig de tijd neemt om je vragen te beantwoorden en hij beschikt over een prachtig arsenaal steuren die hij met liefde verzorgt. De prijzen zijn schappelijk en dit is geen verkoper die verkoopt om te kunnen verkopen. Je hoort zo de passie bij deze man, echt top. Al een kleine maand zwemt de steur volgens een vast patroon in de zwemvijver. Overdag zwemt hij rondjes in tegenwijzerzin, af en toe doorkruist hij de bodem in een strakke lijn. Met het vallen van de avond zwemt hij hoog tegen het wateroppervlak maar ook in tegenwijzerzin, onophoudelijk en zonder rust.  Ik hoop het dier nog handtam te krijgen en kijk er naar uit om in het water te duiken om onder het waterniveau met het dier te zwemmen.

De steur, een haai, nee, de steur een dolfijn..

08-04-2012 om 11:14 geschreven door Yves  

Winterperikelen                                                                                                                                                   4 februari 2012-02-04

Intussen zijn we sedert het laatste schrijfsel drie maanden verder. Ik had verwacht alles in rust te zien en te houden, doch sedert de opkuis eind oktober heb ik mijn Pondovac niet ver moeten opbergen. Kristalhelder water, dat wel.. maar algenbloei langs de wanden oftewel draadalgen bezorgden me een driewekelijkse onderhoudsbeurt van telkenmale een tweetal uurtjes. Bij dit karwei maakte ik de bodem vrij van afgestorven draadalgen die aan de bodem klitten.   

Ik vond het eerst een beetje vreemd dat met het kouder worden van het water de draadalgen zich zo manifesteerden, maar nu moet ik mijn mening bijschaven. Ik denk dat vooral onderstaande factoren de oorzaken zijn van deze draadalgen;

-voedingsstoffen opgepakt door de vissen die blijven eten omdat het water weinig afkoelde wegens de zachte winter.

-afsterven planten die een directe concurrentie vormen voor draadalgen.

-de vijver is nog maar in zijn eerste levensjaar en moet nog in evenwicht komen.

-te weinig concurrerende planten, volgend jaar krijgt hoornblad volop zijn kans.

Met deze wil ik de illusie doorprikken van mensen die denken dat een zwemvijver daar enkel schoon ligt te liggen. Nee, gewerkt moet er worden, vallen en opstaan is er een onderdeel van. Bij het vallen en opstaan leer ik veel bij door de info op www.hetkoiforum.be. Deze site is een echte aanrader voor zowel de koiliefhebber als de liefhebber van vijvers, natuur en vissen in het algemeen. Neem zeker eens een kijkje zou ik zeggen.

Winterperikelen! Waar blijft de winter? We schrijven begin februari, hier is de winter! Zo gezapig en grijs het weer voortkabbelde sedert november, des te harder de winterprik die toeslaat als een donderslag bij heldere hemel. Binnenkort kunnen we de vriesdagen niet meer tellen op beide handen. Ik ken enkele mannen uit de bouw die blij zijn dat ze een tijd ‘aan den dop’ kunnen staan. Ik daarintegen snak naar de lente, het ontluiken van de natuur, de eerste warme zonnestralen die mijn gelaat strelen, het vroeg in de ochtend fluiten van de vogels.. en natuurlijk mijn nieuwsgierigheid naar het tot leven komen van planten en dieren in en rond de zwemvijver.

Ondanks het harde vriesweer, of moet ik zeggen, door het harde vriesweer laat ik mijn pomp draaien. Ik vrees voor schade aan de leidingen die een dertigtal cm onder de aarde liggen, mocht ik mijn pomp stil leggen. De jets staan iets omhoog gericht en dat is te zien aan de twee nog open plekken, dit terwijl het deze nacht toch tot -15° vroor. De ijslaag iets verderop is een tiental cm dik. Het gat voor mijn doorvoer is een twintigtal cm hoog, dus heb ik nog reserve. En de jets liggen een 15 cm onder het wateroppervlak, maar door de stuwende kracht zie ik deze niet direct dichtvriezen. Ik ben er gerust in, maar zoals eerder beschreven mag het voor mij beginnen zomeren, hoe sneller hoe beter!

04-02-2012 om 13:16 geschreven door Yves  

Winteropkuis                                                                                                                                30 oktober 2011

Het water koelt snel af, de algenbloei is grotendeels verdwenen. Tijd voor een laatste opkuis!

