Ik heb hem gezegd dat ik die medicatie niet
nodig heb want dat ik een PORTAS-lid ben.
"Ik heb het begrepen",zei mijn
dokter
Een Portasweekend -- het moge overduidelijk zijn
-- is medicatie 2, pure ontstressing. Uitkijken naar een weekendje uit en dan
samen met vrienden genieten en bewegen, helemaal weg van de dagdagelijkse sleur.
Het groepsgevoel, want wie krijgt een groep zo zot om op de kiosk van Zichem
"Ien Ronse ees dat iet" te brengen, is "the topping on the ice".
Geluk.
Zang en lach, beweging en rust, vrienden en de
groep. Leo Bormans zou ons in zijn boek "Happiness" kunnen
beschrijven.
En of we lachten? De verschijning van OLV van
Wittentak, het onthaal door Bernard en Vera, de gedichten van onze proost, de
toneelstukken van onontgonnen talenten, de topspinboerengolf van Joris... het
deed deugd. We doen nu voor de 12de keer een poging om het weekend te
beschrijven, zodat we in 2025 nog eens de revue kunnen laten passeren.
Het geluk lachte ons al toe op Wittentak. OLV van
Wittentak verscheen aan ons en had een mooie tekst voorbereid. Ik herbeleefde
menig noveen en begon spontaan te zingen. Een eerste keer.
Waar men eens die blanke blaren Op den eiktak kon
ontwaren, Stond uw beeld, o wondre Maagd, Naar Zuid-Vlaandrens Volk te
wenken, Om het uw genâ te schenken Bij den eed' len Wittentak....
Lieve vrouw van Wittentak
OLV had voor broeder Dirk een opdracht
in petto, waar hij op dat eigenste moment enorm tegen opzag, maar waarvan hij
achteraf, en jullie ook hopelijk, met volle teugen van genoot. Dat de kinderen
spontaan naar dit bidmoment kwamen vragen, getuigt van hun en onze devotie. Zou
ik die peerdenpaternoster echt uit het hoofd leren?
OLV steeg weer ten hemel en onze GPSsen
stuurden ons doorheen alle vrijdagavondfiles vrij gemakkelijk naar Zichem,
alwaar de organisatie ons, verdoken opgesteld, opwachtte. Zouden die gehoorzame
Portasci, kou lijdend, op de kiosk blijven wachten? Of zouden ze zich tegoed
doen aan Gildebierkes en andere lokale totentrekkers in de Zichemse Volksbond?
Dat dit een rethorische vraag was, zal
de lezer van de 11 vorige verslagen meteen door hebben.
Het Zichemse aperitief kwam weldra en we
werden naar de Abdij van Averbode gegidst. Man, man, wat een prachtlocatie, wat
een binnenplein. Bernard en Vera wachtten ons op, helemaal in oervlaamse
klederdracht. Mance en Stance. Een fantastisch welkomlied, kak al hier, kak al
doer, deed ons beseffen dat dit weekend qua culinaria opnieuw onovertroffen zou
worden. Als je zo aan een weekend kan beginnen, mag er veel mislopen.
Maar dat gebeurde niet.
Het uitgestalde breughelmaal overtrof
onze stoutste verwachtingen. Ons culinair duo had weer alle bio-boertjes van 't
land bezocht om van heinde en verre lekkere hapjes aan te brengen. Mijn
voorliefde voor rauwe hesp zou ik mij die nacht nog betreuren.
De spiritueel-religieuze inbreng van Wim
zou op vrijdag een eerste hoogtepunt kennen. Film! De witte uit de jaren '60. De
lof der traaaaaaaaaaaaaagheid werd gespeeld. Hoe konden hier 3 miljoen kijkers
met volle verstand blijven naar kijken? De opdrachten voor zaterdag werden
uitgedeeld en onmiddellijk doken 4 regisseurs in spe in hun teksten.
Strebers!
De repetitie van vrijdagavond ontaardde
in een Vlaamse cantus, doorspekt met Ierse Wild Rovers. Wij zijn de mannekes van
plezier, Ronse dat is boven, Ronse dat is boven! Zo, dat hebben we dit jaar ook
weer gehad. Een groep heeft dit nodig. Merci Dany. (Groeps)Zingen maakt
gelukkig.
Dan maakte Chris zijn eerste Portasnacht
mee! (Wees gerust, Chris, voor Katia was het ook de eerste keer, hoor).
Oordopjes, nooit van gehoord. Dan maar het gesnurk van de zware mannen
getrotseerd. Ik vleide mij in alle stilte in de hoek van de kids neer en sliep,
tot ik dorstig moest gaan plassen om halfvijf en Jean-Marc en Dany mij
onmiddellijk met licht en geluid begeleidden. Sliepen die nu nog niet?
De ochtend kwam al te snel, maar werd
gecompenseerd door één lekkere douche en een schitterend ontbijt. Broeder Dirk
bracht de eerste gebeden, waarvan een korte bloemlezing:
Laat ons bidden voor degene die de nacht
voor de dag nemen, want zij zullen het licht zien!
Laat ons bidden voor onze kinderen van
wie het beeld dat ze van hun ouders hebben, na dit weekend alweer een flinke
deuk zal gekregen hebben.
Laat ons bidden voor de Portasci die
deze week weer biestchies zullen hebben.
Laat ons bidden voor de lekdreef van H
en C, want zij zullen blauw zien.
Het regende, maar niemand kloeg en
iedereen was gelukkig. Monnik Vincent kwam met een zwaai aangewandeld alsof hij
te bedevaart ging, maar bleek dan geen monnik te zijn, maar een reguliere
kanunnik van de orde van Prémontré. Een gezellige meneer die ons wegwijs maakte
in het leven en de geplogendheden van monniken, broeders, paters en kanunniken.
We leerden er dat Portas eigenlijk een abdij is (eten maken en verkopen om zelf
op stap te kunnen gaan) en dat bezoekers altijd welkom zijn.
Bezoekers brengen altijd vreugde aan,
is't niet bij 't komen, 't is bij 't
gaan.
De rondleiding was overweldigend en nam
onze repetitie voor de PortasHarmonie in beslag. Terwijl schreef ik de
peerdenpaternoster.
