Ik ben Willy
Ik ben een man en woon in Zandvoorde-Oostende (Belgie) en mijn beroep is NMBS Bediende op rust.
Ik ben geboren op 06/12/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vrijwilligerswerk, showgroep De Kwiente en wandelen.
gehuwd met Claudine
DANK aan alle sponsors
Willy, Roland & Save Childeren of Hope
Inlichtingen zie sponsortocht
h & mv Robert Spegelaere h & mv Maurice Sanctorum mevr Nicole Theys mevr Marianne Theys en Veronique Fockenier h & mv Stanislas Roelandt hr. Gaby Buffel mevr. Marleen Deprince Dorine Vandecasteele h. Rochus Danneel h & mv Romain Roose een lid ZRC Zandvoorde Maurits en Jeanine Hubert en Rosa fam. E. Fontaine fam. M.Arnout Gilbert en Odette Johan Wullepit Hubert Neyrinck fam. David-Dolphen fam. Vilain-Verheye Roland De Brabander CM Houthulst Klerken Kit Teng Desoete Jerome Decock Daniël Vandenberghe fam.R.Defever-Peere Odiel en Annie Monique V. fam. J.Lesafre Paul Coulier Uit Sympathie Lionel Dewulf Gabriël Robert Spegelaere Ludwina Mieke - Riethove Jan Verplancke. Luc Vandenabeele Pol en Lily fam. Dusauchoit-Vonck Léon Pottier fam. David-Dolphen De "Kwiente-liers" fam.Pottier-Van Praet Mevr. Naeyaert Christiane Rosa Rachel Volcke Rik en An Vermeersch Denise Maertens Robert Spegelaere Adelin Van Eenhooge Zo maar... Denise Couvreur fam.David-Dolphen Willy Vandenabeele fam. Demey-Benaut Susan Danneel An Casteleyn fam. Candaele- Lombré fam. Rosseel-Sanders Vrienden v RIETHOVE mevr. Marleen Vanhoutte mevr. Annick Coene hr. J. Coopman fam.David - Dolphen Agnes Grymonprez Gemeente Houthulst Willy Lefevere
Willy en Roland naar Santiago de Compostela
04-08-2012
'T IS GOED GEWEEST...
Zondag 29 juli 2012. Marleen zou om
14u20 landen in Santiago. Het werd dus een heel rustige wandeldag met heel wat
rustpauzen om niet te vroeg aan te komen.
En eindelijk was het zo ver. Om 16 u ben ik de poort doorgestapt die toegang
verleent tot het grote plein voor de kathedraal van Santiago de Compostela. Ik
werd er opgewacht door mijn vrouw, door Willy Vandamme en Hubert Seynaeve en
Erna en Ariel (twee Nederlandse pelgrims waarmee ik de laatste tijd op stap
was). Het deed me goed de ontroering om het welslagen met hen te delen. Wat een
gevoel op dat grote plein voor de kathedraal na ruim drie maanden en ongeveer
2.250 km stappen. Een tocht die heel lastig was, vooral het Spaans heuvelachtig
gedeelte, maar heel wat moois bood en ook heel wat hartelijke contacten
mogelijk maakte. Kortom een onvergetelijke ervaring. In de kathedraal werd ruim
de tijd genomen om de intenties aan bod te laten komen.
Na een paar dagen Santiago, werd voor een laatste afsluiter Finesterra bezocht
met de vuurtoren aan "het einde van de wereld". Na een laatste bezoek
aan de kathedraal van St Jacob donderdag, werd het vliegtuig genomen
richting Barcelona. Vandaar ging het met enige vertraging richting Brussel waar
ik opgewacht werd door kinderen en kleinkinderen. Het werd een blij weerzien. En nu terug thuis en weer aanpassen aan die andere wereld ... met PC, TV, dagbladen, auto... en dat vlakke land.
Nogmaals mijn welgemeende dank Vooreerst aan mijn vrouw die me zo goed gesteund en geholpen heeft en aan mijn familie die steeds achter me stond. Aan mijn wandelgenoot Willy waarmee ik toch 2/3 van het parcours aflegde. Aan de talrijke medepelgrims waarmee ik op stap was. Aan al de mensen op het thuisfront die me aangemoedigd hebben en mijn tocht gevolgd hebben op de blog of op een andere wijze. Aan de vele mensen onderweg die ons onderdak, eten en aanmoedigingen gegeven hebben. Aan St Jacob die ons zo goed op zijn weg hield en Die van hierboven die het mogelijk maakte. Aan de mensen die ons project gesteund hebben of dit alsnog zullen doen.
