Our lives are made up of a million moments,spent in a different ways. Some are spent searching for love,pease and harmony.
One day at a time.Others are spent surviving day to day.
But there is no greater moment than when we find that life- with all its joys and sorrow-its meant to be livedone day at a time.
It's in this knowledge that we discover the most wonderful thrut of all.
Whether we live in a forty-room mansion,surrounded by servants and wealth, or find it a struggle to manage the rent month to month ,we have it within our power to be fully satisfied and lives I life with true meaning.
One day at a time-we have that ability,trough cherishing each moment and rejoicing in each dream . We can experience each day anew ,and with this fresh start we have what it takes to make all of our dreams come true.
Each day is new ,and living one day at the time enables us to truly enjoy life and live it to the fullest.
Een familie orkest is iets dat je zomaar sticht daar is verstand, talent en vertrouwen voor nodig. Natuurlijk zijn het allemaal kunstenaars,stuk voor stuk met ......alle grillen die erbij horen. En ik kan je verzekeren die hebben ze. Capsones van kunstenaars hé!! Maar al bij al is het een vrolijke bende altijd voor een grapje klaar ; En wat zo mooi is het is oud en jong bij elkaar.
Het is niet zo maar een blogje maar als je wilt weten wat men allemaal in zijn leven kan doen dan beleef je er zeker veel plezier aan.
Piet en Miet kennen er wat van en hebben op jeugdige leeftijd al héél wat rond gezworven met hun mooi opgeknapte VW busje ; volg ze maar op https;//busybluebay.wordpress.com/
Ja ,leuke zomer zo noemt men dat toch !!! Drie weken snikheet en dan de botjes aan voor de regen. Ieder festival was een modderpoel ,maar ja de jeugd kan daartegen .Ik ben ook jong geweest en dan kan niets je van de wijs brengen . Maar in ieder geval teveel is teveel, 24° dat gaat nog maar 34° Waw we wonen hier niet in Spanje hé. Maar enfin de winter zal lang genoeg zijn .Afvallende bladeren ( pure romantiek ) om dan nog maar te zwijgen van de spinnen. Joepi hoe volledig kan je leven zijn . Intussen hebben we een paar leuke barbeque's achter de rug . En meer moet dat niet zijn .
De 5de Juli ,de dag begon al mooi ,de vogels fluiten en de zon is van de partij. Wij gaan dansend de dag door ( voor zover dat mogelijk is ) Wini's eerste ballon luchtdoop. Reeds weken uitgesteld door het vele slecht weer , maar eindelijk is het zover. Avond 8 uur ....... Wini met een klein hartje en een beetje een bang gevoel naar omhoog . Het was toch wel efkes schrikken toen ze geen plaats vonden om te landen ( alle velden waren beplant ) en zo kwamen ze met de mand in de bomen terecht. Ook de piloot had het moeilijk maar uiteindelijk was hij ervaren genoeg om het er goed vanaf te brengen. Het was een wondermooie avond. Liefs Ikke
Do you know what My favourite times are ? They're when you and I Can just enjoy being together Doing something we like to do I wish there were More of those times But even though life gets hectic And we can 't be together As much as we'd like I want you to know That I think you're teriffic I'm very proud of you And I want you to remember That you are and always will be Very special to me
Een héél klein stukje uit mijn leven. Leren is héél belangrijk en .......mocht ik nu nog jong zijn ,dan zou ik wellicht verder studeren .Maar alles is eigen aan de de leeftijd en de tijdsgeest waarin men leeft. Het is misschien ook wel een beetje een excuus,want op latere leeftijd kan men zijn studies weer opnemen. Dus is het misschien ook een beetje luiheid .Ook andere ,zogezegd belangrijkere ,dingen spelen mee.......Wie zal het zeggen? Ikzelf ben een oorlogskind ,dat wil zeggen de oorlog heeft mij als kind getekend en dat heeft zeker een rol gespeeld in mijn verdere leven. Ik had dan zeker als twintigjarige meer ervaringen opgedaan dan nu iemand van dertig ,die veel slimmer is ( Alléé de meeste toch) Hoewel ik uit een warm nest kom ,zijn we nooit verwend geweest .Er werd thuis gewerkt ,hard gewerkt .Mijn vader was een bakker en als heel klein meisje reed ik al mee met paard en kar op de ronde.Later was dat met een fiets en tripoteurke (bakfiets) en nog later met zo'n vervloekt oud autotje ,een DKWtje ,een echt museumstuk dat constant kapot was .( daar zal ik later nog eens over schrijven ,de titel ?????? hoe schrijft men over zo'n klein autotje zo'n dik boek ) Stel je voor dat ik graag naar school ging .......nee dus .Dat was allemaal veel boeiender . Bakker worden ,dat was mijn droom. 's Nachts en in de vroege morgen werd er gebakken en in de namiddag ging vader op ronde .Dat was voor mij de max .Eenmaal de school gedaan ,ging ik vlug naar huis ,smeet mijn ransel ( schooltas ) in de hoek ,nam mijn fiets en zocht Papa .......en ik wist hem altijd te vinden. Ook in de nacht stond ik dikwijls met hem in de bakkerij . En ik droeg ook een bakkerspotske op mijn hoofd net als hij (ik heb het trouwens nog ) Mijn vader: een zalige man die kon vloeken als een ketter bij tegenslag ( dat heb ik zeker van hem ),maar hij zong altijd als het meezat ( dat heb ik niet van hem ) Als we tijd hadden werden er boeken gelezen .Daar er niet veel tijd was ,zat ik dikwijls in de klas tijdens de les met een boek op schoot . Ja lap ze hadden het gezien en ik kon het boek afgeven Op zondag moest ik naar de Franse les .Ik heb in mijn leven zoveel Frans gevolgd dat ik eigenlijk Franssprekend zou moeten zijn maar het lukt mij dus nog altijd niet om een goede conversatie te voeren in die mooie Franse taal. Dit gezegd zijnde. Dat ik niet graag naar school ging ,heeft absoluut niets te maken met de leerkrachten .Ik heb er niet een gekend waar ik niet graag les van had. Of toch ? Oeps .......die van turnen ,die vrouw was zoooooooo sportief en ik ,ohooooooooo zo stijf als een hark .Dat is met haar niet goed gekomen . Natuurlijk als je thuis niets doet voor school, dan komt dat rapport ook niet goed .En iedere maandag morgen werd het hetzelfde scenario opgevoerd .Voor het vertrek naar school, op het laatste moment ,liep ik nog efkes de bakkerij in om dat verdomde slechte rapport te laten tekenen .Kwestie van het juiste moment te kiezen .....en geloof me ,kinderen zijn daar goed in. Het was dan ook een tijd dat ouders niet zoveel geduld hadden met hun kinderen . De broek werd niet versleten op de schoolbanken .Het geld kon goed gebruikt worden Door allerlei omstandigheden had mijn vader op een bepaald moment de bakkerij niet meer en zo stond ik op mijn veertiende en zonder diploma in de katoenfabriek . Later heb ik nog avondschool gevolgd ,zo zie je maar .......en ongelukkig ben ik zeker niet geworden .
Ik ben Gabrielle, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Windekind.
Ik ben een vrouw en woon in Gent (Belgie) en mijn beroep is Uitgebold.
Ik ben geboren op 03/10/1935 en ben nu dus 89 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: The boy's , reizen, lezen ,film,muziek,kunst ,cultuur en actualiteit.
