Inhoud blog
  • Zondag 30/03/08
  • donderdag 27/03/08
  • Woensdag 26/03/08
  • Dinsdag 25/03/08
  • Donderdag 20/03/08
    Zoeken in blog

    Ik ben wie ik ben

    28-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zondag 30/03/08



    Ja zondag vandaag, maar ik moest echt schrijven!

    Die boeken helpen mij toch heel wat vragen op te lossen. Ik herken in hun verhalen zoveel van mezelf! Ik weet nog steeds niet wie ik ben, maar ik begrijp mezelf steeds beter.

    Zo is er een verhaal van de partner van vrouw die autisme heeft. Hij zegt dat het lijkt alsof zijn vrouw hem gestrikt heeft in het huwelijk. Voor hun huwelijk was de seks volgens hem goed, maar volgens haar deed ze het enkel om zwanger te worden. Na hun huwelijk werd de seksuele relatie een probleem.

    Wel, eigenlijk deed ik net hetzelfde. Ik ken mijn man al heel lang. Hij heeft ook altijd al een oogje op mij gehad, maar ik hield die boot steeds af. Waarom weet ik ook wel, maar dat kan ik moeilijk uitleggen misschien later…

    Toen hij na de zoveelste teleurstelling (zoveel zijn het er eigenlijk niet, want ik kan de relaties die ik heb gehad waarbij in bed ben beland op één hand tellen) weer in mijn leven kwam, dacht ik dat hij mijn geluk wel moest zijn. Wij waren slechts enkele dagen een koppel toen het onderwerp baby’s ter sprake kwam. Wat bleek, hij wou persé een kind! Toen we dit bespraken vond ik dat nog niet aan de orde… maar toen wij drie weken samen

    waren, was ik zwanger. En wat ik nu ga schrijven, valt me heel zwaar: ik heb dit met opzet gedaan! Zo wist ik dat hij niet bij me wegkon wat eigenlijk niet echt zeker was achteraf gezien, maar hij is wel nog steeds bij mij. Hoe ik dat deed, is niet zo moeilijk: een paar pilletjes overslaan, bezoekje aan de gynaecoloog die medicatie voorschrijft tegen een vaginale ontsteking- die dan op hun plaats de werking van de pil afbreekt- en heel veel seksueel contact. En zo word je makkelijk zwanger… Ik wou hem persé aan mij binden, ik heb steeds iemand nodig waarop ik kan terugvallen. Maar uiteindelijk heb ik niemand nodig, want ik haat het als iemand mij commandeert en al de beslissingen neem ik toch zelf. Alles wat mijn leven mij al gebracht heeft, heb ik aan mezelf te danken en daarom vind ik het nu ook zo belangrijk om mijn problemen ALLEEN op te lossen. En ook dit klopt weer niet helemaal, want er zijn wel een paar mensen waar ik op kan terugvallen bv Nest. Zonder dat hij het beseft, helpt hij mij. Ik heb het één en ander trachten te verklaren, maar hij begrijpt me niet en dat ben ik al gewoon, reeds lange tijd…Toch hetgeen ik tegen hem zeg, gebruik ik voor mezelf. Zo zei ik: “Je moet meer tijd maken voor jezelf.” en dat was op dat moment hetgeen ikzelf nodig had. Ik vind het zelf heel vreemd, maar zo zie ik het.

    Terug naar het boek. Een ander verhaal, een vrouw over haar autistische man: { hier staat normaal een passage uit een boek die letterlijk werd overgenomen, maar dat mag hier niet hé. }........................ Ook dit herken ik bij mezelf! Ik wil ook normaal zijn, enkel doe ik dit niet via de drank, maar via weed - het resultaat blijft hetzelfde. Toch is het anders, want toch ben ik het zelf die vind dat dit te ver gaat. Vrijdag ben ik dan ook grof geweest tegenover mijn man. Zonder er bij na te denken, heb ik hem gezegd dat hij moet stoppen met weed roken of dat hij eruit ligt. Dit enkel omdat ik zelf besef dat het mij anders ook niet zal lukken. Om mijn beslissing wat extra kracht bij te zetten, heb ik dit dan ook aan 2 vrienden meegedeeld. Zij reageerden nogal ongelovig… maar ze zullen wel zien, ik meen echt wat ik zeg!

    Als ik weet dat ik ga schrijven, heb ik ook geen probleem om nee te zeggen tegen een joint… en dit omdat ik dan heel anders ga denken. Alles wat ik denk als  onder invloed ben, staat lijnrecht tegenover hoe ik nu denk.

    Terug naar het boek. { opnieuw letterlijk overgenomen uit een boek, dus verwijderd ........................} Zover was ik ook al, lees maar enkele dagen terug toen ik het over het vertrouwen had.