De picnic was binnen, maar daarom niet
minder geslaagd. Weer een aantal schitterende vondsten van B&V (waarom geen
B&B openhouden?). De bloedworsten met uienconfituur en de witte pensen...
mmm overheerlijk. We maakten ons klaar voor een regenachtige namiddag op de
tandems, maar God verhoorde onze gebeden en de hemel klaarde op. Misschien
hadden we ook beter gebeden om geen pech te kennen onderweg. We fietsten
uiteindelijk een 30tal kilometer over 2uur en 8 minuten. 2uur en 7 minuten
hielden we halt. Bijna vergaten we te genieten van het prachtige parcours
doorheen de Kempense bossen. Plots bekroop me een déjà-vu, toen ik Barbara een
duwtje in de rug mocht geven. (Bekruipen is misschien een foute woordkeuze?)
Haar "nog, nog, nog" klonk helemaal anders dan de "nog, nog, nog" van Wim vorig
jaar op weg naar Retranchement...
Gelukkig hielden de ijsventers in de
Lekdreef (Abdijstraat) hun kraampjes langer open dan voorzien, en konden we
genieten van schitterende kwaliteitsijsjes. Merci Fabien! Hier kom ik ooit
terug.
Sommige lekdreven waren zo op de proef gesteld dat hun eigenaressen
besloten de laatste paar 100 meter te voet af te leggen. Sylvie, nochtans
"geviseerd" de laatste weken, was blijkbaar serieus "gehard" en hield het uit
tot de laatste meter.
Tijd voor repetitie, alweer, dit keer
voor het volkstoneel. Wanneer kunnen we eindelijk Chinees p...? Maar behalve het
team van Yves en Erik, (stre...), genoot iedereen liever van de volksdeuntjes
van Dany tijdens alweer een schitterend aperitief. De combinatie
komkommer-haring zal mij bijblijven enne ... moeten er nog vogelnestjes zijn?
Fantastische koetong met volksvlaamse semoule de blé en vanilleflan met
speculoos werden op tafel getoverd.
Daarna was er eindelijk tijd voor
volkstoptoneel. De kwis van Wim zal voor een andere keer zijn, de antwoorden
(1134, Luc Philips en Zonnestraal) bewaar ik alvast in mijn
Portasmap.
Tistje Duran speelde een glansrol : jong
en oud vadertje Valentijn. Nathalie speelde de meest levensechte rol van
de avond. De hitsige stieren en koeien van Nesten Claes stalen de show. Wannes
bood dan weer aan Moeders Stance en Stiene en vooral hete Nette het genoegen dat
zij nooit meer zullen smaken. Ze mochten hem naar hartelust uitkafferen. En
Maudje volgt later zeker papa Wim op in een glansrol in VTV. De Wims, tenslotte
bezegelden de 11 voorbije weekends in een "Witte" vertolking met Leffe. Caroline
als zatte Nathalie en (aap) Chris als Wim D speelden de rol van hun leven.
Lachen geblazen.
De cantus met volksliederen besloot menig
Portasavond en deed dit ook nu weer. Deze nacht was iets langer, maar Chris en
weer Dany hadden toch wel meer meegemaakt dan ondergetekende.
De I-pad van Dany
(de eerste keer dat dit woord in een portasverslag voorkomt) registreerde het
gesnurk van Helga. Toen een paar van onze devote helden terugkeerden van een
ochtendwake en Yves vertrok om zijn eerste Portas-weekend-minuten te missen,
werd alweer een schitterend ontbijt geserveerd. B&V recupereerden alle
restjes en maakten er heerlijke hapjes van. We moesten klaar zijn voor het
"overjaars scoutisme" van Joris. Maar ik wou buiten zijn en schreef mij
onmiddellijk in op het boerengolfen. Slappe lach toen Joris aan Warre een
staaltje van zijn kunnen wou tonen en tot 2x toe met veel topspin een boom trof
op anderhalve meter. We kwamen niet meer bij...
Chris en Dany voerden enkele comedy capers-stukje
op (net als bij de start van het fietsen trouwens). Chris, intussen onze oudste,
blijft een vlegel van 13 ...
Voor het afscheid trokken we naar intussen "onze"
kiosk in Zichem. We speelden er de "tune" van de heren van Zichem en Ien Ronse
ees dat iet voor wel duizend man en één trouwe aanhanger, en maakten alweer veel
leute.
Op naar Scherpenheuvel. In verbeterde friettent Christusoog kregen we
voor geen geld een lekkere soep en een smakelijke kip voorgeschoteld. Hoe
Christus dit dessert tolereerde, is mij een raadsel. Maar niet getreurd. Dit
was de perfecte plek voor de afsluitende gebeden van broeder Dirk, voor de
dankwoordjes en kadootjes van de voorzitter, voor de dank aan Bernard en Vera
(tot volgend jaar?) en voor de aanduiding van de nieuwe organisatoren. Merci
Maité, Quentin, Jean-Marc, Brenda, Chris en Katia. We verwachten ook van jullie
een dertiende en nieuwe insteek.
De nieuwigheden van 2012 op een rijtje:
de abdij
de spiritueel religieuze insteek
muziek door Harmonie Portas
volkstoneel
het weer.
Merci Joris, Fabien, Wim en Barbara. 't Was alweer
geslaagd.
Maar wat jullie, de volgende fabulous 4 er ook van
maken. Het kan niet stuk, want deze groep maakt van alle weekends toppers.
Graag besluit ik dan ook met de laatste verzen van
de Portaspaternoster:
Tot voor kort een
onbekend gegeven voor ondergetekende en zijn eega, maar intussen, en zeker na dit weekend, zijn wij er wel
achter gekomen wat dit exact betekent: solidariteit, samenhorigheid,
gezelligheid, leute, Kortom een uniek gevoel dat velen ons benijden.
Wij, en alle genodigden met ons, hebben aan den lijve kunnen ondervinden tot
wat Portas in staat is. Onze voorzitter wist het in zijn speech vooraf al perfect
te verwoorden: de resultaten op
voetbalvlak zijn misschien niet meer wat ze geweest zijn; het resultaat van wat geserveerd wordt mag er des te meer zijn. De vele positieve en oprechte reacties tijdens
én nadien liegen er niet om!
Nochtans: Het comité
was er vooraf niet echt gerust in (Sylvie deed er naar het schii(n)t vooraf al
van in haar broek) o.w.v. de
kaartenverkoop die niet echt vlotte, de te schilderen figuren, de speciale act,
Gelukkig was er de immer rustige (uiterlijk toch) Yves om alles perfect te
plannen , te coördineren en in goede banen te leiden (lijden?), zijn fles Whisky ten spijt .
