Bijeenkomst woensdag 27/7 om 19u aan de fontein - park van Hove. Er zal rond de fontein gedanst worden tot de zon terug schijnt ! Gelieve hiervoor genoeg tijd te voorzien. mvg eddy de III-de
23-07-2011 om 11:52
geschreven door EDDY de III-de
Zondag 17/7/2011 tocht naar Lebbeke Op het programma 55 of 85 km Gezien
er geen andere beschikbare fietselingen beschikbaar waren, zijn we met twee naar
het "verre" Lebbeke gereden. Aan de start stond aardig wat volk te drummen.
Gezamelijk met ons vertrokken alle andere en het vertrekplein was leeg. Na
enkele kilometers aan winkel sight seeing gedaan te hebben doken we de velden
in. En daar hebben we kennis gemaakt met de Bigfart van Lebbeke en omstreken.
Tegen een gezapig tempo reden we in het zog van enkele plaatselijke
fietsrecreanten. Mijn eega was echter niet te houden en wou naar een groep
rijden die iets sneller reed. Op zich geen probleem. Wat zij niet had voorzien
was de Bigfart ! Met nog een tiental meterkes te overbruggen blies deze zo tegen
ons in dat we de indruk hadden om achteruit te rijden dan voorruit.
Daarboven kwam nog dat er enkele kleine hellingetjes op het parcours lagen.
Gezien onze berggeiten er niet bij waren, moesten we onze plan trekken.
Besloten dan maar om op eigen tempo verder te rijden. Na enkele kilomters
kwam een groepje van vier bij ons aansluiten. Gezien mijn eega wederom een van
de weinige vrouwelijke fietstoeristen was, begonnen ze tegen haar te babbelen.
Enfin dat was de bedoeling, zij deden hun mond open, er kwamen klanken uit, maar
je kon zonder woordenboek daar niet veel uit opmaken. Toen begonnen zij
buiten het spreken ook nog te gebaren en dan konden we enkele verbanden leggen.
Maar dat Lebbeeks moeilijke taal ! Na een dertig kilometers was het
bevoorrading. Pijltje wees naar een klein straatje, nog een pijl nog een nog een
en dan opeens stonden we op het erf van een boerderij. Tussen de koeikens en
ander gekwakel en gekweel kregen we ons koekjes, drankjes, fruit en wat nog
meer. Alles achter de kiezen en wij weg. Samen met ons vertrok nog een groep
van een achttal en hup wij in het wiel. Lekker tempo, weg ging vlot op en neer,
tot een kleine vijf kilometer van de aankomst. Hadden ze daar toch een heuveltje
gelegd. Eerste stuk was nog te doen maar eenmaal boven hadden ze niet beter
gevonden om de weg naar rechts te leiden die ook de hoogte in schoot. Hierop
hebben we onze toevallige gezellen moeten laten gaan. Maar zoals elke medaille
heeft ook deze helling een voordeel, naar beneden rijden. Tegen 50 km en meer
naar beneden. Laatste kilometers ook gereden over de grote wegen van Lebbeke
met aan elk kruispunt een lid van de plaatstelijke club die het verkeer
tegenhield, zodoende dat we tegen een flinke vaart de aankomst
bereikten. 58.06 km tegen 27.60 met inbegrip van enkele pittige hellingtjes
en genoeg tegenwind maar vooral droog ! Voor herhaling vatbaar.
groetjes de tandem van wilrijk
23-07-2011 om 11:38
geschreven door EDDY de III-de
Rit van zondag, 10 juli Hove - Berlaar - Wiekevorst -Hove Vertrek 9u Aanwezigen: de P-paw-clubbers Vertrokken vanuit Hove voor een ritje van ± 195-100 kms. Richting Berlaar, om van daaruit te vertrekken voor een met visjes afgepijlde rit (met visjes ! plat en wit, wie bedenkt dit ?) Aan een gezapige snelheid werd het, over het algemeen verkeersluwe traject, afgelegd met weinig of geen zon, doch droog en met voor de meesten een aangename temperatuur. Op het over het algemeen vlakke parcours, excl bruggen, was de tijd rijp voor een klimmetje richting heist op den hoop of zo iets dergelijks desalniettemin. Eddieke weg. In de helft van de klim, de vis platgereden en, ondanks het gebrul van de medefietsers (dat vertelden ze wel achteraf doch onhoorbaar voor mij, 't zal wel roepen zoals de "vissen" geweest zijn, met open bek maar zonder geluid, alles gegeven tot de top. Uren staan wachten tot een sms de verlossende melding bracht, ne vis gemist. Bergaf is altijd leuker, dus niet getreurd. Uiteindelijk op de splitsing naar Berlaar werd gekozen voor richting Lier om de afstand onder controle te houden. Na 2 jumps op vlaamse wegen, was het tijd voor een lekki lekkie. Zo nu en dan een rubbertje vervangen, houdt de economie draaiende, spijtig genoeg, was ik het steunende lid. Langs de spoorweg werd door patje nog een ultieme poging gewaagd om ons er af te rijden, of was het een laten blijken van zijn kunnen, doch aan 40 raak je ons niet meer kwijt, spijtig maar helaas. Toch goede poging pat. Met een weerom verdiend natje werd het parcours afgerond. Op naar de volgende rit.
