In de aanloop naar het Wereldkampioenschap voetbal 2006 had hij een eigen televisieserie, Najib loopt warm, waarin hij samen met zijn sidekick Mimoun voetbalzaken behandelde die met het Nederlands elftal te maken hadden. Ook probeerde hij daarmee geld in te zamelen voor een goed doel.
Amhali heeft sinds december 2010 een relatie met Niama Le Boudoir. Begin maart 2012 trouwden ze in het geheim voor de wet.[1] Ze vierden hun huwelijk met een groot feest op 5 april 2012.[2] Samen hebben ze een zoon.
Cabaretprogramma's
1998: Vol = vol
2000: Veni Vidi Vici
2002: Freefight
2005: Most wanted
2008: Zorg dat je erbij komt
2009: The Best of Najib Amhali (heropvoering van de beste sketches uit de eerste vijf shows)
De Italiaanse bankrover, schrijver en schilder Luciano Lutring is maandag op 75-jarige leeftijd in zijn huis in Arona aan het Lago Maggiore overleden. Dat hebben familieleden en vrienden meegedeeld. Lutring werd in de jaren 60 en 70 bekend als de 'solist met het machinegeweer', omdat hij de banken en winkels overviel met zijn in een vioolkist verborgen mitrailleur.
Lutring zou in Frankrijk en Italië honderden overvallen hebben gepleegd en daarbij naar zijn eigen schatting 30 miljard lire (ongeveer 15 miljoen euro) hebben buitgemaakt.
Hij werd in 1965 in Parijs gearresteerd en zat daarna 12 jaar in de gevangenis. Achter de tralies begon hij met schrijven en schilderen. Tot zijn bekendste boeken behoren L'assassino non sciopera (De moordenaar staakt niet, 1966) en Come due gocce d'acqua (Als twee druppels water, 2007). Zijn autobiografie Lo Zingaro (De zigeuner) werd in 1975 verfilmd met de Franse acteur Alain Delon in de hoofdrol.
Schrijver Gerbrand Bakker heeft een belangrijke Britse literatuurprijs gewonnen. Voor zijn boek De Omweg uit 2010 kreeg hij dinsdag de Independent Foreign Fiction Prize. Dat is een onderscheiding van de krant The Independent voor de beste buitenlandse roman die vertaald is uitgegeven in Groot-Brittannië. Bakker en zijn vertaler krijgen 10.000 pond (bijna 11.800 euro).
De Omweg (The Detour) gaat over een vrouw uit Amsterdam die na een affaire met een student vlucht naar een afgelegen boerderij in Wales. De roman is volgens de jury 'snel bewegend en ogenschijnlijk recht voor zijn raap, maar met mysterieuze verborgen dieptes'. In het boek combineert Bakker 'een hypnotisch verhaal met een geheimzinnig gevoel voor plaats en een sfeer van sombere, onweerstaanbare dreiging'.
De andere genomineerden waren Ismail Kadare uit Albanië, Dasa Drndic uit Kroatië, de Zuid-Afrikaan Chris Barnard en de Spanjaard Enrique Vila-Matas.
Eerdere winnaars van de prijs zijn Milan Kundera uit Tsjechië, de Portugees José Saramago en Orhan Pamuk uit Turkije. De laatste twee hebben ook de Nobelprijs voor de Literatuur gewonnen.
AMSTERDAM - Haar naam was Sarah van de Franse schrijfster Tatiana de Rosnay is het best verkochte boek van 2010. Van de roman gingen in ons land 496.287 exemplaren over de toonbank, maakte de stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB) woensdag bekend.
De titel stond het jaar daarvoor op de tweede plek en is in Nederland in twee jaar tijd bijna een miljoen keer over de toonbank gegaan. Het verhaal over de 10-jarige joodse Sarah die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gedeporteerd, stond honderd weken onafgebroken in De Bestseller Top 60. Elf achtereenvolgende weken stond de titel op nummer één.
In 2009 stond het boek Mannen die vrouwen haten van de Zweedse schrijver en journalist Stieg Larsson op de eerste plek van de CPNB Top 100. De thriller ging toen 496.918 keer over de toonbank. Het eerste deel uit de Millennium-trilogie werd vorig jaar 281.063 keer verkocht.
De drie delen van Larsson domineerden wel de top 10, net als een jaar geleden. De andere twee delen van de trilogie, Gerechtigheid en De vrouw die met vuur speelde, nemen respectievelijk de derde en vierde plaats in met rond de 225.000 verkochte exemplaren.