Reeds vrijdag werd zoveel als mogelijk in
gereedheid gebracht, met een vervolg op zaterdag. Niets werd aan het toeval
overgelaten, en onder leiding van de vier kokkinnen werd er een formidabele
activiteit ten toon gespreid. Hetgeen op onze gasten hun bord zou geserveerd
worden moest en zou perfect zijn, en zo geschiedde, want reeds om 17h00 mocht
de hele Portasbende zijn voetjes onder tafel schuiven voor een moment van
bezinning (stilte voor de storm) en het
voorproeven. En het mag, neen het MOET gezegd:
dit was een staaltje van culinair genot!
Tussendoor en niet te
vergeten: Eric die uitgerekend zaterdag zijn 60ste verjaardag vierde en bovendien
dag op dag nog eens 25 jaar gelukkig getrouwd was met zijn Caroline, werd in de bloemetjes gezet. Dat Erics broer
Stefaan ook present gaf dit weekend was mooi meegenomen we hopen hem nog meer
te zien.
Tijdens de laatste
briefing werd nog eens van naaldje tot draadje uitgelegd van wie wat,
wanneer, en hoe werd verwacht, en en avant la musique -met de Djembé groep in dit geval- werd de avond op gang getrommeld.
Ik meen te mogen
stellen dat alles, maar dan ook alles volgens plan verlopen is (mede door
kleine bijsturingen van Yves), al was er toch een Wim-intermezzo tijdens de buikdans-act . Onzer
aller geliefde Verhellen was zodanig onder de indruk van het vrouwelijk schoon
op de dansvloer dat hij moet gedacht hebben: met die poepekes wil ik wel eens
een slowke dansen want plots kreeg de
muziek een totaal ander ritme (het moet
zijn dat Hij van hierboven zo begaan was met onze Wim - door de perikelen van
Sylvie allicht al enige tijd verstoken van - dat Hij iets forceerde).
Jean-Marc zijn haren (?) rezen ten berge, maar gelukkig was het euvel snel
verholpen.
Ach ja, nu ik er over
nadenk; later op de avond was er nog een merkwaardig voorval; hoe anders te
verklaren dat Conny met een jeans kwam werken en met een bermuda huiswaarts
keerde? De wonderen zijn blijkbaar de wereld nog niet uit.
Afin, ik denk dat een
dikke proficiat aan iedereen hier echt wel op zijn plaats is, maar niemand zal
het me kwalijk nemen als ik een bijzonder grote pluim geef aan het kook-comité
want zij hebben tenslotte de grootste verdienste voor het welslagen van
deze avond: merçi Sylvie, Nathalie, Brenda, Conny en Yves. Jullie waren
outstanding!
Doch, het zou
ongepast zijn af te sluiten zonder een speciale vermelding voor de kids.
Wat een inzet en overgave! Proficiat, een dikke kus en een bank vooruit voor Maud,
Maitee, Quentin, Jozefien, Warre De opvolging bij Portas lijkt me verzekerd!!
Dank u Portas voor de
heerlijke (letterlijk en figuurlijk) avond die jullie mij en vele anderen
weerom bezorgden!
En nu: op naar het Portas-weekend, in de wetenschap dat ook nu weer de afwezigen
ongelijk zullen hebben.
Zeker weten!
Getekend: een zeer
fier Portas-lid (zijnde Chris, nvdr)
Laatste wedstrijd van het Portas-seizoen 14/4/2012: Zvc Portas - Fam Wieleman
Niets
leek op een eindeseizoenswedsrijd laat staan een uitgeblust gevoel.
No Way!!
Dit PRESTIGEduel tussen
RONSENAARS was er één waar een twintigtal (!!) supporters wild enthousiast van
werden!
En met reden!
Geen aftasting en terughoudendheid begin wedstrijd maar meteen
zaalvoetbal van een degelijke kwaliteit!
Al
spoedig scoorden de Wielemans echter en netten ze een tweede, vijf minuutjes
daarna.
Maar dit Portas was geen hapklare brok! Een
bijwijlen subliem Portas kwam langszij met doelpunten van Joris en Dirk. Spanning
ten top. Uitgestrekte keepersvuisten en doelhout beletten voor rust een
ouderwetse score bij rust! 3-4 voor De Wielemans !Concentratie alom bij Portas op de bank...
Met het mes tussen de tanden vingen de 'groenen' de tweede helft
aan. Met resultaat. Assist Dirk en Joris nette zijn derde (viagra?): 4-4.
De Wielemans met 'Captain' Yves (doel) lieten
zich niet onbetuigd en hun "jonge" benen scoorden tweemaal kort na elkaar .De ban
brak even bij ons bij 4-8... Supporters Wieleman's slaakten een kreet van
opluchting. Wij zagen de bui hangen.. Na
enkele niet te missen kansen van onzentwege en vlugge tegenaanvallen kregen we
het moeilijk. Vervangingen drongen zich op .Helaas hadden we maar één valabele
speler op de bank.
VOORZITTER Wim VANDENHOUCKE van Portas vond het toen gepast om
de show te stelen!! Eerst sakkerde hij vanop de bank. Daarna devieerde hij een
bal in eigen doel, maakte hij een mooi doelpunt VOOR Portas, oog in oog met maatje
Yves en claimde een strafschop met een spektakelvolle buiklanding.
Bordjes wezen
toen 5-11.
Na een laatste inspanning van Speedy Conzalez Jean-Marc en
Eric staken ook medespelers een tandje bij. Ook Chris verdient een pluim voor
zijn puik keeperswerk!
Eindstand: 7-11!
Ondanks verlies een dikke Proficiat aan
ALLE spelers die tot het uiterste gegaan zijn.
Speciale vermelding Joris:4
doelpunten en Eric die ALLE wedstrijden dit seizoen meespeelde voor het tweede
jaar op rij!!
Qua spel de mooiste wedstrijd van het seizoen!! Supporter Yves was
het met me eens!!
Wel een kleine opmerking na het
laatste Yves's fluitsignaal.
Voorzitter Portas
ging de overwinning meevieren met De Wielemans???
Ten huize 'Verhellen-Aelvoet' is al meer gezwoegd geweest door de Portasbende, maar het zweet dat nu vloeide kwam van het naaiwerk in het teken van ons nakende eetfestijn...