    Voor de laatste keer terug naar het boek: {.................................opnieuw.....................................................................} Omwille van wat hierboven beschreven staat, begrijp ik nu waarom mijn relatie met mijn man niet is zoals het zou moeten zijn! Hij zal mij ook nooit begrijpen, daarvoor is het allemaal veel te ingewikkeld en dat kan hij niet volgen daar ben ik zeker van. Ik weet hoe hij denkt, meestal kan ik voorzeggen wat hij denkt. Dan zegt hij niets, hij lacht alleen maar. Hij vindt dat wij daarom perfect bij elkaar passen, maar ik weet nu wel beter…

    Dit boek heeft me een stuk vooruit gebracht al was dat aanvankelijk niet zo. Het enige wat me wel wat stoort, is dat het steeds (of toch in de meeste gevallen op 1 uitzondering na) de niet-autistische partner is die men aan het woord laat. Daarbij komen de autisten eruit als hulpeloze wezens die zich niet alleen kunnen redden. Laat het even duidelijk zijn dat mijn ganse gezin rond mij draait. En dat ik degene ben die vind dat mijn relatie geen zin meer heeft. Dat ik veel meer geef, dan ik krijg… Zoals ik al zei, ik begrijp mezelf steeds beter. Al twijfel ik soms nog steeds maar ik ben echt wel anders….. Of toch niet?

    Steeds meer en meer zie ik van mezelf dat ik mensen naäap. Zo gebruik ik mijn ma voor mijn gezin. Zowat alles wat ik doe, heb ik in mijn jeugd van mijn moeder gezien. Dingen die ik anders doe, heb ik dan weer van iemand anders en dan denk ik aan Angel ( dit is de naam die ik hier wil gebruiken voor mijn beste vriendin, collega van het werk) die heeft mij ook al heel wat geleerd om beter door het leven te gaan. Tegen haar kan ik heel goed praten, ze weet veel over mij maar niet alles! Toch ben ik zeker als ik haar dit dagboek zou laten lezen, dat ze me zou begrijpen…

    Voor het moment ben ik bang van mezelf omdat ik mezelf niet altijd in de hand kan houden. Op zo’n moment moet ik even alleen kunnen zijn, maar dat lukt niet altijd. Dan heb ik het heel moeilijk, want ik kan ook heel agressief zijn. Alhoewel ik de personen wel verwittig loopt het soms mis… Zo heb ik in de lagere school een meisje tegen de betonnen platen geklopt omdat ze niet wou ophouden met me lastig te vallen en ik had haar verwittigd. Resultaat: hersenschudding. Ook voor mannen deins ik niet terug… Rond mijn zeventiende heb ik een man op de grond tussen de barkrukken geduwd omdat hij niet van mij af wou blijven. Hij was niet gewond, maar vooral geschrokken. Ook een leerkracht heeft mijn temperamentvolle kant leren kennen en ook hier kwam ik als winnaar uit de bus. Toch is het niets om fier op te zijn. Jaren zijn voorbij gegaan zonder dat ik er nog echt last van had, maar de laatste weken voel ik dat het terug komt. Vooral mijn oudste dochter baart me zorgen. Die zit volop in haar pubertijd en daagt me voortdurend uit. Steun van mijn man op dat gebied is er niet. Gisteren heb ik haar verwittigd dat dit wel eens slecht zou kunnen aflopen, maar gelooft ze mij wel… Ik moet echt iets vinden waar ik mijn agressie kwijt kan of ik moet terug naar het weed grijpen en dan komt er nooit een eind aan.

    Voorlopig kan dit nog een oplossing bieden…

    Op naar een volgend boek… en naar morgen. ‘k Ben echt blij dat ik dit even kon schrijven, al ben er zeker van dat wanneer ik dit morgen lees, het ook weer het liefst zou wissen. Maar daarvoor schrijf ik ook een dagboek, een momentopname en daar mag je niets aan wijzigen of het is niet meer echt.

    Nest is ook al terug, 2 dagen vroeger dan verwacht, vreemd vind ik wel. Zijn reactie over Marokko was vrij positief al is hij toch liever thuis zegt hij zelf. Maar waarom vertrek je dan? En slechts voor 2 dagen, wat heb je daar dan aan? Wou Marokko eens zien zegt hij dan. En ik ben dan moeilijk te volgen…

    Nu moet ik er echt vandoor, want mijn man kan ieder moment terug komen en dit hoeft hij echt nog niet te zien.

    Bye


    28-04-2008 om 11:22 geschreven door Xandee


    24-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.donderdag 27/03/08



    Vandaag ben ik weer mijn zekerheid voor een stuk kwijt! Die joint gisteren heb ik niet kunnen weerstaan en het zal mij nooit lukken. Zolang ik geen steun krijg, lukt het me niet… Steun van het thuisfront, daar hoef ik niet op te rekenen! Mijn man zal nooit stoppen al zegt hij van wel. Ik wil echt stoppen, ik wil terug studeren… zal het bij dromen blijven… Het mag niet, ik moet doorzetten. Niet moeten, ik wil doorzetten voor mezelf en voor An.

