Ik legde mijn verhaal over mijn inbraak in de berg uit aan Thoorin, Gandalf en de andere dwergen. Alles behalve hoe ik de Arkensteen had gestolen. Het leek me niet verstandig om dat te zeggen tegen de hebzuchtige dwergen… Maar we konden niet lang rusten want Smaug was ontwaakt en hij kroop naar de top van de Eenzame Berg. Daar rees hij hoog op en vloog in volle vaart af op het dichtste dorpje: Esgorath. De verschrikkelijke draak spuwde overal vuur en vernielde vele gebouwen.

Later hoorde ik over het verhaal van Bard. Bard, de erfgenaam van de oude koning, was een uitstekende boogschutter en was één van de weinige die wist hoe de draak – die zwaar bepantserd is – te doodden. Hij had drie zwarte, dikke pijlen die hij met een kruisboog vanop een toren moest schieten naar Smaug. Dit was het enigste wapen dat de sterke schubben kon doorboren. Hij miste twee keer, maar op de derde keer was het raak! Smaug brulde nog een laatste keer en de draak viel op de boot van de oude leider van het dorp. De bevolking vluchtte, onder leiding van Bard, naar de ruïnes van Dale, een verwoeste nabij gelegen stad.

Ondertussen was er heel wat ontwikkelingen gebeurt tijdens ons avontuur naar de Eenzame Berg. Nu de schatten van de berg daar open lagen wou iedereen natuurlijk een deel hebben. Bolg, de leider van een groot orken-, vleermuizen- en Aardmannenleger had het gemunt op de dwergen en was op weg naar ons. Een elfenleger was ook vlakbij, omdat er blijkbaar witte edelstenen zaten tussen het goud, die ooit van hun gestolen waren. Ook de mensen van Dale waren bereid om te vechten, omdat de draak hun dorp vernield had. Thoorin vroeg hulp aan zijn neef, Dáin, die ook met een dwergenleger aankwam.  Een tachtigtal enorme adelaars waren ook op weg naar het slagveld omdat ze in het krijt stonden met Gandalf. In totaal waren er dus vijf legers die allemaal tegen elkaar waren.

Toen ik hoorde van dit naderend onheil moest ik iets bedenken. Met behulp van de Ring sloop ik ’s nachts uit het kamp en wandelde ik naar Dale. Ik kwam toe bij Bard, de drakendooder en leider van het dorp, en gaf hem de Arkensteen. Mijn plan was om hem de Arkensteen te geven zodat hij deze kon ruilen met Thoorin. Hopelijk zou dat beide kanten een beetje minder aggresief maken. Ik sloop diezelfde avond nog terug naar ons kamp in de Eenzame Berg.

Maar de volgende dag, toen de mensen samen met de elven naar de poort kwamen, zagen ze dat deze belegerd was. De dwergen hadden een enorme barricade opgesteld. Thoorin sprak hun aan van een veilige plaats. Bard probeerde de Arkensteen te ruilen met Thoorin maar dit loop fout af. Eerst wou hij het niet geloven en toen hij hem onder ogen had, wist hij wat er gebeurd was… Verontwaardigd verbande hij mij uit het kamp en Thoorin kroop terug in de berg. Dit betekende oorlog. Ik voelde mij zeer slecht omdat ik het gevoel had dat ik een oorlog had gestart waar veel slachtoffers zullen vallen.