Onze laatste dag aan boord begon al vroeg. 7 Uur opstaan, douchke en inpakken. Om 8 uur kwam de duiker ons schroef proper maken. Ergens zijn we een plastiek zakje tegengekomen dat met ons mee wou. Even later kwam de verhuurder het jacht nakijken. Wij melden de schadegevallen maar de verhuurder vond het nog nodig van een tweetal uren ALLES te controleren. Ondertussen moesten we afscheid nemen van Cookie. Die had namelijk nog een afspraakje op Corfu. Om 11 uur stonden we met onze valiezen op de kade. Na een ontbijtje hebben we ons dan neergevlijd op een strandterras in afwachting van onze bus naar de luchthaven. Om 16.40 konden we eindelijk inchecken. Toen iedereen neerzat bleek iemand de greep van de nooddeur afgebroken te hebben. Resultaat : terug uitstappen en 2 uur wachten op ander vliegtuig. Uiteindelijk geraakten we in Zaventem waar we werden opgewacht door onze chauffeur. Om 22.15u waren we bij Walter. Na een laatste biertje Steve afgezet en iedereen terug in zijn eigen bedje. Dit was weer een zeer geslaagde vakantie. Vrijdag om 17u de eerste vergadering voor de volgende reis skipper Wilfried
Hey volgers, Het is altijd goed om naar de foto's te kijken. Er kunnen er op ieder moment nog zijn bij geplaatst vanaf een andere camera. Dus overloop ze nog maar eens. En nog eens en nog eens. Grtz Cookie.
Het zit er op. De trip is gedaan iedereen heeft zich reuze geamuseerd. Walter een beetje slecht, misschien van het kontrakt met het luikske. Voor de rest is het wachten op de verhuurder die ons nog wat geld wil afhandig maken. Voor het verstropte wc , het afgebroken hendeltje en ook nog een plastiek zakje dat in de boogschroef vastzat. Weeral een duiker om het op te lossen. We zijn er helemaal niet gelukkig mee. Toen de man er was, moest Wilfried het nog eens uitleggen aan de telefoon met de eigenaar van de boot. Was ni makkelijk om al de technische termen om te zetten naar het Engels. Een gesperk van vlaams engels en grieks Engels aan de andere zijde. De afloop hoor ik later wel. Ik moest dringend vertrekken naar Corfu. Ik heb daar nog wat vakantie met mijn jarige vriendin. Sorry jongens. Bedankt voor het leuke verlof , en jullie voor de reakties. Tot ziens in de Seeburg. Cookie
Alee, vandaag den laatsten dag. Terug van Porros naar Kallamaki. Alles verliep zo als verwacht. Tot halverwege de wind onverwacht zwaar kwam opzetten. Echt dit was voor ons een speciale ervaring. Wind van meer dan 70km/h. Een echt stormke. Niemand was op zijn gemak en het gevoel is onbeschrijvelijk maar niemand was er gerust in.de golven sloegen echt tot over het gehele schip. Iedereen blij bij het binnen varen van de haven. En dan de revanche van de crew, luikje (doorzichtig) dichtdoen en Wally roepen, ikke met mijn bekske er vol tegen natuurlijk. Al bij al weer een zeer geslaagd congeke. Bedankt aan de vrouwkes. Storm chaser Wally
Na de splitsing van het team, zijn we de kust lijn van Poros gaan verkennen. Verschillende baaien waarvan er een de " love bay" heet. Veel love was er niet aan . Een versleten caravaneke met 10 lig zetels, maar geen volk. Verder in de middel of no where zijn we iets gaan drinken. Daarna een paar stenen gaan bezichtigen. Ni vet. Dan maar de terug reis ingezet. Ineens sprong er een schildpad voor ons wielen, dan weer een een overstekende kalkoen. Een bende geiten int midden van de baan. Ik heb er wat eten laten liggen, zenne. Aan boord ni genoeg potten. Terug aan de haven niks plaats voor de boot. Achter den bocht zagen we de boot binnen komen me de 2 stressmannekes. Vlug een plaatske geregeld , en met een beetje moeite de boot geparkeerd. Zonder ons had dat nooit gekunnen. Veel wind. Een windje van een 35 knopen voor een uurtje of 2. Als deze was gaan liggen vlug iets gaan eten. Goe geswanjeerd door de Mike. Fleske griekse champagne (?)gekregen. Daarna ook nog ne korte. Goei klanten zenne. Walter is dan gaan slapen en wij hebben nog kort iets gaan drinken. We moesten goed voorbereid zijn voor de terug reis. Hierover later een verslag door Walter. Grtz Cookie
Cookie zorgde voor een onwaarschijnlijk ontbijt in
Griekenland croissants, donuts en pain au chocolat.
Om 11u is het team gesplit. Walter, Tim en cookie hebben een
scooter gehuurd om het eiland te verkennen. Er was een stevige wind voorspeld
en Steve en ondergetekende hebben de trossen losgegooid om eens stevig te gaan
zeilen. We hebben een nieuw teamrecord gevestigd, meer dan 5 knopen/uur.