    Ik heb mijn geluk reeds lange tijd geleden opgegeven. Ik leef nu voor het geluk van iemand anders, mijn ouders, mijn gezin…Ikzelf ben op de achtergrond verdwenen. Zo’n 10 jaar geleden leerde ik iemand (mijn knuffelbeer) kennen op het werk. Het klikte, had toen ook een goed gevoel . Maar het vertrouwen was er toen ook niet…Het werd een relatie van éénrichtingsverkeer en achteraf bleek dat mijn wantrouwen terecht was. Ik ben toen voor de zoveelste keer gekwetst geweest en het heeft me enorm veel moeite gekost om het te boven te komen. Maar het is me toch gelukt. Toch was toen de maat vol, toen zijn “alle” gevoelens naar de achtergrond geduwd om daar te blijven, dacht ik…

    Tot die bewuste dag op het internet. Ik reageerde enkel op die foto, had geen profiel bekeken. De antwoorden die ik kreeg lagen in mijn stijl, dus bleef ik verder gaan. Wanneer het overgaat naar msn, houdt het voor mij op.

    Maar deze keer kon ik het niet, ik had echt het gevoel dat ik met mezelf aan het praten was. Het voelde goed, maar tegelijkertijd was het beangstigend. Naarmate het gesprek verder ging, was het echt voor mij niet meer duidelijk wat hij wou. Vooral wanneer ik het over hem persoonlijk wou hebben, bracht hij het gesprek weer in een andere richting, mijn richting. De psychologische prietpraat werd me teveel! Met psychologie kan je iedereen krijgen waar je ze wil, vooral iemand die zwak is en dat was ik of ben ik…

    Vannacht had ik een vreemde droom. Waarover weet ik niet precies. Ik zie enkel een tekst voor me…. Veel woorden, kan niet zien dewelke. Alleen de laatste regels zijn duidelijk:

    Ken je de bron?

    Wil je er iets aan doen?

    Nu meteen…..

    Wat betekent dit? De ganse morgen speelt dit al door mijn hoofd. Ik twijfel, weer eens, of ik een bericht moet sturen… waarin ik echt eerlijk schrijf wat ik voel. Of doe ik er beter aan te wachten tot ik alles op papier heb gezet? Maar kan hij zolang wachten…als hij er nog is…

    De boeken die ik lees, helpen me soms 5 stappen vooruit. Andere dagen helpen ze me 10 stappen achteruit. Dat is wat er gisteren gebeurd is, denk ik.

    Het huidige boek gaat over relaties met mensen met autisme, “dag vreemde man “ heet het boek. Ik heb nog maar enkele pagina’s gelezen, maar het klopt niet meer. Zoals er staat beschreven is een relatie met iemand met autisme praktisch onmogelijk vooral qua intimiteit. Ook in een ander boek werd iets in die aard geschreven:

    slechts een handvol van de autisten hebben een succesvolle intieme relatie… Waar houd ik mij dan mee bezig?

    Loont dit nog de moeite? Heb ik teveel fantasie? Wij voelen toch hetzelfde, alleen het vertrouwen ontbreekt. Al wordt daar wel aan gewerkt, van mijn kant toch….

    Ik ga voorlopig niets doen, verder lezen. En wachten…. Dat geduld hé, raakt vlug op bij mij!

    Trouwens ik zei het al eerder, ik ben er niet klaar voor. ‘k Zou toch terug dichtklappen zoals de vorige keer.

    Misschien brengt morgen opnieuw licht in de tunnel voor mij.

    Nestje,… ik mis je…voor de dagelijkse babbel wel te verstaan.

    Ik moet mij afreageren! ‘k Ga deze middag inkopen doen, springtouw gaan halen… zal wel helpen. Dat hielp vroeger ook, dus waarom nu niet…

    ‘k Moet weeral gaan. Wat gaat de tijd snel als je weet wat gedaan, eigenlijk heb ik nu tijd tekort om alles te kunnen schrijven. ‘k Ben al blij dat ik kan schrijven….

    Tot morgen

    24-04-2008 om 10:16 geschreven door Xandee


    22-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Woensdag 26/03/08



    k Heb gisteren een zalige namiddag gehad. De kindjes en papa uithuis, tijd om nog eens naar mijn favoriete filmpje te kijken. Een paar weken geleden zag ik bij het zappen een stukje uit de film Step up2. Die wou ik echt zien, een gevoel… Dit weekend zag ik hem voor het eerst. Een film voor mij: steengoede muziek, prachtige dansscènes en een ontroerend verhaal! Enkele zinnen uit die film gaan niet uit mijn gedachten:

    “ Don’t give up, just be yourself, life’s too short to be anybody else !”

    “ Ever since you’re around, I feel more like myself.”