Na 25 dagen trok ik naar mijn arts. Ik wilde naar Compostela om Roland te begroeten maar zonder de sleur van het gips. Mijn arts had begrip voor mijn uitleg en verwijderde dus het gips. Nader onderzoek gaf een gunstig teken over de ontstekingen die verdwenen waren, de scheur was buiten nog een licht gezwel er rond hersteld. Conclusie: geen nieuwe gips maar een steunverband, rustig aan en nog zeker 3 maand zonder zwaare wandelbelasting. Daarna mag ik denken aan heropbouw om in de loop van volgend jaar mijn resterende afstand vanuit San Sebastian tot Compostela te volmaken.
Bij deze wil ik allen danken voor de vele reacties op de blog, persoonlijke mail en de opbeurende steun tijdens mijn gipsperiode.
EN VOORAL MIJN WELGEMEENDE DANK AAN ALLEN DIE HET HART OP DE JUISTE PLAATS DRAGEN EN ONZE KM VAN START TOT COMPOSTELA GESTEUND HEBBEN .... DANK U WEL
Intrede:
Vorige vrijdag was het zover, 's morgens vertrok ik samen met Hubert Seynaeve bestuurslid van "Save Children of Hope " vanuit Charleroi via Madrid naar Compostela. Na een rustige vlucht en busrit stonden wij daar in Compostela. Wat ons onmiddelijk opviel was de grote massa die daar rondkuierde. De touristiche dienst was goed aangegeven en zo bekwamen wij een grondplan die ons hielp om ons hotel te vinden maar ook alle inlichtingen gaf voor wat wij ervaren. Een eerste terras om een drank en eens alles rustig op ons te laten afkomen en het grondplan te bestuderen, daarna naar ons hotel via het GROTE plein voor ons de kortste weg en ook al vlug enkele fotos van die immense Kathedraal. De zaterdagmorgen had ik contact met Roland en vernam ik dat hij pas de zondagnamiddag zou aankomen in Compostela, dus beslisten wij om alles eens rustig te gaam bekijken. Onze eerste doel het plein, Het spaanse plat bergop hoorden wij steeds luidere gezangen en toen we boven kwamen..... ja kunnen wij er nog bij ??? onmiddelijk werden we ook aangesproken en zo via verschillende wereldtalen kwamen wij aan de trappen van de Kathedraal adembenemend en ontroerend zo in die grote massa aanvaard te worden. De rest van onze dag was net hetzelfde wat mij 's avonds tot de uitspraak liet leiden. Heb ik mijn tocht niet kunnen beeindigen deze dag kunnen ze mij alvast niet meer afnemen en weet ik zeker dat ik volgend jaar mij tocht wil beeindigen. Zondagmorgen eens rustig op een terrasje langs de aanlooproute der gesneuvelden en de pelgrims begroeten en een aanmoediging geven voor de laatste meters. Daarna gingen wij Marleen begroeten op de luchthaven, samen via het opgezochte hotel en de korste weg naar het plein. Marleen belde even op, Roland was al in de stad maar wist niet hoe ver nog, de spanning steeg, onrustig heen en weer. Een Nederlandse dame sprak ons aan, bleek samen met Roland gestapt te hebben en wist ons te vertellen dat hij binnen de 5 minuten zou aankomen. De zon scheen aan beide zijden van de poort en ja ginder voor de poort zagen wij hem aankomen, snel de zonnebril op zetten niet dat ze zo fel scheen in de ogen maar zo bescherm je jezelf bij de eerste begroetingen. Roland wat getrokken maar zeker te begrijpen na 3 maand stappen viel in de armen van Marleen en mocht daarna al onze welgemeende gelukwensen ontvangen alsook van enkele medepelgrims waarmee hij de laatste dagen optrok. Roland nogmaals bedankt voor de tijd die we samen optrokken voor mijn noodlot toesloeg en een dikke PROFICIAT voor uw geslaagde tocht want er van dromen en praten is toch nog altijd gemakkelijker dan het te doen. Dit mocht ik ervaren tijdens ons samen optrekken.
Welgemeende pelgrimsgroeten Peregrino Willy en Claudine
Vrienden, sympathisanten, ook jullie kunnen steunen !!!
Op zondag 29 april 2012, na een gezamenlijke viering vertrekken wij, Willy en Roland, samen naar Compostela. Hierover vindt U meer verder op onze blog.
Iedereen is van harte uitgenodigd om ons uit te wuiven.
Van deze bedevaart wensen wij ook een sponsortocht te maken.
Doel:
Met deze loodzware tocht die tussen de 2200 en 2500 km bedraagt, willen wij het project van " SaveChildren of Hope vzw " ondersteunen. Deze vereniging is een niet-politiek gebonden non-profit organisatie, die kansarme kinderen in twee lagere scholen in Kenia financieel ondersteunt. Zij betaalt voor hen het verplichte schooluniform en een warme maaltijd per dag. Zij willen die kinderen met sociale problemen aanmoedigen en helpen om onderwijs te volgen en zodoende een betere toekomst op te bouwen.
