1. Het ontstaan van de wereld xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
qi3 shi4 De opening
Thema
De chinese filosofie bekijkt het onstaan van de wereld op een manier die veel weg heeft van de big bang.
In het begin was er het niets (een vol niets), de wu ji de leegte die echter alle energie in zijn potentie bevat.
Dat lijkt dus op een zwart gat of de toestand van de wereld net voor de big bang.
Dan volgt er het iets (een leeg volledige), de tai ji het heelal met niets in, stil en onbewogen, zonder structuur of tijd maar nog steeds met alle energie.
Dat zou dus het heelal kunnen zijn net na de big bang.
Dan komt er structuur, door middel van een relatief onderscheid, de yin en de yang. Denk aan beneden en boven, lichtend en belicht, duwen en geduwd worden... Er is daardoor beweging en dus tijd.
Ik zie hier dus een heelal dat expandeert, waar sterren en sterrenstelsels ontstaan ....
xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />
De oefening
De simpele opening van de achtvorm (die trouwens terugkomt in alle vormen van taiji quan) kan dus als volgt beleefd worden.
Je staat stil volkomen ontspannen, rug loodrecht, loodlijn door de fontanella, het kruis tot het loodpunt tussen de voeten stil en onbewogen, ademhaling rustig en natuurlijk. Aandacht en energie in de dan tian.
Je blijft stil maar de aandacht gaat naar de energie die het hele lichaam vult. Je wisselt energie met de wereld.
Je bent nu een model van het hele heelal en de daarin opgeslagen volledige energie.
Dan verplaats je je gewicht op de rechter voet, de linker voet wordt leeg. De eerste vorm van structuur!
Gevologd door de eerste beweging, linker hiel omhoog, linkervoet omhoog en stap opzij, tot op schouderbreedte.
Discussie.
Er zijn heel wat interessante meditatie oefeningen als je stil staat. Bij voorbeeld oefen je terwijl je pal recht staat en dat je je inbeeld dat er iemand je duwt achtereenvolgens van links, van rechts, van achter, van voor van boven en van onder. Alle richtingen om beurt. Je kan ook denken dat er aan je getrokken wordt. Je kan er een natuurbeleving van maken door te denken aan wind die blaast, aan een magneet die je aantrekt ...
|