Heerlijk uitgeslapen op onze vrije dag, en er ganse dag relax van gemaakt... Rustig rondgeslenterd, iets eten iets drinken, boek lezen op een bankje onder waterzonnetje.... Aankomende vrienden begroet die de trip naar Finisterre te voet hebben gedaan....en heel gelukkig in ons bedje seffes se. Ni te laat want morgen met de bus retour naar compostella.... Voor nog 1 nachtje...
Uitslapen is er ni bij vandaag, de bus op richting Finisterre... Het einde van de ( Europese) wereld....onderweg hele mooie landschappen gezien... De ene baai na de andere, soms met soms zonder strandje.. In het stadje eerst wat rondgelopen alvorens in ons pensionnetje te gaan. Iets gegeten en alweer te voet op weg voor enkele km tot aan de kaap waar de vuurtoren staat. Het einde dus... En dan is er water.... Overal rond u. Mooi!!! Daar worden nog steeds kleding en zo (lees zorgen) verbrand. Van daaruit naar zonsondergang kijken is mooi, al heb ik gekozen om deze te zien vanop een boot op het water. Geen woorden voor zo mooi!! En eigenlijk gaat dat redelijk snel, ong 15 min. Nog ni Wow! Met zalig gevoel in een heerlijk fris bed gekropen vandaag.....
RUST - AFKICKEN ! naar de pelgrimsmis geweest.... Nog vele bekende gezichten ontmoet en afscheid genomen.... Kuieren langs de straatjes... GENIETEN van alle drukte hier .....
En het blijft hier wondermooi.... Met vele herkenningspunten nu.... Zalig gevoel en toch loop ik hier met dubbel gevoel... Hele emotionele voormiddag gehad. En dan de kers op de taart... Ik die daar al 2 keer op het plein had gestaan, het doet toch iets met een mens na 3maanden daar aan te komen. Eerst gedaan wat ik beloofd had, en ook de beloofde kaarsjes doen branden, en dan plat op de rug op het plein gaan liggen, met zovele andere pelgrims afkicken.... Vele amigo's en amoga's nog een laatste dikke knuffel geven.... Heeeeeeeel veel emoties!!! En zo gaat het nog een ganse tijd verder, tussendoor onze Compostella gaan afhalen en de terugreis geboekt (ook belangrijk natuurlijk), en zo druk bezig dat we vergeten te eten waren.... Dus redelijk laat toch maar een lekker restaurantje opgezocht....
Deze morgen vertrokken in Arzúa int gezelschap van manneke maan. Mooi! En dan die nevel erbij. En de natuur hier blijft mij verbazen...terug stenen paadjes, dreven tussen eucalyptusbomen, moest er zo een volk ni zijn.... T ware nog beter.... Evengoed genieten zen. Na 19km aangekomen in O Pedrouzo, waar we al snel een prachtige albergue vonden... Met zalig zachte ontspannende achtergrond muziek. RELAX.. En t begint hier ondertussen de ronde te doen onder Italianen en Spanjaarden dat ik al zoveel km in de benen heb, met heel veel respect van hen.... Wordt er zowaar verlegen van.... (Zij vinden 100 al een hele prestatie dus ja)
Rond 7u Palas de rei achter ons gelaten, om door de prachtige streek verder te wandelen. Ook al is het hier uitzonderlijk droog, hier en daar toch nog een kabbelend beekje waar regelmatig voeten in stonden. Verder door de prachtige bossen met eucalyptusbomen... Wow! Schitterend schouwspel als de zon daar op schijnt. Ik kom ook geregeld plaatsjes tegen die ik al eens zag in 2010, raar wel... Om 15u ong aangekomen in Arzúa onder alweer een mega brandende zon pfff (maar toch beter dan regen)
Als een zwerm bijen op gang..... Heb hier echt wel het dodentocht gevoel nu.... Zoveel volk pfff... Maar we gaan door langs mooie en soms minder mooie stukjes helemaal tot palas de rei. De grote albergues laten we links en rechts liggen. Midden in t dorp een gezellig iets gevonden met de toepasselijke naam "buen camino" voilà, t gewone ritueel, douche, was doen, eten en rusten....
Het begint later licht te worden, valt echt op, al was heet vanmorgen heel mistig...tot 10u dan kwam de zon erdoor. Ze hebben hier een dubbeldekker koreaantjes gedropt, en zoveel nieuwe gezichten. Sinds vandaag, ni te doen....t was hier precies dodentocht met momenten....zoveel volk op de wandel... Met als gevolg...na een prachtige en ook wel warme wandeling toegekomen in Portomarin....daar staan aanschuiven (ong50 min.) en vlak voor onze neus...volzet.. Ondertussen was Magdalena gaan informeren in t dorp... Alles van albergues vol... Dus ons twee dan maar op hotel... Zalig... Rustig... En ook maar 20 per pers dus viel mee...
Aude wou al vlug vertrekken, ik wou genieten van ontbijt en koffie. Dus weg was ze en ik heb haar ni meer gezien of gehoord. Van Fonfria naar Sarria. Ik dacht 24 maar ojé, het bleken er 29 te zijn. Prachtige natuur, schitterende paadjes, veel afdaling. Moe maar zéér voldaan om half 4 aangekomen. Samen met magdalena gaan eten bij den Italiaan in Spanje, klinkt gek maar was super lekker. Genoten van sangria en mojito en dan bed in....
Na een overheerlijke maaltijd gisteren moesten we beloven om niet voor 6u op te staan wat door iedereen hier gerespecteerd werd. S morgens werden we gewekt door muziek, zoals afgesproken....zaaaaaaalig gewoon. Na t ontbijt, op weg richting O Cebriero. Zware klim dus. Al viel die na ons avontuur van gisteren reuze mee. Vlak voor de top werden we vergast op prachtige natuurverschijnselen.....een ware tsunami van wolken die over de bergtop gestroomd kwamen. Wauw!!!! En het toppunt was dat we daar dwars door moesten, schitterend maar ineens veel graden kouder.... Daarna nog verder gewandeld tot fonfria, goed voor 22km vandaag.