Oma, Je bent er niet meer Je hebt gevochten in stilte maar oprecht Wij denken aan je, aan je dapper gevecht
Bedankt, om wie je was, bedankt, het enige woord dat ons verdriet verzacht maar voor wie je heeft gekend een woord recht uit het hart
Oma, Bedankt, voor verhalen die je hebt verteld voor lessen die je ons hebt geleerd voor je lach, voor je traan bedankt, dat je 'oma' was bedankt, voor alles wat je hebt gedaan
Meisje Met je handen, fluweelzacht Met je ogen, kijkers in de nacht Met je lippen, zo langverwacht Meisje, handen, ogen, lippen, je lacht Met je blik, waar ik op wacht Met je ziel, waar ik naar smacht Met je hart, waar ik aan dacht Maar ... je lacht niet naar Mij vannacht Mij ver - acht je, Meisje
Zij was mooi, bloedmooi, en alhoewel het pas na de middag was, leek het alsof het de schemering van de zonsondergang was die haar ogen die sensuele gloed gaven.Ze straalden een blijkbaar oneindige verleiding uit, die volgens mij onmogelijk te acteren viel, wat haar meteen dat tikkeltje extra bezorgde waardoor ze elke man meteen op knikkende knieën zou krijgen.Zo voelde ik mij althans op dat moment.En dan die stem, toen ze me vroeg om me uit te kleden, die stem die onschuldig klonk als die van een klein meisje, sensueel als van een ervaren prostituee en zinnenprikkelend als een ganzenveer op het kleinste kittelplekje van mijn lichaam.En toch was het een volwassen vrouw die zon stem voortbracht, een vrouw die in haar vragen altijd iets dwingends had, zodat je net niet het gevoel had, dat ze je het had opgedrongen, maar je alles toch zonder tegenspartelen meteen uitvoerde.Haar ganse lichaam bewoog ze op een manier die nauwelijks verried dat het een routine werd voor haar.Alles leek de eerste keer, het verkennen, het voorzichtjes stimuleren, de onhandigheden bij het uitkleden, die verlegenheid.Als in een droom, als in een roes.Mijn dokteres, mijn meesteres.
Angstzweet, het fenomeen angstzweet. Ken je het? Ik krijg al spontaan klamme handjes en natte oksels als ik er alleen nog maar aan denk. Zegt het je wat? Je zit in een gang, een lange gang, te wachten. Straks dat mondeling examen waar je al de hele blok zenuwachtig voor bent. Maar kom, je ziet het zitten, want goed geblokt, de voorbeeldvragen kunnen oplossen, en bovendien, fris gewassen en geschoren deze morgen. What could possibly go wrong?
Ken je het? Dan gebeurt het. Totaal onverwacht. Zelfs in de donkerste krochten van je gedachten had je precies daarmee geen rekening houden. Het begint met een druppeltje. Op je voorhoofd dan nog wel. Is iedereen nu aan het kijken naar je of beeld je het maar in? En nee, je kunt het niet gewoon wegvegen met je zakdoek, want hoe verlies je dan je reputatie als ernstig student? Hé, dat is die daar met zijn zweterige zakdoek. Ken je het? Oh nee, daar is de tweede druppel al en de derde Je voorhoofd glanst als een voorjaarse biljartbal.
Je kijkt een beetje angstig rond. Examenvragen schieten door je hoofd en dan richt je je blik even naar beneden en Wat is dat? Op je kraaknette lichtblauwe hemd begint zich langzaam een waterige, donkerblauwe vlek te vormen precies onder je oksel. Zweet. Angst maakt plaats voor schaamte. Oh nee, en net nu. Wat een afgang zal dat straks gaan worden oog in oog met je prof. Nee, ik weet het niet, prof en nee, dat is geen nieuw motiefje op mijn hemd. Het is angstzweet, puur angstzweet, ken je het? Oh nee, de tweede oksel nu ook al.
Er is een eenvoudige medische verklaring voor het fenomeen angstzweet te geven. Een gevoel van angst stimuleert fysische processen in je lichaam, waardoor je bepaalde klieren niet meer onder controle hebt. Overdreven vochtafscheiding dus. Klamme handen en zweetoksels zijn het logische gevolg. Logische gevolg, zeg je? Los van die geweldige wetenschappelijke medische redenering zelf uitgevonden trouwens is er eigenlijk niks logisch aan dat hele zweetgedoe. Eén pot nat is het, weet je.
Zweet associeer je toch met inspanning en ontspanning. Eens goed gaan fietsen, gaan lopen, pingpongen. Dat is lastig. En dat wordt met zweet beloond. Je voelt je meteen beter als je eens goed gezweet hebt. Al die vieze lichaamstoffen langs een natuurlijke weg naar buiten. Genietend van pure zelfvoldoening achteraf in de douche en dat tot in de kleinste porie. Dat is zweet, geen angst. Angst associeer je toch met koud en killig, met grijs en grillig, en droog. Niet met eens goed gezellig zweten van de geleverde inspanningen
Intussen is de laatste wachtende net buitengekomen en mag je examen gaan afleggen. En zie, wonder boven wonder, eens goed filosoferen met jezelf een intelligente kerel, hoe kan het ook anders kan werkelijk mirakels verrichten. De okselkringen zijn verdwenen op je hemd. De handen droog als nooit tevoren. En je voorhoofd ziet er weer wat minder biljartachtig uit. Je bent tot innerlijke rust gekomen en op je dooie gemak leg je nu je examen af. Moraal van het verhaal: trek in het vervolg gewoon een pull aan, dan hoef je niet zo in jezelf te lullen.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Oma
