Geboren! Voordat de baby er is, likt moeder een paadje van het geboortegaatje naar de ingang van de buidel. Dan is het zover: het jong wordt geboren. Wat een kleintje! Zelfs bij de reuzenkangoeroe is hij niet groter dan een tuinboon (en weegt maar 1 gram). Om eerlijk te zijn: echt mooi is zo'n kangoeroe-baby niet. Kaal, geen ogen: een echt wurmpje. Hij kan nog niet veel, maar wel goed ruiken en goed klimmen. Met zijn voorpootjes klauwt hij door de vacht zijn neus achterna naar de buidel. Door het natte paadje vindt hij de weg beter en droogt hij niet uit.
in de buidel In de buidel vindt het kleine kangoeroetje vier tepels. Meestal zijn er maar drie daarvan klein genoeg voor zijn mini-mondje (de grote is van zijn oudere broer of zus: daar komt vettere melk uit). Hij kiest de eerste tepel die past. En dan wordt de tepel in zijn mond iets dikker. Zelfs als hij geen dorst meer heeft, blijft het kleintje aan de tepel vastzitten. Een paar maanden lang! In die tijd groeit hij. En hij gaat er ook steeds leuker uitzien: met een zacht vachtje, grappige oren en leuke kraaloogjes. Als hij een maand of vijf is, steekt een kleine reuzenkangoeroe voor het eerst zijn koppie uit de buidel. En als moeder bukt, eet hij zijn eerste hapjes gras.
uit de buidel Als een reuzenkangoeroe zo'n 9 maanden is, komt hij helemaal uit de buidel. Hij is dan 3 kilo. Dat is meer dan 3000 keer zo zwaar als bij zijn geboorte! De peuter moet eerst een beetje wennen. Maar al snel huppelt hij vrolijk rond. Alleen als hij schrikt of slaap krijgt, kruipt hij weer lekVolwassen Een kangoeroe is snel volwassen. Een vrouwtje van een jaar of twee kan al paren. En al een maand later wordt haar eerste kindje geboren. Vaak paart het vrouwtje kort daarna weer. Maar in haar buik (voordat het jong geboren wordt) gebeurt er iets vreemds met dat tweede kindje: het stopt met groeien. Pas als het eerste kind bijna groot genoeg is om uit de buidel te kunnen, groeit nummer twee verder. Een mannetje van twee jaar kan ook al vader worden. Maar zo'n jonge kerel krijgt daar meestal niet de kans voor. Alleen de grootste en sterkste man van de kudde mag paren. Als jonge vent kun je dat voorlopig beter uit je hoofd laten. Eerst wat groter en sterker worden. En wie weet, na een stevige knokpartij... ker in de buidel terug. Zeker als hij nog groter wordt, is dat een grappig gezicht: kop eerst, in de buidel koppeltje duiken en dan zie je zijn hoofd weer komen. Vaak steken ook zijn voeten en zijn staart dan nog half naar buiten. Op een dag mag hij van moeder niet meer in de buidel kruipen. Alleen mag hij nog wel drinken. En wat ziet hij daar? Een klein broertje of zusje!
Volwassen Een kangoeroe is snel volwassen. Een vrouwtje van een jaar of twee kan al paren. En al een maand later wordt haar eerste kindje geboren. Vaak paart het vrouwtje kort daarna weer. Maar in haar buik (voordat het jong geboren wordt) gebeurt er iets vreemds met dat tweede kindje: het stopt met groeien. Pas als het eerste kind bijna groot genoeg is om uit de buidel te kunnen, groeit nummer twee verder. Een mannetje van twee jaar kan ook al vader worden. Maar zo'n jonge kerel krijgt daar meestal niet de kans voor. Alleen de grootste en sterkste man van de kudde mag paren. Als jonge vent kun je dat voorlopig beter uit je hoofd laten. Eerst wat groter en sterker worden. En wie weet, na een stevige knokpartij...
Oud Als een kangoeroe geen ongeluk krijgt of gepakt wordt door een dingo, kan hij 18 jaar worden. In dierentuinen hebben ze het nog makkelijker. Daar is wel eens een reuzenkangoeroe geweest die 28 is geworden. Misschien vind jij dat niet zo oud. Maar jij mag ook blij zijn: mensen worden ouder dan alle andere zoogdieren.
Geboorte Baby-ijsbeertjes worden eind december, begin januari geboren. Meestal zijn het er twee. Ze zijn net zo groot als eekhoorntjes en wegen zo licht als een pakje boter. Ze zijn blind, kaal en doof. En ze hebben honger! Met hun kleine klauwtjes klimmen ze door de vacht van hun moeder op zoek naar een tepel om van te drinken. De baby's hebben heel fijn haar en blijven warm door lekker tegen hun moeder aan te liggen. Hun energie krijgen ze van de vette moedermelk.
Zes weken oud De baby-ijsbeertjes kunnen hun oogjes opendoen. Niet veel later komen ook de tandjes door. Daarna zijn de beren klaar om samen met moeder het hol te verlaten. Ze zijn inmiddels al hard gegroeid door de romige moedermelk. Die is ongeveer net zo vet als slagroom.
Eén jaar oud De school begint! Moeder leert haar jongen alles wat nodig is om te overleven. De ijsbeertjes leren wat ze wel en niet kunnen eten. Ook leert moeder ze jagen. Ze weten nu dat ze moeten oppassen voor mensen en voor het gladde, bewegende ijs. Maar er zitten ook leuke kanten aan het 'echte leven'. De ijsberen hebben ontzettend veel lol met elkaar. Ze spelen tikkertje, verstoppertje en nog veel meer andere spelletjes.