Gezien we voor dergelijke activiteit op alles willen voorbereid zijn, en een vlekje hier of daar tot de mogelijkheden behoort, vond het comiteetje dat de Portasleden over een deftige werkschort moeten beschikken.
Zaterdag 31 maart, de dag waarop andere sportverenigingen op de fiets kruipen, werd uitgekozen.
Vanuit de living zagen we honderden wielertoeristen de Ronde rijden, maar dat kon onze naaisters van dienst niet afleiden: er werd geplooid, gestikt, omgekeerd en nog eens gestikt, gespeld, met plezier gestreken en gesurfileerd dat het een lieve lust was, en het resultaat mag gezien zijn !!
En natuurlijk werd er ook geshowd door... natuurlijk !!! ;-)
En dit alles onder het nauwlettend oog van Portas-Youngster 'Nootje'.
Bedankt aan alle naaisters van dienst en aan Wim en Sylvie in het bijzonder voor het gebruik van het naaiatelier!!
Volgens "insiders" kregen we de eerste wedstrijd de
c-ploeg te bekampen.
De tweede wedstrijd de b-ploeg en afgelopen zaterdag de
a-ploeg van HOMELESS...
Waarachtig stonden de bordjes bij rust 1-2 voor
de bezoekers. Hun spelers met rugnummer 21 (beste speler ooit in T.I.D) en 7
waren moeilijk van de bal te zetten!
Chris , Eric, Bram, Hendrik, Joris en nieuwe
gastspeler Erwin konden het toen ook niet geloven.
Zelfs hun begeleider die anders het spel verdeelt bleef op de bank want ze hadden 3 wissels waar nu geen enkele dame bij was!
In
de tweede helft combineerden we iets vlugger maar konden geen afstand nemen mede omdat we liefst viermaal de staak of deklat raakten. Maar ook Homeless mistte voor
doel! Halverwege stond het 5-5.
Toen keeper Chris met goede bedoelingen veel te
ver uitvoetbalde kwamen we opnieuw achter. Bram maakte toen opnieuw een mooi
doelpunt. Hendrik scheerde weer de deklat en viel uit met een lichte
spierscheur.
Doch in laatste instantie kwamen we nog langszij in deze
mini-thriller.
Eindstand 7-7
.Een gelukkige tegenstander tevreden met het
puntje. Wij toch ietwat teleurgesteld.
Niet getreurd, er rest ons nog minstens één
wedstrijd om dit seizoen te eindigen in schoonheid!
Met dank aan de spelers van zaterdag voor de
inzet!
Wegens een JIU JITSU tornooi in Ronse waren we genoodzaakt onze
wedstrijd in Oudenaarde te spelen.
Jammer genoeg
had onze tegenstander afgezegd.
De Wim's zochten vlug nog een ploegske bij
elkaar. Helaas...kwam er slechts één speler
opdagen .Zoon van ons aller bekende schilder Jan Demeulemeester
nml. Aaron.
Geen nood. Portas kennende verdeelden we
ons onder elkaar. Aaron, Joris en Dirk vormden de éne
ploeg. Chris(doel), Hendrik, Jan en Stefan de andere
Er werd gespeeld over de hele lengte van het veld!!
Het bleef geruime
tijd gelijkopgaand. De beste combinaties kwamen er van Joris zijn ploeg. Doch
stond de ploeg van Jan voor aan de rust met een bonus van twee doelpunten. 6-4
dacht ik.
De rust was meer dan welkom en speler Eric en zoon Bram ook, de tweede
helft! Eric vervoegde ploeg Jan en Bram ploeg
Joris.
Ploeg Joris met (vliegende) keeper Dirk nam veel risico's achterin wat hun
bijna fataal werd. Logisch met één speler minder in hun rangen. Uiteindelijk
verwisselden Vader en zoon Vandermeulen van shirt en ploeg. De wedstrijd was meer
in evenwicht en stevende op een gelijkspel af. 12-12 !
Maar toen zag een
klaarkijkende Jan een opening tussen de tegenstrevers en nette van op eigen
helft de winningsgoal!
Uitslag was niet belangrijk.
Wel dat onze conditie weer
aangescherpt is en dat er veel ambiance was tijdens en na de
wedstrijd. Alhoewel...een (letterlijk) koude douche voor sommigen??
Een speciale attentie voor Bram die, dacht ik, de eerste maal
met Portas meespeelde en Dirk mooi te grazen nam met een geplaatste
strafschop!
Door verstek van onze tegenstander, een paar
dagen voor de wedstrijd, had Wim terug contact opgenomen met de ploeg Homeless. Ze
kwamen dus met de ambitie om waarschijnlijk beter te doen dat de eerste confrontatie
(1-18 voor Portas !)
Met 7 mannen of liever met 5 mannen en 2
vrouwen kwamen ze ons uitdagen.
Onze Portas ploeg was serieus aangepast
tegenover de heenwedstrijd, drie spelers waren terug op de aftrap (Jan, Eric, Wim VDH) aangevuld
met 4 nieuwe spelers (Stefan, Nicolas, Joris en Melvin). Stefan en Jan hadden afgesproken om door de afwezigheden van onze doelmannen
elk een helft tussen de palen te spelen.
Om 17u03 mochten wij aan ons wedstrijd
beginnen (zelfs onze Schepen van Cultuur
was deze keer op tijd, met nieuwe schoenen aub !)
Na 2 was het al raak, doelpunt van Jan (1-0). Het eerste deel en feitelijk het grootste
deel van de 1ste helft ging het gelijk op en na 12 toonde het scorebord een
gelijkstand van 3-3 (doelpunten van Wim en Jan voor Portas). Een beetje later wordt het 4-3 via Eric en
zelfs 5-3 met een doelpunt van Jan op een mooie opening van Nicolas. "De kloof is gemaakt", dachten wij
maar zo ging het niet enuiteindelijk
bleef het een achtervolgingswedstrijd tot aan de rust (7-5).
5 doelpunten van deze tegenstander is een
beetje ontgoochelend. Toch mogen we de schuld niet alleen aan onze occasionele
doelman toewijzen; hij liet ook mooie dingen (niet veel) zien. Ook de voorlijn was
niet altijd efficiënt, soms door onhandigheid, soms door pech
Stefan
en Jan wisselden hun truitjes en wij duimden voor een betere tweede helft.
