|
als de stad zijn armen sluit en ik lig er te slapen
droom ik van veraf, dagen vol met sneeuw en zand
in deze droom ben ik zelden alleen of verloren
omgeven door vreemden, vol van wol en watten
ik weet niet hoe ik het omschrijven moet
mijn lucht is rood van stenen kruiken, vol van daden
in een lied van jimmy frey zing ik hoe het is
de zee is wild en dobbert, vol met vissen en dagen
de stad slaapt en de nacht waakt en de markt liegt
mijn dromen zijn nooit af, gevuld met schapenvacht
ik begrijp nooit hoe het moet in zo van die dromen
nachten stelen mijn leven, gevuld van droge eeuwen
als ik alleen zou zijn kon ik eindelijk een beetje gapen
maar ik ben nooit alleen, gevuld door angsten en kwalen
het is een lied voor de mensen die nog willen dromen
de zee is donker en schud, vol met verlangen en nachten
|