Twee en een half jaar oud ijsbeertjes zijn zo klein niet meer. Het is moeilijk te zeggen wie de moeder is en wie de kinderen zijn. Door de vette moedermelk zijn de ijsberen g dekleine root en sterk geworden. Inmiddels eten ze ook vast voedsel. IJsberen gaan nu voor het eerst alleen op pad. Als de moeder weer klaar is om te paren, jaagt ze haar jongen weg. Die kunnen dan hun eigen leven gaan leiden. Soms blijven broers en zussen nog even bij elkaar. Maar uiteindelijk gaat toch ieder zijn eigen weg. Als ijsberen drie jaar oud zijn, kunnen ze zelf jongen krijgen.
Achttien jaar oud De ijsbeer is moe. Ze heeft heel wat jonge ijsbeertjes op de wereld gezet en opgevoed. Nu heeft ze geen energie meer, haar taak is volbracht. Op deze leeftijd krijgt de ijsbeer het ook koud. Uiteindelijk zal het dier overlijden.
Juffrouw Winter uit Brno in Tsjechië schreef in mei 1927 een belangrijke brief. Zij stelde voor om één dag per jaar speciaal aan de dieren te denken. Die brief stuurde zij naar Margaret Ford in Londen. Miss Ford was voorzitster van de wereldvereniging van de dierenbescherming. Zij vond het een prachtig idee en de beide dames kwamen overeen dat 4 oktober een goede datum voor zo'n dierendag zou zijn. Dat is namelijk op de katholieke kalender de dag van de heilige Franciscus van Assisi. Franciscus woonde in de twaalfde eeuw in Italië. Eerst leefde hij een beetje wild. Daar kreeg hij spijt van en toen vond hij het belangrijk dat iedereen hoorde wat in de bijbel staat geschreven. Daarom vertelde hij over God, aan ieder die het maar wilde weten, zelfs aan de dieren in het veld. En ze kwamen luisteren, de vogels, de vissen, de hazen, de herten. De meeste mensen weten dat niet en vieren op 4 oktober gewoon dierendag. Ze geven hun goudvis extra vissenvoer, kopen een koeienbot voor hun hond of gaan de eendjes in het park oud brood voeren. Op veel scholen nemen kinderen een dier mee de klas in: katten en muizen, honden en konijnen. Om ongelukken te voorkomen moeten de dieren soms uit elkaar worden gehouden.
geboren De puppy's zijn blind en doof. Ze kruipen dicht tegen elkaar aan. Zo blijven ze warm en het is een veilig gevoel. Als ze één week zijn, kruipen de puppy's al een beetje rond. Ze drinken graag melk bij hun moeder en slapen veel
twee weken Ogen en oren beginnen open te gaan. Een week later kunnen ze goed zien en horen. Ruiken konden ze al vanaf hun geboorte.
vier weken De puppy's spelen veel. Zo leren ze hoe ze met andere honden moeten omgaan. En van hun baasje kunnen ze nu al leren hoe ze zich moeten gedragen.
zes weken De puppy heeft tandjes en drinkt niet meer bij moeder Hij zou nu al naar een ander baasje kunnen. Maar beter is het als hij nog een paar weken bij zijn moeder, broertjes en zusjes blijft.
Melk drinken Dolfijnen-babys drinken melk bij de moeder. Dat is niet gek, want dolfijnen zijn zoogdieren. Alle zoogdieren geven hun jongen melk (zogen betekent melk geven). Maar het melk drinken gaat toch wel heel anders dan bij andere zoogdieren. Het jong moet onder water duiken om bij de plekken te komen waar moeder de melk maakt. Dat zijn geen borsten zoals bij een mens en ook geen uiers zoals bij een koe. De melk komt uit een spleetje achter moeders buik. Als het jong één van de twee melkspleetjes aanraakt, spuit de melk in zijn bek. De melk is erg voedzaam. Daardoor groeien jonge dolfijntjes snel. Toch blijven ze meestal nog melk bij moeder drinken tot ze zon anderhalf jaar oud zijn.
De geboorte van een dolfijntje Paren doen dolfijnen natuurlijk onder water, zoals ze bijna alles onder water doen. Buik aan buik. Daarna duurt het bij de meeste soorten dolfijnen tussen de tien en twaalf maanden voordat het jong geboren wordt. Meestal is het er één, heel soms twee. De dolfijnen-baby groeit In moeders buik, net zoals bij andere zoogdieren. Hij krijgt voedsel en zuurstof door de navelstreng. Als het jong bijna geboren wordt, gaat de moeder samen met twee andere vrouwtjes (vaak zussen van de moeder) even rustig buiten de groep. Het staartje van het jong komt als eerste naar buiten. Als het kind er helemaal is, breekt de navelstreng. Het jong wordt door moeder of door de tantes naar het oppervlak geholpen. Daar neemt het zijn eerste teug lucht.
Spelen Alle dolfijnen houden van spelen, maar jonge dolfijnen het meest. Dat is ook een goede oefening. Zo leren ze goed zwemmen en jagen. En ze leren hoe ze met de andere dolfijnen moeten omgaan.
Volwassen Een tuimelaar is op een leeftijd van acht jaar volwassen. Haar eerste kind krijgt een dolfijnenmeid als ze een jaar of tien is. Het volgende kind meestal drie jaar daarna. Tuimelaars kunnen een leeftijd van ongeveer vijftig jaar bereiken.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
