Hey,

Het was een afschuwelijke dag vandaag , we moesten een konijn dissecteren. Die dode,rode oogjes van dat konijn keken me de hele tijd beschuldigend aan . Ik moest aan Maarten (mijn rat ) en aan m'n moeder denken . Toen de biologie juf aan de dissectie wou beginnen , ben ik op haar gestort. Ik wou het mes uit haar hand trekken, daarna zijn we beginnen vechten en ben ik weggelopen . Ik ben meteen naar huis gelopen . Niemand zal me ooit begrijpen , nadat ik mijn moeder aangetroffen heb in de badkamer omringd door bloed . Wil ik alle bloed uit mijn leven bannen. Zelfs de kleinste schram in papa's arm . Gek genoeg lukt dat wonderwel . Het bloed kan ik verdringen. Het komt niet meer. Gewoon. Zomaar.

Zoals ik de vorige keer had gezegd Stefanie, Brian en Dave hadden mij achtervolgd. Ze zijn te weten gekomen dat ik een rat heb , hopelijk doen ze Maarten niets aan ...