Oproep:
Hiervoor vragen wij, Willy en Roland, volledig vrijblijvend jullie steun. Iedereen die deze kinderen een warm hart toedraagt kan hen steunen via onze gewandelde kilometers,en dit voor slechts 1 per km. Voor stortingen van 50 of meer krijg je op aanvraag een speciale vermelding op de blog. Firma's kunnen daarbij een factuur bekomen. Alle bijdragen kunnen gestort worden op een afzonderlijke rekening, BE09 8601 0543 6857 , met vermelding : "sponsoring voettocht Compostela Willy en Roland voor........km" ( + event. factuurgegevens via mail: www.savechildrenofhope.org).
Voor een volledige toelichting van dit project verwijzen we graag naar de link: www.savechildrenofhope.org.
Dank:
Deze ondersteuning zal ons ook blijven aanmoedigen om " door te gaan ". Samen met de kinderen van "Save Children of Hope ", zeggen wij nu reeds van harte dank.
Gisteren zijn we van uit de abdij van Sobrado dos Monxes naar Arzua getrokken. Een tocht die wat langer uitviel omdat we door de gebrekkige bewegwijzering 3Km te ver liepen. Gelukkig bracht een goede ziel ons op het juist pad. Als we om 2u aankwamen komden we onze oren niet geloven, alle albergues waren volzet Met wat geluk konden we in een pension terecht. Dan ook maar vlug een pension reserveren voor vandaag En maar best hoor Deze morgen was het onwaarschijnlijk wat we zagen. Een grote file van pelgrims. Vanaf Azura lopen alle pelgrims dezelfde route, ook de Camino Frances. Gedaan met de rust en de stilte van de Camino del Norte. Deze namiddag ben ik aangekomem in Pedrouzo, een stadje van 500 inwoners. Ik denk dat er nu veel meer pelgrims zijn. En morgen resten er nog een 20 tal Km naar Santiago. Een raar gevoel. Enerzijds blij dat het voorbij zal zijn en anderzijds afscheid nemen van iets waarmee ik nu drie maanden leef. En dan volgende week terug naar huis, naar de familie, kinderen en kleinkinderen. Ik zal blij zijn hen terug te zien.
Met hartelijke pelgrimsgroeten Roland
En nu al een hartelijke dank voor alle steun die ik kreeg en voor de vele steun voor ons goede doel.
Vandaag 25 juli, feestdag van St Jacob, riep grote
vraagtekens op in verband met logement, daarom ben ik zeer vroeg vertrokken en
ben ik als eerste aangekomen.
De hospitalera was
vandaag jarig en ik kreeg koffie en koekjes aangeboden, maar moest wel wachten
tot 15.00 u om binnen te mogen. Mijn rugzak mocht ik wel in bewaring geven. Ik
heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om naar de mis te gaan voor St Jacob,
niet alleen de patroonheilige van de pelgrim, maar ook van Spanje. Het is
trouwens ook een wettelijke feestdag . Er was heel veel volk in de kerk.
Morgen op weg naar Sobrado dos Monxes , met het hoogste punt
van de hele route (710 m). Het is zeer warm en ik vrees dat het heel lastig zal
zijn. Maar van dan af is het hoofdzakelijk bergaf naar Compostela.
In Gontan en Vilalba, twee dagen opeen geslapen in nieuwe
herbergen, mooie gebouwen , maar de keukens zijn niet ingericht. Je kunt er
niet eten, en er zijn vuren ter beschikking maar geen potten en pannen.
Je kan er in de restaurants wel heel goedkoop eten voor 8,oo
tot 11,00 krijg je er een driegangenmenu met wijn inbegrepen.
Je moet wel vroeg aankomen want heel veel nieuwe pelgrims
staan al voor de deur op wacht voor hun stempel en een bed. Voor vandaag heb ik
een kamer van 4 kunnen krijgen. Wat me morgen te wachten staat weet ik niet
want er zijn maar 34 pl in de herberg. Hele groepen pelgrims komen nu toe om de
laatste 100 km te doen. De Spaanse jongeren tonen interesse voor een oude
Belgische pelgrim en komen eventjes babbelen. Ook nog even op bezoek geweest bij onze
Japanse vriend, die heeft zijn computer mee en schrijft zijn verhalen in het
Japans op een klavier met zowel onze letters als de Japanse tekens..
Vandaag een vlakke etappe, af en toe moet je wel een kleine of
grote Kemmelberg over maar het was heel
goed te doen, al was het vandaag heel warm.