    “ The streets isn’t about what you have, it’s about what you make of it.”

    Toch wel toepasselijk voor het moment en zeggen dat ik jaren geen films meer heb bekeken….buiten die ene, ook al een paar weken geleden. Maar dat was echt toeval, het lot zoals ik het nu noem! Steeds meer komt het lot naar boven. Op het werk had ik het er al over met I., alé eigenlijk zij met mij. Het kwam toen aan bod omdat ik een boek aan het lezen was over autisme. Zij had die nacht liggen piekeren over het woord, ze dacht aan het lied van Stef Bos maar kon de juiste term niet vinden. Ze vond het toen heel vreemd om mij de volgende dag het boek te zien lezen: het lot, zo noemde ze het. En alweer een verklaring in een boek van iemand waar ik de naam allang weer kwijt ben, maar ‘k moest er eens over lezen…. En wie weet doe ik dat wel eens!

    Ik krijg steeds meer het gevoel dat “mijn gevoel” het overneemt. Ik moet mezelf niet meer lezen, ik weet verdomd goed wat ik doe! Dat was een 2-tal maanden geleden wel anders… Het doet verdomme raar wanneer je de volgende dag pas ziet waar je mee bezig bent, dan denk je echt dat je gek bent. Zo was er mijn blogbericht:

    Kijk eens goed!
    Zie je iets?
    Neen?

    Maar ik voel het wel...
    Ooit was ik er fier op,
    dat is allang vergaan!

    Het doet pijn
    iemand zien lijden
    als je weet hoe het voelt!

    Mijn doktor zei onlangs:
    "Goed dat je ermee bezig bent,
    help ze praten,
    nu het nog kan!"

    Voor mij is het te laat
    Het zit te diep

    Iemand leerde me:
    Zoek de oplossingen waar ze liggen,
    niet waar ge ze niet kunt vinden

    Een vriend was anders.
    Die gaf het op!
    Dit gaf nog meer verdriet!

    Negeren heeft geen zin,
    het blijft,
    je hele leven lang.

    Ik weet nu wat te doen
    IK BEN WIE IK BEN
    en zal helpen waar ik kan!

    Dit was echt als afscheid geschreven! Ik wist dat het aan mezelf lag en dat ik mezelf eerst moet aanvaarden zoals ik ben.  

    Het doet pijn iemand….. verwijst naar mijn dochter en het doet echt pijn.

    Een vriend was anders… verwijst naar de beste jeugdvriend van mijn man die 3 jaar geleden overleden is aan

    een overdosis. Velen denken dat het gaat om drugs van slechte kwaliteit, maar z’n ex

    en ik zijn bijna zeker dat het zelfmoord was. En dat verdriet, wel z’n dochter kan het

    niet verwerken!

    Negeren heeft geen…. dat verwijst naar mezelf,…..

     

    Ik was toen ook heel verrast , toen “hij” opnieuw bij mijn vrienden stond. Toen ik het bericht nog eens goed las, zag ik hoe dubbelzinnig het wel geschreven is… een vriend was anders, die gaf het op, dat bracht nog meer verdriet, past ook wel bij hem. En ja, ik had een vriend nodig op dat moment… maar toen kwam dit :

    "We kunnen minstens vrienden zijn, vind je niet…? Ik zal minder overrompelend zijn....beloofd "

    In dit bericht val ik over twee woorden: minstens, legt de druk veel te hoog. Ik wil in eerste instantie een vriend, niets meer, alhoewel…

                                                                          minder, minder is niet genoeg! Het zou “niet” moeten zijn, maar dat durf ik natuurlijk niet te schrijven hé …

    Wanneer je dan dagen later muziek afhaalt, omdat je TH wat beu bent en je ziet dit:

    Eerst een voorgaande bericht:

    "Als Lennie Kravits reeds 3 jaar geen relatie meer gehad heeft...moet ik nie wanhopen....
    En het ligt aan mij ook, zunne, ik leg de lat véél te hoog!"

    De rest van het bericht is niet van belang. Toen ik dit las, had ik iets van: “Wat bedoelt hij hiermee…”

    Bij het afhalen zie je dan staan: Lenny Kravits - I’ll be waiting

    Ik kan je verzekeren dit doet raar, moet je dan de tekst nog eens lezen:

    He broke your heart
    He took your soul
    You're hurt inside
    Because there's a hole
    You need some time
    To be alone
    Then you will find
    What you always know

    I'm the one who really loves you baby
    I've been knocking at your door

    As long as I'm living, I'll be waiting
    As long as I'm breathing, I'll be there
    Whenever you call me, I'll be waiting
    Whenever you need me, I'll be there

    I've seen you cry
    Into the night
    I feel your pain
    Can I make it right
    I realized there's no end inside

    Yet still I'll wait
    For you to see the light

    I'm the one who really loves you baby

    I can't take it anymore

    As long as I'm living, I'll be waiting
    As long as I'm breathing, I'll be there
    Whenever you call me, I'll be waiting
    Whenever you need me, I'll be there

    You are my only I've ever known
    That makes me feel this way
    Couldn't on my own

    I want to be with you until we're old

    You have the love you need right in front of you
    Please come home

    As long as I'm living, I'll be waiting
    As long as I'm breathing, I'll be there
    Whenever you call me, I'll be waiting
    Whenever you need me, I'll be there

    Dit kan toch niet! Heb ik teveel fantasie… of was het zo bedoelt…?

