Deze ochtend ging ik naar het bos met mijn hond en deed ik de 4-2-7. Als je dat een half uur doet, kikker je er helemaal van op.4 tellen inademen, 2 tellen vasthouden, 7 tellen uitademen. Zo simpel als bonjour. Uitademen langs de mond. Je wordt er veel rustiger van en doe je dat gedurende een 5tal minuten drie keer per dag ga je je na verloop van tijd beter voelen. Er bestaan dure trainingen die gebaseerd zijn op hetzelfde principe.
Mensen met depressieve gevoelens uit het Gentse en het Antwerpse die soms een activiteit samen willen doen (zwemmen, wandelen, praten...) kunnen een mailtje sturen. Mensen die vrijwillig deze samenkomsten mee willen organiseren ook. Heb je een idee dat je graag met anderen wil doen, laat het weten. Ik heb zelf een psychotherapeutische achtergrond, maar dit hoeft echt niet.
Ik ben een vrouw van 55. Oma, mama, partner, . In het verleden kampte ik zelf regelmatig met depressieve gevoelens en in de loop van de jaren heb ik een hele koffer 'zelfhulp' samengesteld, zodat ik nu min of meer gelukkig door het leven ga. Ik heb ervaren dat gewoon al het besef niet alleen te zijn in die depressiviteit opluchtend is. Antidepressiva, professionele hulp , stressreducerende trainingen, bosbaden, en al wat er al bestaat kunnen zeker zeer zinvol zijn. Deze blog is een aanvulling op hulp die mensen reeds zochten en kregen , of indien je nog geen hulp gezocht hebt of kreeg, is het misschien een plaatsje waarin je jezelf herkent.
Omdat ik niet weet of meer mensen behoefte hebben aan deze blog, heb ik de teller op drie maanden gezet. We'll see waar we komen. Het hoeft hier niet meteen storm te lopen natuurlijk, met een stapje ineens. Zo werd mij eens aangeraden te gaan joggen. En lap ik moest me dan inschrijven voor een 5 kilometerloop en ik moest het start to run programma volgen en dit en dat. Nu, je moet niks. Wat mij hielp was een beetje bewegen. Al wandel je de woonkamer maar rond, al ga je met een kind naar het zwembad en plens je wat rond. Het helpt allemaal. Je hebt het dan toch maar weer gedaan. En stilaan krijg je zin om méér te bewegen, dat gaat vanzelf. Wat voor mij niet werkte was er druk opzetten. Moeten verlamt nog meer. Ik moet niet met zo'n app aan m'n arm , een hartslagmeter rond mijn middel, oortjes in 'mijn grenzen te verleggen'. Welnee, do it slow en vooral op je eigen manier en je komt bij het terrein van 'mmm, dat voelt niet slecht'. Prestatiedruk, de rush naar de start to runclub werkte voor mij niet. Ik kreeg er DE PEST aan. Wat wel werkte was een eigen tourtje maken hier in de buurt, waar ik weinig of geen mensen tegenkwam. Je doet wel sportschoenen aan want anders word je soms raar bekeken als je niet loopt.