|
Sinds begin juli ben ik terug aan 't werk
dat maakt me blij en sterk
het was even wennen, kijken of het me beviel
opvoedster bij diep verstandelijk beperkte mensen is een aparte stiel.
De collega's vielen erg goed mee
en lieten weten dat ze waren tevree
met mij als interim-zomerkracht
zei een collega en ze lacht.
Veel verzorgen, wassen, eten geven
hen zo bewust mogelijk laten leven
een wandeling, wat muziek, snoezelen
hen 's middags even laten wegdoezelen.
Ik leerde werken met sondevoeding en tillift
observaties noteren op pc en temperaturen op een blad met stift
ik leerde in team werken, echt fijn
zonder me op te jagen, zonder onderlinge concurrentie de beste te willen zijn.
Het moeilijkst zijn de kleine signalen
die je kunnen overhalen
de cliënt toch wat beter te begrijpen
waarom ze bang is en bv even zou nijpen
Het leukste is een knuffel, een lach
weten dat je er als opvoedster zijn mag
de cliënt enthousiast horen klappen
of op zijn wiebelige benen even zien rondstappen.
Het is misschien niet mijn droomjob
maar daarover breek ik niet mijn kop
het is in tussen-tijd van 't leven prima werk
het maakt mijn eigenwaarde terug sterk.
|
