Ik heb een zon en maankant
dat is niet zo eenvoudig want
weten dat het opnieuw kan mislopen
is frustrerend, maar ik blijf hopen.
Nu weet ik het al 9 jaar
de diagnose werd gesteld, maar
aanvaarden doe ik het niet helemaal
een stempel weegt zwaar, in elke taal.
Ik wil het wel beter begrijpen
om rapper in te kunnen grijpen
aanvoelen als ik omhoog of omlaag ga
sneller weten waar ik sta.
Het liefst bevind ik me tussen de wolken
zonder scherpe zon, regen of kolken
een leven leiden zoals 'gewone' mensen
is één van mijn grootste wensen.
Gewoon werken, huishouden doen, vrienden zien
sporten, shoppen, kokkerellen geef ik allemaal een tien
liefhebben, omgaan met ontgoochelingen
gewoon mezelf zijn, genieten van kleine dingen.
|