|
Ik dacht je te kunnen vertrouwen,
ik dacht dat je er voor me zou zijn,
ik dacht dat je me nooit zou verlaten,
me zou steunen door alle pijn.
Maar dat alles was een leugen,
dat alles was maar schijn.
Ik had beter moeten weten,
en je meteen moeten vergeten.
Maar jij, jij kon mij alles geven,
jij gaf mij moed niet op te geven.
En toen was ik weer gelukkig,
en kon ik mezelf weer zijn,
mijn leven was veranderd,
uitgezonderd van alle pijn.
Ik was je zo dankbaar,
ik wou je nooit meer kwijt,
maar mensen veranderen,
zoals jij in die tijd.
Na wat je mij had aangedaan,
heb ik er altijd alleen voor gestaan.
Wat je nu doet is mij om het even,
maar ik zal het je nooit vergeven.
De jongen van wie ik zoveel hield,
die ik zo graag zag,
waar ik zo kon mee lachen elke dag,
de jongen aan wie ik alles kon vertellen,
en waar ik mezelf kon bij zijn,
die zal ik missen,
maar nu heb ik geleerd,
dat je je echt in mensen kan vergissen.
06-03-2011 om 00:00
geschreven door Hannah. 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
|