Er kwam heel vlug verbetering want na 12
stond het scorebord op 10-5, doelpunten van Melvin (Wim liet het leder tussen
zijn benen doorgaan), Joris op een lange inworp van Jan en Stefan na een mooie driehoek
actie (Wim-Joris-Stefan). Wij mistten nog een paar kansen maar dit was
zonder gevolg want Jan kon de weinige kansen van de tegenstander pareren. 7 voor het einde vond Nicolas (op assist van
Joris) ook de weg naar de netten (11-5). en een beetje
later maakte Wim (zonder stress 2 uren voor de Premiere van Tavi) er zelfs
12-5 van.
Homeless slaagde er op het einde van de
wedstrijd in om Jan toch eenmaal te verslaan en het eindigde met 12-6 op het
scorebord.
Conclusies :
Resultaat : mooie overwinning
van het team met een wel onuitgegeven
ploeg denk ik. Ik kan mij niet herinneren dat Nicolas, Joris, Stefan en Melvin
al in het verleden samen gespeeld
hadden.
Doelpunters
, iedereen scoorde en dat is misschien ook een Premiere !!!) : 3 (Jan) 2
(Wim, Eric, Joris) 1 (Melvin, Stefan, Nicolas.)
Aantal
supporters : veel te weinig, ½ ! Yves voor de tweede
helft ! Dames, waar blijven jullie ?
Ploeg Christian Dejonghe - Zvc Portas (want uitmatch !!)
Wegens overboeking waren we genoodzaakt deze
wedstrijd in Oudenaarde te spelen
Een vleugje nostalgie trouwens want het was
daar dat we ons eerste matchske speelden.Zowat 13 seizoenen
geleden!
Bij Portas waren Dany,Chris,Wim
VERH.,Dirk,Eric,Jean-Marc,Hendrik en last but not least Joris van de
partij.
Deze wedstrijd begon op het scherp van de
snee.
Beide ploegen waren erg gemotiveerd en de snelheid van uitvoering lag
hoog. Doch was het de tegenpartij die twee keer kon scoren mede door een
klungelige goal .Maar de onzen lieten niet begaan en door mooi samenspel en hoog
tempo kwamen we langszij 2-2. Een mooi vrijschopdoelpunt van Dirk trouwens. Door
een geniaal pasje van Chris door de benen v.d.tegenstrever naar Eric werd het
op rust zelfs 3-2 voor Portas.
De tweede helft
bleef lang doelpuntenloos.
Toen sloeg het noodlot toe bij Portas.
Jean-Marc
verzwikte zijn enkel en was out. Toen ze er ook nog twee netten op anderhalve
minuut kregen we het moeilijk. Zelfs de inbreng na lange revalidatie van Joris
bracht geen soelaas. Toen ook Eric voor een lichte blessure aan de kant moest en
Wim ook om vervanging vroeg werd het puzzelen.
Dit kwam ons spel niet ten
goede.
Uiteindelijk verloren we met 4-6, na een zeer verdienstelijke wedstrijd
van onze groenen en een zeer genietbare partij!
Na de wedstrijd in't café op
't hoekske maakte de gulle bediening veel goed !
Na de afgelopen feestdagen en enkele kilootjes bij drong een wedstrijdje zich op! En de onzen waren GRETIG en HONGERIG naar de bal!!
Zeven onvervalste Portas-binken trokken tegen HOMELESS alle registers open! HOMELESS, een tehuis voor jongeren weliswaar met een voetballende GIRL in hun midden. Sluitstuk Dany zou één van zijn rustigste voetbalnamiddagen van zijn goedgevulde carriére beleven. Ondanks dat de onzen TAL van gemiste doelkansen op hun palmares zetten in de eerste 10 minuten, paal en deklat inbegrepen. Enige supporter Quentin vond de onzen toen zelfs "MIETJES". Toch kwamen we via Dirk 1-0 voor. Maar door een slecht ontzetten van één van onze spelers kwamen ze spoedig gelijk. Opletten was de boodschap. Enkele minuten daarna werd het 2-1 voor ons en de veer van de tegenstander werd heel broos. Na ons derde doelpunt brak de weinige weerstand volledig bij HOMELESS. Vermoedelijke reden: jong en ongedisiplineerd. Teveel persoonlijke acties. Hoe hun OPVOEDER ook richtlijnen schreeuwde, het baatte niet. Ruststand 9-1!! Tweede helft bracht geen beterschap... voor de tegenstander. De onzen vonden het zelfs leuk en leefden zich ten volle uit. Zodanig dat Dany en Jan truitjes wisselden en Dany gelijk een jong veulen de voetbalwei opdraafde! En tweemaal scoorde op aangeven van Eric en Dirk. Toen Wim Verhellen ook de doelman te grazen nam was het 'Over en Out' voor HOMELESS ook mede door Wim V.D.H. en Jean-Marc die dolden met de tegenstanders. ELKE speler van PORTAS scoorde trouwens één of meerdere doelpunten! EINDSTAND: 18-1 !!! Leuk sportief begin van het jaar zou ik durven zeggen!!
Ronse, 3 december, laatste wedstrijd van het jaar.
Chris in doel. Tweede helft (Piet) Dany. Zoals afgesproken. Eric en Dirk in verdediging. Jean-Marc en Jan in aanval. Wim
Verh.en Dany op de bank.
Bij kazak. Een primeur.Een blonde deerne weliswaar
in hun basis!! En niet van de minste. Ex-1ste klasse-speelster!! Ook Hendrik
Vandermarliere in hun rangen, ons aller bekend.
Bijna op tijd begonnen en de kazakken vlogen er meteen in alsof een
veldslag gaande was. De onzen lieten zich niet onbetuigd en kwamen voor. Kazak
kwam spoedig langszij. En toen brachten ze hun joker in. De KAZAKKIN ! Was het
door de oogverblindende verschijning of haar tweevoetige bekwaamheid? Het feit
was dat we ondanks moedig verweer aan de rust 3-5 in het krijt stonden (tot
ergernis van Jan). Het moet gezegd dat er in hun snelheid van uitvoering een
vleugje routine zat. Zal er wel mee te maken hebben dat ze wekelijks onder elkaar een
matchke MINI-voetbal afwerken. Ook Hendrik was zeer alert en scoorde hun eerste
goal! Maar we hadden nog een tweede helft, en
daar speelde Zvc Portas het slim. Als een blok in de verdediging met een SUBLIEME Wim
wiens benen achteraf bloedrood stonden van de shots op doel die hij pareerde!
