Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
13-01-2013
1 jaar en 29 weken oud
Afgelopen week is ons woefje een paar dagen niet helemaal lekker geweest. Of hij in het veld iets gegeten had wat niet goed op de maag lag, het lag aan de jaarlijkse inenting die hij vorige week heeft gehad, of last had van "heimwee", omdat het baasje na de vakantie weer een paar dagen in het buitenland vertoefde voor zijn werk, we weten het niet. Een beetje lamlendig en niet te actief, en ook niet goed eten, in ieder geval niet als het om brokken ging.
Lekkere dingen gingen er nog wel goed in, en die zou hij zelfs van de aanrecht afjatten. Dus toen het vrouwtje van de week met het koken wat gehakt gemorst had, en dat lag nog op de kookplaat, was hij zo slim om het daarvanaf te likken: "die kat mag toch ook op het aanrecht, dan ik ook"
Toch maar even afleren, hij zou zijn tong nog verbranden aan de nog warme halogeen plaat, of een pan ervanaf trekken....
Het weer is wat droger geweest, en dus is Yron wat meer in het veld geweest. Om de een of andere reden is er ergens een stukje met mais blijven staan, en dat is ideaal om in rond te snuffelen. En als je er dan naast loopt onderwege naar het baasje, en er ritselt wat, dan vergeet je vervolgens volledig om je opdracht voor het baasje uit te voeren... onderweg naar een "zit-voor" "daar ritselt wat...." " en weg is Yron
Zoals al eerder geschreven toen het vrouwtje ziek was, voelt ons woefje feilloos aan als je niet lekker bent. Dus toen deze week Rik wat ziekjes op de bank lag, werd hij direct getroost. Of die trappelende poten nu echt prettig waren voor de buikpijn, volgens Rik niet echt, maar dat werd dan weer goedgemaakt door de lekkere knuffel:
Tijdens het bezoek aan de dierenarts, waar overigens alles verder goed was, ons woefje weegt 32 kg en is goed gezond, wees de dierenarts op het begin van wat tandsteen op een van de kiezen. En dus had het vrouwtje een (kinder) tandenborstel gekocht, met kinder tandpasta (gewone tandpasta bevat te veel fluoride) die naar aardbeien smaakt, en zijn we begonnen met dagelijks tandenpoetsen, of liever tanden-worstelen. "wat moet je nou met dat gekke ding in mijn bek, kan ik daar op bijten"
Hier is weer de wekelijkse zondagavond update over het leven van Yron. Allereerst: namens Yron aan alle lezers een heel gelukkig nieuwjaar, dat jullie maar veel botten mogen opgraven en lekker kunnen spelen. Hier alszovast drie dikke likken
De tweede kerstvakantie week was het weer gelukkig iets minder nat (alhoewel, er voor oudjaar nog behoorlijk wat water gevallen, maar het leek toch wat minder). Voor Yron was het ook vakantie: hij ging zich 's morgens steeds later melden, soms pas na 9 uur! Met als gevolg dat hij een paar goed uitgeslapen baasjes kon bespringen als ze eenmaal naar beneden kwamen!
Met Yron in het veld leek meer op een water- of beter modder ballet. Nu vind ons woefje het niet echt erg om door de modder heen te springen, hij is niet echt ongerust dat zijn haar vuil wordt. Om de een of andere reden gaat hij er niet in liggen rollen, ofwel is het te koud, ofwel houd hij rekening met het verzoek van het vrouwtje om wat minder zand mee het huis in te slepen (het baasje denkt dat het te koud is om je vacht helemaal nat te maken...)
Op ons vaste losloop plekkie stonden nog flink wat plassen, waar Yron op een gegeven moment erg aandachtig in ging staan kijken.
"volgens mij zit hier vis baasje"
"kijk maar, hier zwemt er een!"
"taadaa, een makreel!!! oooh nee, het is een lege maiskolf "
Op een stuk van het land staan nog suikerbieten, wellicht omdat de boer het veld niet opkan met zijn machine. Wat natuurlijk voor de boer niet leuk is, maar Yron vind het niet echt erg. Tussen die suikerbieten kan hij lekker snuffelen, en is het heerlijk om naar je apporten te zoeken. Als we net in het veld zijn, apporteerd Yron volledig op zicht, en gaat hij als een razende roeland heen en weer. Als hij wat moe wordt, gaat hij rustiger lopen en met zijn neus naar beneden op zoek naar de apporten.
zoek de hond in het bietenveld
Ja, gevonden! "wat ben je toch steeds met dat rare kastje voor je oog aan het doen baasje, gooi liever de apport!' (waarop de lens schoongemaakt moest worden...)
