Ondertussen heb ik mijn 5 dagen clomid erop zitten en zit ik nu op dag 12 van mijn cyclus. Normaal gezien moest ik vandaag op controle maar daar het een zondag is, zal het voor morgen zijn. Morgenvroeg weten we dus of mijn lichaam goed gereageerd heeft op de clomid. Spannend ... Vorige keer dat het niet gelukt was, was ik weer zo neerslachtig en dan probeer je alles om het toch maar te doen lukken. Dus had ik een afspraak gemaakt voor acupunctuur. Met veel schrik ben ik met valentijn daar naartoe gegaan. Het was echt vreemd, maar hij gaf me wel goede moed. Eerst een hele vragenlijst of ik vanalles mankeerde, maar dat was dus helemaal niet het geval. Dus ik was een gemakkelijk geval zei hij. Viel weeral mee, mijn gynaecoloog zei dat een jaar geleden ook al wel, dat het helemaal niet lang ging duren voordat ik zwanger zou zijn en kijk nu ... Het enige probleem was dat ik warmte tekort zou hebben zei die van de acupunctuur. Ik heb daar 20 minuten gelegen met 8 naalden : in mijn voeten, handen en buurt van baarmoeder en dan onder een lamp. Wel lekker warm. Laat ons hopen dat het helpt, alhoewel ik er zelf maar amper in geloof, maar als je geen raad meer weet en het al lang zou moeten gelukt zijn, waarom dan niet he?!
Gelukkig hadden we de voorbije week en de komende week het heel druk en zitten we niet echt af te tellen tot de eisprong.
In juni 2006 gingen we voor ons eerste kindje. Wij maar oefenen en oefenen ... Al vlug bleek dat er iets niet klopte want ik kreeg geen maandstonden. Na drie maanden ben ik maar eens op visite gegaan bij de gynaecoloog. Daar kreeg ik het nieuws dat ik PCO heb. Maar dat was eigenlijk helemaal geen probleem want met wat hormonen zou ik wel een eisprong krijgen en dan zou ik wel vlug in verwachting zijn.
Vol goede moed begon ik dus in oktober 2006 met clomid. De eerste keer was het heel vlot gegaan, toch mislukte de poging. De tweede cyclus reageerde ik al niet meer op clomid en dus moest ik mijn dosis voor de derde keer verdubbelen. Gezien ik dan zo'n hoge dosis nam, had ik een bijwerking: mijn baarmoederslijmvlies was helemaal niet goed. Dus deze poging kon ik ook al vergeten.
Ondertussen hadden we al maar een afspraak gemaakt bij een fertiliteitspecialist in Leuven. Daar hebben we verschillende onderzoeken moeten ondergaan: bloedcontrole van ons beide, sperma - onderzoek, doorgankelijkheid van de eileiders, .. Alles was gelukkig in orde!!!
In mei 2007 zijn we dan met menopur begonnen, ook een hormoon om eitjes te krijgen, gezien ik op de clomid zo slecht reageerde. Dit in combinatie met inseminatie en we zouden weer zo zwanger zijn. Na vier pogingen nog steeds niets ... Pff de moed begon ons al in de schoenen te zakken.
Onze gynaecoloog vond het ook vreemd en zei dat we best een kijkoperatie deden om te kijken of mijn baarmoeder wel in orde is. In januari 2008 heb ik dit dan ondergaan. Ondertussen heeft hij ook een drilling gedaan op mijn eierstokken om zo toch zelf eitjes te kunnen krijgen. Vorige week zijn we dan terug op controle geweest en wat blijkt: de drilling heeft effectief zijn werk gedaan want ik heb zelf m'n eerste eigen eisprong gedaan.
We hebben besloten om vanaf februari terug met hormonen te beginnen in combinatie met die drilling zou dat veel gemakkelijker zijn. Dit tot de zomer (zo hebben we toch einde in zicht) en dan gaan we over op IVF. Laat ons hopen dat dit niet nodig zal zijn maar we willen er echt alles aan doen om een eigen kindje te krijgen en gezien alles bij ons beide in orde is, moet het normaal gezien wel lukken!!!
Hier volgt een korte beschrijving van ons samenzijn:
Ik ben Ellen, 26 jaar en gelukkig getrouwd sinds 7 december 2007 met Wim. Eigenlijk wou ik altijd trouwen maar pas als we zelf al kindjes hadden zodat onze eigen kindjes, de bruidskindjes konden zijn en dat het zo een feestje was van ons gezinnetje.
Spijtig genoeg loopt het momenteel een beetje anders. In juni 2006 beslisten we om voor een eerste kindje te gaan. We wilden allebei 3 kindjes en dit voor ons 30 jaar. Gezien mijn maandstonden niet kwamen, zijn we na drie maanden toch maar eens op controle geweest bij mijn gynaecoloog. Deze stelde PCO vast: er groeien vele eitjes maar er wordt er niet echt één groot en dus heb ik ook geen eisprong. De gynaecoloog zei dat dit niet echt een probleem was en als ik wat hormonen nam, we wel heel vlug een kindje konden verwachten.
Wel, nu 19 maanden later, heel wat hormonenbehandelingen en inseminatie's later, zijn we nog altijd niet in blijde verwachting. Ondertussen zijn we sinds kort wel gelukkig getrouwd en hopelijk kunnen we nu vlug een kindje in onze armen sluiten.
Nu hebben we deze blog opgestart om wat meer duidelijkheid te geven over de behandelingen die we ondergaan en hoe nu alles verloopt. Dit voornamelijk omdat er veel mensen niets aan ons durven te vragen en ook zodat we niet 100 maal hetzelfde moeten uitleggen. Indien er iemand toch nog vragen heeft, mogen jullie ze altijd aan ons stellen natuurlijk want we praten er wel graag over.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Al vlug bleek dat er iets niet klopte want ik kreeg geen maandstonden. Na drie maanden ben ik maar eens op visite gegaan bij de gynaecoloog. Daar kreeg ik het nieuws dat ik PCO heb. Maar dat was eigenlijk helemaal geen probleem want met wat hormonen zou ik wel een eisprong krijgen en dan zou ik wel vlug in verwachting zijn. 