We zagen "beauty's" van combinaties van Zvc Portas en kwamen terug tot 5-5 met mooie
assists en doelpunten van o.a. Dirk en Eric. Carl en Jean-Marc hadden zich
voordien ook al in het zweet gewerkt. Hun dribbels waren bijwijlen een streling
voor het oog!!! Toch kwam sterke ploeg Kazak terug op voorsprong met nog twee
minuten te gaan. 6-5.Lap:" 't zal toch weer niet waar zijn zeker ! ". Maar zo
niet volgens Dirk die in extremis Jan een gemeten pass in zijn voeten gaf waarna hij
vakkundig de bal in doel trapte!! Mooi en oververdiend. Eindstand
6-6!! Een truitjeswissel was de ultieme droom van
menig speler. Jammer maar helaas! Gemeende en
hartelijke felicitaties van mijnentwege voor de grote inzet van de hele
ploeg. Jullie zijn werkelijk tot het uiterste gegaan!!
Tot volgend voetbaljaar!!! Uw coach
en verslaggever,Stefan
Wedstrijd zaterdag 26 november Zvc Portas - Kliniek Hogerlucht.
Even was het schrikken toen ik zaterdag om 10 voor
vijf de zaal betrad. De jeugd van Basketclub Ronse was een wedstrijdje aan het
afwerken op 1/3 van het plein waar spoedig onze wedstrijd zou starten. Niet dus! Pas om 14 na vijf konden we beginnen! Groot was menigeen zijn verwondering dat
er twee ploegen van de kliniek op het veld stonden .Eentje met rode en ééntje
met lichtgroene uitrusting. Gelukkig begonnen ze ook maar met vijf aan de
wedstrijd: 3 rode achterin en 2 groene voorin, om het ons enigszins gemakkelijk
te maken.
Opstelling Portas : Dany (jawel) in het doel. Sinterklaas Wim Verh. en
Eric in verdediging. Wim Vdh en Hendrik voorin. Een SUPER bank met Jan en
Jean-Marc. En natuurlijk SUPERVISIORS Yves en Stefan die de touwtjes strak in de
handen hielden. Niet te
vergeten op de tribune; een schare mooi volk met Sinda, Sylvie, Brenda, Helga en
een zus van Caroline. En de kids natuurlijk! WINNEN was een must!! Ondergetekende had de Sint moeten assisteren in de voormiddag (voor de jeugd SQUASH-de loft) en moest nodig wat
bijpraten. Mijn excuses als me er 't één en
't ander ontgaan is dus tijdens de wedstrijd.
Na de
gebruikelijke studieronde en een grondige opwarming voorafgaand voor de eerste
seizoenswedstrijd van keeper Dany wezen de bordjes na een vijftal minuten 1-1. De
opbouw uit verdediging verliep stroef. Sinterklaas had het beste al gegeven 's
voormiddags zodus... waren we aan vervanging toe. Jan en Jean-Marc namen de plaats
in van De Wim's en meteen werd er twee versnellingen vlugger gespeeld. Algauw
bleek dat De Kliniek-boys niet bestand waren tegen dat "JONGE" geweld! Hun
"loket-bediende (receptionist kliniek) stond weliswaar te beven op zijn benen in
het doel! Het moet gezegd dat we dit seizoen nooit zoveel ruimte kregen! Wat ons
spel te goede kwam. Mooie combinaties met vlugge afwerking tot gevolg. Stand bij
rust 9-3 in ons voordeel!
Voorzichtigheid was
geboden de tweede helft. You never know ! Ondanks hun vele wissels en een raid
van een jonge snaak met een doelpunt tot gevolg konden ze verder niets
inbrengen. Het moet gezegd dat Dany een paar flitsen toonde van zijn niet vergane
klasse. Toen ook Eric in de aanval trok en er minstens twee nette, was het hek van
de dam. Ook Yves werd er stil van en mijmerde over een glorietijd waar hij ooit
deel van uitmaakte! Kliniek Hogerlucht was echt geen partij voor de dartelende
en sterke formatie van Portas. Overal kwamen ze een voet of been te kort! Met
een bescheiden wave tot gevolg van ons dames uit de tribune.
Eindstand 14-4 voor ons!!!! Meteen onze eerste seizoensoverwinning!!
Proficiat aan de ploeg en zijn supporters. DAT SMAAKT NAAR NOG!!!
deze wedstrijd tegen OUD-MONICO was een juiste weergave (uitgezonderd
één zoon v.e.tegenstrever) van het leeftijdsverschil met Portas. Quasi nihil
dus. Het is al meermaals anders geweest.
Nadeel voor ons dat deze heren onder
leiding van Denis Cockhuyt en Filip Delanghe al meer dan twintig jaar samen spelen.
En meermaals kampioen speelden in het mini-voetbal. Wij begonnen de wedstrijd
met Chris in het doel. Eric en Dirk in verdediging en Jean-Marc (wederoptreden)
en Hendrik voorin. Eenmaal de tegenstrever in balbezit was het moeilijk voor ons
die afhandig te maken. En als dat dan toch lukte stond een degelijke "veteraan" paraat
om alle ballen te weren. Ondertussen was Jan ook de sportzaal binnengestapt en
deed ik een dubbele wissel: Nicolas en Wim Verhellen voor Eric en Hendrik. Monico had toen al gescoord. En deed dat nog tweemaal in de eerste helft. Zelfs
Jan had het moeilijk om het tij te doen keren. Toch lukte het ons ook tweemaal
te scoren. Ruststand 2-3. De tweede helft verdedigden we secuurder en lieten hem
het spel maken. Tergend traag tikten ze de bal rond om stilaan naar ons doel op te
rukken. Hoorndol werden menig spelers van Portas erdoor. 10 minuten lang vielen
er geen doelpunten tot twee dekkingsfouten ons de das omdeden. 2-5. We kwamen
nog terug tot 4-5. Maar vergeefs... ze scoorden in de allerlaatste minuut
nogmaals. Eindstand 4-6.
Volgende wedstrijd hopen we op onze eerste winst van
het seizoen! Uw verslaggever, Stefan
Voor de wedstrijd nog
een aanmoedigend smske ontvangen van coach Jean-Marc.
Een Portas-ploeg uitsluitend bestaand uit eigen spelers.