Tijdens de zomerperiode heb ik regelmatig de vijver moeten stofzuigen. Oorzaak hiervan zijn draadalgen die aan de wanden groeien en op de bodem belanden als ze afsterven. Ik gebruik bewust geen chemische producten om de wanden en het water proper te houden. Ik reken op de filterzone en het werk dat de planten leveren, namelijk het halen van de voedselstoffen uit het water. Daar de vijver er pas ligt denk ik dat het nog enige tijd zal duren voor deze in evenwicht is. In afwachting daarvan stofzuig ik regelmatig de bodem. Tijdens de zomerperiode was dit ongeveer om de drie weken.

Ik heb lang getwijfeld om een robot aan te schaffen, maar via diverse bronnen lees en hoor ik dat dit niet altijd het gewenste resultaat met zich meebrengt. Ik ben dan bij de Pondovac 4 van Oase terechtgekomen. En ik moet zeggen dat ik er erg tevreden over ben.

Pluspunten die ik ervaren heb;

-tweekamersysteem waardoor je continue kan afzuigen

-sterke zuigkracht

-voldoende verleng en hulpstukken

-eenvoudige bediening

-makkelijk te reinigen

Nadelen heb ik niet mogen ervaren, het uurtje werk dat ik nodig heb om de bodem te stofzuigen neem ik er graag bij. Wel kan ik als tip geven om op de uitlaat de witte filterzak aan te sluiten. Bij mijn eerste gebruik had ik dit niet gedaan en mijn plantenvijvertje lag vol algenresten.

Ik stofzuig de afgestorven algen van de bodem, deze op de wanden laat ik staan (deze zijn moeilijker verwijderbaar en storen me niet echt doordat ze in feite levende plantjes zijn). De afvoer van de Pondovac ligt in de plantenzone met de witte filterzak. Als deze vol is, giet ik de zak uit tussen de planten in mijn tuin.

Hierbij nog enkele foto’s van na de laatste opkuis, het water is glashelder en geeft een mooie blauwe schijn. Ook is het me gelukt een goede foto te maken van mijn karpertje.

01-11-2011 om 08:55 geschreven door Yves  

Allemaal visjes                                                                                                                                                     voorjaar en zomer 2011

Een van de hoofdredenen waarom ik een zwemvijver verkies boven een zwembad, is het leven die een zwemvijver herbergt. Onder water, boven het water (zzz… muggen), rond het water.. overal is op ieder moment iets te beleven, te ontdekken en te leren van het leven rond het water.

Mijn kinderen zijn heel gefascineerd door de waterslakken, dit zijn de eerste bewoners die we hebben ontdekt in de plantenzone. Enkel en alleen in de plantenzone vinden we miniscule waterbewoners, in het zwemgedeelte hebben ze geen kans van overleven door de vissen in het algemeen en de zonnebaars in het bijzonder.

In het voorjaar was ik op een vroege ochtend getuige van de paai. Mijn sluierstaart en een rode goudvissen lagen broederlijk naast elkaar op het einde van de plantenbak op een opdiep stukje lavastenen. Daarbij lagen ze half uit het water. Met al de katten in de buurt waren ze daarmee ook een hapklaar brokje. Enkele dagen later kon ik visjes zo groot als speldenkopjes opmerken in dit plasje.

Woordje uitleg paaiplaats. Op het einde van het zwemgedeelte is een opening waardoor de watercirculatie stroomt naar de plantenbak. De eerste twee meter van de plantenbak is een 60cm diep en hier staan zuurstofplantjes in. Na deze twee meter is een middengeul met een vijftal cm water en op het einde van deze geul is een klein kommetje van een 30cm diep. De vissen hebben 3 keren gepaaid en telkenmale gebeurde dit in dit kommetje. Eigenlijk verbazingwekkend dat de vissen dit weten.

De kleine visjes groeiden en groeien als kool. Nu ik dit schrijf zijn de vissen van de eerste generatie een kleine 10cm lang en de vissen van de laatste generatie een cm of 5. In totaal heb ik zo een 50 tal visjes die het overleefden. Een gedeelte daarvan heb ik weggegeven, de andere mogen hier overwinteren, maar zullen volgend jaar een nieuwe thuis moeten vinden.  Dit omdat ik het aantal vissen wil beperken.

