|
Het
was tijd om haar te laten gaan
elke
dag werd het afzien een beetje meer.
Kijk
naar de hemel en geloof
een
zien jullie elkaar weer
Tijd
voor haar om jou te verlaten,
niet
afzien meer en geen pijn,
kijk
soms naar de regenboog en weet,
Loesje
zal daar altijd zijn.
Het
zal niet eeuwig duren,
eens
komt er een moment
dat
je haar weer vast kan houden
en
dat je weer bij haar bent.
Tijd
om afscheid te nemen,
uit
liefde heb je haar laten gaan,
voor
eeuwig hoort zij nu bij jou,
zonder
haar moet jij verder voortaan.
Hoe
pijnlijk kan dit afscheid toch zijn,
je
zei vaarwel, maar niet voorgoed,
Je
houdt je groot maar voelt je klein,
wat
zon honden-maatje toch met eens mens
doet
Omdat
het moest, liet je haar nu gaan,
maar
niemand zegt je hoe je hiermee om moet gaan,
maar
je weet, eens komt de dag,
dat
je haar weer knuffelen mag.
Aan
de andere kant van de regenboogbrug
zien
jullie elkaar immers op een dag weer terug
en
tot die tijd moet je haar missen in dit leven,
maar
met plezier terugdenken aan de liefde
die
Loes jou heeft gegeven
Sterkte Mirella, ik leef heel erg met je mee.
Ben blij dat ik Loesje gekend heb; t was een super-meid!
|