11-07-2011 om 01:00
geschreven door EDDY de III-de
Op 21 juli voorzien wij een ritje vanuit Hove naar Blankenberge. Thema: La mer en rose.
Op met roze crêpe omwikkelde fietsen en in roze outfit (voor zij die dit wenselijk achten) fietsen wij op 21 juli vanuit Hove naar Blankenberge, afstand ± 122 km
Vertrekuur: ± 7u Vermoedelijke aankomst, exclusief mogelijke files, tussen 11 en 12, of later.
ONZE MORAAL: Ik ben de laatste, dus ik betaal.
Menu van de dag: * welkomstdrank naar keuze * garnaal (en pel) dans sac met, of zelfgemarineerd in, rodenbach * café volé
TERUGTOCHT geen idee, ik rij wel met iemand mee
VERGEET UW VERLICHTING NIET zoutelijke groeten Eddy de IIIde
10-07-2011 om 00:00
geschreven door EDDY de III-de
Een mens maakt soms verkeerde keuzes in het leven en zo ook zondagochtend 8u. Gehoorzamend aan de vrouwelijke stem van de gps, mannen, doe dat nooit, afrit te vroeg genomen, want blijkbaar was ze rapper van uitleggen (nee, wij waren niet trager van begrip) en bedoelde ze de afrit enkele honderden meters verder. Helemaal gefrustreerd, niet omdat we verkeerd gereden waren maar omdat we toch zo naïef waren om die stem te volgen. Maakt dat we een kwartier later op afspraak waren. Met nog de nodige problemen om mijn fiets van zijn gordels te verlossen, konden we eindelijk op weg. Ikke, polle, patrick en agnes. De beloofde zon was niet van de partij en eigenlijk frisser dan verwacht trokken we de vlakten in voor een tochtje van 90km. Aan een gezapig tempo werden de eerste kilometerkes afgelegd. Doch tegen een snelheid van 14 per uur, zij het maal 2, kunde gene koers winnen en stuurden we bij naar 30. De rit was op en top afgepijld en onderweg kregen we 2 bevoorradingen, en dat voor de prijs van 3 euro, eten, drinken, koekskes, cake, de polle zijn zakken waren weer te klein van 't smokkelen. (das ni waar zene). Stekene, Axel, Terneuzen weet ik veel, bossen, grachten, 't scheld bijna op zijn breedste, we kwamen het tegen, zelfs hollandse nummerplaten, of is dat normaal aan die kanten ? Waar water is, is wind en zo ook niet anders maar de tegenwind kon niet op tegen de "hollandse fietspaden" waar we in belgië enkel van kunnen dromen. De snelheden waren in verhouding 32-34 op 't gemakske (euh ?) Soms raapten we enkele fietsers op die dan in het wiel bleven hangen, soms moesten ze terug lossen, het was wat vallen en opstaan, voor hen dan. De laatste 15 km's was geregeld vals plat en werd een tandje teruggenomen om uiteindelijk de eindmeet te bereiken met toch een gemiddelde van 29. Hierbij dan ook een welverdiende klak voor agnes (ge kunt niet altijd chapeau zeggen.) Afgesloten met ene drankje en ene ritje rijker op het lijstje, trokken we huiswaarts, of toch niet ?
28-06-2011 om 17:58
geschreven door EDDY de III-de
Niettegenstaande de tegenstrijdige weerberichten en ondanks
alles, recepties, feestjes, doorzakkertjes e.d. de tocht uiteindelijk maar
aangevat met ons 5. Mark, Paul, ikke, Patrick en Agnes.