    Hetzelfde gebeurde wanneer ik zelf een clip (Whine up- Kat DeLuna) op mijn profiel zette. Volledig onbewust, een goed up-tempo nummer om mijn gedachten te verzetten. Het was ikzelf niet maar mijn dochter die aandrong om het erop te zetten. Zo zou ik het niet voortdurend moeten zoeken, dus ik stem toe… Op de koop toe ga ik zijn profiel nog eens bezoeken, want ik wil zien hoeveel bezoekers erbij gekomen waren om zijn intenties te controleren. Toen ik daarna de tekst eens goed beluister, krijg ik zenuwen… veel zenuwen! ‘s Avonds durf ik niet aan pc te gaan zitten en doe dat dan ook niet. Maar “hij” was er wel…

    De volgende dag met een klein hartje de pc opstarten. ‘k Was toen echt depressief, heb slechts 2 reacties geschreven: 1 op een reactie die ik zelf kreeg owv mijn hond en 1 op een blogbericht van een man…

    Vrijdag en zaterdag geen pc wegens omstandigheden, maar wel liggen nadenken over mijn eigen gegeven reacties. En wat blijkt, ik schrijf onbewust naar hem! Nog straffer, hij reageert… Toen ik zijn laatste reactie op een foto las, omdat ik hem niet vertrouw, was dit voor mij bedoeld.

    DAG COLLEGA….. GEEN GEVAAR…. De rest weet ik niet meer, want heb onmiddellijk geklikt…

    Dit kon niet, ik wou dit niet…. Ik was gek!! De dagen daarop heb ik mij heel slecht gevoeld en troost gezocht in het vertrouwde weed. De pc, die had ik toen enkel nodig voor mijn muziek! Zo heb ik in die periode een ganse middag ( ongeveer 4 uur) naar dezelfde twee nummers geluisterd: Whine up en Anders (Trust, mijn dochtertje haar favoriete nummer voor het moment en ook toen). Een hele week lag ik in mijn zetel, muziek beluisteren en

    nadenken, de pc daar was ik bang van!

    Toch vind ik het heel vreemd dat niemand iets merkt… als er een opmerking komt op mijn gedrag, dan zeg ik ook letterlijk dat ik gek ben… en dat wordt dan weer door hen weggelachen.

     

    Ondertussen ben ik wel bewust van wat ik schrijf, al blijft het bij schrijven. Maar de vraag blijft nog steeds wie ben ik? Ik mag dan misschien wel autist zijn, of iets in die aard, maar daarmee weet ik niet wie ik ben….

    Volgens Nest ben ik een goed persoon, maar hoe kan hij dit weten? Hij snapt geen snars van wat ik hem probeer duidelijk te maken! Wat zijn schuld niet is en die van mij ook niet, ofwel?

    Vandaag liet Nest weten dat hij op reis vertrekt. Zijn Mieke is terug langs geweest. Voor zover ik het begrijp, zit haar man in de gevangenis… Hij praatte ook over “ haar ex”… weet je nog toen ik het had over: het tij kan snel keren. Krijg ik toch gelijk?

    ‘k Zal hem missen terwijl hij weg is….al heb ik hem strikt gezien niet meer nodig, maar hij is een VRIEND.

    Flink wat geschreven vandaag.

    Kan ik vandaag nee zeggen tegen een joint? Gisteren toch niet…. Uit noodzaak…

    ‘k Moet gaan, dada


    22-04-2008 om 10:04 geschreven door Xandee


    21-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dinsdag 25/03/08



    Het is inderdaad dinsdag…. Had het gisteren moeilijk, wou schrijven en het kon niet!!

    Met An gaat het stukken beter! Haar stem klinkt weer normaal, ze heeft geen pijnstillers meer nodig, ze slaapt weer beter…. Ik maak ook weer tijd voor haar. Zo ga ik ‘s avonds weer op haar bed zitten tot ze slaapt, tijdje geleden.

    De afspraak met de psychiater ligt ook vast, is pas op 10/04 dus toch nog na de EEG!

    Een 2-tal weken geleden schreef An een tekstje voor mij, zij voelt ook, lees maar….