Oudjaar is ook vuurwerk. In de regio waar wij wonen wordt weinig vuurwerk afgestoken, en dan alleen nog op oudejaarsavond, en voornamelijk siervuurwerk. In Belgie weinig met rugzakken vol rotjes rondlopende pubers die dagen bezig zijn met hun zakgeld andere mensen te irriteren. Nu is ons woefje een jachthond, en zou hij gewend moeten zijn aan schoten, maar zoveel hebben we daar ook niet op geoefend. Dus toen op straat iemand met vuurwerk bezig was, reageerde ons woefje gelijk, en ging kijken wat er aan de hand was: "doe dat rolluik eens omhoog, dan kan ik zien wat er gebeurd buiten"
Op nieuwjaarsdag wordt er met het baasjes familie altijd een nieuwjaarsborrel gedronken, en Yron moest in de auto wachten. En toen was hij blij dat het baasje kwam om hem uit te laten. Die blijdschap veranderde snel toen er een straatje verder een aantal kinderen nog met rotjes bezig waren, met zijn staart tussen de benen trok hij het baasje zowat omver. Gelukkig hadden de pubers het benul om even te wachten todat we de hoek weer om waren. Maar Yron wilde toch maar al te graag terug in de auto, terug naar zijn veilige nestje.
Het oudste puppie is al op zaterdag avond vertrokken naar zijn kot in A (maandag eerste examen), en zondagochtend heeft Yron een heel eind lopen zoeken: "er ontbreekt er een aan de ontbijttafel vrouwtje, ik zal hem wel wakker gaan maken". Pas toen hij boven was gaan kijken of hij er echt niet meer was, stopte hij met zoeken. Dat gaat nog wat worden, komende week weer alles in het normale patroon...
Overigens, de jager heeft nog niet gebeld, als hij eind van de week nog geen kontakt heeft opgenomen, heeft het baasje beloofd dat hij hem zou bellen. Volgende week wellicht een verslag over echte apporteer werk!
De eerste week van de kerstvakantie was voor Yron een groot feest: alle vier de gezinsleden waren thuis om aandacht aan hem te geven! Mooi hoe hij persoon tot persoon afgaat voor een knuffel en dan weer geheel tevreden op zijn kussen gaat liggen
Helaas bleef het slechte regenweer maar aanhouden... Op kerstdag waren we in Zeeuwenland om kerst te vieren bij de moeder van het vrouwtje. Precies tussen twee buien door is het baasje met Yron naar het strand gegaan, waar ons Drentje zich zo'n drie kwartier heeft uitgeleefd samen met een paar andere honden. Net weer terug bij de auto ging het weer regenen Gelukkig waren die paar kwartieren wel voldoende om ons woefje wat rustig te houden tijdens het diner!
Gelukkig was het zaterdag bijna de hele dag droog. En dus had het baasje toch maar zijn laarzen aangetrokken, om met Yron te gaan apporteren in het veld. Als een jong veulen dat lang op stal heeft gestaan ging Yron helemaal los toen hij het veld in mocht.
helaas is deze foto niet scherp, maar hij laat wel zien hoe ons jong veulen rondspringt (regelmatig met vier poten tegelijk van de grond)
Na de overvloedige regenval van de afgelopen weken lag het veld er natuurlijk erg nat bij. En dus zag ons Drentje er binnen no-time niet meer uit. Gelukkig had hij nog wel het besef om niet in de modder te gaan liggen rollen. Na een tijdje flink rennen en vliegen werd ons Drentje wat rustiger, en ging hij wat meer zijn neus gebruiken om in de velden rondom het paadje lekker te snuffelen.
voor deze foto met mooie lucht moest het baasje wel wat lang wachten, maar ergens in het staat ook ons woefje erop!
Een eind op weg kwam ons de boswachter achterop gereden. Of ik wel wist dat honden in Vlaanderen altijd aangelijnd moeten lopen. Gelukkig was de bijzonder vriendelijk man ook een hondenvriend, en had hij al gezien dat ons drentje goed naar het baasje luistert. De boswachter legde uit dat sommige velden zijn ingezaaid om het wild wat van schuilplaats te voorzien, en dat hij het daarom niet zo'n goed idee vond dat een (jacht)hond door die velden aan het struinen was. Het geanimeerde gesprek ging al snel over het wild beheer, en toen het baasje vertelde over de jachttraining die we afgelopen voorjaar/zomer hebben gedaan, vroeg de boswachter of we niet een keer mee wilden gaan jagen, ze komen nog een voorjager met hond tekort. We hebben telefoonnummers uitgewisseld, en zullen een van de komende weken wel eens mee kunnen gaan. Kijken of ons woefje alles wat hij geleerd heeft in de praktijk kan brengen.
het lijkt wel een najaarszonnetje, maar het is toch al echt winter!
na een uur of twee waren we weer terug thuis, en is ons woefje lekker gaan liggen. Maar eerst een lekkere snack verorberen! lekker stickje baasje, die kruimels eet ik ook nog wel op hoor!
