Vandaag ist weer van da. Te lui om iets te doen, met tot gevolg een slecht humeur. Verveling. Normaal gaan we zaterdags traditiegetrouw een stapke in de wereld zetten, maar ik had geen zin. Waarom eigenlijk nie? Goei vraag... Hier zit ik dan, met de laptop en mn dekentje. Waar zal ik het eens over hebben? Mijn lief? Hmm uitgepraat, die heb ik nie. Waarschijnlijk omda k zo'n moeilijk mens ben, heb ik wel vaker gehoord. Moeilijk in de zin van onmogelijk, mijn gedachten zijn soms onmogelijk. Om gek van te worden. Maar ik zal het maar positief bekijken, er zijn ergere dingen. Ik heb mijn vrienden, daar ben ik heel blij om. Ik heb de meest geweldige vrienden die er bestaan, maar dat zal iedereen wel zeggen over zijn of haar vrienden zeker. Waarom zijn ze zo geweldig? Omdat we zo verschillend zijn, maar toch samen onozel kunnen doen en soms ook wel eens serieus zijn.(als het echt moet) Ik kan kwaad op ze worden, schreeuwen,roepen,tieren, toch blijven ze lachen. Want ze kennen mij, dat is zo wel over. We hebben zoveel meegemaakt samen, en er zullen vast en zeker nog veel van die momenten komen.
Ik hou van mijn vrienden, zij maken mij de persoon die ik ben.