Het eerste oorspronkelijk Nederlandstalige boek staat op plaats vijf: Gezond slank met Dr. Frank van Berkum (circa 175.000 stuks verkocht). Een andere roman van Tatiana de Rosnay, Die laatste zomer, staat op de zevende plaats.
Het aantal nieuwe titels in de lijst van honderd best verkochte boeken is het afgelopen jaar fors gestegen met 20 procent naar 53 boeken. Enkele titels hieruit zijn Congo van David Van Reybrouck, Tikkop van Adriaan van Dis en Huid en haar van Arnon Grunberg.
In 2010 is er voor ruim 563 miljoen euro omgezet aan Nederlandstalige boeken. Dat zijn ongeveer 45 miljoen exemplaren. De omzet is met 4,7 procent gedaald ten opzichte van 2009.
Alan Bennett verliest weinig van zijn ondeugende humor en gevoel voor het belachelijke in deze voorstelling. Zijn langverwachte nieuwe komedie People, ligt in de bovenste lade van zijn werken. Het verhaal heeft een emotionele diepte en is ontroerend, maar is onderhoudend en vooral grappig.
Het toneel speelt zich af in het rottende, statige huis van de verarmde aristocrate Dorothy Stacpoole. Ze was ooit een succesvol modemodel, maar nu draagt ze een mottig bontjas en gymschoenen.
Haar jongere zus, Lady Stacpoole, is een bazige aartsdiaken. Ze wil gewone mensen verpesten door haar huis te verkopen waarin er porno films liggen. Maar als je tuin een jungle is en er een bad op de biljarttafel staat, gaan de kopers raar kijken. Ze doet dit niet voor de verkoop, maar voor het pesten van kopers.
Het thema is dan ook de humor die erachter zit en hoe men dus gemakkelijk de mensen gek kan maken, door ze alles te laten geloven.
Alan Bennett is de regisseur van People en speelt het toneel niet met een gezelschap maar met aparte spelers. De twee belangrijke spelers zijn; Francis de la Tour (zie links op eerste foto) en Linda Bassett (de rechtse op de foto). Ze speelde hun rol super realistisch. Het was echt zeer mooi hoe ze acteerde, maar soms overdrijven ze misschien een beetje. Vooral de details van oud zijn dat ze naar voor schoven. Ze spraken ook zeer luid, maar dat kwam door de microfoontjes die ze hadden. Ze speelde hun stuk in een keer door, zelfs wanneer het publiek lachte. Maar voor een dergelijk meesterwerk van een voorstelling, mocht het ook niet zijn dat ze zouden stoppen.
De ene zus had een bondjas, een sjaal, sportschoenen en een ouderwetse jurk aan. Haar kapsel was speciaal en leek op mijn omas kapsel. De andere zus droeg veel alledaagse dingen, zoals een normale, grijze jas met daaronder een gillet en een hemdje. Ze droeg een kousenbroek met rok erboven. Wat opviel bij haar waren de zilveren ringen. De kleding was vooral symbolisch, het had te maken met senioren en oud zijn (zoals de bontjas en wandelstok).
Alles wat je zag op decor was van noodzaak, naar alles werd wel een keer iets naar verwijst. Dus er waren geen overbodige voorwerpen op de zaal. En de poster achteraan op decor werd zeer veel gebruikt.
Het decor zelf was een binnenkant van een oud, antiek, onverzorgd huis. Er stonden dus oude meubels en een tafel. De muren hingen vol met schilderijen en elke centimeter op de vloer was wel bedekt met een vloertapijt.
De lichten bleven schijnen zonder beweging. Gelukkig was wel alles op theater belicht. Het licht nam dus niet de inhoud weg, waardoor de inhoud en het acteren meer werd geaccentueerd. Het decor gaf me een spanning tussen de twee zussen en het gele licht zorgde ervoor dat de oude elementen goed zouden gezien zijn door het publiek.
Heel soms kregen we een muziekje te horen, meer een dreuntje. Het was soms echt grappig vanwaar ze het zouden halen en hoe het klonk! Het oude en de spanning dreef op toen we muziek te horen kregen. De muziek paste zeer goed bij het verhaal. Er waren minder geluidseffecten, soms eens iets dat viel. Wat redelijk luid klonk.
Al deze elementen gaf het toneel een meerwaarde, waardoor het aangenamer was.
