|
3 spelers van zvc Portas startten met lichte
blessures, ouderdomskwaaltjes. We besloten daarom om het rustig aan te doen en
dat was er ook aan te zien: traag voetbal, veel balbezit bij Ideal Tape. Het
bleef lang 0-0. Ideal Tape maakte van op afstand 1-0 en speelde hoog, met zijn
vijven. Bij hun balverlies kon ondergetekende van heel ver "winkelhaken". 1-1.
Dit bleef de stand tot aan de rust. Aan onze kant keepte Dany een zeer
voortreffelijke eerste helft. Aan de andere kant .... : hun verdediging speelde
hoog. Gevolg veel ruimte tussen verdediging en keeper. Door veel beweging voorin
konden we die ruimte benutten. Ondergetekende werd niet aangevallen en kon tot
7x keer toe een "through-pass" (herinner ik mij van een spreekbeurt in 't
college) afleveren. Elk van onze spelers dook wel minstens 1x in het
spreekwoordelijke gat, maar telkens weer kwamen we een millimeter te kort.
De vraag aan de rust was dan ook:
- zijn onze schoenen te klein?
- is onze snelheid niet meer wat ze geweest is?
- waren de passes wel aangepast aan het jaar 2012?
- was het de man of was het de pass?
In elk geval had de score veel hoger kunnen
oplopen.
Aan de rust liep de man in 't zwart zich ook nog
steeds warm te lopen langs de zijlijn. Sinterklaas had al een zware dag achter
de rug en had blijkbaar niet door dat wij al een half uur bezig waren.
Tot een hoogblonde dame in de hoek van de zaal
verscheen en zijn interesse plots gewekt was.
Ook onze keeper had dit blijkbaar in de mot en
begon zenuwachtig te keepen. We verschenen met 3 voor het doel van Pascal
Deridder en lieten na af te werken. Tegenaanval en Filip Neuville, alleen in de
verdediging toonde hoe het wel moest en schoof de bal onder een verbouwereerde
Dany in eigen doel. Onmiddellijk daarop werd het 1-3. Dany verbrandde zijn
vingers.
Zou dit de zoveelste Portas-match worden waarin we
het vergaten af te maken?
Twee tactische ingrepen volgden:
- de hoogblonde dame werd verzocht de zaal te
verlaten. Een blonde schoonheid kwam in haar plaats en Dany hervond zijn
concentratie.
- we speelden pressing op hun verdediging. Daardoor
waren wij kwetsbaar achterin, maar ging het tempo omhoog en kwam er meer ruimte.
Eerst leken we nog het pleit te verliezen en werd
het 2-5, maar de nieuwe tactiek resulteerde in veel ruimte en die kan Portas als
geen ander benutten. Van 2-5 ging het in een klein kwartier naar 8-5 met
klassiek zvc Portas-voetbal. Geen uitgesponnen breiwerk, maar snelle
ééntijdscounters, waar de ballen nu wel perfect kwamen? Of waren onze aanvallers
intussen opgewarmd? De goals verdeelden we onder de echte Portasci, met elk 2
(denken we) beauties (Eric, Wim, Jean-Marc en ondergetekende).
Nog één vraag: wie was de mol?
De koning van de assists.
(Omdat het verslag na de
wedstrijd tegen de Wielemans er niet kwam, vond ondergetekende dat hij hier wel
een beetje mocht "doorstoefen".)
|