Chris,Eric,Carl,Wim,Wim,Nicolas en Jan betraden het veld. Dat wielerliefhebbers ook een potje kunnen voetballen wisten we
al. Bij onze zaalvoetbalclub Portas zitten er ook enkelen die het tussenseizoen
de kilometertjes goed verteren in onze contreien. Er zijn er zeslf bij die dromen
van de MONT-VENT-TOUX.
We zagen een stugge Portas-ploeg die de organisatie
nog wat zocht in het beginne. Een YOUNGSTER(15 jaar) van de tegenpartij nam ons
vlug te grazen met 2 doelpunten. Toen STERKE JAN het veld betrad wezen de bordjes
al 3-0 en mocht Jan direct opdraven. Carl had toen al de ploeg beter doen
draaien. Ook "eenzame" supporter Caroline (met Portas-sjerp) werd gauw versterkt
met Silvie,Sinda,Helga (Maud en Warre) en Christine op de tribune. Yves en
Bram namen plaats op de bank bij hun o zo geliefde ploeg.
Nu naar de wedstrijd
terug..Door een sterk einde van de eerste helft en doelpunten van de Wim's en
Carl konden we milderen tot 3-5 aan de rust .Alles was nog mogelijk! Ik had Eric erop gewezen voor 'het begin van de tweede helft' !
Geen paniek deze keer. We lukten al gauw de aansluitingstreffer. Nicolas liet
zijn wilde haren vrank en vrij hun gang gaan en verloor liters zweet! Chris had
een venijnig reddingske in petto. De Wim's wilden al zo gaarne vooraan uitblinken
maar moesten zich schikken naar de grillen van de gelegenheidscoach (onder
goedkeurend oog van Yves). WTC Harmonie was duidelijk gekomen om te winnen en
wisselden van keeper. Pascal Deridder werd als veldspeler uitgespeeld. Bij ons was
dat niet nodig. Chris stond paraat! Hoe we ook zwoegden (onze strijdlust was
bijwijlen legendarisch), verder dan een aansluitingstreffer kwamen we niet.
Tot
in de 60ste ( !!! ) minuut Portas een vrijschop kreeg toegewezen. Eén van de
tegenstrevers nam de bal klemvast in de handen wijzend op de klok. Hun praesis (
Pascal) oordeelde er anders over en legde de bal oordeelkundig op enkele
metertjes voor hun doel. Wim Vdh nam gretig plaats achter de bal en dropte de bal
netjes in de rechterbovenhoek, onbereikbaar voor hun goalie. Consternatie alom!
Onze supportersdames gingen wild te keer.De tribune daverde en barstte uit zijn voegen!
Euforie alom. De bordjes wezen 8-8 !!
Oververdiend!!!! Ons eerste puntje is binnen. Dat
er menig drankje de toog passeerde achteraf mag gezegd worden. Sommigen eindigden
via leuke omweg bij Yves en Sinda en daarna in MEZZA LUNA!!
Bedankt aan de spelers en supporters voor die meer dan geslaagde
supportersdag!! Stefan
Nooit was iemand erin geslaagd om (zo goed als)
alle Portasci tot lopen aan te zetten. 2 trainingen per week, 2 maand voor onze
glansprestatie. Il faut le faire. Na WTC Portas was dit de eerste
extra-sportieve Portas-prestatie. Merci, Jean-Marc, voor het idee en de
voorbereiding. De Portasci werden scherp gesteld. Focus. Dany was stipt op tijd om op 1 oktober, dag van - ook - zijn grote
optreden, de tent neer te zetten. Jean-Marc verhuisde zijn jaren 70 singles en
zijn hele hebben en houden naar de Rosco-weides. Woodstock. Dany mocht de spits afbijten en zette de organisatie onmiddellijk
voor nieuwe problemen. Hij zou ook wel een beetje wandelen, had hij laten weten,
maar zette meteen een besttijd neer van 7' 30" ! Twee minuten beter dan de
ruwste inschatting. Goed gezien van Dany. De eerste tijd is altijd een besttijd. De mannen liepen nadien allemaal te vlug en al gauw zaten ze 8 minuten voor op
het snelste tijdsschema. Toen ook de dames om 08u58 uit de startblokken gingen,
las ik de paniek in Jean-Marcs ogen. Dit komt niet goed. We gaan veel te vroeg
eindigen. En de mannen en vrouwen, dat komt nooit gelijk...Even later begonnen ook de kids aan hun eerste rondjes in groep en al
snel verbaasden ze. Maud 5 rondjes.... Eugénie 12 rondjes, jawel 12!, en Quentin
wou zich ondanks een kwetsuur niet laten doen, en maakte er in extremis 13 van.
De kids, die 25 kilometer zouden lopen, liepen uiteindelijk bijna evenveel als
de mannen. De dag vloog voorbij, rond onze tent
heerste de hele dag een gezellige drukte, brood en spelen, zoals bij de
Romeinen. Yves kreeg inspiratie aangereikt om een dobbelspel voor iedereen na te
maken en Jean-Marc bleef de seventies maar aan elkaar mixen. Panem et circenses.
De mannen zouden 87 rondjes lopen, de dames 66,
maar een hele tijd bleef het goed te maken verschil 8 rondjes. Ook de dames
liepen sneller dan het snelste tijdsschema. De 1 oktoberhitte begon te wegen in
de namiddag. Niemand behalve de Portasci, bespeurden we nog aan de Finse piste.
Dit was gekkenwerk. Sommige vrouwen lieten zich maar al te graag van achter
pak...., euh inhalen, andere Helga's persten de spurt van hun leven uit hun
ranke lendenen. Uiteindelijk was het vooral Erik die het grote inhaalmaneuver
maakte. In amper 2 rondjes zette hij de bordjes gelijk, al zorgde zijn sur place
in de laatste meters voor extra spanning. Nathalie en Stefan mochten een
gezamenlijk rondje afleggen en belandden blijkbaar ergens in de graskant. Als
het kriebelt, moet je ... scharten. De absolute
ereronde was uiteindelijk voor voorzitter Wim en zijn penning"meesteres" Sylvie,
die onder luid gejuich en champagne de erehaag voorbijliepen. Een half uur voor
op schema. De 200 kilometer van Portas was een feit. Champagne. We maakten keuzes, zoals Yves het zo mooi stelde, en misten
het eetfestival van de Squash en de humornight van Dany, maar lachten als nooit
tevoren. Over stofzuigersyndromen, hete konijnen en kouwe kiekens, en mochten en
maagden... We aten lekkere spaghetti, Wim Ve
kreeg eindelijk zijn verdiende biertjes, we smeedden snode plannen. Kortom..
Portas, het leven zoals het was in de eerste
jaren.
Merci Jean-Marc,
voor het fantastische idee. Merci bestuur, voor
de even fantastische uitvoering!
Voor onze tweede wedstrijd van het seizoen mochten
we opnieuw rekenen op een bijna voltallige Portas-ploeg aangevuld met Hendrik
Vandermarliere.Zelfs Nicolas had zich vrijgemaakt
om mee te sjotten. Dit tegen een alweer vrij
jonge t.c.Park ploeg. Maar onze Senioren ploeg is ook niet meer van de jongste
hé! Chris startte opnieuw in het doel. Eric en Dirk waren onze verdedigers en
Jan en Hendrik onze aanvallers. Wim Verhellen, Nicolas en Wim Vandenhoucke namen
plaats op de bank. Na een kleine studieronde speelden we niet onaardig mee en
kwamen we zelfs op voorsprong met een goal van Jan. Onze tegenstrever viel wat
onbesuisd aan en hun schoten naar doel waren niet altijd binnen het kader. Van
onzentwege goede combinaties die eerste helft. Jean-Marc coachte uitstekend!
Niet evident met 8 spelers. Chris begint ook zijn draai te vinden in de ploeg en
bewees dat met enkele mooie saves! Met als gevolg een verdiende ruststand van
2-1 voor Portas.
Ondergetekende moet zich verontschuldigen voor de tweede helft
want huiswaarts gestuurd wegens overmacht. Met nog 5 minuutjes te spelen en
echtgenote aan mijn zij wezen de bordjes 3-8....voor t.c.PARK !! Zag nog in
laatste instantie Jan scoren(dacht ik). Eindstand 4-8! Achteraf hoorde ik dat ze
3 doelpunten maakten op enkele minuten en dat bij tegenaanval de onzen de
snelheid van uitvoeren bij de tegenstrever onderschat hadden. Niet getreurd,daar
wordt aan gewerkt!
Voor de 1ste
wedstrijd van het seizoen moesten wij een paar habitués missen. De
samenstelling van de ploeg was dus een onuitgegeven Portas-Team met onze twee
nieuwe aanwinsten (Chris en Carl), twee gastspelers (Patrick en Hendrik) en
twee ervarende Portasspelers : Eric en Stefan
Wij begonnen de match met 5
minuten vertraging en met een temperatuur grenzend aan de dertig graden.
Na 4 was voor ons al raak,
Patrick won zijn face-to-face met de keeper (1-0). Local Unique nam het begin
van de match voor zijn rekening maar miste een paar kansen door zwakke
afwerking. Toch kwamen ze gelijk ten gevolge van een balverlies (1-1). Maar nog
geen minuut later zette Hendrikop
assist van Eric ons weer op voorsprong(2-1). Daarna misten wij 4 open kansen
(2x Eric en 2x Hendrik) om de break te maken. Met een ver schot van de doelman
kwam de Local Unique terug op dezelfde hoogte (2-2).2 minuten later legde Carl na
een individuele actie de 3-2 op het scorebord. Nog twee pogingen van de laatst
genoemde en een reuze kans van Stefan gaven ons het verdiende vierde doelpunt
niet. Local Unique ging de laatste 5 minuten van de 1ste helft
resoluut in de aanval. Na een schot op de paal en een reflex van ons doelman
Chris kwam Local Unique met een gekruist schot toch op gelijke hoogte voor de pauze
(3-3). Wij speelden een zeer behoorlijk 1ste helft met talrijke
doelkansen!
Traditioneel zijn voor Portas
de 5 eerste minuten na de pauze altijd moeilijk. Het was deze keer niet anders
maar gelukkig hadden we een attente Chris en twee schoten gingen voorbij het
doel zonder gevolg. Na 10 kwam LU toch nog op voorsprong (3-4) via een tweede
doelpunt van de keeper (die speelde wel de hele match als vijfde veldspeler).
Hoe dieper in de wedstrijd hoe moeilijker wij het kregen om wat kansen af te dwingen.
8 voor het einde, na een
misverstand tussen Patrick en Hendrik kwam LU 3-5 voor. De Unique Boys mochten
nog twee keer juichen in de twee volgende minuten (3-6 en 3-7). Een afgeweken
schot van Patrick, een onbenutte 3 tegen 1 situatie en een mooi schot van
Stefan op de paal belette ons nog om een doelpunt in de tweede helft te scoren.
In tegendeel, de
tegenstanders konden nog twee extra doelpunten scoren.De uitslag weerspiegelt uiteindelijk niet het
beeld van de wedstrijd, en we hielden heel lang stand tegen een toch vrij jonge
(alweer) ploeg.
Wij misten ook een zevende
speler om wat meer rotaties in de ploeg te kunnen brengen.
Bedankt aan de aanwezige
spelers en onze enige supporter Yves.
Volgende week : meer spelers
? En meer supporters ?
Portas-seizoensopener 2011-2012 : Ronse, here we are !!
De seizoensopener van ZVC Portas was andermaal de moeite waard. Het werd een hele-dag-activiteit met op en top Ronsese attracties !! Ontbijten op Hogerlucht en in de plensende regen de eerste (nou ja) woorden van onze versbakken voorzitter aanhoren: hij kent er wat van...
Voor de geleide natuurwandeling in het bos van Joly hoefden we enkel de straat over te steken. Ook de kleinsten genoten er zichtbaar van, maar de uitleg van gids Roland was dan ook voor elk wat wils. Jean-Baptiste ontpopte zich als een ware 'groene' jongen... Een aperitiefje, annex Pizza-party, op de kiosk en daarna spelen geblazen in het Bruulpark: om ter snelst lopen in een 'band met binnenband' en een voor velen nieuwe ontdekking: kubben (uit te spreken "koeben")
En toen we het al helemaal niet meer verwachtten, kregen we nog een laatste geleid bezoek aan de Sint-Hermestoren gepresenteerd. Adelin Devos gidste ons tot op 76 meter hoogte, zodat we een prachtig zicht op Ronse kregen, na een al even prachtige Portas-dag !!!
Thanks aan het nieuwe bestuur voor de uitwerking ervan!!!!
Een beetje moe maar voldaan sloot de harde kern de dag in stijl af...
){kind=link}