Na een uurtje slapen heeft het vrouwtje de bezem tevoorschijn gehaald, immers: yron's vacht was weer mooi wit
Afgelopen week is een drukke week geweest voor de hele familie, en was het ook nog eens takke slecht weer (maar dat hadden jullie vast zelf ook al ondervonden ). Omdat de velden in de omgeving nu ook wel erg nat aan het worden zijn (er is zelfs overstromingsalarm afgegeven in verschillende omliggende dorpen), hebben we de afgelopen week niet veel geoefend met Yron, maar is hij alleen maar "gewoon" uitgelaten. Gelukkig heeft het vrouwtje daar wel een binnenhuis oplossing voor, Yron vind het geweldig om stukjes kaas op te sporen door het hele huis.
Met regen uitlaten vind Yron helemaal geen probleem, alleen als het hard waait vind hij het absoluut niet leuk als de wind van achter komt. Op zich wel handig om te weten, mocht hij dus eens kwijt lopen, zal hij zeker niet met de wind meelopen, maar er tegenin. Met hij wel kwijt lopen als het hard waait.... Eenmaal terug thuis, moet hij afgedroogd worden, en dat is duidelijk niet zijn hobby. Ondanks dat hij het commando "sta" wel goed kent, als het baasje bezig is met die handdoek moet je dat commando niet te letterlijk opvolgen. Zijn voorpoten afdrogen vind hij dan nog wel ok, zijn achterpoten daarin tegen is een halve wedstrijd vrij romeins worstelen.
Voordeel van al dat slechte weer is wel dat de haard extra vaak brand, en daar kan je lekker voor gaan liggen: %%%FOTO1%%% lekker warm zo, droogt je vacht extra snel
Op zondag zijn we voor de eerste keer deze vakantie richting Nederland getrokken, om kerst te vieren bij de ouders van het baasje. Het was wel wat regenachtig, maar ze wonen vlak bij een mooi bos (waar het baasje overigens als klein jongetje heel veel hutten in heeft gebouwd), dat een stuk honden losloop gebied heeft. En dus waren we extra vroeg vertrokken, zodat ons Drentje eerst wat kon gaan rausen met het baasje, terwijl het vrouwtje nog wat boodschappen ging doen. En rausen heeft hij gedaan. Na alle regen was het in het bos natuurlijk een grote modderbende, en daar werd hartelijk in gespeeld, zeker toen we een lichtbruine labrador pup tegen kwamen. Na een tijdje was dat hondje was meer zwart/donkerbruin dan lichtbruin, maarja, dat was niet het baasje zijn probleem.... Gelukkig konden Yron en baasje eerst nog een flink stuk door het dorp lopen, zodat de meeste modder uit zijn vacht was verdwenen. Na het potje romeins worstelen met de handdoek was hij weer redelijk schoon, en de rest van de modder heeft oma maandagochtend uit haar huis verwijderd!
Oeioei, afgelopen week geen foto's van ons woefje gemaakt, dat gebeurd ons niet vaak!
Het is ook een kalm weekje geweest, met een braaf en aanhankelijk Drentje. Een paar dagen "is 'm nie z'n eige" geweest, zijn bak werd niet leeg gegeten en ons woefje was wat lusteloos. Hij had eerder in de week een ontwormingskuur gehad, misschien dat dat er wat mee te maken gehad. Of misschien lagen de spaanse sloffen van Rik toch wat zwaar op de maag. Daarvan had hij er dinsdag 1 mooi in stukken weten te krijgen. Gelukkig was het aan het eind van de week helemaal weer over, en ging ons Drentje weer als een jong veulentje te keer. Zeker toen het baasje met hem in het drassige veld ging oefenen met apporteren: feest! Ook toen we thuiskwamen....
Overigens, we hebben nu bewijs: behalve appels, vindt Yron ook mandarijnen heel erg lekker, hij zou ze met schil en al opeten!
Nog een week voor de kerstvakantie begint. Dus volgende week zeker meer te melden voor de zondagavond blog!
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
" 
Gelukkig waren die paar kwartieren wel voldoende om ons woefje wat rustig te houden tijdens het diner! 
