Grappige vaststelling.

Ik zit echt vol stress. Op het werk ben ik.niet gelukkig. Ik probeer alles goed te doen,werk veel teveel, verwaarloos mijn gezin qua tijd en verdien amper het zout op mijn patatten.

Ik moet dus eens serieus nadenken wat ik ga doen. Wat wil ik doen... liefst iets meet mensen. Coaching met kinderen, helpen,luisteren,troosten. Professionele trooster. Dat lijkt me wel wat.

Zo blijven werken gaatt niet. De stress,onregelmatige uren...mijn gezondheid gaat kapot. En vooral ik ben niet gelukkig. Te weinig verdienen is één ding,maar geen erkenning krijgen door bazen is.nefast. 

Dus stress op het werk, financiële zorgen, zorgen om kinderen en verdriet van alleete zijn. En.soms ook blijdschap van alleen te zijn. Want wanneer zou ik nog energie en tijdd hebben voor een man. 

Ik ben zo moe...

Dat is de kern in mijn leven...moe van te strijden elke dag opnieuw... 

En toch kan ik.niet slapen... ongelooflijk irritant!