Ik ben ontgoocheld. Again...and again...and again... Een ezel stoot zich geen twee keer zeggen ze, maar een mens (of liever een man) stoot zich honderdduizend keer aan dezelfde stomme klotesteen! Weeral laten inpalmen door lieve woorden...woorden die leeg en vals blijken te zijn, en toch laat ik me telkens weer vangen. Waarom ben ik zo zwak,waarom kan ik geen welgemeende 'fuck you' zeggen en verder gaan met mijn leven? Moet ik daarom 38 jaar geworden zijn om te handelen als een tiener die denkt dat zijn wereld instort wanneer hij een 'nee' krijgt van het meisje op een fuif? Waarom heb ik zoveel respect voor iemand die mij totaal niet respecteert? Waarom moet ik zoveel bullshit horen en lezen? Waarom eindig ik dit gewoon niet?
