ZWALMVALLEIFLASH

Eef Verdonck vertelde het volgende: Ook van mij uit een warm welkom in de kerk van Michelbeke voor deze kunsttentoonstelling. En wie ben ik vragen sommigen onder jullie zich wellicht af. Ik ben Eef Verdonck en ik werk sinds oktober vorig jaar voor de gemeente Brakel als cultuur- en communicatie-ambtenaar. Ik zal jullie vanuit mijn opleiding kunstgeschiedenis even onderhouden over kunst in het algemeen en de kunst die hier vandaag tentoon gesteld wordt. Over kunst in het algemeen kunnen we stellen dat de fijngevoeligheid van de kunstenaars om zaken anders te bekijken een belangrijke waarde heeft. Zij hebben vaak voelsprieten die de verandering in de maatschappij aanvoelen. Ze bieden door hun werken een andere kijk op de wereld en onze maatschappij, wat mijns inziens erg nodig is in tijden waarin de veranderingen steeds sneller gaan. 30 kunstenaars gingen tentoonstellen, helaas is een van hen, Christine Sleurs, geveld door ziekte en moest zij helaas afhaken. 29 kunstenaars dus. Toeval of niet, in het boek Levende Kunst in Brakel, dat bijna 20 jaar geleden uitkwam, toonden ook 29 kunstenaars, waaronder ook twee schrijvers, hun werken. Acht van hen die in het boek opgenomen waren, doen nu opnieuw mee aan deze tentoonstelling. Door de jaren heen bleven zij actief en vonden zichzelf steeds weer opnieuw uit. Naast deze oude rotten in het vak mogen we ook enkele jonge talenten ontvangen die hun eerste stappen in het kunstveld zetten. Van die 29 kunstenaars opgenomen in het boek hebben we helaas ook al afscheid moeten nemen van enkele grote talenten, zeven van de 29 kunstenaars hebben ons reeds verlaten en ik denk dat het gepast is om hen even te gedenken: Ghislain Destercke, Pat De Vylder, Georges Herregods, Mariette Hettema, Michel Hoebeke, Robert Van De Maele en Andreas Vanvlasselaer. In deze tentoonstelling stellen we kunst aan u voor die gemaakt werd door kunstenaars die wonen in Brakel of die hun atelier in Brakel hebben. Ze zijn van verschillende leeftijden, de jongste deelnemer is begin twintig, de oudste gaat naar de negentig jaar. Ik ga niet per kunstenaar in detail treden, daarvoor is het tijdsbestek hier te kort om ieder van hen genoeg eer aan te doen, maar sta mij toe om u een algemeen beeld te schetsen van de hier tentoongestelde kunst. De gebruikte materialen zijn erg uiteenlopend: van olieverf, aquarel tot acryl, houtskool en Oost-Indische inkt, van keramiek en glas, tot zelfs het gebruik van was, piepschuim en prikkeldraad. De gebruikte technieken gaan van handwerk zoals quilten en boetseren met klei maar er hangen ook digitale werken die gemaakt zijn met de computer. De schilderijen hier tonen ons zowel figuratieve taferelen van afgebeelde personen, objecten en landschappen maar ook de meer abstracte en gestileerde werken ontbreken hier niet. Deze tendensen sluiten aan bij de hedendaagse kunst in het algemeen. De hedendaagse kunststromingen worden gekenmerkt door een grote verscheidenheid, zowel in materiaalgebruik als in stijlen. Men werkt zowel figuratief als abstract. De schilderkunst en de beeldhouwkunst is minder dominant geworden. Hoewel we zien dat er hier in Brakel toch nog erg vaak geschilderd wordt; dit laten de vele schilderijen hier in de kerk en in het café ons zien. In andere tentoonstellingen van hedendaagse kunst wordt er vaak gekozen om installaties te combineren met performance-optredens en mediakunst. Een performancekunstenaar ontwaren we hier nog niet, mediakunst, waaronder we fotografie, videokunst en digitale kunst verstaan, komt hier wel aan bod in enkele werken. De kunstenaars hier vanavond aanwezig tonen lokale taferelen waarin de schoonheid van de Brakelse natuur en het erfgoed afgebeeld wordt. Ook algemene gevoelens tracht men uit te beelden en over te brengen in zowel sculpturen als schilderijen. Angst, verdriet, de dood maar ook kracht en liefde en geloof in de toekomst. De landelijke taferelen kunnen we eerder plaatsen in de stroming van het impressionisme; de schilderijen die meer naar het abstracte neigen en sterke gevoelens verbeelden, kunnen we dan eerder situeren in het expressionisme. Ook religieuze taferelen komen aan bod, wat alleen maar passend is in de context van deze kerk. Wat de kunstenaars in al hun verscheidenheid bindt, is deze prachtige streek, de Vlaamse Ardennen, en toch zie je de expressie van elk individu tot uiting komen in de unieke totstandkoming van elk kunstwerk. In het boek Levende Kunst in Brakel schreef men voorzichtig over Brakel als zijnde geen typische kunstenaarsgemeente en geen groot kunstenaarsdorp. Als ik nu rond me heen kijk en al deze creativiteit zie in al zijn vormen, dan vind ik dat we mogen en durven dromen van een gedragen en ondersteunde kunstenaarsgemeenschap in Brakel. Deze tentoonstelling is daar opnieuw een teken van en geeft een sterk signaal naar de buitenwereld toe. Het toont de diversiteit, het potentieel en ook de ambitie van onze Brakelse kunstenaars. Laat me eindigen met een citaat van pastoor-kunstenaar Georges Herregods: hij zei: Je mag niet schilderen als tijdverdrijf. Kunst is meer waard. Kunst is inderdaad voor velen ook een manier om aan zingeving te doen. Zowel bij degene die het maakt als bij de ontvanger kan het grenzen overschrijden en beperkingen overwinnen. Voor mij gaat dit citaat ook over de belangrijke rol die kunst heeft om ons te doen stilstaan, letterlijk doen stilstaan om te kijken naar het werk en even volledig in het nu te zijn. Maar even belangrijk, ook figuurlijk even stil te staan, de stress van het dagelijkse leven achterwege te laten en doen nadenken over wat het belangrijkste is in ons leven. Ik zou zeggen, kom zeker nog eens terug wanneer het zonlicht hier binnenvalt door de glasramen, dan komen de kunstwerken nog zo mooi tot hun recht / dan is de setting hier nog zo mooi.