Buiten 4 druppels regen, geteld door onze getallenfreak patje,
bewolkt tot zonnig weer over heel de lijn.
Vertrokken rond 8u30 (of zo), vanuit Zammelskonte, een gehucht van een gehucht van Geel, voor een
tochtje van uiteindelijk 80(plus)kms.
Begonnen aan een gezapig tempo, langs dal en dal, want van heuvels
was in het begin geen sprake, volgden we op eigen tempo het parcours. Doch
naarmate de afgelegde kmkes en het voorbijrijden van enkele goefende
groepjes, begon alles te jeuken bij sommigen (wassen is daar goed voor maar
gezien de beperkte mogelijkheden ) en ging het langzaam maar zeker een
versnelling hoger.
Alles was afgepijld, dus verloren rijden was uitgesloten en
na de bevoorrading (± 35km of zowiets) kwam het wat lasterige gedeelte van de
rit, heuveltje op, heuveltje af,en op 1
van die heuveltjes gebeurt het onvermijdelijke, we worden voorbijgestoken door
2 beestige mannen, den ene al wat magerder dan den ene, maar ook met een
merkske, en zoals altijd, fiets zoekt fiets, dus er achter aan. (onder vrijgeleide van p&a wel te verstaan
want je rijd tenslotte toch samen)
Met een gemiddeld 32-33 verder de weg af tot de 2 besluiten een
tandje bij te steken. Wij natuurlijk niet onderdoen en ineens een volledig vals
gebit in ons bak, mondje en volgen maar, 35-40, heuvel op, heuvel af, nowee
jozee, wijle mee. Soms inhouden om niet voorbij te willen steken (om daarna op
onze bek te gaan zeker, want de mogelijkheden van de 2bstjes waren ons
onbekend, de beenlengte van de ene was het dubbele van de mijne en de andere
leek jonger dan mijn zuster die nog moet geboren worden, heb enkel een broer)
Na een tijdje onze 3de man even opgewacht en
samen terug achter de beestjes aan. Hoer a, koekoek, hier zijn we weer. Doch de laatste 15-20 km kwam een serieuze wind opzetten en was het soms echt op de tanden bijten,
(dat extra gebit er terug uit want zo comfortabel leek dat toch niet) en wij mee,
met een onderweg opgeraapte en een betere volgeling de laatst 8 kms afgelegd. Op
3 km van de eindmeet waren we plots weer onze 3de kwijt en besloten
we even terug te rijden om te kijken of er iets misgegaan was maar gelukkig had
hij enkel op zijn eigen adem getrapt.
Terug in Zammel wist 1 van ons 3 dementerende oudjes de weg
weer beter (zie alinea 5: alles was afgepijld) en uiteindelijk zaten we terug op
het reeds afgelegde parcours. Dank u veel voor de extra kms.
Het laatste rechte stuk hebben we nog even, ik zelfs zonder
het te beseffen, op het gemak (niet letterlijk) aan 46 afgelegd, ik dacht dat
het maar 35 was en ben uiteindelijk uitgeroepen tot onnozel manneke van de
week. Waarvoor dank.
Toffe rit, al bij al een positieve bijdrage van het weer,
weerom de moeite waard om wat vroeger op te staan en afgesloten op de
gebruikelijke manier, met een verfrissende tonic of cola en een paar sokken
rijker. Patrick zou zeggen, de afwezigen hadden ongelijk. So be it
Uiteindelijk lijken we klaar voor het zwaardere werk, een ritje
hove-ardennen of een opwarmertje hove-blankenberge.
Gr Ed3d
19-06-2011 om 19:04
geschreven door EDDY de III-de
you de gaste, Zoals beloofd en klein relaas van onze uitstap naar de
Provence, na een ritje van 9u veilig aangekomen aan de Mas, alles uitgeladen
fietjes klaargezet voor en toertje van ongeveer een 40 km. Lekker gegeten,
slecht geslapen om dan donderdag een tripje te doen door een canyon met veel
schone zichten om dan in Sault aan te komen om van daaruit richting Mont Ventoux
te rijden weliswaar met de bedoeling om in Chalet Renard te stoppen. Als
tweede aangekomen op Chalet Renard een tijd zitten te wachten op de rest, dan de
afdaling naar Bedoin tegen 76 per uur om daar dan een terrasje te doen de
fietsen op de auto te laden, terug een stuske eten en slapen om dan
vrijdagmorgen aan de klim te beginnen. Dus mijn fietske was er helemaal klaar
voor, goed nagekeken gesmeerd bandjes opgepomp enfin aan de fiets zal 't niet
gelegen hebben moest het niet lukken. Wij zijn dan met de wagen vertrokken
naar Bedoin om daar dan te starten met 9 klimmers, op de parking gingen er nog
enkele hun banden oppompen met als resultaat twee met platte banden, één met een
afgebroken ventiel, één met een ventiel dat los kwam enfin ze konden al dadelijk
nieuwe binnenbandjes steken. Dan eindelijk vertrokken waarbij ik mij als
laatste opstelde zodat ik hopenlijk een zicht zou hebben wie waar reed tijdens
de klim! Wij zijn pas 500m ver en er is er ene bij die een "tet" op zijn
achterband heeft ( bandje véél te hard opgepomp" Allee dadelijk de volgwagen
opgebeld om een nieuwe buitenband te gaan kopen. Ik ben dan wel na even
gestopt te zijn doorgereden de andere vogels waren natuurlijk al gaan vliegen (
op het eerste stukske kan da nog!) Tijdens de klim naar Chalet Renard enkele
collega's figuurlijk opgeraapt om als vierde aan de chalet te komen, daar een
truitje met lange mouwen aangedaan wat reflexpray op mijn onderrug gespoten en
weg voor de lastigste 6km van de klim! Het was schitterend weer, veel zon
niet te veel wind enkel die helling was niet te doen man, man. Dan toch boven
geraakt op 2uur en 10 minuten en veel makkelijker dan vorige keer. Daar dan
wat genieten van een zekere overwinning op die berg tot de laatste er aan
kwam. Dan via Sault naar benden wat geen mooie afdaling is aangezien het
wegdek er slecht bij ligt en je dus niet naar beneden kan razen. In Sault een
salade gegeten om dan nog 60 km naar Bedoin te fietsen, dit echter maar met een
viertal zotten die het aandurfden. Dan helemaal leeggereden Bedoin bereikt om
enkele Duvels en een douchske later na te genieten met een stukske eten over de
dag. Zaterdag was un jour de repos om naar wijnboeren te gaan proeven en
aankopen te doen door zij die wensten. Dan zondag na het ontbijt een
vermoeiende lange weg terug richting Hove. Om daar rond 19u aan te
komen. Het was zeer leuk en voor herhaling vatbaar en mits nog veel training
misschien iets sneller boven te geraken? Groetjes. Marco
De Jan Bogaert Classic is weer een ritje om in te kaderen.
8.30 u was het
verzamelen geblazen langs de Scheldekaaien in het mooie dorpje Temse genaamd. De
Gps vond de vertrekstraat niet, daarom was het raadzaam om iets verder te
parkeren en een stukje te fietsen tot aan het vertrekpunt. Inschrijven duurde
deze keer iets langer door de grote opkomst van de vele wielertoeristen. Maar
eenmaal dit achter de rug was het genieten geblazen. Paul had gevraagd om een
vlakke rit en wat kreeg hij na enkele meters fietsen ? Een hellingtje. Maar
eenmaal dit voorbij was het een biljartlaken. De snelheid ging niet onder de 30
km/u met dank aan de vele copiloten voor ons. De gemeentegrenzen met namen als
Waasmunster, Belsele, Sinaai, Stekene, De klinge volgde zich razendsnel op. Bij
de bevoorrading stond ook een groot pak volk, daarom werd er beslist om door te
rijden. De snelheid werd wel afgeremd door de polderwind. Deze wind heeft het
voordeel dat hij langs alle kanten kan blazen. Dus verpozen werd het niet. Op
een 30 km van het einde werd toch nog een groepje gevonden die ongeveer
hetzelfde tempo reden. Ons wagentjes aangepikt en weg waren we. Op 10 kilometer
was het vat en de rest af bij mijn dame en ook eerlijk gezegd bij mij ook.
Gestaag zagen we Wilfried en Paul verder weg rijden. Nadien zei Paul dat de
groep op het einde nog was versneld en alleen Wilfried kon aanklampen. Eenparig
werd Wilfried uitgeroepen tot de "ateleet" van de Temsestad. Hij pakt niet
alleen de gele trui maar ook de bollekestrui en de leffetrui. Aanwezig :
Wilfried, Paul, Agnes en Patrick 89.30 km 27.9 km/u gem. 19°