    (letterlijk overgeschreven)

    rwaaren eens 3 mensen

    een mama en een papa en een zus

    de zus zeij het is moren mijn verjaardag

    en mama is er niet en dan kan ik geen feestje heeven

    een uurtje taater

    papa zijze ik hep een iedee

    we kenen gewon mama op belen

    en mama zal wel koomen hoor papa

    en mama komt ineens binen en ze zegt

    hepie birtij toejoew

    de zus zegt mama

    zus ik had jullie gemist hoor

    en de zus je bent nu terug en

    mama heeft haar een dike knefel

    en papa zegt

    en ik kijg geen knefel schat

    ik ben ook blijj dat je tereg bent


    Toen ik dit las, kreeg echt de tranen in mijn ogen,

    Weet zij wat ik mis? Of mist ze dit zelf?

    Eén ding is zeker, we hebben veel gemeen

    En ik ben niet de enige die dit beweer….

     

    Het weekend is best meegevallen, buiten gisteren dan!

    Vrijdag kreeg ik telefoon van P. Weer geen goed nieuws, het drankprobleem weer hé. Zaterdag ben ik op pad geweest om opa te zoeken. Maar hij was eigenlijk gewoon thuis, heb een goed gesprek met hem gehad! Maar ik vrees of dit het gewenste effect zal hebben. P. en ik zijn zowat zeker dat we komend weekend het schokeffect zullen moeten toepassen. Opa moet nee kunnen zeggen tegen alcohol! Zoals ik nee moet zeggen tegen weed en dat lukt mij ook niet…zaterdag- en zondagavond deed ik het voor het plezier van mijn man, al heb ik mezelf voorgenomen om vanaf nu voor mezelf te leven… gisteren deed ik het uit eenzaamheid! Het lukt mij nooit… alleen.

    ‘k Moet weeral afsluiten, het werk hier zit er alweer op. Het is vakantie, dus komt van schrijven thuis niets in huis! Tot morgen….

    21-04-2008 om 10:18 geschreven door Xandee


    17-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Donderdag 20/03/08



    Ik kon niet weerstaan, maar weet nu wel dat dit voor de moment mijn grootste probleem is! Gelukkig was Nest er gisteravond om mij de bevestiging te geven die ik nodig had.

    In mijn laatste berichten naar hem, vroeg ik hem hoe hij over iets denkt. Maar vanmorgen begint hij gewoon over een Russische dame… heb ik mij in hem vergist? Ik had een antwoord op mijn vraag verwacht….’k Vrees dat ik hem niet meer zal horen, want ik liet een bericht achter dat ik niet meer weet hoe ik over hem moet denken, afwachten….

    Gisteravond vond ik in de nieuwsbrief van Zita een link naar de horoscoop. Via Nest ben ik daar de laatste tijd steeds meer in geïnteresseerd. De horoscoop wordt bepaald op basis van de geboortedatum en nu moet je dit lezen:


    Algemeen: De Rammen die geld inzamelen voor een goed doel, keren terug met een gevulde beurs en met een tevreden gemoed.

    Liefde: Uw intuïtie wijst u eens te meer de juiste weg. Indien u twijfels hebt over uw relatie moet u uw verstand even doen zwijgen.

    wat ik al weken probeer te doen, opnieuw durven voelen

    Werk: Wilt u uw carrière nieuw leven inblazen, dan moet u het over een andere boeg gooien en bewijzen dat u kunt combineren.

    waar ik al een 2 tal jaar over zit te twijfelen, psychologie studeren

    Gezondheid: U bent rusteloos en onzeker. Zeker In deze kritieke fase hebt u behoefte aan afzondering. Grijp niet naar drank of medicatie.

    tja, geen weed meer hé… die afzondering zal niet gaan al wil ik het wel. Zonder zal ook wel gaan, het moet…. voor mijn geluk!

    Is dit toeval? Toch vreemd hoe ik steeds een bevestiging wil van mijn gedachten, ben een echte twijfelaar en dat hoorde ik een paar weken geleden ook nog. Waarom zag ik  het niet meteen? Ik mis hem zo....

    Eigenlijk heb ik wel een droomjob hé… wie kan zeggen dat hij z’n dagboek op het werk schrijft? En te zeggen dat ik dit eerst geweigerd heb. Wou naar een andere afdeling, wou geen loket meer doen! Maar ze wilden mij niet laten gaan. Volgens de vakbond omdat ik te goed ben, stel je voor. Maar ik zit hier voorlopig goed, kantoortje voor mij alleen en geen verkoop. Dus geen druk! Aangezien mijn hoofdkantoorhouder alleen geïnteresseerd is in cijfers, hoor ik hem praktisch nooit en dit alles samen maakt dit zo’n toffe job.