Ik vond dit theater echt zo mooi, dat ik het nog wel eens zou willen zien. Helaas kost het redelijk veel. Gelukkig hadden we gratis tickets. Ik raad het iedereen aan om het te gaan bezichtigen, maar schaaf ervoor wel u Engels een beetje aan. Het verhaal op zich was interessant om eens aan het licht te brengen en erover stil te staan. Ik vond ook het decor zodanig goed opgesteld dat het een soort spanning meegaf. De humor zat goed, aangezien het publiek regelmatig lachte. Al bij al een prachtige voorstelling met zeer goed acteerwerk!
Stopwoorden, ze lijken zinloos en irritant, maar ze geven je wel de tijd om te bedenken of je al je boodschappen wel hebt.
De laatste tijd hoor ik steeds vaker eigenlijk'. Ik wil het echt niet zeggen. Ik probeer het zelfs te vermijden. Het is zoiets als die akelige roze olifant waar je niet aan mag denken.
Wat zijn stopwoorden precies? Een stopwoord gebruik je altijd in spraak en kom je bijna nooit geschreven tegen. Het zijn meestal woorden die opvullen en weinig belangrijke informatie toevoegen aan de boodschap die je wilt overbrengen. Stopwoorden geven je de tijd om de juiste woorden te verzamelen zodat je je gedachte in een goede zin kunt omzetten. Voorbeelden zijn er genoeg: zeg maar, weet je, eigenlijk, dus, oké, in principe, nou ja, of zo De lijst lijkt eindeloos.
Stopwoordvirus Iedereen gebruikt stopwoorden, vaak onbewust, maar wat als iemand nu één stopwoord wel erg vaak gebruikt? Ik merk aan mezelf dat dan de bedoelde boodschap aan mij voorbijgaat: kom nou, ik ben veel te druk met het tellen van de zeg maars. Als je nu eenmaal doorhebt dat iemand een stopwoord heeft, hoor je alleen dat nog maar en kun je op niets anders meer letten. Aangezien er wel belangrijkere dingen zijn als turvend door het leven gaan, is het toch wel aan te raden om er iets van te zeggen. Bovendien wil de stopwoordboodschapper ook graag dat zijn ideeën overkomen.
Dan maar stoppen met die stopwoorden? Nee! Op internet lees ik vooral artikelen waarin staat dat stopwoorden echt niet kunnen, adviezen om er vanaf te komen en dat ze alleen maar zinloos zijn. Ik zal je uit de droom helpen: je kunt nooit helemaal zonder ze. En dat hoeft ook helemaal niet. Als je ze maar niet te pas en te onpas gebruikt. Ze zijn veel te nuttig om ze uit te bannen. Zoals gezegd geven ze je de tijd om je boodschap goed te formuleren. Maar ze kunnen bijvoorbeeld ook aangeven dat je nog niet klaar bent met spreken. Het is beter dan pauzeren, want dan loop je het risico dat iemand anders het woord neemt. De stopwoorden geven ook de ontvanger van de boodschap de tijd om alle informatie te verwerken.
Blijf dus vooral stopwoorden gebruiken. Let wel op dat ze je op het juiste moment gebruikt. Wat als Martin Luther King had gezegd Ik heb zeg maar een droom.?
Nieuwe serie voor Kim Van Kooten en Marcel Hensema
Acteurs Marcel Hensema en Kim van Kooten spelen de hoofdrollen in de nieuwe dramaserie Hollands Hoop. De opnames voor de 8-delige serie, die in 2014 op televisie komt, gaan deze week van start.
Hollands Hoop vertelt over een forensisch psycholoog met een burnout (Hensema) die in de drugshandel rolt wanneer hij het boerenbedrijf van zijn vader erft.
Hij wil het liefst zo snel mogelijk van de wietplantage op het terrein af, maar komt er achter dat dat lang niet zo gemakkelijk is als hij had gehoopt.
Behalve Hensema en Van Kooten spelen ook Martijn Lakemeier (Oorlogswinter) en Peter Van den Begin (Kenau) belangrijke rollen in de serie. Hollands Hoop is een coproductie van de VARA, NTR en VPRO en producent Lemming Film.
Het scenario komt van schrijver Franky Ribbens, de regie ligt in handen van Dana Nechushtan. Het duo maakte eerder de bekroonde film Nachtrit en de serie De belager (ook met Kim van Kooten in de hoofdrol).
![](javascript:fotovenster("http://www.telegraaf.nl/migration_catalog/article20220576.ece/BINARY/d/tatianaderosnay.jpg"," ","RUITER,%20FRANK%20DE ",698,1024);)