Na 4 uur zeilen werd het stormachtig en zijn we
binnengevaren. Onze (ex?)teammakkers stonden ons op te wachten om te helpen
aanmeren.
De plaatselijke wind Meltemi- brak in alle hevigheid los.
Voor anker en vast aan de kade hebben we de motor laten draaien om onmiddellijk
te kunnen ingrijpen bij calamiteiten.
Om 19u ging de wind eindelijk liggen zodat wij onze maagjes
konden gaan vullen. Hier stopt mijn verhaal want het hoofdgerecht komt eraan.
Van de traditionele moussaka. Groenten. 1 aubergine, 2 courgettes, 3 uien, 2 selderstengels, 2 wortels, 1 teetje look en olijfolie. Aubergine in fijne plakken schikken op een schaal en zout erover. (Om het water eruit te trekken) Ui en look snipperen en aanstoven in olijfolie. Wortel in blokjes van 0, 5cm alsook de selder.kruiden met p+z. Zet opzij. Ragout. In een gloeiende braadpan 500gr lamsgehakt aanbakken. Niet te klein pletten. Klein blikje tomatenpuree eronder. Harissa, oregano, marjolein, komijnpoeder, kaneelstokje p+z. 2 dl rode wijn en 400gr tomatenpulp (blik). Laat 1, 5h sudderen. Maak een bechamelsaus met 7dl halfvolle melk, 30 gr boter, 40 gr bloem.p+z en nootmuskaat. De moussaka. Schil 500gr aardappelen en snij in dunne plakjes. Aubergine spoelen en droog deppen. Schik in een oven schaal een dunne laag bechamelsaus met een beetje olijfolie. Aardappel schijfjes naast elkaar . P+z cougetteschijfjes en een eerste maal ragout. Terug een dunne laag bechamelsaus aardappelen en schijfjes aubergine. Bedekken met de rest van de ragout. De groentjes erover en bedekken met aardappel schijfjes.. Eindigen met en dikke laag bechamelsaus. 100 gr schapenkaas erover raspen. Nu de schotel 40 a 45 minuten in voorverwarmde oven van 180 graden. Smakelijk. PS. Ik zal hem hier vanavond is gaan eten, en zien of ik het moet over pakken. Cookie
Dag allemaal, Kleine rechtzetting over mijn sirtaki dans. Ik dacht dat ik met vrienden onderweg was, maar van zodra er gepensioneerde vrouwen mee gemoeid zijn laten ze u vallen als een baksteen. Ik was mijne vis nog aan het opeten toen er luid gevraagd werd naar volk op de dansvloer. Alle vier tegelijk riepen ze mijn naam en wijsden in mijn richting. Tof he? Ik heb waarschijnlijk een trauma opgelopen voor de rest van mijn leven! Voor de rest alles schitterend en relaxed! Vice Captain Steve
En we zijn weer vertrokken. Vanuit de baai bij Hydra richting Spetsai. Aanvankelijk geen lang tripke, tot captain Willy erin slaagde onze boot nog wa verder om zeep te helpen. Een beet je wind en alle zeilen open, allee efkes toch. Een van de hendels om het groot zeil te blokkeren brak af. Met een beetje kunst en vliegwerk het touw toch nog ergens anders kunnen blokkeren zodat ons Steveke verder kon zeilen. Aangekomen in Spetsai direct op zoek naar een boat repair shop. Uiteraard nergens te vinden in een haven????? Dan maar wer wat inventief zijn en de klem vervangen door een andere die niet gebruikt wordt. Volgende keer mijnen overall en gereedschapskist van VAB vanonder het stof halen en meepakken denk ik. t'Is hier alle dagen iets anders da kapot gaat. ;-) Alles gefikst, behalve het toilet dan, op zoek naar een restaurantje. Na het dorpje doorkruist te hebben zijn we terecht gekomen in een rustig visrestaurantje. Heel rustig tot er plots een bende gepensioneerde Noorse dames de boel op stelten kwamen zetten. (Dacht da Maggie de Block een Belgische was...hoe snel ben je nie mis?) Op de koop toe nog een lifebandje dat begint te kwelen en de dames hun veertiende jeugd kwam boven. Het gelach van een van de dames vergeet ik nooit meer! Wij, allen met onze blauwe zeil t-shirt, konden niet ontsnappen aan de snakkende ogen van al dat losgelaten wild. Algauw stonden ze aan onzen arm te trekken om een sirtakike te placeren. Steve was nogal snel overtuigd en was niet meer van de dansvloer weg te slaan. Uiteindelijk rekening betalen en wegvluchten naar de boot..... Moe en voldaan nog even namijmeren en onder zeil. We hebben vandaag het uiterste punt van ons zeil avontuur bereikt en beginnen morgen aan de terugtocht. Terug richting Hydra maar deze keer naarde haven en niet naar de baai....Veel te gevaarlijk voor ons anker. Tot morgen voor meer nieuws.
