Ik ben Yannick Buedts
Ik ben een man en woon in Elewijt (Belgie) en mijn beroep is Student Piloot.
Ik ben geboren op 25/09/1987 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Luchtvaart.
Ik had vandaag mijn medical. Om 10:45 in WTC III waar ik mijn eerste deel testen kreeg voorgeschoteld. Allereerst moest ik bij de dokter voor de oren te controleren. Het begon met de absolute basis waar de dokter eens in men oren, keel en neus keek. Daarna moest ik in een cabine om te zien of ik goed kon horen. Goed luisteren kan ik niet zegt mijn moeder altijd maar gelukkig zei de dokter al snel dat mijn gehoor in orde is. Daarna moest ik op een andere stoel. 3 sensors werden aangebracht op mijn voorhoofd en dan moest ik mijn ogen sluiten en van 300 aftellen per 3. Geen paniek, asje fout telt was dit geen probleem, het ging erom dat je je concentreerde op het tellen. De stoel begon dan te draaien in 2 richtingen. Toen dit gedaan was werd de test nog 2 keer opnieuw gedaan maar dan met het linker- of rechteroor gevuld met warm water (44°), raar gevoel dat wel maar op zich gewoon weer dezelfde oefening. De verpleegster gaf mij daarna een stille alles is in orde en ik mocht opnieuw gaan wachten. Ik zat nog geen 5 min neer of ik werd al opgehaald door de oogarts voor de volgende test. Dit zijn gewoon de standaard testen die je hebt bij de oogarts, verschillende machines en aflezen. Nadat ik terug mocht wachten werd ik al snel terug afgeroepen en mocht ik een verpleegster volgen naar het laatste onderzoek die daar werd afgenomen. Uitkleden in cabine en potje vullen was de opdracht . Daarna nam de verpleegster mijn gewicht en lengte op en dan mocht ik op een tafel plaatsnemen voor mijn hartritme te testen. Klemmen werden op mijn armen en benen aangebracht en sensors op mijn huid waar men hart zich bevind. Het leek wel alsof ik onder stroom ging gezet worden :p. Maar na gewoon wat ademen enz was deze test ook al voorbij en moest ik terug wachten in mijn omkleedcabine. De dokter kwam mij dan halen, met hem ging ik de lijst over die ik thuis had ingevuld en nam hij nog bloed af. Hij wist mij dan ook te zeggen dat van wat hij kon zien alles normaal was.
Om 13:00 werd ik dan verwacht in het Park Leopold ziekenhuis. Daar werden nog 2 testen afgenomen. Terug de trein op en richting brussel-schuman. Toen ik daar uit het station kwam had ik absoluut geen idee waar ik was. Ik was namelijk voor deze testen nog nooit in het centrum van brussel geweest buiten 2 concerten in de AB. Nadat ik in de juiste richting ging werd ik al snel tegengehouden door de politie en moest ik een andere weg zoeken omdat er een eurotop bezeg was. Via de hulp van de politie ben ik dan in het ziekenhuis aangekomen. Ik werd gemeld om naar -1 te gaan waar de eerste test was. Een foto van mijn borstkas. Al snel was dit afgelopen en moest ik naar het 6de waar de allerlaatste test werd afgenomen. Dit betrof een test van de hersenen. Nadat me gemeld werd dat ik moest gegeten hebben heb ik snel maar mijn boterhammen opgegeten. Ik had namelijk nog geen tijd gehad om te eten sinds mijn ontbijt maar dit was blijkbaar niet genoeg. Hier heb ik een 20 minuutjes gewacht (het langste van alle testen) en dan mocht ik binnen. Ik werd gevraagd om in een stoel plaats te nemen. Op mijn hoofd werd een soort van netje gezet met sensors hierop. Op men beide armen werden ook sensoren aangebracht. De test duurde 10 min. In het begin moest is mijn ogen dichthouden en normaal ademen. Na een tijd moest ik diep in en uit ademen en daarna ook kort ademen, precies alsof je aan het puffen bent. Hiertussen moesten de ogen soms geopend worden. Als laatste werd hier een flitsend licht aan toegevoegd. Hoogst irritant maar gaf geen medisch probleem bij mij. Dit is denk ik om te kijken voor epilepsie. Nadat de dokter zei dat alles in orde was mocht ik gaan. Nu afwachten wat er beslist wordt. Van ieder apart leek alles in orde maar nu zien we wel wat er beslist wordt op het ministerie van luchtvaart. Op naar de eerste test bij sfa zelf, de Compass en English written.