Heb vandaag in
Baamonde het casa-museo Victor Corral bezocht, hier zijn zon tweehonderd sculpturen
te bezichtigen van deze plaatselijke zeer gekende beeldhouwer.
Op de feestdag van Sint Jacob ga ik morgen op zoek naar het
100 km paaltje.
Bij het avondeten samen met de Fransen, eindelijk nog eens
een Vlaamse peregrina uit Sint Niklaas
ontmoet. Zij was al enkele dagen met een groep Australiërs op weg en wilde die avond eens andere mensen
ontmoeten. Zo bleef ze die avond bij ons en het werd een heel gezellige avond.
In San Xusto heb ik afscheid genomen van Alain en Mariet, ze
moeten zich haasten om thuis te zijn, want ze moeten op hun kleinkinderen
passen.
Ik heb voor het eerst genoten van een toevallige 1
persoonskamer ( Was als eerste aangekomen en mocht de kamer van 2 bedden
hebben, ik was in slaap gevallen en mijn gesnurk heeft iedereen doen afzien van
dit tweede bed)
Gisteren in Mondonedo aangekomen. Dit is een heel mooi
plaatsje met veel kerken, jammer genoeg maar die waren net als de kathedraal
gesloten.
Vandaag op weg naar Gontan het hoogteverschil tussen de kust
en het binnenland overwonnen. De camino dringt nu door in Terra Cha, een regio
in het noorden van de provincie Lugo.
Nu lopen we op een hoogte van ongeveer 500 meter, in dit schier onbewoonde binnenland zonder
voorzieningen , langs weiden en dorpjes met amper 2 huizen. Hopelijkis dit nu de laatste week van mijn tocht.
Maandag zijn we geland in Cadavedo, een leuke plaats in het
meest landelijke deel van Asturië. Er waren maar 10 plaatsen in de herberg en
we hadden geluk, er was nog plaats voor ons (Alain en Mariet stappen deze week
mee)
De etappe van Dinsdag zou ons naar Luarca , één van de
belangrijkste historische havens in het Westen van Asturië brengen. De afstand
was maar 14,2 km en we zijn nog verder getrokken naar Pinera, zo hadden we 30
km op de teller. In de Albergue werden we goed verwend (Culinair) door Pili, de
hospitalera.
Gisteren zijn we tot in Tapia de Casariego gewandeld. Vanuit
onze slaapplaats hadden we een mooi zicht op de rotsen in de zee.
In Ribadeo verlaat de
Camino del Norte voor altijd de kust en gaat de route nu berg op berg af naar
de¨grote Meseta in het binnenland van de Provincie Lugo. Zo zijn we in Galicië
beland.
Vanavond zitten we in een herberg in de middle of nowhere,
gelukkig maakt het gezelschap van andere pelgrims veel goed.
Donderdag op weg naar Gijon, bovenop de Alto de la Cruz was het genieten
van een mooi panorama. Aan de horizon verschenen de eucalyptusbomen en
coniferen die in de zee leken te staan!
Vrijdag de 13e een dag om vlug te vergeten, geen
gezellige tocht , een ganse dag in de regen langs oude fabrieksgebouwen
Gisteren in San Esteban, op 14 juillet met de Fransen gaan
eten. Het was er gezellig, maar het slapen ging minder goed want er was muziek
en lawaai tot 5 u vanmorgen.
Vandaag op weg naar Soto de Luinade kaap van 300 km bereikt.
Wat zeggen ze van Spanje: land van de zon, vergeet het!!
Maandag in de motregen naar Pineres de Pria, gelukkig werd
dat goed gemaakt door de nette albergue waar ik de enige gast was. De gastvrouw
deed mijn was en zorgde ervoor dat die ook droogwas.
Dinsdag, de motregen
werd regen en ik ging de ganse dag schuil
onder mijn poncho. Het landschap was mooi, maar zou nog veel mooier tot zijn
recht komen met een beetje zon.
In la Isla viel er niet veel te beleven, maar het stoofvlees was er lekker en vooral veel.
Op de Vlaamse feestdag gaf de zon opnieuw verstek. We
trokken door een glooiend landschap, telkens weer over of onder de autostrade
door.
Morgen moet de keuze gemaakt worden tussen de kustroute of
de primitivo, deze laatste is wel veel mooier maar ook veel lastiger. Ik blijf
bij de kustroute al komen er 23 km bij. Zo heb ik er weer nog 377 km te gaan.
Ik ben Roland
Ik ben een man en woon in Houthulst (België) en mijn beroep is gepensioneerd amtenaar.
Ik ben geboren op 10/02/1944 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ben aktief in ZZ,CM,ACW ... , en doe aan fotografie, wandelen .
Ik ben gehuwd met Marleen en heb
4 zonen en 6 kleinkinderen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek