Mijn broer justin is een rare...Hij is 8. Hij heeft soms z'n kuurtjes... hij loopt dan rond in huis als een ridder, dan verslaat hij ieder monster dat hij tegenkomt. Ik ben dan zijn prinses...en eigelijk vind ik dat wel tof Op andere dagen is hij als een bezetene bezig aan de pc... Dan speelt hij gewelddadige spelletjes op spele. Soms wilt hij een hele namiddag met me spelen en soms zit hij eenzaam tv te kijken. Ik denk dat dat eigen is aan een jongetje van 8. Maar hoe wispelturig hij ook is, hij is en blijft m'n kleine broertje, die ik wil beschermen en behoeden van alle kwaad... maar ja, kleine jongens worden groot... Als ik hem nu vraag om een handje te geven terwijl we over straat lopen, krijg ik als antwoord: 'Sarah, ik ga me niet belachelijk maken hoor.'
Tja, wat doe je eraan.
Hebben jullie ook broers of zussen? Komen jullie er ook mee overeen of vliegen jullie elkaar in de haren? Laat het me zeker weten via m'n gastenboek...
Soms krijg ik van die rare momenten... En dan maak ik me echt belachelijk. Maar gelukkig vinden mijn vrienden dat niet erg... Al mag ik de macarena dansend over de markt van ieper lopen, toch kijken ze me niet raar aan. Daaraan zie je of je vrienden het echt met je menen. Als je samen onozel kan doen zonder te denken aan je imago. Een genant geheim vertellen zonder dat die het doorvertelt. Dat zijn voor mij de kwaliteiten van een echte vriend/vriendin...
Wat zijn voor jullie echte vrienden??? Zend me zeker een mailtje over jouw opinie...
jaja... op 20 september was het zover mijn feestje... maar twas geen gewoon feestje... twas een sleepover. We waren met 11. 9meisjes en 2 jongens. Die 2 jongens sliepen in de zetel, hoor. We hebben frietjes gegeten en een horror bekeken... En daarna nog gepraat eigenlijk werd ik toch wat emotioneel. ik mis mijn vrienden nu ik veranderd ben van school. ik voel me soms zo leeg vanbinnen.(maar even voor alle duidelijkheid, kben geen emo, he). maar ik maak vast wel nieuwe vrienden in Brugge. Als ze me daar tof vinden natuurlijk. Misschien vinden ze me een seut of een rare ( ma eigenlijk ben ik ook wel een rare ).
Weet je wat... ik ga er gewoon het beste van maken... en volgend jaar geef ik een sweet sixtien... me alles erop en eraan.
Hij heeft soms z'n kuurtjes... hij loopt dan rond in huis als een ridder, dan verslaat hij ieder monster dat hij tegenkomt. Ik ben dan zijn prinses...en eigelijk vind ik dat wel tof 
Op andere dagen is hij als een bezetene bezig aan de pc... Dan speelt hij gewelddadige spelletjes op spele. Soms wilt hij een hele namiddag met me spelen en soms zit hij eenzaam tv te kijken. Ik denk dat dat eigen is aan een jongetje van 8. Maar hoe wispelturig hij ook is, hij is en blijft m'n kleine broertje, die ik wil beschermen en behoeden van alle kwaad...
maar ja, kleine jongens worden groot... Als ik hem nu vraag om een handje te geven terwijl we over straat lopen, krijg ik als antwoord: 'Sarah, ik ga me niet belachelijk maken hoor.' 
En dan maak ik me echt belachelijk.
Een genant geheim vertellen zonder dat die het doorvertelt.
ik voel me soms zo leeg vanbinnen.(maar even voor alle duidelijkheid, kben geen emo, he). maar ik maak vast wel nieuwe vrienden in Brugge. Als ze me daar tof vinden natuurlijk.