     

    Ik durf weer te dromen…

    Al reeds een lange tijd heb ik “maar” twee dromen: gelukkig zijn en mijn naam onsterfelijk maken, waarmee ik bedoel dat mijn, onze, naam voor eeuwig blijft hangen! Ik ben uiterst fier op de naam van mijn vader. Aangezien er in onze familie slechts één kleinzoon is en dan nog bij mijn zus, zal onze naam niet meer verder gaan. In West- Vlaanderen bestaat onze naam niet eens, ja wij maar wij zijn inwijkelingen. Mijn ouders zijn van Oost-Vlaanderen al ben ik wel een geboren en getogen West-Vlaming… Het is nu aan mij om mijn droom waar te maken hé. Ik hoorde gisteren op de radio over iemand die zoveel dromen van zichzelf had waar gemaakt, waarom zou het mij dan niet lukken?

    Nu gaan mijn gedachten naar mijn kleine spruit. Ze heeft sedert zondag klierkoorts, toch het begin ervan…

    Volgens de dokter kan het in een 5-tal dagen voorbij zijn anders is het voor 8 weken. Wat betekent dat ze het 3e leerjaar mag vergeten, want dat stond al op de helling. De laatste tijd laat ik haar echt in de kou staan, gisteren nog… wat keek ze bedroefd.

    Gisteren wou ik mijn profiel opdoeken, ga ik niet doen. Maar terwijl ik nu zit te schrijven, denk ik dat het beter is om zelf geen reacties meer te plaatsen. Ik moet mij nu bezig houden met mijn lieve kleine meid en op de tweede plaats met mezelf. We komen er wel….zonder weed wel te verstaan!!!

    ‘k Ga afsluiten voor nu. Ik ga mij nog wat verdiepen in mijn boeken… dada

     

     

     

    17-04-2008 om 10:03 geschreven door Xandee


    16-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Woensdag 19/03/08




    Alle rozengeur is weer verdwenen en dit door een stom gedicht in mijn gastenboek. Het is eigenlijk niet zozeer het gedicht, want dat is prachtig, maar wat erbij komt :

     

     

    (¯`•.¸¸¸.¤ª“˜¨¨“ª¤(¯`•.¸¸¸.- ¤ª“˜¨¨“ª¤.(¯`•.¸¸¸.¤ª“˜¨¨
    (¯`´•.¸(¯`´•.¸ __________________ ¸.•´´¯)¸.•´´¯)
    ----==HALLO,HALLO==---_

    Woorden dansen en spelen
    soms in je mond,
    Maar ze komen er niet altijd uit...
    En je hebt geen idee hoe dat komt.

    In je gedachten staan de woorden
    allemaal duidelijk beschreven.
    Maar er ligt ergens een soort drempel
    en daarachter blijven ze kleven.

    En het zijn eigenlijk ook niet zozeer de woorden,
    maar meer een gevoel,
    Het vertalen ervan naar woorden...
    dat is je eigenlijke doel.

    En al komen de woorden niet vandaag,
    morgen of over een week,

    Ze komen vanzelf, langzaam en rustig..
    als een voort kabbelende beek.

    Niet in een stortvloed
    of in een orkaan van woorden,
    Maar met gevoel wil je het zeggen..
    en graag laten horen.

    Daarom duurt het misschien wat langer
    dan jezelf had gedacht,
    Maar de woorden die komen uiteindelijk,
    toch wel uit je hart.

    ,-(“-.,(“-.,*o*,.-“),.-“)-,_____,-(“-.,(- - “-.,*o*,.-“),.-“)-,
    ’-(,.-“(,.-“*o*”-.,)”-.,)-‘¯--¯¯¯-- -(,.-“(,.-“*o*”-.,)”-.,)-‘

    Wat je doet is misschien niet belangrijk,
    maar het is erg belangrijk dat je het doet.

    ,-(“-.,(“-.,*o*,.-“),.-“)-,_____,-(“-.,(- - “-.,*o*,.-“),.-“)-,
    ’-(,.-“(,.-“*o*”-.,)”-.,)-‘¯--¯¯¯-- -(,.-“(,.-“*o*”-.,)”-.,)-‘

    Dit is dus het gedicht, hetgeen mij meeste zorgen baart, kon ik niet kopiëren. Het gaat om smileys met kusjes en knuffels, hartjes…. Ik ben opnieuw bang van mezelf, ik dacht dat ik mezelf in de hand had… Stuur ik signalen waarvan ikzelf niet bewust ben…Ik wou hem juist bedanken voor de mooie gedichten die hij achterliet tijdens een heel moeilijke periode. ’k Had dat beter niet gedaan, maar hij kwam zelf terug op bezoek en liet een vraag om vriendschap na. Waarop ik dan schreef: “ Vriendschap moet groeien.” Ik heb veel zin om mijn profiel volledig te verwijderen, maar ik kan dat niet doen! Ik heb iemand een belofte gedaan… alhoewel al mijn gedachten op papier….heel veel van mijn gedachten gaan verloren of ik moet constant voor mijn pc zitten en dat is niet haalbaar. Mijn muziek brengt ook al geen verlichting of toch niet genoeg. Ik haat mezelf en hoe kan je dan in staat zijn om van iemand anders te houden?