Hierbij wat foto’s van de paaiplaats en de visjes en verder wat waterpret. Dit is echt heel leuk om op te volgen. Zoals ik hierboven neerpende is een zwemvijver heel wat meer dan een klinische bak water.

28-10-2011 om 22:55 geschreven door Yves  

Afwerking en PARTY                                                                                                          01 juni – 30 juni 2011

Halverwege mei plaatste ik de beplanting in de filterzone. Waar het water binnenkomt van het zwemgedeelte, heb ik in de filterzone een strook van een tweetal meter voorzien met een diepte tot 60cm. In deze zone plaatste ik zuurstofplantjes. Inmiddels is er een gedeelte van afgestorven. Ik denk dat ik de fout maakte deze plantjes te diep onder water te plaatsen.

Waar deze diepte overgaat naar ondiep, heb ik een geul voorzien die tot het einde van de filterzone loopt. Op het einde is er terug een stukje diep.

Bedoeling van deze filterzone met geul, diepe en ondiepe zone is een ruimte te creëren waar de vissen kunnen paaien. Langs de geul plaatste ik verschillende soorten waterplanten.

Inmiddels is ook het pad met composiet afgewerkt, zodat ik de vijver nu via alle kanten kan bereiken. De ruimte naast de het padje bestaat uit een worteldoek, met hierop schors. Dit met de bedoeling een weinig arbeidsintensieve plaats te hebben.

De grasmatten haalde ik zelf af met mijn wagen bij een plaatselijke verdeler, na twee uurtjes plaatsen beschikte ik over een mooi groen onkruidvrij gazon. Achteraf gezien ben ik erg tevreden over de grasmatten.

Intussen was het schooljaar ten einde en vierde mijn oudste zoon dat met een feestje. Het was immers zijn laatste jaar in het lager onderwijs. Na het feestje dat georganiseerd werd door de school ging de party met enkele vrienden gewoon verder bij ons thuis. Ondanks het nachtelijk uur en het niet nuttigen van alcohol waagden ze allen een sprong in de duisternis en het water.

Inmiddels was het bloeien van het water grotendeels ten einde en begon het water opnieuw helder te worden.

28-09-2011 om 20:02 geschreven door Yves  

Plaatsen natuursteen en paadje                                                                                                                              26 april – 12 mei 2011

Rond de serre had ik enkele jaren geleden al blokjes van 20/20 geplaatst en dit wou ik doortrekken als pad naast de zwemvijver en ‘poolhouse’. Ook zou ik een enkele rij blokken plaatsen om het gras af te grenzen.  Dit is makkelijk om het gras af te rijden, weg met die vervelende kantsnijder. Onder de ‘poolhouse’ leg ik tegels van 50/50. Buiten bestaat de onderlaag uit stabilisé ’ dit om water door te laten, zodat de blokjes niet loskomen’, onder het afdak is dit de betonplaat. De tegels plaats ik in de mortel.

Op aanraden van mijn vrouw voorzie ik ook een paadje in composiet aan de achterzijde van de zwemvijver en aan de zijde van het filtergedeelte. Dit was een heel goed idee, alleen was ik er in het begin niet helemaal mee eens (weeral een pak werk J). Achteraf gezien moet ik haar gelijk geven en was het de inspanning waard.

Als de voorbereidende werken zijn getroffen, valt het plaatsen van composiet reuze mee. Wederom zorgde ik voor een ondergrond in stabilisé, daarop legde ik tweetal betonnen blokjes pas. Op dit netwerk van torentjes kwamen de composiet onderlatten te liggen. Daarna was het een koud kunstje om de latten door middel van tussenblokjes vast te leggen.

03-09-2011 om 22:41 geschreven door Yves  

Bloeien van het water en de eerste bewoners                                                                                    7 mei 2011-08-22

Net zoals mooie liedjes niet lang duren, blijft vers water niet kraakhelder. Amper twee weken nadat ik de vijver vulde met leidingwater is deze herschapen tot een diepgroene groentensoep. Bloeien van het water noemen ze dat.  Niet in paniek schieten is hier de boodschap, dit is normaal.

Laat ik het intussen eens over de bewoners hebben, namelijk de vissen. Een vijver zonder vissen is als een café zonder bier. Zoals je in het eerste verslagje kon lezen, had ik vroeger een siervijvertje vol vissen met een bevolkingsdichtheid die hoger lag dan de grijze woongedeeltes van onze steden.  De meeste vissen gaf ik weg en zodoende hield ik dit selectieve clubje over;

-2 witte koi’s

-2 rode goudvissen

-1 bruine goudvis met een mooie sluierstaart

-2 spiegelkarpertjes

-2 voorntjes

-een achttal zilverwinden

Naast deze gelukkigen kocht ik in de winkel nog volgende zwemstaarten;

-1 zonnebaars

-2 grootkopkarpertjes (ééntje stierf snel in zijn nieuwe omgeving)

-1 graskarpertje

Rekening houdend met het feit dat al deze vissen vrij klein zijn en dus een groeimarge hebben, vond ik ze in aantal voldoende om mijn vijver te bevolken.  Mijn vijver is er tevens ook niet op voorzien om te fungeren als koivijver.

Mijn werkzaamheden spitsten zich intussen toe op het plaatsen van natuursteen en het omspitten van het resterend stukje grond, dat zou dienen als grasperk.

22-08-2011 om 20:13 geschreven door Yves  

Eerste duik                                                                                                                                                                                        26 april 2011

Het net gevulde bad is natuurlijk kristalhelder en ondanks dat het water nog niet de kans heeft gekregen om op te warmen, kunnen de kinderen niet weerstaan aan de lokroep van het wassende water. Gelukkig maken de buitentemperaturen veel goed. April-mei-juni zou de zomerperiode van 2011 zijn, dat mag ik nu toch wel schrijven.

De ‘poolhouse’ staat er grotendeels, nu is het tijd voor de omgevingswerken. Ik bestel natuursteen van 50/50 voor onder de ‘poolhouse’ en blokken van 20/20 voor de paden. Ook het resterend stukje voor wat nog nauwelijks als gras kan doorgaan moet eraan geloven. Dit schep ik weg, spit ik om en zal ik later voorzien van graszoden.

09-08-2011 om 20:41 geschreven door Yves  

Boordstenen, lavastenen en ‘poolhouse’                                                                                                                        10 april – 26 april 2011

Nu de folie geplaatst is, is het tijd om voor de afwerking te zorgen. Tegenwoordig heb je een grote variatie aan afwerking van natuursteen , dit naar ieders wens. Wij kozen voor een moderne strakke look, dus bvb een rechte neus in plaats van een afgeronde. We prefereerden om een gefreinde dorpel  te gebruiken, dit zijn lijntjes op het oppervlak van de natuursteen. Daar ik het belangrijk vond om de ringbalk perfect pas op te gieten, verliep het plaatsen van de natuursteen erg vlot. De natuursteen ligt erg dun in de mortel, zodat de neus onder het niveau van de ringbalk blijft, hierdoor blijft de strakke afwerking behouden.

In het filtergedeelte werd drainage geplaatst en aangesloten op een centraal gelegen pvc put. De drainagebuizen liggen op een laag lava van een tiental cm, zodat deze niet kan dichtslibben met de tijd. “Eerst had ik het idee om op de bodem van de filterput blokken van 20 cm hoog te plaatsen met hierop een roosterwerk, waarop de lava ligt. Via een drietal verticaal ingewerkte buizen diameter 110 zou ik van tijd tot tijd het slib onder het roosterwerk weg kunnen zuigen. Dit idee is me echter ontraden. Nu vind ik dit ietwat spijtig, want ik denk dat dit nuttig kon zijn. “ Eenmaal de lava gestort, pompte ik de weinige hoeveelheid water van de zwemvijver over naar het filtergedeelte, reinigde ik het zwemvijvergedeelte en kon het vullen beginnen. 60m³ stadwater, let the beast go!

Intussen kon ik me richten op het optrekken van het bijgebouwtje van 7 op 3.5 m. Hiervan is 4 op 3 m overdekt en zal dit dienen om uit te rusten na de grote werken J. De wanden plaats ik samen met mijn vrouw, voor het plaatsen van de dakpanelen komt mijn schoonbroer een handje helpen. Nadat het geraamte er staat, kan ik beginnen met de afwerking van het dak. Onder een loodzware zon ‘april is onze zomer geweest, mag ik inmiddels stellen’ kost dit karwei me gedurende een week toch iedere avond een tweetal uurtjes werk. Alles gaat echter vlot vooruit en al snel is een schaduwhoekje een feit.

03-08-2011 om 10:58 geschreven door Yves  

Plaatsen folie                                                                                                                                                                   07 april 2011

Het plaatsen van de folie heb ik aan specialisten overgelaten. Daar ik die dag zelf moest werken, heb ik jammer genoeg de werkzaamheden niet kunnen zien. Gelukkig heeft mijn vrouw enkele foto’s genomen.

Op de boord van de betonnen balk werd eerst een profiel  waterpas gevezen.  De folie komt tot net over dit profiel en hierover komen later de boordstenen te liggen.

Vooraleer de eigenlijke folie te plaatsen, legde men eerst een witte doek. Dit om oneffenheden op te vangen. Daarna hebben ze de folie op maat gesneden. Via dit systeem is het makkelijk om niveauverschillen en hellende bodems uit te werken, zonder last te hebben van vervelende plooien. De stukken folie werden hierna aan elkaar gebrand.

Tegenwoordig zijn er verscheidene kleuren folie. Zwart is best om op te warmen en de warmte te behouden. Doch ik koos voor een grijzere tint van folie, omdat deze esthetisch mooier oogt dan een zwarte put.

Kort nadat de folie er ligt, is het best de vijver voor een gedeelte met water te vullen, opdat de folie zich kan zetten. De waterslang spuwde geruime tijd zijn stadswater in de vijver en ik zag de teller van het stadswater een marathon lopen. Hoewel het water erg koud was, konden mijn zonen zich niet houden en snel was de eerste waterpret een feit. Koud of niet.

18-07-2011 om 21:46 geschreven door Yves  

Ringbalk, cementeren  en chapen                                                                                                                    22 maart – 02 april 2011

Om mooi pas te kunnen aansluiten op het niveau van het terrein wordt een ringbalk gegoten. Tevens is deze ringbalk de ideale startbasis voor de later te plaatsen boordstenen. Als ik de dikte van de boordstenen plus mortel aftrek kom ik aan een hoogte van 7cm.

Als bekisting maak ik gebruik van herbruikbare platen en op 7cm van de bovenkant van deze platen sla ik nageltjes. Deze plaats ik op de laatste rij stepoc blokken. De platen span ik aansluitend tegen de muren aan. Op deze manier is het gemakkelijk om zonder hulp de bekisting te plaatsen.

Daarna is het kinderspel om deze op te gieten. De laatst geplaatste stepoc laag werd vroeger halfweg volgegoten, zodat er een stevige verankering is. Na een dag mag de bekisting weg en kan de balk goed uitdrogen.

Daarna is het de beurt aan het cementeren van de wanden. In feite is dit niet nodig, maar ik wil het risico op zichtbare naden vermijden en vandaar cementeer ik de wanden. Na deze klus heb ik enkel respect bijgekregen voor de pleisteraars, want het uitcementeren vond ik geen eenvoudig werk.

Volgende stap is het chapen. Hiervoor krijg ik bijkomende hulp van mijn schoonbroer en een vriend. Dit is ook wel nodig, gezien 6m³ nogal veel is om te verwerken door 1 persoon.  Het diepste punt is ruim 1.50m, dit gaat vals plat tot het midden en van daaruit gaat het naar 1.30m. Dankzij de bijkomende hulp is dit karwei kort na de middag geklaard. Bedankt mannen!

De volgende dag is nog eens 5m³ chape voorzien om de ruimtes aan de buitenzijde van de wand te vullen en die tevens zal dienen als onderlaag voor de later te plaatsen natuursteen. In de week daarvoor werden alle noodzakelijke leidingen geplaatst met betrekking tot circulatie van het water  en voorziening elektriciteit verlichting  van het zwemgedeelte plus  de doorvoeren in de filterzone.

Eenmaal alle chape geplaatst krijgt de constructie een uitnodigende vorm. Dit was duidelijk te merken aan het tijdelijke bording voetbalveld, waar mijn zonen gretig gebruik van maakten.

10-07-2011 om 00:00 geschreven door Yves  

Metselwerken                                                                                                                                                       11 maart – 19 maart 2011

11 maart leveren ze in alle vroegte de materialen. Gewassen zand, rijnzand, grind, cement,  wapeningsstaven, stepoc blokken.. twee vrachtwagens vol. Na controle van de eerder geplaatste profielen en het aftekenen van de hoogtepas kan ik beginnen met het plaatsen van de eerste rij stepoc blokken. Deze plaats ik perfect waterpas in de mortel.

De daarop volgende dag kan ik beginnen met het stapelen van de stepoc blokken. Dit gaat heel snel en vlot vooruit. Iedere blok controleer ik met een waterpas, indien nodig kaleer ik deze op zodat iedere blok perfect waterpas ligt. Ik weet van mezelf dat ik dit te perfectionistisch uitvoer, want eigenlijk is dit niet nodig.

Als de stenen 4 lagen hoog staan, gieten we de betonblokken op. De beton maken we zelf in mijn betonmolen, met de hulp van mijn vrouw en zoon gaat dit erg vlot vooruit.  Hierna worden nog 3 lagen gestapeld en opgegoten. Iedere meter zit een betonstaaf en op iedere rij ligt een wapeningsijzer. Eventjes heb ik gedacht er een bunker van te maken, daar op dit moment het drama in Japan plaatsvond. Als ik er gewelven opleg, zou deze constructie in ieder geval veel krachten kunnen weerstaan.

In de muren metsel ik volgende voorzieningen in;

Zwemgedeelte;

-2 spuwers

-1 spuwer voor aansluiting warmtepomp

-verlichting

Filtergedeelte;

-doorvoer vulleiding

-doorvoer overloop

-doorvoer elektriciteit

-doorvoer aanzuig water

08-07-2011 om 22:03 geschreven door Yves  

De graafwerken                                                                                                                                                                 9 maart 2011

9 maart 2011! Een dag die het effectieve begin luidde van een periode van weinigslaap, veel werken en nog eens veel werken. Het was die dag de bedoeling om de put te graven, van beton te voorzien en de betonplaat te gieten van het aanpalend deels open, deels gesloten tuinhuis, of is het poolhouse?

Het is nog koud en donker wanneer ’s morgens in alle vroegte een denderend geraasdoorheen de wijk klinkt. De graafkraan arriveert een half uur vroeger dan voorzien. Snel loop ik het lawaai tegemoet, ‘mijn koffie blijft dampend staan in de keuken’ stilletjes hopend dat de geburen niet uit hun bed gewekt worden, denkend dat een tank de wijk wil innemen.

Mijn tuin is omheind door een ligusterhaag. Met een drietal krachtige bewegingen van de kraan staat even later een vijftal meter van deze haag inclusief kluit geparkeerd voor de nog in de grond zittende haag. De opening is net gepast als werkopening. Korte tijd hierna schept de graafbak de aarde op dat het een lieve lust is. De diepte van de put is 1m70. Zodra een traktor een volle lading aarde heeft, wordt deze een drietal kilometer verder gevoerd naar een persoon die de aarde kan gebruiken als opvulling van zijn tuin. Hierbij dan ook een tip voor je grondwerken. Zoek op voorhand iemand in de buurt die de aarde kan gebruiken. Het zal jouw portefeuille goed doen, evenals de portefeuille van de nieuwe eigenaar van de aarde.

De graafwerken schieten erg snel op, ook dankzij het secuur werk van de kraanman en het geluk dat ik heb om grond te bezitten die niet inkalft. Een maand voor de graafwerken maakte ik een diepe put om de grondwaterstand na te gaan en dit leerde me dat ik geen drainage nodig had, vooraleer de werken aan te vatten. Tegen de middag heb ik het geluk dat de kraanman de afvoerbuis naar de straatriolering niet kapot trekt. Deze afvoerbuis mocht ik niet verplaatsen, dit om later geen rioleringsproblemen te hebben. Maar geen nood, ik zou deze later wel inwerken.

In de middag komen ze met de beton en zowel de grondplaat van de zwemvijver (20cmdik met net in) als de plaat van de poolhouse (12cm dik met net in) worden vlot gegoten. Onder de plastiek van de betonplaat werd een drainage ingewerkt.

Na de opkuis begint het snel te donkeren. Ik heb nog net de tijd op ijzeren staven op lengte te schijven en draadjes te spannen waar mijn muren zouden komen. Het is al donker wanneer ik de ijzeren staven in de stijvende beton duw. Deze wachtstaven dienen om later een stevig geheel te vormen met de stepoc blokken.

Moe maar voldaan verlaat ik het oorlogsterrein. Laat de betonblokken maar komen!

PS: op de laatste foto onder de trampoline is het tijdelijk verblijf van de vissen zichtbaar.

04-07-2011 om 21:48 geschreven door Yves