Jean-Pierre Taymans, afkomstig uit Overijse, maar reeds jaren woonachtig in Geel, en ikzelf, Tom Van den Plas uit Lichtaart, kwamen elkaar voor het eerst tegen tijdens de LCMT in 2006. Jean-Pierre rijdt al jaren bij de Bierkarboys uit Overijse, gezien hij afkomstig is van deze streek. We hadden dezelfde gedachten over bepaalde zaken, en waren beiden verslaafd aan marathons. Na de LCMT kwamen we mekaar geregeld tegen op allerlei events, en soms trokken we er ook samen op uit. Van het het één komt het ander, en zo vertelde Jean-Pierre me in de zomer van 2007 over zijn Transalp droom. Als echte mountainbiker moet je die toch wel eens gereden hebben. Gezien ik dat jaar zeer weinig op de fiets had gezeten vanwege te druk op het werk, was ik echt wel toe aan een sportieve uitdaging, en zo beslisten we onze kans te wagen, en onze kandidatuur te stellen voor de Transalp Challenge 2008! Het was meteen raak, onze online inschrijving op 1 december 2007 ging er vlotjes door. Reeds na 8 minuten waren alle plaatsen weg gegeven. In totaal worden er slechts 500 teams toegelaten, dus hebben we veel geluk gehad. De voorbereiding kon starten ... we hadden een teamnaam nodig, welke shirts gingen we dragen? wie gaat onze begleiding doen? mobilhome of camp ? ..... een hele waslijst "to do's" stond ons te wachten. Een naam hadden we snel gevonden - Yellow Bikers waren ontstaan.
26-04-2010
Raid Rancois 25/04/2010
Een dikke 2 uur bollen volgens de GPS. Team-mate Michiel Van Aelbroeck had ook besloten om daar te starten, en dan is de beslissing snel genomen. Voeg daar nog het mooie voorspelde weer aan toe, en er blijft geen reden meer over om niet te gaan! We spraken af rond 9hr zodat we samen zouden kunnen starten. Samen met Michiel, Alexis Matthys, Camille Martin en Martin Dupuis begonnen we omstreeks 10hr aan onze Raid. Ik weet dat de conditie goed is, maar als je met die gasten start, moet je realistisch zijn en had ik mezelf voorgenomen ze te laten rijden als ik al vroeg in 't rood zou moeten gaan. We beslissen er direkt volle bak in te vliegen, en de eerste 20km zijn gewoon snel te noemen. Ik zag zo iets van 27,4 gemiddeld op de teller staan! Dit was echt wel mijn ding, met veel vals plat, lange verbindingsstukken, en daar kan ik menigeen laten afzien zonder mezelf te forceren. Ik was snel gerustgesteld in het groepje, gezien bij de eerste klimmetjes iedereen goed terugschakelde, en ik makkelijk kon volgen. Ik liet het dan ook nooit stilvallen, en pakte gretig de kop. Als ik me amuseer, kan ik me niet inhouden hè! Na de 2e bevoorrading hang ik achteraan, en is er een ietwat steilere klim. Michiel had nog net gezegd : en nu wordt het pompen of verzuipen. Ik moet een gat laten, want ik wist dat het middenstuk iets lastiger zou zijn, en zie ze van me wegrijden. Eens boven gekomen lijken ze niet zover weg, en besluit ik er naartoe te knallen, al is de knal er snel af. Een 10tal kilometer hou ik ze in 't vizier, maar ik heb teveel gegeven en besluit gewoon op tempo door te rijden. Onderweg nog een paar keer bijna tegen de grond gegaan door een verkeerde inschatting van de talrijke greppeltjes die er liggen, waardoor je voorwiel erg makkelijk blokkeert, maar gelukkig kwam alles goed. Na 2hr56 bol ik over de meet, en hoor ik dat Michiel gewonnen heeft in een tijd van 2hr48. Dat geeft een voldaan gevoel. Erg leuke dag gehad, en super bike weer. De organisatie had volgens mij zéér veel uit de omgeving gehaald, want deze is totaal niet te vergelijken met bijvoorbeeld Malmedy. Ik kan me best voorstellen dat je hier bij regenweer best wegblijft. Op sommige stukken waren er nog steeds modderpoels, en regen maakt van dit snelle parkoers een loodzware marathon. Conclusie : nog een paar kilo's te gaan, en ik vlieg bergop! Super Scalpel! Geen krampen, geen rugproblemen. Hopelijk kan ik verder blijven trainen en komen er niet al te veel onderbrekingen, al zie ik er al één aankomen, maar ja ...
Groeten ...
Nog even de uitslag meegeven : 9e algemeen, waarschijnlijk is dit een 2e M2 na Danny Flies ?
1 212 16 VAN AELBROECK Michiel 10:06:06 12:54:34 2:48.28 WMTB 2 188 1 MATTHYS Alexis 10:06:06 12:54:36 2:48.35 3 231 MARTIN CAMILLE 10:06:06 12:54:57 2:48.51 4 99 30 WAECKENS WIM 08:36:59 11:27:06 2:50.07 5 187 64 DUPUIS Martin 10:06:06 12:56:56 2:50.50 6 100 PARDAENS MAARTEN 08:37:03 11:29:12 2:52.09 7 243 BERTHELS SVEN 10:07:32 12:59:58 2:52.26 8 28 678 FLIES Danny 08:01:29 10:58:02 2:56.33 --> 65km = disqualified ! 9 189 VAN DEN PLAS TOM 10:06:06 13:02:44 2:56.38 WMTB 10 168 541 VANGOIDSENHOVEN Steven 09:08:50 12:06:35 2:57.45
58 218 GELDHOF ANJA 09:50:28 13:20:20 3:29.52 WMTB eerste dame
Eerste Scalpel test! Op tijd vertrokken, maar de E313 is vanaf Bilzen een stuk onderbroken, dus de reistijd was iets langer dan verwacht. Daar aangekomen, werd ik al meteen verwelkomt door de WMTB'ers! toffe gasten, en ze hadden onderweg zelfs een verrassing voor me klaar staan. Benieuwd wat dat zou zijn. Ik moest me haasten wilde ik de groepsstart van 8hr30 halen, dus veel tijd om bij te praten was er niet. Koud koud en nog eens koud, dus besluit ik mn been en armstukken aan te houden, en mijn winterhandschoenen aan te trekken, wil ik nog ergens bewegelijke vingers overhouden. Iets later viel het startschot, en kom ik tot het besef dat ik eigenlijk weer te ver achteraan had postgevat, wilde ik goed mee wegschieten. In het eerste klimmetje moet ik al temporiseren want onmiddellijk is die confrontatie met Dardennen daar! Vanaf afdaling 1 krijg ik weer dat vertrouwde gevoel op de fiets : super Lefty! naar mijn mening zéér soepel werkend, doeltreffend, stuurzeker ... meer moet da nie zijn. Van de achterdemper had ik wat schrik, omdat ik nooit de volledige 100% benut, maar voorlopig ben ik van mening dat dit niet meer hoeft te zijn. Een echt racemachien dus! Na een km of 10 komt een man of 6 voorbij, en kan ik mn wagonnetje aanpikken. Na een uur wedstrijd ben ik eindelijk warmgedraaid en voel ik dat ik de betere van de groep ben. In de klimmen ga ik vrij makkelijk mee, en dat geeft een ongelooflijk goed gevoel, en bevestigd mijn vermoeden : conditie is goed! Maar iets na halfweg krijg ik andere problemen. Onderrug! In 't begin kan ik dat wat verhelpen met wat rekken en strekken, maar het wordt zo heftig dat er precies met een mes ingestoken werd, en dan is het ff gedaan met trappen. Nog wat later trek ik eens door in een klim, iedereen eraf, maar schiet er een kramp in mn been. Ook dat nog! Ik laat me gewoon terug afzakken tot in 't groepje, en rij gewoon hun tempo mee. Echt wel spijtig, en ik hoop hiervoor snel de oorzaak van te vinden want zonder deze problemen had er véél meer ingezeten. Al bij al mag ik tevreden zijn, met een 10e M2 plaats. Fiets = TOP conditie = TOP nu de rug nog ... maar das misschien van ouderdom?
Eindelijk! dinsdag kreeg ik van Fietsen Hendrickx het verlossende telefoontje dat hij binnen was. Ondertussen zijn we vrijdag, en is het beest al deftig getest, en de eerste indrukken hier in kempenland : 't is een vliegmachien! Eindelijk terug een Lefty, die makkelijk in te stellen is. De achterdemper probeer ik zo goed mogelijk te krijgen, maar lijkt me toch moeilijk. Veel pompen en settings uitproberen, en dan komt dat wel goed. Zondag racetest in Olne !!
21 maart, het begin van de lente! Maar daar was weinig van te merken, want afgelopen nacht had in zowat heel het land blijkbaar goed geregend. Erg koud was het niet, we hebben hier al erger meegemaakt. Inschrijven gaat hier zoals altijd zeer vlot, voldoende toiletten aanwezig, dus dat deel van de dag zat al goed. Omstreeks 8hr30 weerklinkt het startschot, en weg zijn we voor een ritje van 55km. Jammergenoeg zit ik in de eerste aanloopstrook al geblokkeerd achter een verkeerd wiel, en bij de eerste lichte helling bergop aan 't rond punt geef ik goed gas om zowat bij de kopgroep te geraken, gezien het pakt daar al in verschillende stukken scheurde. Na een paar honderden meters offroad gebold te hebben wordt het duidelijk dat we hier een zéér modderig parkoers voor de wielen geschoven krijgen, waardoor het een zware editie beloofd te worden. Door wat stuntwerk van wat mindere goden raak ik niet echt vooraan en blijf ik ergens hangen waar ik niet op mn plaats zit. Op de vlot lopende stukken raak ik er zo een aantal kwijt. Halfweg kom ik Eli tegen die net zn ketting gerepareerd had. Chainsuck klinkt het! Daar had ik met mn oldtimer nu eens geen last van sè, maar da was zowat het enige voordeel. De klimmetjes wogen soms zwaar door, maar tot krampen kwam het nooit. Na 2hr47 bol ik voldaan over de meet. 34e algemeen zou later blijken. Traagste tijd ooit op dit parkoers, maar daar zat het weer voor wat tussen. Goed gevoel aan over gehouden, en zo weten we meteen waar we staan en waar we aan moeten werken. Hopelijk volgende koers op mijn vliegmachien!
Op vrijdag 12 februari vertrok ik samen met een bende Waaslanders richting Côte d'Azur, meer bepaald naar St Aygulf, vlak naast Fréjus, het terrein waar de Roc d'Azur zich in oktober zal afspelen. Hoge temperaturen hebben we niet gekregen, maar buiten de overvloedige regen die we op onze rustdag te verteren kregen, hebben we steeds in droge omstandigheden kunnen fietsen. Zalig gewoon, maar soms iets te technisch voor mijn gedateerde hardtail. Klimmen doe je in de streek vanaf zeeniveau tot 600 meter. Rare jongens die Waaslanders ....
't is weer even geleden, maar laat ons nog eens iets posten.
Momenteel draaien de trainingen terug op volle toeren, en proberen we terug een stel goei benen te kweken. Dat wil zeggen dat de eerste 100km trainingen een feit zijn, en nodig waren. Mijn tacx wattage meter zegt me dat ik na al die weken in de goeie richting evolueer, alleen is het nog veel te onstabiel en moet ik nog wat kilo's kwijt raken, zoals dat jaarlijks het geval is. Maar we zijn gemotiveerd, ware het niet dat ik vandaag wakker werd met een ontsteking aan de luchtwegen .... In elk geval proberen we vanaf volgende week terug met de fiets naar 't werk te rijden. Hopelijk blijft het wat droog, dan moet dat te doen zijn mits een goede licht installatie.
Ik kijk wel uit naar het seizoen 2010. Wat al vast staat is : - MTB Trainingsweek Côte d'Azur in februari - Beskidy bike Polen juni - meerdaagse - Roc d'Azur Fréjus - oktober
Plannen : - Dolomiti superbike - Italy - juli - Nationalpark bike marathon - Scuol - Zwitserland - augustus - Vulkan bike - Daun Duitsland - September - Brazil ride - Bahia Brasil - meerdaagse - november
De nationale marathons staan uiteraard allemaal op de planning. Afhankelijk van conditie, tijd, gezin worden deze gereden.
Nieuwe bike komt normaal gezien volgende week (of weken). 't wordt hogen tijd want ik kijk er echt naar uit. Ik verwacht ongelooflijk veel van de fiets gezien dit mijn ultieme dreambike is. Terug een gewone vork, een Lefty dus. De Sram XX moet mij iets meer flexibiliteit geven in de klimmen, en ervoor zorgen dat ik net iets soepeler boven kom.
Dit jaar voor het eerst MASTER 2. Sommigen raken hiervan in een depressie, maar voor mij is dit net een motivatie om er volledig voor te gaan! Ze zijn gewaarschuwd!
't staat officieel op de site, voor 2010 kan ik via mijn fietsenmaker Hendrickx uit Herentals genieten van het Cannondale Good Fight sponsoring programma. De fiets (Scalpel Team) zou normaal gezien nog deze maand geleverd worden, maar ik ga ervan uit dat dit zal verschuiven naar januari!
Dus qua materiaal zal 2010 een Top jaar worden, nu de conditie en de uitslagen nog, dan is het pas helemaal top. Let the Good Fight begin !!!
De gaststeden voor de editie van 2010 zijn gekend. De eerste 4 zijn identiek aan de editie van 2008, met start in Füssen. Vervolgens naar Imst, Ischgl en dan nog ff naar Scuol. Dan naar het hoog gelegen Livigno (1800 meter als ik me niet vergis) om daarna naar een nieuw plaatske te trekken, Ponte di Legno en daarna Male. Als laatste etappe staat er Madonna di Campiglio op om van daaruit naar Riva te downhillen. De eerste stages die ik ken zijn ongelooflijk, en volgens mij gaan deze keer in de Dolomieten nog mooiere etappes uitzetten. De online inschrijving is dit week-end! maar geen partner die zich aandient en das wel jammer. Het kriebelt ongelooflijk ! Zeker nu je alvast weet hoe de eerste dagen zullen verlopen, kun je al een betere indeling maken. Dag 1 was echt mijn ding. 't zou gewoon knallen zijn. Maar ja ... er komen nog andere etappe wedstrijden aan. Planning planning planning
de trainingen hervat, momenteel voornamelijk rollen, en lage hartslag. Pfff saaie boel, nu al. Hopelijk in 't week-end ergens een droge periode zodat ik nog eens een duurtrainingske kan doen. En zondag biken met wat oude bekenden ..... réunion !
Ziek thuis sinds donderdag, seizoen 2009 is volledig over. Vandaag bijna 3 weken zonder fiets, en das wreed lang geleden, maar ik word er nie beter van, en das nie goe. Hopelijk kan ik volgende week mijn opbouw naar 2010 beginnen, en beginnen plannen wat ik in dat jaar zou willen gaan doen. Meerdaagsen behoren tot de voorkeur, en de mogelijkheden worden elk jaar groter. Zo zal er volgend jaar ook een trans Mongolië over 10 dagen georganiseerd worden met een 14000 hoogte meters. De uitdaging daar zal voornamelijk de wind worden over het uitgestrekte landschap, en de accomodatie. Maar das uiteraard aan de andere kant van de wereld, terwijl er dichterbij mogelijkheden genoeg zijn, zoals Trans Germany / Schwarzwald / Alp / Carpatië .... We zien wel.
Back from Brasil. Crazy city Sao Paolo ... traffic jam city ... crazy people ... good friend Antonio !!! Hope to see him next summer on the belgian tracks
Gezien het in Zolder dit week-end de GT champs waren, moest de LMTB organisatie een alternatief zoeken, dat ze deze keer nogmaals in Reppel vonden. Deze keer met een langer parkoers in de omgekeerde richting, wat meer variatie, maar nog steeds een snel parkoers. Veel valt er niet te zeggen, alleen dat de man voor me een gat liet vallen nog in de eerste startronde, en ik probeerde om terug naar de kop te rijden, met nog 2 kompanen. Net op het moment dat iemand anders de kop overneemt, ga ik te enthousiast de bocht in, en weg is mn voorwiel. Ik kan nog net recht blijven, maar ben de mannen kwijt. Achtervolgen dus, maar ik was weer eens niet in mn doen, en dacht verschillede keren aan stoppen. Maar iets over halfweg komen er 2 terug aansluiten, en dat maakt het weer net iets leuker om door te gaan. 5e master ! Podium moet er toch eens van komen. Misschien zondag ?
Na een paar dagen Schotse kost en liters flut bier, uren versleten te hebben op de luchthaven, wist ik dat het dit week-end gene vette zou worden in Maasmechelen. Maar kom, 't was goei weer, en 't parkoers beloofde een echt XC trackske te zijn, dus waren we samen met den Eli naar daar afgezakt. Leuk parkoers, al viel de klim al in de eerste verkenning serieus tegen. 't was in elk geval een mooie indeling, met als eerste opstakel de klim, deels met verslete asfalt, daarna recup stukje, met vervolgens deel 2 van de klim over grind. Dan bochtje met nog wat vals plat, en dan het super leuke single track terug naar beneden, met hier en daar een knikje, en super kombochtjes. En natuurlijk mochten de snelle beukstukken niet ontbreken. In de start moet ik al direkt mijn remmen gebruiken of ik knal al gewoon naar de kop. Als 5e duik ik het bos mee in, maar er laten er al direkt een paar een gaatje vallen, dus is het stoempen om erbij te blijven. Nog voor we aan de klim komen trap ik al op mn adem en moet ik gas minderen. De klim valt nog mee, en die zou ik de eerste rondes makkelijk op de grote plaat nemen. Ik moet een heel aantal mannen nog in de eerste ronde laten passeren, en val daarna zowat in mijn eindpositie. De klim begint zn tol te eisen, en reeds in ronde 5 schakel ik over op soeplesse en leg hem op 't midden blad. Maar reeds in ronde 2 begon ik me af te vragen waar ik eigenlijk weer mee bezig was. 't draaide voor gene meter, en vooral als ge gaten moet laten, zakt de moraal. Ik weet dat ik veel beter kan, maar de trainingen verlopen de afgelopen weken niet zoals het hoort, als ik al aan trainen kom. Maar ja, 't is een hobby hè. Onzen Thomas en Christel staan in 't bos opgesteld om drinkbussen aan te geven, maar echt dorstig weer was het niet. Vanaf ronde 5 had ik het gezelschap van Dirk Beullens, waardoor we toch ons tempo bleven aanhouden. Tot onze spijt werden we net niet gedubbeld en maakten we de vooropgestelde 9 rondes vol. In de laatste ronde versnelde Dirk nog voor de klim, en dat deed pijn. Traditioneel moet ik hem in 't eerste stuk van de klim laten gaan, maar haalde ik hem steeds terug in op het 2e grind gedeelte en in de downhill. In één van de laatste recht stukken pak ik over, en geeft Dirk zich gewonnen en doet geen poging meer om te volgen. Volgende week revenge in Reppel. Ik ga ervoor zorgen dat den turbo opgeladen is! Einduitslag : 6e M1
Na een eerste succesvolle deelname aan de Transalp 2008, zou ik graag opnieuw aan de editie van 2010 deelnemen. Maar daarvoor moet je met zn 2 zijn, dus zoek ik een TRANSALP PARTNER ! Indien je iemand kent van ongeveer hetzelfde niveau, laat hem dan contact met mij opnemen.
Back to the real deal .... 2010 .... back to C'dale
Na een jaartje met zo'n vreemde 2 potige vork gereden te hebben, start ik volgend jaar eindelijk terug op top materiaal, met een gewone Lefty vork dus. De 2010 Scalpel Team zal hier tegen het einde van dit jaar staan blinken. Full XX, Lefty SL, ....hmmmmm Kick it ....
Voilà ! Eerste LMTB koerske zit er op. Dat de conditie niet super was wist ik, maar al bij al bleek het toch goed mee te vallen. Het weer was gewoon geweldig, en we kregen een super snel droog stoffig parkoers voorgeschoteld, waar de topsnelheden wel eens hoog konden oplopen. De startfase is iets minder. Na een aanloop van 50 meter gaat het al direkt over naar single track, met als gevolg dat alles bij elkaar drumt, en het wachten is op de eerste verbreding om meters goed te maken. Samen met Patrick Wellens rijden we naar de kopmannen en scheuren we het pakt in 2. Maar dan komt er het eerste (stomme) klimmetje aan, waar iedereen al direkt van de fiets spring, en de gast voor mij mijn voorste shifter raakt, en er bijgevolg voor zorgt dat mijn ketting geblokkeerd raakt rond mijn bracket en tussen mijn crank. Terwijl ik het probeer te ontwarren, raakt iemand mijn achterwiel en vliegt mijn fiets ook nog eens uit mijn handen, en dan sta je daar ..... zo zonder fiets. Fietsje opgeraapt, maar iedereen verdwenen, en ik wist meteen wat me te doen stond! Inhalen dus. En das hard in je uppie op zo'n snel parkoers. Zoals de meesten wel weten is snelheid wel mn ding, maar op den duur ga je jezelf wel choco rijden als je op de rechte stukken het gas stevast blijft open draaien. Halfweg rij ik op "ralentie" de wedstrijd verder, en raap ik hier en daar nog wat volk op. Uiteindelijk kom ik als 5e master 1 over de meet! Dat smaakt naar meer zou ik zeggen. Deze mooie omstandigheden zullen wel niet blijven duren de volgende weken, maar als ik nog wat kan groeien in conditie de volgende weken, zou ik hier wel eens een mooie eindklassering aan kunnen overhouden. Eerst nog een BK'tje marathon afwerken volgende week, en dan weer LMTB. Wa meer supporters zou eens nie slecht zijn .....
en das wel jammer. Het kriebelt ongelooflijk ! Zeker nu je alvast weet hoe de eerste dagen zullen verlopen, kun je al een betere indeling maken. Dag 1 was echt mijn ding. 't zou gewoon knallen zijn. Maar ja ... er komen nog andere etappe wedstrijden aan. Planning planning planning
Back from Brasil. Crazy city Sao Paolo ... traffic jam city ... crazy people ... good friend Antonio !!! Hope to see him next summer on the belgian tracks
 "Laughing"){kind=icon}
