Om kwart voor 6, start in t donker. Vandaag richting Viana of logroño? 18.5 of 28km? In deel 1 lekker samen gewandeld met Rosette, iemand die ook geregeld hospitaliera is in de refuge hier. Veel geluisterd NAAR elkaar en gepraat MET elkaar. Gewoon een super madam. Haar wil ik zekerin België nog ontmoeten! In viana afscheid genomen en toch maar voor de langere afstand gegaan, nu het weer het toeliet.... Terug vele bekende gezichten in de refuge van Logroño...Prachtige stad trouwens. En super gezellig!
Super wandelweertje, ietsje minder warm, bewolkt, zalig gewoon. Gewandeld door de prachtige natuur tot Los Arcos. Ons klimmeke (zie foto) Daar in de refugio werd ik verwelkomt door een voltallig Belgisch team. Heerlijk. Los arcos is klein maar super gezellig. Buiten gegeten op terras, zoals de vorige dagen trouwens.
Vandaag 22km richting Lizarra/Estella. In t begin ni echt wauw, maar na 2uurtjes stappen kwamen de leuke paadjes. Om 6u vertrokken, en eigenlijk goed doorgestapt met geen al te lange pauzes onderweg. Gewoon om ons eigen te beschermen tegen de hitte. Om 6u vanmorgen was het 23gr en om half 9 s'avonds nog 34. Overdag dus snikheet in t zonnetje. En eerlijk gezegd heb ik dan niet veel zin om veel te bezichtigen. Heb vandaag dus gedaan zoals de echte Spanjaarden : siësta. Later t stadje gaan bezichtigen.
Hoi trouwe volgertjes. De wandeling naar Puenta la Reina zit er op. Heel tevreden want met deze temperaturen.... 35 in de schaduw...normaal vandaag feestdag, t is de naamdag van St.jacques. Maar met het treinongeval van gisteren avond in santiago de compostella is er veel afgelast. En nu overleggen over welke afstanden we gaan doen de komende dagen se.
Voor deze korte etappe van 16.5 km toch ook rond 6 u vertrokken om enkele km verder lekker tortilla te eten als ontbijt. Weer ontzettend mooie wandeling. Om dan tegen 11u in Pamplona aan te komen. Alleen arriveren in zo een grote stad, je loopt wel verloren (niet letterlijk nemen) in de massa. Al gauw alle kameraden bijeen en iets gedronken want de refugio ging maar open om 12u. Schitterende mooie stad met mastodonten van verdedigingsmuren... Na enkele uren waren alle 114 bedden bezet se. Lekkere paella gegeten, en seffes nog ne sangria. T leven kan mooi zijn soms. Benieuwd voor de komende dagen want de temperatuur gaat nog stijgen en t was vandaag al 30in de schaduw...
Vandaag 27 km richting Larrasoaña gewandeld. Voelde zwaarder aan dan gisteren dankzij de zon die weer haar werk deed. Heb eigenlijk slenterend gewandeld zeker de stukken in de bosse en dat waren er redelijk veel. Reden is : super mooi en ZONDER dazen of muggen. Heerlijk. Op 5.5 km van t eind in Zubiri lekker pauze genomen aan de rivier (naam kwijt) en letterlijk met de voetjes in t water. Zalig toch, vakantiegevoel. Daarna richting slaapplaats in Larrasoaña waar we verbleven in een soort barak. Ook dat is de camino.
Eindelijk is het zo ver..... Al vroeg op pad voor onze zware tocht. Maar oh zo mooi! Na 8km de laatste kans om gezellig op een terrasje iets te eten en te drinken. Daarna de bergen, en jawel letterlijk de wolken in. Ondanks de zwaarte van deze tocht, is het toch diegene waar ik gedurende deze 2maanden het meest van heb genoten. En ja het was warm maar draaglijk dank zij het zalige windje daarboven. En om dan in roncevalle aan te komen ... Wauw... Wat een tocht....wat een gevoel... Na het pelgrimsmenu van pasta als voorgerecht/ forel met frietjes als hoofdgerecht en een yoghurt..bedtijd...10u stipt gaat het licht hier uit. Letterlijk en figuurlijk 😴
Laatste volledig Franse wandeldag, richting St.jean pied de port. Héhé, zo door die poort stappen, het doet iets met ne mens. Adrenalinestoot. Eerst zelf wat rondgekeken en dan toch maar t bureau binnengestapt voor overnachtingsplaats, in la rue d'espagne dan nog wel. Werden daar fantastisch onthaald en toen Laurent daar ook nog binnenduikelde waren we terug compleet. S avonds was er een stoet gepland met als onderwerp : bruiloft van vroeger. Dus veel volk op de baan in het zo al toeristische stadje. 10 u licht uit. Morgen zware dag!
Half 7, go go go... In stijgende lijn... Tja, t spel is begonnen hé, je voelt de bergen dichter komen. Na saint palais stond er een klim op t programma, en ik dacht dat het de stijle baan was..hele stijle...maar nee, te vroeg geroepen. Plots was het daar...2km steenpad, stijl nee mega stijl nar het kapelletje van soryace. Daarboven wel lange pauze gehad en kennis gemaakt met andere moedige pelgrims. Joepie nu naar beneden, da het je maar... Stijg, stijg stijg tot iets voor onze slaapplaats, een oude boerderij... Eens iets anders weeral.
Vandaag, richting sauveterne de Bearn. T wandelen ging me ni zo goed af, valt ook al eens voor. Na 21km aangekomen in onze refuge bij heel alternatieve mensen, eigenlijk een zalige manier van leven. Alles mag, niks moet. Had effe rust nodig, en er was maar 1 plaats om in volledige stilte te vertoeven.... de kerk... We mogen vrij gebruik maken van alles in de refuge. Hadden t kot voor ons alleen want de hele leefgemeenschap daar ging naar voorstellingen in het naburige dorp. Lag super vroeg in mijn bed die avond. Morgen weer een wandeling...
5u opstaan, t is al een gewoonte. Ondanks de voorspellingen, geen onweer, geen regen. Laat ze maar zeggen hi hi. Vandaag super mooie wandeling langs bossen, natuur, kleine paadjes. En aangezien we ni voor 14u op het bureau voor toerisme mochten zijn, zalig gepicknickt midden in t bos. In Orthez logeren we in een oude geraustaureerde toren, deel van een vestigingsmuur ooit. Schitterende plaats met binnenkomertje. Pizza besteld en met zen allen genoten ...