    Toch wil ik niet opgeven! Lees de twee laatste regels van het gedicht, het is belangrijk dat ik het doe…

    Schrijven bedoel ik dan.

    Vandaag had ik echt veel zin om te klikken op die mooie torso… maar ik ben er lang niet klaar voor! Toch is mijn gevoel voor hem zo speciaal, zo echt… of lijkt het alleen maar zo.

    Het is beter dat is ermee stop voor vandaag, want deze slechte dag is mijn eigen schuld… weeral! Gisteravond niet kunnen weerstaan aan een joint. Waarom grijp ik het minste naar die smeerlapperij? Zal het mij ooit lukken om daar vanaf te blijven?

    Ik zal beginnen met vandaag, dag per dag. Het moet me lukken!!!!

    Ik vertel je morgen of het mij gelukt is hé….

    16-04-2008 om 15:57 geschreven door Xandee


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dinsdag 18/03/08




    Hier ben ik weer! En ja hoor, het heeft geholpen. ‘k Voel me super vandaag. Ik weet nu dat ik niet meer hoef te twijfelen, ik moet schrijven! Het is niet zinloos, het heet zelfredzaamheid… een woord die praktisch in elk boek over autisme te vinden is.

    Waarom ik met een dagboek begonnen ben, is een verhaal op zich.

    “The music is my ecstasy” : zinnetje uit een nummer van Jessy en Linda

    En heel toepasselijk voor mij, maar dat wordt later nog wel duidelijk….

    Dit ook nog even: Nest heeft een bericht gestuurd, … kreeg bezoek van zijn vriendin waarvan hij zou willen dat het zijn vrouw wordt… maar ze heeft hem verteld dat ze haar man niet kan missen…waar ik op zei dat het tij kan keren, bedoeld op zijn meisje…. Kreeg vanmorgen bericht terug:

    bent u al eens verliefd geworden op iemand toen je getrouwd was,het tij kan keren weet ik maar ik ga nooit uit,gisterenavond kreeg ik een sms van mieke,als volg: je zag er schitterend uit,je was zo rustig:,ze maak soms mijne kop zot,ik ben wel 6 kg vermagerd,misschien daarmee

    Toeval???

    Ik moet ophouden voor nu. Ik ben op het werk en niemand mag iets merken, dus ik moet zorgen dat alles in orde blijft hé…

    16-04-2008 om 13:40 geschreven door Xandee


    15-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maandag 17/03/08



    Voila,

    hier zit ik, recht tegenover mijn “beste” vriend, mijn computer! Ik moet schrijven, maar vandaag lijkt alles zinloos. Waar ben ik mee bezig? Zo sterk ik vorige week was, zo zwak ben ik nu!

    Wie ben ik? Dat wil ik zo graag weten, maar zal ik het ooit weten…..Vandaag heb ik echt het gevoel dat ik met twee ben. Zit daar iemand binnenin….. Als ik lees wat ik vorige week schreef naar Nest, dan kan ik amper geloven dat ik het zelf schreef. Toch was ik het, maar veel sterker… of ben ik toch gek? Nee, daarvoor heb ik al teveel bewijzen verzameld, maar toch…

    Wat verlang ik naar een echte warme knuffel van iemand die het meent…. Waarom kan ik niemand vertrouwen?

    Vorige week schreef ik zelf: “Je moet vertrouwen geven om vertrouwen te kunnen krijgen.”

    Alles is mijn eigen schuld…. Ik wou dat ik er niet was… maar ik ben er, dus moet ik verder!

    Een uurtje geleden kreeg ik een bericht van Nest. Ik kreeg echt de indruk dat hij niet meer wil praten. Hij antwoordt niet of nauwelijks op mijn vragen. Heb ik hem afgeschrikt of denkt hij ook dat ik gek ben? ‘k Heb het hem in ieder geval gevraagd, ik zal het wel horen hé…

    De voorbije weken is er zoveel gebeurd, zoveel onverklaarbaars… dit kan toch geen toeval meer zijn? Mag ik nog in mijn geluk geloven? Help, wat moet ik nu doen?

    Ik weet wat ik nu gaan doen! Zaterdag ging ik naar de bib en bracht 3 boeken ivm autisme mee… als ik daar nu eens mee begin. Wie weet vind ik daar wel de antwoorden die ik nodig heb…

    Tot later beste vriend….

    15-04-2008 om 14:25 geschreven door Xandee


    27-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrijdag 28/03/08

    Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

    Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 

    27-09-2005 om 16:32 geschreven door Xandee


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrijdag 21/03/08

    Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

    Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

    Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

    Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

    Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

    Lees dit in het volgende bericht hieronder!

    27-09-2005 om 16:32 geschreven door Xandee




    Archief per week
  • 28/04-04/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 26/09-02/10 2005

    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs