Wie die onzin hierboven goed heeft gelezen, heeft opgemerkt dat er een klopgeest bij ons woont. Ik weet niet of hij de schuldige is, maar het laatste half jaar gaat alles in huis kapot. Het begon met de afvoer van het bubbelbad, die overigens nog steeds niet gemaakt is. Op een gegeven moment viel ons op dat wanneer iemand het bad liet leeglopen, de kelder onder water stond. Joepie, een bubbelbad én zwembad binnenshuis, dachten mijn broer en ik, maar mama kon er minder mee lachen. Ze strafte de klopgeest door een uitdrijver te roepen, maar toen begonnen de problemen pas echt. Kloppie (we zullen hem zo noemen, als het beestje een naam heeft krijg je misschien nog een band met hem) liet Harry (de uitdrijver) door de zoldertrap zakken en een kristallen kroonluchter op zijn kop vallen. Harry, die altijd wel van een goeie grap hield en niet door had dat hij dood was, gooide een oude Chinese vaas die in de gang stond naar Kloppie en sindsdien zijn ze onafscheidelijke klopgeestvrienden. Volgens mij vormen ze zelfs een koppel, maar als ik daarnaar vraag wordt het tapijt dat op de zoldertrap ligt plots onder mijn voeten uit getrokken. Harry komt regelmatig op bezoek om nieuwe, gemene plannetjes te bedenken met Kloppie. Een week na Harry’s dood ging de afwasmachine kapot. De knop werkte niet meer goed en sprong de hele tijd uit, tenzij je er een tandenstoker tussen stak. Vervolgens gingen de droogkast, wasmachine (2x zelfs), boiler, grondwaterpomp, verwarming en vorige week het toilet stuk. Godzijdank hebben we twee toiletten in huis, we hebben nog een badkamertje in de kelder voor wie vuil uit de tuin komt. Nadeel daar is wel dat je vlak naast een droogkast, boiler, verwarmingsketel en wasmachine zit. Misschien heb ik het al vermeld, maar ik ben ook alienofoob. Nu, die wasmachine is ook nog redelijk nieuw, sinds de vorige een maand of twee geleden stuk was, en ik heb het niet echt op nieuwigheden. Zo zat ik gisteren op mijn gemakje te kakken (ik heb momenteel nogal last van mijn darmen) toen die wasmachine begon te gieren en te gieren! Verdomme, als dat Kloppie en Harry maar niet zijn die dadelijk dat ding laten ontploffen, schoot het door me heen. Ik keek of ik ze nergens kon zien en plots viel mijn oog op iets groens in de wasmachine. Ik wist nochtans zeker dat er zwarte was in zat en dacht dat het dat groene ding kon zijn dat zo’n lawaai maakte. Mijn kakje was echter nog steeds niet beëindigd dus ik kon moeilijk opstaan en het deurtje open doen! De wasmachine begon steeds harder te gillen en te gieren en hoe luider het lawaai werd, hoe harder ik perste. Ondertussen was ik er van overtuigd dat die nieuwe wasmachine een poort was voor aliens en er zo een raar wezen uit kon springen! Ik had al mijn nagels afgebeten van schrik en kon bijna niet meer bewegen uit angst voor groene wezentjes. Misschien stijgt die machine dadelijk op, dacht ik, of straalt het me weg met mijn broek op mijn kniën. Tegen al mijn verwachtingen in gebeurde er niets en werd het geluid na een minuut of 10 steeds stiller. Opgelucht veegde ik mijn achterwerk af en spoelde door. Na nog enkele minuten te hebben gewacht waagde ik het om het deurtje van de wasmachine te openen en kwam mijn groen lievelingstruitje zwart verkleurd te voorschijn. Ik doe het licht van de kelder uit en ga naar boven. Er borrelen een paar bubbels uit het toilet en in de diepte ziet een paars wezen met geel-oranje ogen droevig zijn avondeten uit mijn kelder verdwijnen.